Sérkennilegt réttlæti. Aðeins 1.6% kvótaflóttamanna eru kristnir.

Kvótaflóttamenn eru þeir, sem ríkisstjórnin felur Rauða Krossinum að velja til að koma til landsins á kostnað skattgreiðenda. Lítið eftirlit er með því hvernig þetta verkefni er leyst af hendi. Hvort þeir sem mest þurfa á að halda njóti þeirra forréttinda að fljúga til Íslands og búa hér við betri aðstæður, en ríkið er tilbúið til að búa verst settu íslensku ríkisborgurunum. 

Ráðuneytisstjóri forsætisráðuneytisins kynnti þá stefnu ríkisstjórnar Íslands þ.18.desember s.l., að íslenska ríkisstjórnin ætlaði að stórauka innflutning á svonefndum kvótaflóttamönnum. Á þessu ári hefur ríkisstjórnin flutt inn 74 kvótaflóttamenn og heimilað 311 sögðum flóttamönnum til viðbótar dvöl og uppihald í landinu eða alls 385. Sambærileg tala fyrir Bandaríkin miðað við fólksfjölda eru 18 manns. 

Nokkur atriði vekja athygli. Í fyrsta lagi þá virðist sú stefna Sameinuðu þjóðanna að flóttamenn fái aðstöðu sem næst heimabyggð fokin út í veður og vind. Í öðru lagi er þeim hópi flóttafólks, sem á við mestu erfiðleika að búa ekki sinnt. 

George Carrey fv. erkibiskup í Canterbury hefur hafið rannsókn á hvers vegna hlutfall kristinna kvótaflótamanna er sáralítið. Aðeins 1.6% af kvótaflóttafólki til Bretlands er kristið fólk. Hlutfallið í öðrum Evrópuríkjum er svipað.

Kristið fólk og Yasidar hafa búið við mestu ofsóknir í borgarastyrjöldinni í Sýrlandi, en samt eru þeir nánast ekki gjaldgengir til að njóta hjálparstarfs kristinna ríkja Vestur- Evrópu. Aðeins 16 af hverjum 1000 kvótaflóttamönnum sem koma til Vestur-Evrópu eru kristnir hinir eru Múhameðstrúar. Segir þetta einhverja sögu. Já e.t.v. þá, að kristnu fólki er ekki vært í flóttamannabúðum Sameinuðu þjóðanna af því að þar er það ofsótt líka. Þeir sem velja kvótaflóttafólk ættu að huga að þessu ef þeir eru að vinna vinuna sína með eðlilegum hætti.

Hvaða mannúð er fólgin í því, að skilja eftir þá sem mest þurfa á aðstoð að halda.Biskupinn yfir Íslandi, sem talar meira fyrir innlfutningi á flóttamönnum en boðun Jesú , ætti að fá úttekt á því hvað hátt hlutfall kvótaflóttamanna hér eru kristnir, hvað hátt hlutfall eru Yasidar og hvað hátt hlutfall eru Múhameðstrúar. En e.t.v. finnst henni sér ekki koma það við.

Getur það verið stefna biskupsins yfir Íslandi, Rauða krossins og ríkisstjórnarinnar sé að það eigi að skilja kristið fólk eftir og hafa það útundan á meðan þeir sem minna þurfa á aðstoð að  halda eru fluttir til þess Íslands sem einu sinni játaði kristna trú og gerir það í sjálfu sér enn að nafninu til. 

 

Friðarins jól

Í fyrri heimstyrjöld stóð þýskur hermaður varðstöðu á hernumdu svæði í Frakklandi á jólanótt. Breskur hermaður sem, hafði orðið viðskila við liðsmenn sína sá þýska hermanninn og mundaði byssuna til að skjóta hann. Á sama augnabliki dró ský frá fullu tungli og breski hermaðurinn sá andlit þýska hermannsins greinilega. Allt í einu hóf þýski hermaðurinn auglit sitt til himins og fór að syngja "Heims um ból".  Breski hermaðurinn lét byssuna síga og hlustaði á yndislegan sönginn og ákvað að skjóta ekki og fara til baka.

Allmörgum árum síðar var stórt farþegaskip á leið yfir Atlantshafið til Bandaríkjanna á aðfangadag. Fjöldi farþega var um borð og meðal þeirra frægur þýskur söngvari. Skipstjórinn bað hann um að syngja Heims um ból á aðaldekkinu þegar kvöldaði. Veður var kyrrt, tunglið var komið upp og gekk sinn gang. Þýski stórsöngvarinn horfði til himins og hóf síðan upp raust sína og söng "Heims um ból". Þegar hann hafði lokið söng sínum vék sér að honum maður og spurði hvort hann minntist þess að hafa staðið varðstöðu í fyrri heimstyrjöld á ákveðnum stað í Frakklandi fyrir mörgum árum á aðfangadagskvöld. Söngvarinn sagðist muna vel eftir því. Þá sagði sá sem vék sér að honum. Ég var þar líka og ætlaði að skjóta þig. En þegar þú byrjaðir að syngja og eftir það, þá gat ég ekki fengið það af mér. Þú átt söngnum það að þakka, að þú ert hérna núna.

Þessi saga segir okkur að í miðri vifirringu styrjaldar, þá horfir kristið fólk til þess, að jólin eru táknmynd friðar og velferðar alls mannkyns. Það er okkar að reyna að tryggja það, að þannig geti allt kristið fólk notið jólahátíðarinnar. Við Íslendingar höfum verið svo gæfusöm þjóð, að hafa notið friðar öldum saman og getað rækt trú okkar óáreitt. Fjöldi annarra kristinna er ekki svo lánsamur.

Skýrsla sem unnin var fyrir breska utanríkisráðuneytið og kom út í s.l. maímánuði segir að sumsstaðar á jörðinni séu útrýming kristins fólks svo mikil og skipulögð að raunverulega sé um þjóðarmorð að ræða. Þar sem vagga kristninnar stóð í Mið-Austurlöndum hafa árásir á kristna verið hvað mestar og fjöldi kristinna í Írak eru nú rúmlega 100 þúsund, en þeir voru árið 2003 ein og hálf milljón. Lagt er til að þess verði krafist af ríkjum í Mið-Austurlöndum, Egyptalandi og löndum norðanverðrar Afríku, að þau hlutist til um að tryggja réttindi og öryggi kristins fólks og fjallað um það hvernig þjóðir heims geti lagt sitt að mörkum og leiðir til þess að tryggja trúfrelsi kristins fólks.

Í stefnuskrá breska Íhaldsflokksisn fyrir síðustu kosningar kom fram, að flokkurinn ætlar að beita sér fyrir að þær tillögur, sem koma fram í skýrslunni nái fram að ganga. Boris Johnson forsætisráðherra mun hafa brugðið verulega þegar hann var utanríkisráðherra Breta þegar hann sá þær staðreyndir, sem eru fyrir hendi um ofsóknir á hendur kristnu fólki og  hvað það þarf að þola. Að jafnaði eru 12 kristnir drepnir í trúarbragðaofsóknum á hverjum einasta degi.

Í jólaávarpi sínu í dag mun Boris Johnson lýsa yfir samúð með kristnu fólki sem sætir ofsóknum um allan heim og heita því að styðja það til að það geti iðkað trú sína og segja;

"Í dag umfram aðra daga, vil ég að við minnumst kristins fólks um allan heim, sem þarf að þola ofsóknir" og síðan; "Sem forsætisráðherra vil ég breyta ákveðnum hlutum. Við munum standa með kristnu fólki hvar sem er í algerri samstöðu og verja réttindi ykkar til að iðka trúarbrögð ykkar hvar sem er í heiminum" 

Þessi boðskapur breska forsætisráðherrans og stefnumörkun Íhaldsflokksins fyrir síðustu kosningar um að standa vörð um réttindi kristins fólks í heiminum er kærkomin nýlunda í hinum vestræna heimi. Fram að þessu hafa stjórnmálamenn Vestur Evrópu og því miður kristnar kirkjur látið eins og þeim komi málið ekkert eða lítið við. 

Nú skiptir máli að orðunum fylgi athafnir og kristnar þjóðir fylki sér einhuga undir þann gunnfána frelsis og mannréttinda, sem Boris Johnson talar um og gæti þess að kristið fólk njóti mannréttinda hvar sem er í heiminum og fylgi því eftir með þeim hætti, sem þörf krefur til að sá árangur náist, að kristið fólk hvar sem er í heiminum megi njóta friðarjóla og geti iðkað trú sína án stöðugs ótta. 

Ég óska ættingjum mínum og vinum sem og landsmönnum öllum og kristnu fólki hvar sem er í heiminum;

GLEÐILEGRA JÓLA.

Trump ákærður

Lítinn fróðleik var að finna í umræðum á Bandaríkjaþingi í gærkvöldi, um ákæru á Trump. Umræður á Bandaríkjaþingi hafa oft verið athyglisverðar, en ekki í þetta skipti. Þingmenn komu hver á fætur öðrum nánast allir með skrifaðar ræður og grúfðu sig ofan í textann, en mæltu ekki af munni fram af sannfæringu.

Ömurleikinn var fullkomnaður þegar ein þingkona Demókrata flutti með harmrænum hætti álit sonar síns, sem hún sagðist ætla að virða.  

Ein megin málsástæða Demókrata fyrir sakfellingu Trump er, að hann hefði skaðað þjóðaröryggi Bandaríkjanna með því að tefja fjárframlög til Úkraínu um einn mánuð. Hvernig í ósköpunum getur sæmilega skynsamt fólk fundið vitrænt orsakasamband þar á milli? Sérstaklega þegar enginn varð skaðinn. 

Þesi farsi er Demókrötum til mikils vansa og þeir setja hættulegt fordæmi. Óháð því hvaða álit fólk hefur á Trump, þá er þessi málatilbúnaður Demókrata þeim til skammar. Málatilbúnaður sem þessi getur skaðað öryggi Bandaríkjanna.

Svo er annað mál að það er sérstakt, að meira að segja forseti Bandaríkjanna getur ekki talað í símann án þess að legið sé á hleri að hættu Klaustur Báru í símtali við erlendan forsætisráðherra. 

Öllum er ljóst, að þetta er flokkspólitísk hefnd Demókrata gegn Trump enda. Engir nema Demókratar greiddu atkvæði með að undanskildum þrem, sem vildu ekki fylgja með í vitleysunni. Á sama tíma og Demókratar hamast að forsetanum er öllum ljóst, að þessi málatilbúnaður þeirra er einskis virði þar sem hann verður felldur í Öldungardeildinni og það var þeim ljóst strax í upphafi. Málatilbúnaðurinn er því ómerkilegt asnaspark. 

Hvers vegna var lagt á stað í þessa vegferð? Varla er hún til þess fallin að auka þjóðaröryggi Bandaríkjanna eða virðingu.

Úlfur í úlfsgæru

Sú stefna Erdogan Tyrklandsforseta að gera Tyrkland að Íslömsku ríki hefur legið ljós fyrir frá því að hann tók við embætti. Samt sem áður heldur skrifræðisfólkið í Brussel fast við þá stefnu, að Tyrkland verði aðildarríki Evrópusambandsins og sterk andsstaða gegn Erdogan innanlands í Tyrklandi hefur enn komið í veg fyrir að hann kæmi öllu sínu fram. 

Erdogan hefur fangelsað þúsundir blaða- og fréttamanna og ótaldir hafa horfið sporlaust og verið myrtir. Með fantatökum og beitingu dómstóla og lögreglu hefur hann nánast náð einræðisvaldi í Tyrklandi. 

Upplýst hefur verið að hryðjuverkasamtökin Hamas njóta sérstaks stuðnings Tyrkja og þau skipuleggja árásir á Ísrael m.a. frá Istanbul þaðan skipulögðu þau morðárás á borgarstjóra Jerúsalem fyrr á þessu ári. Skömmu síðar tók Erdogan á móti Ismail Haniyeh foringja Hamas og lýsti þar yfir órjúfanlegum stuðningi við Hamas. Blóði drifnir hryðjuverkamenn Hamas samtakanna, sem m.a. Bandaríkin hafa krafist að verði handteknir ferðast óhindrað til og frá Tyrklandi.

Á sama tíma og Tyrkland lýsir yfir stuðningi við Hamas og leyfir þeim að skipuleggja morðárásir og önnur hryðjuverk frá Istanbul hafa ýmis Arabaríki horfið frá stuðningi við þau m.a. Saudi Arabía og er þá langt til jafnað.

Á stefnuskrá Hamas er að útrýma öllum Gyðingum. Ekki bara Gyðingum í Ísrael heldur öllum Gyðingum hvar svo sem þeir fyrirfinnast. Stefna Adolfs Hitlers var að útrýma Gyðingum í Evrópu. Hamas samtökin ganga því enn lengra í hryllingnum en Hitler og NATO ríkið Tyrkland styður það.

Tyrkland Erdogan á ekkert erindi í Evrópusambandið og rétt væri að víkja þeim úr NATO. Einræðisríki sem virða ekki mannréttindi eiga ekki að fá að vera í NATO. 

Nýlega ítrekuðu Hamas samtökin upprunaleg markmið sín sem eru m.a. að eyða Ísrael og stofna þar Íslamskt ríki.

Sérkennilegt að stjórnmálaforingjar Evrópu sækist eftir að sitja til borðs með Erdogan á sama tíma og þeir fordæma Adolf Hitler.

Hvað gera Bretar svo?

Boris Johnson og breski íhaldsflokkurinn eru ótvíræðir sigurvegarar bresku kosninganna. Þannig er það oft, þegar nýr leiðtogi með skýra framtíðarsýn á samtímaverkefni og nýtur trausts tekur við leiðtogastöðu. 

 

Fjölmiðlaelítan og elíta fræga fólksins hefur haldið því fram, að Johnson væri tækisfærissinni, illa gefinn, pópúlisti- einskonar Mini-Trump. Í skopteikningum voru þeir iðulega teiknaðir samspyrtir sem snýtt út úr sama nefinu, þrátt fyrir að allir sem fylgjast með pólitík sé ljóst, að verulegur munur er á þessum tveim mönnum, sem og áherslum þeirra í pólitík. 

Boris hefur sýnt það frá því að hann tók við embætti forsætisráðherra og viðbrögðum við flókinni og erfiðri stöðu, að hann er í fremstu röð stjórnmálamanna. Í kosningabaráttunni stóð hann sig einstaklega vel og sló að því er virðist hvergi feilnótu. 

Næsta mál á dagskrá í Breskri pólitík er að ljúka Brexit samningunum við Evrópusambandið og aðlaga samfélagið að þeim áskorunum og tækifærum, sem sú nýja staða hefur í för með sér. Á næstu árum kemur í ljós hvort að talsmenn þjóðríkisins, sem kröfðust útgöngu úr Evrópusambandinu höfðu rétt fyrir sér, en á því tel ég lítinn vafa miðað við þróun Evrópusambandsins síðustu ár. 

Óneitanlega er sérstakt að flokkur eins og Verkamannaflokkurinn, sem vill vera öflugur flokkur, sem nýtur stuðnings helmings eða meirihluta þjóðarinnar, skuli hafa valið til forustu,gamlan sultardropastjórnmálamann einskonar Gunnar Smára Egilsson til að prédika kosti sósíalísks markaðshagkerfis, sem allt viti borið fólk veit að getur ekki leitt til annars en versnandi lífskjara auk annarra vondra kosta.

Þessi 180 gráðu viðsnúningur Verkamannaflokksins frá því að Tony Blair og félagar hans boðuðu fráhvarf frá sósíalismanum og kosti markaðshagkerfisins, varð þess valdandi að tap Verkamannaflokksins varð mun meira en ella hefði verið. Spennandi verður að fylgjast með átökum innan Verkamannaflokksins á næstunni.