Ég líka fá

Börn gera oft kröfu til að fá það sama og aðrir hvort sem þau þurfa eða þurfa ekki. Þannig horfir barnið á systkini sitt sem hefur meitt sig og fær plástur á meiddið og krefst þess að fá plástur líka þó ekkert sé meiddið.

Gylfi Arnbjörnsson, Árni Páll Árnason og fleiri "spekingar" eru eins og barnið sem krefst þess að fá plástur þó ekkert sé meiddið.  Þeir vandræðast yfir því að ákveðnir þeim handgengnir hópar skul ekkert fá í skuldaleiðréttingartillögu ríkisstjórnarinnar jafnvel þó engin sé skuldin.

Þessum mönnum yfirsést grundvallaratriðið sem er að það er verið að bæta þeim sem urðu fyrir óréttmætri hækkun lána vegna heljartaka verðtryggingar að litlu leyti það tjón sem þeir urðu fyrir m.a. vegna stefnu forseta ASÍ um að taka ekki verðtrygginguna úr sambandi við bankahrun.  

Í kjölfar bankahrunsins var engin virðisauki í þjóðfélaginu en verðtryggð lán hækkuðu og hækkuðu vegna gengishruns krónunnar.  Þeir sem höfðu keypt íbúð árin 2007-2008 urðu fyrir því að fasteignir lækkuðu  allt að 2/3 í Evrum talið á sama tíma og lánin hækkuðu og hækkuðu vegna ranglátrar verðtryggingar.  Hugmyndin og hvatin að skuldaleiðréttingunni er að koma til móts við þá sem sættu óréttmætri hækkun lána í því skyni að koma á örlítið meira þjóðfélagslegu réttlæti. Það þýðir ekki að einhverjir aðrir eigi tilkall til einhvers.

Sá kostnaður sem ríkissjóður verður fyrir vegna skuldaleiðréttingarinnar er vegna skammsýni Gylfa Arnbjörnssonar forseta ASÍ, Jóhönnu Sigurðardóttur, Steingríms J. Sigfússonar og annarra pótintáta sem sinntu ekki þeirri grundvallarskyldu stjórnenda í lýðræðisþjóðfélagi sem er að virða rétt neytenda þannig að fjármálastofnanir og fyrirtæki geti ekki verið á skefjalausri beit í buddu neytenda  og geri eignir þeirra upptækar vegna rangláts lánakerfis verðtryggingar sem er einstakt í öllum heiminum hvað varðar lán til neytenda.  

Efndir og vanefndir ríkisstjórnar

Svo virðist sem tillögur ríkisstjórnarinnar um skuldaleiðréttingu geti á endanum litið út eins og svissneskur ostur þ.e. með fleiri götum en mat.

Allir útreikningar á grundvelli þess frumvarps sem lagt hefur verið fram á Alþingi þskj. nr. 837 eru getgátur eins og frumvarpið lítur út.  Miðað er við að færa niður höfuðstól verðtryggðra lána á tímabilinu 1.janúar 2008 til 31.desember 2009 þannig að í stað neysluverðsvísitölunnar á því tímabili komi "viðmiðunarvísitala" eins og segir í 7.gr. frumvarpsins. Allt þetta gæti verið gott og blessað ef einhver vissi hver þessi "viðmiðunarvísitala" væri. 

Í lagafrumvarpinu er þess vandlega gætt að nefna ekki hver "viðmiðunarvísitalan" á að verða. Eðlilegt hefði verið að "viðmiðunarvísitalan" væri ákveðin í lögunum og raunar óskiljanlegt að það skuli ekki vera gert. Svo virðist því sem að ríkisstjórnin ætli sér að ákveða "viðmiðunarvísitöluna" eftir hentugleikum síðar. 

Meðan "viðmiðunarvístalan" er ekki ákveðin getur engin sagt til um það hvað verðtryggðu lánin lækka mikið. Þess vegna eru yfirlýsingar forsætisráðherra á kynningarfundinum um frumvarpið innihaldslaust hjóm því miður.  

Þess vegna gæti svo farið að það væru fleiri göt en matur á þessari velferðarstefnu ríkisstjórnarinnar. 

Forseti ASÍ á móti skuldaleiðréttingu

Forseti ASÍ Gylfi Arnbjörnsson ber mesta ábyrgð á því að verðtryggingin var ekki tekin úr sambandi í október 2008. Þá hamaðist hann gegn því eins og grenjandi ljón allt til að hægt væri að breiða yfir 500 milljarða tap lífeyrissjóðanna.  Þessi afstaða Gylfa Arnbjörnssonar leiddi til þess að stór hluti fólks sem var að reyna að eignast eigin íbúð horfði á lánin hækka og hækka þangað til að ekkert varð eftir og eigið fé fólksins hvarf. Ranglát verðtrygging stal því í samræmi við tillögur Gylfa Arnbjörnssonar. 

Gylfi Arnbjörnsson þessi helsti sporgöngumaður Jóhönnu Sigurðardóttur í öllum sýndartillögum um skuldaleiðréttingu sem síðasta ríkisstjórn kynnti ætti að kunna að skammast sín og viðurkenna að hann hefur öðrum fremur unnið fyrir fjármagnseigendur en gegn hagsmunum venjulegra Íslendinga.

Þegar ríkisstjórnin kynnir tillögur um almenna skuldaleiðréttingu vegna þess forsendubrests sem varð vegna þess að fylgt var tillögum Gylfa Arnbjörnssonar um að halda verðtryggingunni óbreytti þrátt fyrir bankahrun, telur þessi Gylfi sér sæma að hamast gegn þessum tillögum.

Garmurinn hann Ketill, Árni Páll Árnason fetar dyggilega í fótspor þessa Skugga Sveins og jarmar með sama hætti gegn tillögum ríkisstjórnarinnar. Árni Páll, þessi fyrrum félagsmálaráðherra virðist ekki muna að hann hafði það í hendi sér að koma með raunhæfar tillögur á sínum tíma en gerði það ekki.

Þeir Gylfi Arnbjörnsson og Árni Páll Árnason eiga það sameiginlegt að muna ekkert en hafa samt engu gleymt. 

Ósigur í öllum tilvikum.

Eitt það versta við  EES samningin er að EES þjóðir eru skuldbundnar til að innleiða meginhluta regluverks Evrópusambandsins og hafa ekkert um það að segja. EES þjóðirnar koma ekki að reglusetningunni á undirbúningsstigi og verða að taka það sem að þeim er rétt. Það hefur verið ein af ástæðum þess að margir hafa talið eðlielgt að ganga til samninga um aðild að Evrópusambandinu.

Nú kemur í ljós að þetta skiptir ekki máli. Stórþjóð eins og Bretar hafa engin áhrif á regluverkið þó þeir séu meðal stærstu Evrópusambandsþjóða. Í 18 ár þegar Bretar hafa greitt atvkæði gegn reglum þá hafa þeir tapað. Samt hafa Bretar 8% heildaratkvæða í Evrópusambandinu en höfðu fyrir 18 árum 17%.  Bretar hafa greitt atkvæði með 95% af regluverki Evrópusambandsins, en í þeim tilvikum þar sem þeir hafa verið andvígir reglusetningu þá hafa þeir tapað þeirri baráttu svo fremi þeim hafi ekki getað nýtt sér neitunarvald sitt.

Óneitanlega spurning hvað það mundi þýða fyrir Ísland værum við í  Evrópusambandinu eða fengjum ásamt EES ríkjum að taka þátt í reglusetningaferlinu.  Miðað við reynslu Breta þá verður að telja upp á að það mundi engu máli skipta. Við yrðum skikkuð hér eftir sem hingað til að samþykkja erkisbiskupsins boðskap frá Brussel og erum ekki í neinni stöðu til að hafa hann að engu.  

Við áttum að nálgast Rússa með vináttu og sáttahug

Sá merki stjórnmálamaður, íhaldsmaðurinn Norman Tebbit sem særðistá sínum tíma í hryðjuverkaárás IRA þar sem ætlunin var að gera út af við Margaret Thatcher, fjallar í bloggi sínu í gær um atburðina í Úkraínu og afstöðuna til Rússlands. Tebbit segir þar m.a

"Mér virðist að vestrænar þjóðir hafi verið svo létt og ánægðar með sigurinn í Kalda stríðinu þegar Berlínarmúrinn var brotinn niður, Þýskaland sameinað, Sovétríkin splundruðust og Baltnesku ríkin, Pólland, Tékkóslóvakía og önnur Mið-Evrópuríki sóttu um aðild að Evrópusambandinu og jafnvel NATO, að þau hafi ekki áttað sig á hvar það skildi Rússa og Rússland eftir.  Það var vissulega tíminn til að nálgast Rússa í anda vináttu og sátta. Rússar eru eftir allt saman Evrópumenn og við deilum sameiginlegum kristnum menningararfi. Við eigum marga sameiginlega óvini. Nánari efnahagssasmvinna hefði orðið öllum til góðs.

En þess í stað þá leyfðum við efnahag Rússlands að hnigna þegar oligarkarnir sólu öllu sem þeir gátu og biturð og auðmýking Rússnesku þjóðarinnar kom KGB manninum Putin til valda. Venjulegur Rússi álítur að Evrópusambandið sé ekki í neinni stöðu til að fordæma Rússa fyrir að endurheimta Krím eftir að hafa sjálft tekið til sín meginhluta landa sem fyrrum voru í Varsjárbandalaginu.  William Hague (utanríkisráðherra Breta) segir að hann vilji ekki láta Rússa komast upp með yfirgang. Persónulega finnst mér Rússar ekki beita jafn miklum yfirgangi Brussel en það virðist ekki skipta Hague  máli."

Athyglisverð sjónarmið hjá þessum reynda og víðlesna stjórnmálamanni. Ef til vill hefði Gunnar Bragi Sveinsson átt að skoða þessi sjónarmið áður en hann fór í sýningarferð sína til Kiev. Hvaða tilgangi þjónaði sú ferð eiginlega öðrumen að reyna að fullnægja sýniþörf ráðherrans? Var íslenskum hagsmunum greiði gerður og var það skynsamlegt að spyrða okkur algjörlega saman við Evrópusambandið í málinu? 

Af hverju Rússland en ekki Tyrkland?

Af hverju fordæma Bandaríkjamenn og Evrópusambandið ekki aðför Erdogans forsætisráðherra að lýðræðinu í Tyrklandi. Erdogan hefur látið fangelsa stóran hóp blaða- og fréttamanna, dómara, saksóknara og rannsóknarlögreglumanna til að koma í veg fyrir umfjöllun og rannsókn á spillingarmálum forsætisráðherrans og aðilum honum tengdum.

Af hverju fordæma Bandaríkjamenn og Evrópusambandið ekki Tyrkland fyrir að hafa stuðlað að uppreisn í Sýrlandi og stuðla að áframhaldi ófriðarins o...g hörmunga sýrlensku þjóðarinnar

Af hverju er ekki beitt refsiaðgerðum gegn Tyrklandi og tyrkneskum embættismönnum fyrir mannréttindabrot, ásælni gagnvart nágrannaríkjum og hernðaraðgerðum þar?

Af hverju telur Evrópusambandið rétt að fá Tyrki í Evrópusambandið en útiloka Rússa?

Óneitanlega virðist heimssýn forustufólks í Bandaríkjunum og Evrópusambandinu ekki hafa þróast mikið síðan í kaldastríðinu.

Svo kemur þessi Guðs volaði Gunnar Bragi Sveinsson utanríkisráðherra og fetar dyggilega í slóð Evrópusambandsins og Bandaríkjanna og styður hefndaraðgerðir gegn vinaþjóð. Má ég þó af tvennu :::::: biðja um Ólaf Ragnar.