Jón Magnússon

Fátt er skelfilegra en þverpólitískar nefndir og samráðshópar, sem komast að sameiginlegri niðurstöðu á grundvelli hjarðeðlis nefndarmanna oft um alranga niðurstöðu.

Samráðshópur þingmanna um varnar- og öryggismál komst að einni réttri niðurstöðu, að efla bæri öryggissamstarf við Bandaríkin, en hrapar síðan að rangri niðurstöðu að framlög Íslands til varnarmála skuli aukast á stórfelldan hátt á næstu árum vegna ógnarinnar sem okkur á að stafa af Rússum.

Engin þingmaður virðist hafa spurt þeirrar spurningar hvort öryggisógnin frá Rússlandi réttlætti það vígbúnaðarkapphlaup og viðbúnað sem Evrópa hefur hafið? Hvað þá hvort þeim fjármunum sem við mundum eyða í þetta sé ekki peningum kastað á glæ.

Sú var tíðin, að til voru Sovétríkin sem stefndu að heimsyfirráðum skv. yfirlýstum marxískum áherslum og þá náði veldi þeirra um Rússland, alla Austur Evrópu inn í mitt Þýskaland. Löndin voru lokuð fyrir erlendum fréttaflutningi og ferðir fólks vestur eða austur fyrir hið svokallaða járntjald voru tkamarkaðar. 

Síðan féll Berlínarmúrin fyrir rúmum 35 árum og þjóðir Austur Evrópu köstuðu af sér oki kommúnismans. Eftir það náði Rússland lengst í vestur að landamærum Úkraínu mörg hundruð kílómetrum austar en verið hafði.  Rússland hefur  í dag enga sömu burði til sóknar í styrjöld, sem Sovétríkin höfðu. Þeir ná ekki einu sinni að klára stríð viðmun minni þjóð við eigin landamæri. 

Rússland er með álíka fjárhag og Ítalía eða Texas. Ferðafrelsi ríkir og landið er ekki lokað frá erlendum fréttamiðlum. Helsta váin varðandi Rússland stafar af því að vestræn ríki og stjórnmálamenn hafa reynt að útiloka Rússa frá samstarfi árum saman í stað þess að reyna eftir mætti að aðlaga samband okkar Evrópubúa við þá til að búa til nýtt hagvaxtar og velmegunartímabil í Evrópu. 

Í því sambandi er mikilvægt að ljúka stríðinu í Úkraínu. Bandaríkjaforseti hefur lagt sitt lóð á þá vogaskál, en margir evrópskir leiðtogar hafa þvælst fyrir og ekki verður annað séð, en að utanríkisráðherra hafi skipað sér í þann hóp. Nefndin hefur sennilega ekki rætt þau atriði.

Á meðan samráðshópnum verður tíðrætt um þá ógn sem stafar af Rússlandi og Kína og ekki skal gert lítið úr ógninni frá síðarnefnda ríkinu, þá hafa þeir vanrækt viðbrögð við "ógninni sem kemur innan frá" og fráhvarfi frá þeim gildum og mannréttindum einkum tjáningarfrelsinu sem við eigum að verja eins og varaforseti Bandaríkjanna benti réttilega á s.l. vor.

Þar gagnrýndi varaforsetinn stjórnmálamenn í Evrópu, sem opnuðu fyrir flóðgáttir milljóna innflytjenda án þess að nokkrar upplýsingar liggi fyrir um þá m.a. sakaferil. Þetta er gert án þess að lánlausir stjórnmálaleiðtogar í Evrópu spyrji eigin þjóðir og fari að vilja þeirra, um leið og þeir stinga höfðinu í sandinn fyrir afleiðingunum af þjóðfélagslegri helstefnu sinni.

Samráðshópurinn um öryggis og varnarmál hefði átt að taka á þeim viðfangsefnum, sem varaforseti Bandaríkjanna benti á. Það er helsta ógnin sem að okkur stafar og við henni verður að bregðast. Gjörbreyta verður reglum um útlendinga til að koma í veg fyrir frekari ógn við öryggi og lýðræðisleg gildi í samfélaginu.

En við þurfum ekki að standa í vígbúnaðarkapphlaupi vegna meintrar ógnar í austri. Það kapphlaup munum við aldrei ná árangri í.

Þar er verið að henda peningum á glæ. 

Sama dag og palestínskir hryðjuverkamenn drápu 6 borgara í Jerúsalem og særðu 8 lífshættulega stóð utanríkisráðherra fyrir fundi í Utanríkismálanefnd Alþingis til að gaumgæfa hvernig Ísland gæti valdið Ísraelsmönnum mestum skaða. 

Á árum áður var stefna Íslands, að safna vinum og varast að búa til óvini og hafa ekki afskipti af hernaðaraðgerðum. Nú safnar utanríkisráðherra óvinum og styður hernaðaraðgerðir erlends ríkis.

Fyrst og fremst á þó að gera Ísrael allt til miska og fyrrum varaformaður Sjálfstæðisflokksins tekur undir með eftirkonu sinni og gerir hennar orð að sínum.

Hver skyldi annars vera stefna Sjálfstæðisflokksins í þessum málum ef hún er þá einhver? 

Eins og í öðrum málum eru allar aðgerðir ráðherrans þaulhugsaðar og vel grundaðar í hvívetna og munu vafalaust valda miklu tjóni þó ekki sé ljóst hver bæri hallann þegar upp er staðið. Utanríkisráðherra segir að það megi þá altént taka viljann frir verkið og senda eigi táknræna yfirlýsingu um að fríverslunarsamningur við Ísrael á vettvangi EFTA verði ekki uppfærður þó honum verði ekki sagt upp enda muni það ekki hafa nein áhrif á Ísrael að mati utanríkisráðherra. Til hvers eru þá refirnir skornir?

Rúsínan í pylsuenda tillagna utanríkisráðherra er að banna tveim ísraelskum ráðherrum Ita­m­ar Ben-Gvir þjóðarör­ygg­is­ráðherra og Bezalel Smotrich fjár­málaráðherra að heimsækja Ísland. Djöfullegri tillögu gat Þorgerður Katrín ekki bryddað upp á. Hugsið ykkur ef öðrum hvorum mannanna skyldi detta í  hug að bjóða vini sínum á dirty weekend í Reykjavík eða konu sinni í dekurhelgaferð, þá yrði hann að hætta við, sem yrði honum "óbærilega sársaukafullt" og mikill harmur að honum kveðinn, þó ekki sé vitað til þess, að þessir tveir ráðherrar hafi nokkru sinni látið sér til hugar koma að heimsækja framsækna kvennfélagið norðan Helkunduheiðar eða önnur félagsmála eða náttúrufyrirbrigði á landi hér.

Ekki verður séð að Ísraelska ríkið geti haldið áfram hernaðaraðgerðum sínum á Gasa með mikilli reisn þegar refsiaðgerðir Þorgerðar Katrínar og utanríkismálanefndar fara að bíta. Leitun er í veröld hér að annarri eins útsjónasemi, lævísri brellu og fláttskap, sem að vísu engin skilur inntakið í enda inntakið það sama og botninn í Borgarfirðinum.

Ísraelsmenn munu síðan vafalaust kunna Íslandi verulegar þakkir fyrir að senda þeim þessa kveðju sama dag og þeir eiga um sárt að binda eftir enn eina hryðjuverkaárás á borgara í Ísrael. 

Það kemur hinni hugumstóru frenju í utanríkisráðuneytinu ekki við. Ekki frekar en Þórdísi undanfara hennar eða fréttastofu RÚV. 

Prestar Glerárkirkju á Akureyri standa fyrir upplestri á nöfnum barna sem sögð eru hafa farist í stríði Hamas samtakanna á Gasa gegn varnarsveitum Ísrael. 

Nafnalistinn er frá áróðurssmiðju Hamas, sem færir öll dauðsföll á Gasa náttúrulegur eða ekki sem dauðsfall vegna átakanna.

Vissulega er ástandið skelfilegt. Saudi Arabar, Egyptar og Jórdaníumenn hafa ítrekað bent á, að það væri hægt að binda enda á átökin ef Hamas afhenti gísla sem enn eru á lífi og legði niður vopn. 

Prestarnir í Glerárkirkju og allir þeir nytsömu sakleysingjar sem dansa eftir pípum og lúðrablæstri hryðjuverkasamtakanna Hamas virðist gleyma því eða þá skilja ekki mikilvægi þess sem Saudi Arabar, Egyptar og Jórdaníumenn eru að segja. Af hverju hafa prestarnir ekki helgistund þar sem þeir biðja fyrir öllum sem eru á vettvangi þessara hörmunga og hvetja til friðar á þeim grundvelli sem ofangreindar þjóðir krefjast.

Vígamenn Hamas eru allt niður í 12 ára, en eru skilgreind sem börn tli 18 ára aldurs. Hvað skyldu margir á nafnalistum prestanna í Glerárkirkju vera Hamas liðar sem sekir eru um viðbjóðsleg hryðjuverk? Nöfn þeirra skulu samt upp lesin eins og um saklaus fórnarlömb sé um að ræða. 

Skyldu prestarnir í Glerárkirkju á Akureyri hafa haft minningarstund vegna fólksins sem drepið var í innrás Hamas í Ísrael fyrir tveim árum. Þar voru börn steikt lifandi og foreldrarnir neyddir til að horfa á. Konum var hópnauðgað og þær síðan ristar á hol og lík þeirra svívirt. Lík einnar konu sem hafði verið hópnauðgað af vígamönnum Hamas, var ekið um götur Gasa þar sem lýðurinn hrækti á lík hinnar ógæfusömu konu. Skyldu prestarnir í Glerárkirkju á Akureyri minnast hennar í bænum sínum eða hafa helgistund þar sem nafn hennar er nefnt? 

Prestarnir í  Glerárkirkju hafa ekki haft minningarstund um þá sem drepnir voru í Ísrael í innrás Hamas í landið, það segir sína sögu um afstöðu þessara preláta hinnar íslensku þjóðkirkju.. 

Helgislepja miðað við þessar aðstæður og forendur sem og framganga prestanna í Glerárkirkju er fordæmanleg og fyrirlitleg. 

Af tilviljun heyrði ég glefsur úr viðtölum við stjórnendur skóla- og menntamála í Reykjavík. Mér var hugsað undir þessum viðtölum til þess tíma þegar ég var í skóla sem unglingur. Við sem vorum baldnir og leiðinlegir fyrir kennarana var vísað úr tíma og þurftum að mæta til skólastjóra og það var ekki sérstaklega skemmtilegt enda varnir fáaar á þeim tíma. 

Nú er öldin önnur og mun skilningsríkari skólayfirvöld og lærdómsmeistarar hafa tekið við. Athyglisverðast fannst mér að heyra ítrekað að það ætti ekki að kenna "barninu" um heldur athuga umhverfið og halda áfram fáránleikanum með skóla án aðgreiningar.

Skelfing var það leiðinlegt fyrir okkur ólátabelgina fyrir rúmum 60 árum, að hafa ekki þessi rök tiltæk og búa við algjört skilningsleysi af hálfu skólastjórnenda. Að sjálfsögðu áttum við óþekktarangarnir, að segja þegar við vorum teknir á beinið. 

"Já ágæti skólastjóri þetta getur allt verið satt og rétt, en þú gleymir að skoða umhverfið. Þetta er umhverfinu að kenna". 

Ég reikna með að skólastjórinn hefði þá brugðist við af vorkunsemi og sent mig til Þórðar Möller sem þá var yfirmaður  hvítmálaðs sjúkrahúss með rauðu þaki inn við sundin til að gaumgæfa hvort undirritaður væri ekki með "fulle fem" eins og það var kallað á þeim tíma. 

Svona breytast hlutirnir en hitt breytist ekki að það er jafn fáránlegt nú eins og það var þá, að kenna þúfunni um þegar maður dettur um hana. 

Einvaldskonungurinn í Frakklandi Loðvík 14 var alsráðandi í landi sínu á 17. og 18. öld og hafði jafnan á orði "Ríkið það er ég" enda uppspretta alls valds í landinu frá honum komið og andóf miskunarlaust barið niður. 

Síðan þá hefur mikið vatn runnið til sjávar og þangað til í gær var aðeins Kim Jong un allsráðandi í kommúnista- og einvaldsríkinu Norður Kóreu sem hafði sömu viðmið um sjálfan sig og Lúðvík 14, að ríkið væri hann. 

Í fréttum í gærkvöldi brá hins vegar svo við að í hóp stjórnmálamanna með sömu megalomaniu (mikilmennskubrjálæði)og Lúðvík 14 og Kim Jong Un bættist Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir utanríkisráðherra, sem sagði að hún og ýmis önnur ríki Evrópu hygðust gangast fyrir aðgerðum gegn Ísrael. Utanríkisráðherra lítur greinilega svo á að ríkið  það sé hún.

Fróðlegt verður að sjá viðbrögð forsætisráðherra við þessari valdatöku utanríkisráðherra. Hingað til hefur utanríkisráðherra farið sínu fram og gefið yfirlýsingar hægri vinstri án þess að bera undir þing og þjóð og Kristrún Frostadóttir hefur kokgleypt þær,að því er virðist stundum með óbragði í munninum.

En nú er spurning hvort forsætisráðherra sætir því að vera í aftursætinu eftir að Þorgerður Katrín hefur tekið sér alræðisvald.