Tvö ár

Tvö ár eru liðin frá því að sjálfsstjórnarsvæðið Gasa réðist á Ísrael og framdi þar hræðileg hermdarverk. M.a. var konum hópnauðgað síðan drepnar, líkum þeirra misþyrmt og í alla vega einu tilviki ekið með lík ungrar konu 19 ára að aldri um götur Gasa borgar þar sem íbúar hræktu á líkið og sýndu því aðra óvirðingu. Börn voru steikt lifandi og slík fólskuverk framin að aðeins Íslömsku samtökin ÍSIS eru á pari við Hamas samtökin á Gasa. Auk þess tók Hamas um 200 gísla.

Hamas samtökin litu á þetta sem upphaf átaka við Ísrael og hafa e.t.v. búist við víðtækum stuðningi svo að pólitískt markmið þeirra næði fram að ganga að drepa alla Gyðinga óháð aldri eða kyni. Hútar í Yemen, Íranir og Hesbollah í Líbanon svöruðu kalli og studdu grimmdarverk Hamas og hófu að skjóta flugskeytum á Ísrael eða hafa uppi aðra hernaðarlega ógn. Varnarsveitum Ísrael tókst að sigra þessa aðila utan Gasa og hófu stríð gegn Gasa, en gott er að halda því til haga, að þar sem Hamas eru hin raunverulegu stjórnvöld á Gasa eins og nasistar voru í Þýskalandi 1939 þá var í raun um stríð við Gasa að ræða, þar sem Gasa átti upptökin með innrás í Ísrael.

Hamas höfðu undirbúið sig vel fyrir gagnárás varnarsveita Ísrael fyrir gjafafé m.a. frá Norðurlöndunum höfðu þau gert um 700 kílómetra göng undir Gasasvæðinu þar sem eru varnarvígi þeirra og inngangur og stjórnstöðvar eru venjulega undir leikvöllum barna, skólum og sjúkrahúsum. Þess vegna urðu varnarsveitir Ísrael að herja á þeim svæðum til að ná til Hamas liða. 

Þó sóknarþungi varnarsveita Ísrael  hafi verið mikill, þá hefur þeim ekki tekist á tæpum tveim árum því miður að ná fram hernaðarlegum sigri þó þeir séu nálægt því.

Merkilegt var að fylgjast með því eftir að Hamas frömdu ódæðisverk sín í Ísrael fyrir tveim árum, að þá var holur hljómur í yfirlýsingum og fordæmingum sumra aðila yfir þessum hryðjuverkum. Framkvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna var þar framarlega í flokki þeirra sem lék tveim skjöldum hvað þá UN Women forum sem lét eins og þetta væri algjört aukaatriði þrátt fyrir misþyrmingar og hópnauðganir og morð á kynsystrum þeirra. 

Upplýsingaþjónusta Hamas átti síðan greiða leið að fjölmiðlum Vesturlanda og sviðsetning atburða sem sumir kalla Paliwood hófst síðan og gefna upp falskar tölur um fallna sem var endurómað af ákefð af sumum vestrænum fréttamiðlum með neikvæðum hætti fyrir Ísrael og fer þar fremst í flokki íslenska RÚV. 

Fyrir þá sem tala um helför og þjóðarmorð Gyðina í vestrænum löndum má minna á síðari heimstyrjöld. Hvað féllu margar konur og börn og hver var tala látinna eftir loftárásina á Dresden í Febrúar 1945 þegar breskar og bandarískar sprengjuflugvélar sprengdu borgina í tætlur og milli 25 þúsund og 50 þúsund manns dóu. Datt einhverjum í hug að tala þar um þjóðarmorð? Eða kjarnorkuárásirnar á Hiroshima og Nagasaki í ágúst 1945 þar sem 260 þúsund manns féllu. Datt einhverjum í hug að tala um þjóðarmorð. Með öllu er ljóst, að varnarsveitir Ísrael eru ekki að fremja þjóðarmorð á Gasa hvað þá helför. 

Allan tímann sem átök hafa staðið á Gasa hefur verið hægt að ljúka styrjöldinni með því að Hamas legði niður vopn og skilaði gíslum sínum. Alltaf hefur legið fyrir að þá lyki þessu stríði þar sem Ísrael stendur eingöngu í þessum stórræðum til að tryggja frið til frambúðar það er staðreynd málsins sem að vinum Hamas á Vesturlöndum hefur tekist allt of vel að fela. 

Engin óbrjálaður maður hefði lagt það til árið 1945 að best væri að semja frið við Þjóðverja og leyfa nasistum að stjórna Þýskalandi áfram. Öllum mátti vera það ljóst og var það, að það yrði að uppræta stjórn nasista og láta þá seku svara fyrir gerðir sínar. Er ekki rétt að það sama gildi um Ísrael í tilraunum ríkisins til að tryggja varanlegan frið. 

 

Falsfréttir og þekkingarskortur

Vinstri sinnaðar fréttastofur í Evrópu og víðar virðast ekki átta sig á því, að það geisar stríð á Gasa þar sem varnarsveitir Ísrael eiga í bardögum við vígasveitir Hamas sem voru búnar að gera 700 kílómetra neðanjarðargöng til að verjast í. Það er ekki um að ræða einhliða árás Ísrael á Gasa.

Aldrei er sagt hvað margir ísraelskir hermenn falla. Ekki heldur hvað margir Hamas liðar falla. Fréttirnar frá Hamas segja bara að konur og börn falli. Fyrir löngu var sýnt fram á að upplýsingar Hamas eru rangar og allir sem deyja af hvaða orsökum sem það er eru sagðir hafa verið drepnir af varnarsveitum Ísrael. Fréttamiðlarnir halda síðan áfram að birta þessar falsfréttir. Þar er íslenska RÚV sínu verst.

Ekki er bent á og aldrei talað um, að Hamas finnst í góðu lagi að fórna sínu eigin fólki, almennum borgurum, í áróðursskyni.

Hamas hefur aldrei leynt þessu en vestrænir fréttamiðlar segja ekki frá því.

Hamas hafa aldrei dulið vilja sinn til að fremja ódæðisverkin sem þeir frömdu 7.október 2023 aftur ef og þegar þeir geta.

Hernaðaráætlun Hamas hefur heldur aldrei verið leyndarmál. Heilagt stríð (jihad) gegn Gyðingum og síðar öðrum Vesturlöndum. Skrýtið að þetta skuli ekki nefnt af sögu- og heilalausa fréttafólkinu eða að Hamas berst ekki bara fyrir að útrýma öllum Gyðingum hvar sem þeir finnast þ.e. fremja þjóðarmorð. Hin „gjörspilltu“ Vesturlönd þurfa líka að fá sitt og vestræn menning og kristin trú verða að víkja.

Stjórnmáladvergarnir í ríkisstjórnum Evrópu hafa sýnt dæmafáan aumingjaskap og vanþekkingu,að láta fréttastofur leika á sig eins og hljóðfæri m.a. með því að viðurkenna Palestínuríki, sem ekki er til, og leggja aðaláherslu á að knýja Ísrael til að leggja einhliða niður vopn og gleyma iðulega að krefjast þess að gíslar Hamas verði leystir úr haldi.

Allt hefur þetta gert erfiðara fyrir að ljúka stríðinu.

Sem betur fer er forseti Bandaríkjanna annarrar gerðar og hefur nú sýnt fram á með friðartillögum sínum til að ljúka stríðinu á Gasa, að hann vinnur að lausnum meðan stjórnmáladvergarnir, dansfífl fáránleikans eins og utanríkisráðherra Íslands, hafa bara skemmt fyrir og  stappað stálinu í Hams.

Þeirra skömm og ábyrgð.

Friður

Donald Trump er í mun að stuðla að friði og koma á friði. Á 9 mánuðum hefur hann sett jákvætt mark á veröldina og knúið fram friðarsamninga og frið þar sem ófriður hefur geisað nema á Gasa og í Úkraínu. Hann hefur þó gert allt sem hann hefur getað til að koma á friði á báðum stöðum. 

Á meðan stjórnmáladvergarnir frá Evrópu, eins og Macron, Starmer, Sanches, Þogerður Katrín,forsætisráðherra Írlands, Kanada og Ástralíu höfðu þaða helsta erindi á alsherjarþing Sameinuðu þjóðanna(SÞ) að verðlauna Hamas.Skamma Ísrael og sýna forsætisráðherra landsins lítilsvirðingu var Trump og teymi hans að vinna að friði á Gasa. Leiðtogar Evrópu e.t.v. að undanskildum forsætisráðherrum Ítalíu og Þýskalands gerðu það ekki einfaldara en voru ekki kallaðir til. Enda ástæðulaust. 

Vinnubrögð Trump og stjórnar hans sýna skynsemi friðarvilja en afstaða  stjórnmáladverganna í Evrópu, Ástralíu og Kanada er til þess fallin að hvetja Hamas til að berjast áfram til að fá enn meiri samúð þeirra, sem ekki tamt að hugsa með heilanum.

Hvort sem þessi friðarviðleitni Trump næst að raungerast eða ekki, liggur fyrir að hann hefur gert það sem í hans valdi stendur meðan allar vinstri stjórnir Evrópuríkja hafa gert róður hans erfiðari.

Þá er eftir stríðið í Úkraínu. Trump reynir líka að ná friði þar og þar hafa stjórnmáladvergarnir í Evrópu ekki heldur hjálpað til. Þeir tala og mæta á endalausa samstöðufundi með Úkraínu á sama tíma og þeir fóðra stríðsvél Rússa með kaupum á olíu og jarðgasi. Þegar Trump kallar eftir hertum aðgerðum gegn Rússum til að reyna að knýja þá að samningaborðinu segir forseti ráðstjórnarsambands Evrópu, Úrsúla von der Leyen að það sé nauðsynlegt að gera það þó ekki fyrr en í árslok 2027.

Það er dapurlegt að horfa á flesta forustumenn Evrópu sýna sig vanhæfa til að taka skynsamlega afstöðu og standa með Bandaríkjaforseta í friðarviðleitni hans í stað þess að andæfa og reyna að eyðileggja.

Því miður er utanríkisráðherra Íslands á fremsta bekk meðal þeirra stjórnmáladverga sem urðu sér til skammar á alsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna og hafa ekki veitt Bandaríkjastjórn virkan stuðning við að koma á friði.

Því miður gekk þetta ekki.

Lággjaldaflugfélagið Play hættir starfsemi sinni því miður. Ég get ekki annað en þakkað þeim fyrir að hafa staðið sig svona lengi í harðri samkeppni við Flugleiðir og önnur lággjaldaflugfélög. 

Gjaldþrot Play, kemur illa við marga. Sagt er að 400 manns missi vinnuna,neytendur standa í sumum tilvikum uppi með ónýta farmiða, hluthafar tapa sínu fé og þetta mun koma niður á fjölmörgum innlendum þjónustuaðilum sem verða að sætta sig við að þeir túristar sem ætluðu að koma með Play gera það ekki og margir þeirra munu frekar sleppa því að koma til Íslands en að eyða helmingi meira eða um það bil í farmiðakaup með flugfélagi til landsins. Allt eru þetta atriði sem verður að vinna úr sem best og stjórnvöld gerðu það vel þegar flugfélagið Wow varð gjaldþrota og vonandi á það sama við í dag. 

Ég get ekki annað en þakkað Play fyrir ánægjuleg viðskipti á umliðnum árum og ég sé virkilega mikið eftir félaginu. 

Gjaldþrost Play hefur því miður slæmar þjóðhagslegar afleiðingar. Vonandi gengur sem best að vinna úr því. Ef til vill gengi lágjaldaflugfélögum betur hér á landi ef ríkisvaldið hefði álíka mikil viðskipti við þau eins og risann á markaðnum. Framganga ríkisvaldsins í þessum efnum er með ólíkindum og kostar skattgreiðendur mikið fé auk þess, auk þess sem það hamlar því að innlent lággjaldaflugfélag nái markaðsfestu. 

 

„Held að margir muni sakna okkar“

Hvað svo Þorgerður?

Nú líður að því að Þorgerður utanríkis- komi heim úr skálaglamri Alsherjarþings Sameinuðu þjóðanna(SÞ) Ég tel uppá að hún hafi ásamt öðru vinstra fólki í forustu Evrópuríkja og fulltrúa þursavelda einræðis og afturhalds í öðrum heimsálfum gengið út þegar forsætisráðherra Ísrael flutti ræðu sína.

Raunar urðu örlög Þorgerðar Katrínar þau, að færri hlustuðu á ræðu hennar í þingsal en þeir sem hlustuðu á Netanjahú. Það voru ekki mótmæli, en fáir töldu eftir einhverju að slægjast.

Í stuttu máli var ræða Þorgerðar. "Rússar eru vondir. Ísraelsmenn eru voðalega voðalega vondir. Kona þarf að verða framkvæmdastjóri SÞ. Hinsegin fólk á voða bágt."

En fyrst Þorgerði finnst hún þurfi að sýna forsætisráðherra Ísrael lítilsvirðingu hvað gerði hún þá þegar: 

Fulltrúi Myanmar sem hefur staðið fyrir útrýmingu Rohingja steig í pontu?

Eða Kínverja sem eiga sína sögu gagnvart Úígúrum

Eða Íran þar sem þúsundir fólks ungs fólk hefur verið líflátið fyrir að berjast fyrir réttindum kvenna. 

Eða Sýrlandi þar sem skipuleg aðför er nú gerð að Drúsum, Alavítum og kristnum

Eða Afganistan þar sem konur fá ekki að læra eða vinna og þurfa að klæðast búrkum á almannafæri. 

Já og Saudi Arabíu sem virðir ekki réttindi kvenna auk annars. 

Að sjálfsögðu hefur glamurdrottningin og farþegi í fyrsta sæti vinsældavagnsins, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir ekkert við þessar þjóðir að athuga. Það er ekki á dagskrá  hjá vinstri valdaelítunni í Evrópu.

Ekki sama sr. Jón og Immam Muhammed

Aðstoðarritstjóri Daily Telegraph ritar athyglisverða grein: "Það eru lög sem varða refsingu við guðlasti, sem vernda bara ein trúarbrögð." Hann bendir á að réttarfarið í Bretlandi sé tvískipt, annars vegar fyrir múslima og síðan hina. Sama þróun virðist vera hér á landi þessvegna á greinin erindi til okkar:

„Dómsmálaráðherrann sagði á BBC að það væri fráleitt að það væri tvenns konar réttarkerfi í Bretlandi. Hann á þakkir skyldar fyrir tilraun til að fullvissa okkur, en ég vona að hann fyrirgefi að ég efist.

Eftir að hægri áhrifavaldurinn Charlie Kirk var myrtur sagði ung vinstri kona á samfélagsmiðli: „F---ing kill them all“ (Drepum þá alla) Eftir að hafa skoðað ummælin ákvað lögreglan að „ekkert afbrot hefði verið framið.“

Þetta kom okkur sem munum eftir dómnum yfir Lucy Connolly á óvart eftir að hún hafði sagt mun varfærnari orð en þessi á samfélagsmiðli, sem hún fjarlægði fljótlega, en var samt dæmd í fangelsi í 31 mánuð.

Í febrúar kveikti maður í Kóraninum fyrir utan tyrkneska sendiráðið. Múslimi sem sá það hrópaði „Ég ætla að drepa þig“ og réðist á manninn vopnaður hnífi. Fyrri maðurinn var dæmdur fyrir alvarlegt brot á almannafriði og býr nú í felum eftir að hafa verið varaður við vegna morðhótana. En hvað með manninn með hnífinn? Hann sagðist vera að vernda trúarbrögðin sín og var dæmdur í 20 vikna skilorðsbundna fangelsisrefsingu, samfélagsþjónustu í 150 klukkustundir og 10 daga endurhæfingu.

Ég er ekki einn um að finnast þessi refsing ansi væg. Ef hvítur maður hefði sveiflað hnífi og ráðist á múslima fyrir guðlast í garð kristinnar trúar, yrði hann dæmdur í óskilorðsbundið fangelsi. Sagan hér að ofan sýnir, að það er hafið yfir skynsamlegan vafa, að við höfum tvenns konar réttarfar og refsing við guðlasti gildir bara fyrir ein trúarbrögð, Íslam.

Fjölmenning eru algjör mistök. Fjölmenningarþjóðfélag þyrfti að koma fram með sama hætti gagnvart öllum. Við getum ekki tekið helgirit einna trúarbragða eða móðganir eins og það hafi meira vægi eða sé mikilvægara,en helgirit og móðganir gagnvart öðrum.

E.t.v. finnst okkur við eiga engan valkost. Við heyrum ekki um reitt kristið fólk sem reynir að stinga fólk til bana fyrir að kveikja í Biblíunni. Við höfum heldur ekki dæmi um að móðir sem er múslimi, þurfi að heimsækja hverfiskirkjuna og biðja um fyrirgefningu og grið eftir að einhverfum syni hennar 14 ára gömlum varð á að henda Biblíunni. Heyrum við sögur af æstum skríl kristins fólks sem mótmælir fyrir utan skóla þar sem kennari hefur sýnt nemendum myndir af Jesús?

Ef lög um guðlast gilda bara fyrir ein trúarbrögð, þá er það e.t.v. vegna þess að yfirvöld eru skelfingu lostin yfir hvað gæti gerst ef svo væri ekki. 

Í fjölmenningasamfélaginu í Bretlandi er aðalatriðið hjá yfirvöldum að forðast ólgu í samfélaginu. Við vitum hvaða ólgu þau hræðast mest. Heigulsháttur mun ekki leysa neitt. Þegar til lengri tíma er litið mun það valda enn meiri vandamálum.

Forsætisráðherra segir að þegar fólk komi til landsins þá þurfi það að aðlagast þjóðfélaginu. Þessi fullyrðing er fráleitari nú en nokkru sinni áður. Margir sem koma hingað hafa það alveg á hreinu að þeir þurfa ekki að aðlagast neinu. Þeim finnst að við ættum að aðlaga okkur að þeim."

Því miður virðist sama vera að gerast hér vegna sofandaháttar stjórnmála- og fréttaelítunnar. Það borgar sig að byrgja brunninn áður en réttlætið dettur ofaní.

Sameinuðu þjóðirnar til hvers?

Sameinuðu þjóðirnar(SÞ) halda upp á áttræðisafmæli sitt um þessar mundir. SÞ var stofnað í lok síðari heimstyrjaldar og þeir einir fengu að vera stofnfélagar sem sögðu Þýskalandi og Japan stríð á hendur. Við neituðum því sem vopnlaus þjóð, sem stæði ekki í illdeilum við nokkra þjóð. Þá blasti ósigur Japana og Þjóðverja við, en á þessum tíma höfðu íslenskir stjórnmálamenn prinsíp. Í dag hefðu utanríkisráðherra hoppað á stríðsvagninn.

Miklar vonir voru bundnar við Sameinuðu þjóðirnar og fyrstu aðalritarar eða framkvæmdastjórarnir þeir Tryggve Lie frá Noregi og Dag Hammarskjöld frá Svíþjóð gerðu sitt til að SÞ. stæði undir væntingum, en nú er sá tími löngu liðin. SÞ er skuggin af sjálfum sér og þær vonir sem bundnar voru við samtökin eru löngu horfnar.

193 aðildarþjóðir eru í SÞ. Miðað var við að engin þjóð yrði í SÞ nema þar væru mannréttindi og lýðræði í heiðri höfð. Því fer fjarri í dag og múslimaríkin neituðu að skrifa undir mannréttasáttmálann og fengu þá sérstaka útgáfu fyrir sig, sem við mundum ekki samþykkja að tryggði grundvallarmannréttindi.

Raunveruleikinn í dag er sá að SÞ eru gjörspillt samtök nánast gjaldþrota og spilltasta ríkið nær iðulega sínu fram ásamt þeim sem eru í slagtogi með þeim.

SÞ átti að vera bandalag friðar, sem einbeitti sér að því að setja niður deilur og stríð og ná vopnahléi og friði. Því hlutverki hafa SÞ ekki gegnt í langan tíma og er ekki lengur vettvangur friðarviðræðna. Í tímaritinu the Economist frá 3.maí s.l. er rakið hversu illa stödd samtökin eru fjárhagslega og hve illa er haldið á þeim málum.

SÞ undir stjórn Antonio Gutteres kommúnista frá Portúgal hafa lagt höfuðáherslu á að Evrópa athugið sérstaklega Evrópa taki við endalausum straumi af hælisleitendum. Engar slíkar kröfur eru gerðar til Kína, Indlands, Saudi Arabíu eða Brasilíu svo dæmi séu nefnd. Í annan stað hafa SÞ krafist þess að Evrópa rústi efnahagslegri stöðu sinni og framleiðslu á grundvelli loftslagsmála. Sömu kröfur eru ekki gerðar til annarra.

Björn Lomborg formaður Kaupmannahafnarhugveitunnar hefur bent á hvers óheiðarlegt SÞ er í áróðri sínum í þeim málum og þeim áróðri er sérstaklega beint að Evrópu, en ekki mestu loftslagssóðunum Kína og Indlandi. Björn bendir á í þessu sambandi að SÞ. ástundi ritskoðun og standi að falsfréttum um loftslagsmálum sem m.a. er endurvarpað af sérstökum starfsmanni Veðurstofunar hér heima, sem áður var í þjónustu SÞ.

Sérstök illska SÞ er gagnvart Ísrael sýnir vel hverjir hafa helstu tök á ákvörðunum alsherjarþings SÞ. Á ráðstefnu SÞ. árið 2001 (world conference against racisms)sem haldin var í Suður Afríku snérist ráðstefnan upp í hatursveislu gegn Ísrael þar sem Ísrael var stimplað sem rasista ríki sem fremdi stríðsglæpi, þjóðarmorð og þjóðernishreinsanir. Utan við ráðstefnuhöllina var dreift haturssamantektinni „Protocols of the Elders of Zion sem var sérstaklega haldið á lofti af nasistum og kennd í skólum hjá þeim, þar sem því er haldið fram að Gyðingar stefni að heimsyfirráðum auk annarrar illsku.

Mótmælendur voru með spjöld sem á stóð „ Bara ef Hitler hefði unnið stríðið“ Hugsið ykkur, þetta var sett fram á ráðstefnu SÞ, samtaka, sem voru stofnuð til að berjast gegn nasisma. Er hægt að sökkva dýpra og segja betur skilið við upphafleg markmið?

Á þeim áratugum sem síðan eru liðnir hefur hatrið á Ísrael heltekið allar stofnanir SÞ. Á árinu 2022 þegar stríð geisaði í Úkraínu, Íransstjórn drap þúsundir mótmælenda aðallega barnungt fólk, þjóðernishreinsanir voru í Myanmar, pyntingar og manndráp af völdum stjórnvalda í Sýrlandi, Venesúela og fleiri ríkjum þar sem í öllum tilvikum var um mikinn fjölda alvarlegra brota á mannréttindum að ræða ályktaði alsherjarþing SÞ. 15 sinnum gegn Ísrael en ekki nema 13 sinnum hvað öll önnur ríki heimsins varðaði. Á þeim tíma var ekkert stríð á Gasa.

Viðbrögð SÞ. við fjöldamorðum Hamas á Gyðingum þ.7. október 2023 breytti engu og aðalritarinn gat með naumindum fordæmt hryðjuverkin og sagði nánast að Ísrael hafi átt þetta skilið og gat ekki tekið undir að Ísrael væri í fullum rétti til að verja líf og limi eigin borgara.

Stofnanir SÞ hafa síðan reynt eftir getu að fela, að það voru hundruðir starfsmanna SÞ (UNRWA) sem tóku þátt í fjöldamorðunum og hryllingnum 7. október 2023. Sannanirnar voru þó svo ótvíræðar, að SÞ gat ekki neitað þeim algjörlega en aðeins 9 starfsmenn af þeim hundruðum starfsmanna SÞ sem tóku þátt í morðæðinu voru reknir.

Það hefði ekki verið úr vegi að forsætisráðherra og utanríkisráðherra Íslands á vettvangi þessara samtaka hefði minnt á þessar staðreyndir og velt upp spurningunni hvort að SÞ gegni jákvæðu hlutverki lengur og eigi tilverurétt.

Forsætisráðherra misnotaði tækifærið

Sameinuðu þjóðirnar (SÞ) halda upp á 80 ára afmæli sitt þessa daganna. Af því tilefni ávarpaði forsætisráðherra þingheim með sérstakri áherslu á kvennaráðstefnu sem haldin var í Peking fyrir 30 árum. 

Þar sem Kristrún stóð og þrumaði yfir karlaveldinu í Íslömsku ríkjunum, þar sem konur fá iðulega ekki að fara í skóla,vinna, keyra bíl eða fara út nema í fylgd karlmanna, þá var engu orði vikið að nauðsyn mannréttinda og jafnstöðu kvenna þar sem þau eru fyrir borð borin. Forsætisráðherra hafði ekki döngun í sér né hugrekki til að segja þessu liði til syndanna og fordæma kvennakúgun þar sem  hún viðgengst. Hvað þá að víkja að kynlífsánauð og raunverulegu þrælahaldi sem milljónir kvenna þurfa að þola. Ræðan var því miður lítilsgilt glamur.

Fyrst forsætisráðherra fékk tækifæri til, þá var fráleitt að nota það ekki til að víkja að þursaveldunum í jafnstöðumálum og krefjast þess að þau verði að hlíta Mannréttindasáttmála SÞ þ.e. þess viðtekna en ekki sérútgáfunni fyrir múslimaríkin. Því miður brást forsætisráðherra og klúðraði þessu tækifæri.

 Það var í anda allra glamuryrða forsætisráðherra að hún skyldi  enda ræðu sína með því að leggja sérstaka áherslu á réttindi transfólks í sambandi við jafnstöðubaráttu kvenna. 

Forsætisráðherra stofnanaveldisins áttar sig ekki á, að barátta kvenna snýst m.a. um að konur haldi sínum réttindum sem konur. Þær þurfi ekki að keppa við transkonur í íþróttum og haldi sínum griðarstöðum með sérstökum klósettum fyrir konur þannig að þær þurfi ekki að fást við útpissaðar klósettsetur auk annars þar sem griðlandið hefur verið frá þeim tekið.

Það sýnir því miður slaka dómgreind að blanda saman ólíkum hlutum jafnvel í hátíðarræðum. Trans og kvennabarátta er sitt hvað.   

 

Kærleiksheimilið

Í gamla Sovétinu þegar Jósep Djúgasvili Stalín var aðalritari Kommúnistaflokksins og í raun einræðisherra, var hann jafnan kosinn með öllum greiddum atkvæðum. Eftir setningarræðu á Landsþingi flokksins eitt sinn klöppuðu þingfullrúar í rúmar 20 mínútur. Öryggislögregla KGB heimsótti síðan þingfulltrúann sem fyrstur hætti að klappa og kom honum í fangabúðavist í Gúlaginu.

Viðreisn hélt landsþing sitt um helgina og hinn hugumstóri formaður flokksins Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir fékk öll atkvæði í formannskjöri nema tvö. Sagt er að vaktmenn flokksins leiti nú með logandi ljósi að þeim tveim sem brugðust til að koma þeim út í hið ysta pólitíska myrkur eins og þeim sem hætti of snemma að klappa fyrir Stalín forðum. 

En það var ekki bara formaðurinn sem fékk kommúníska kosningu að hætti þeirra í sovétinu forðum, sá forustumaður flokksins sem á landsmet í hækkun skatta var hylltur sérstaklega. 

Fátt bar annað til tíðinda á flokksþinginu. Dustað var rykið af ályktunum flokksins frá því í árdaga og þær endurprentaðar og samþykktar í sama kærleiksanda og flokksmenn þökkuðu fyrir skattahækkanir og Gyðingaandúð formanns flokksins. 

Viðreisn bauð sérstaklega þeim talsmanni Evrópusambandsins sem vill ganga lengst í að leggja niður landamæri, traðka á fullveldi aðildarþjóða, allt til að fullkomin sameining undir alræði kommisara von der Leyen í Brussel geti átt sér stað.

Meðan Bretar voru enn í Evrópusambandinu átti Nigel Farage helsti talsmaður fyrir úrgöngu Breta úr Evrópusambandinu í mestum deilum við þennan gistivin Viðreisnar og gerði hann venjulega kjaftstopp. En  Þorgerður Katrín telur að Verhofstadt geti best túlkað skoðanir Viðreisnar í Evrópumálum. 

Þá þarf engum bókum lengur að fletta um það hver skoðun Viðreisnar er. Þau vilja ganga plankan á enda og fordjarfa öllu því sem íslenskt er á altari Evrópusambandsins til að verða útnári hins nýja samabandsríkis Evrópu með miðstjórn og aðalritara í Brussel. 

Á kærleiksheimili Viðreisnar hafa menn glatað öllum tengslum við íslenska sögu og hagsmuni sjálfstæðrar þjóðar, sem vill njóta frelsis og vera ekki öðrum þjóðum háð. 

Sennilega væri best að prenta í viðhafnarútgáfu ræðu Einars Þveræings þegar hann mælti gegn því á Alþingi hinu forna að Noregskonungi yrði gefin Grímsey og senda hana forustu, þingflokki og flokksfulltrúum á þingi Viðreisnar. 

Það var eitt að vera samþykkur aðild að Evrópusambandinu meðan bandalagið var viðskiptabandalag. En nú er það allt annað og meira stefnir að því að taka öll völd aðildarríkja í sínar hendur á forsendum Verhofstads hins nýja andlega leiðtoga Viðreisnar. 

 

Minningarhátíð breyttist í sigurhátíð

Það var stórkostlegt að fylgjast með minningarhátið um Charlie Kirk. Fullur leikvangur af fólki var mætt til að minnast mannsins sem barðist fyrir frelsi, kærleika og kristnum gildum og var drepinn vegna þessara skoðana sinna.

Mér fannst athyglisvert að hlusta á Ben Carson benda á að það skipti máli að hlusta á þá sem tala um það sem stendur í Biblíunni en ekki það sem vinstri menn vilja að standi þar. Mér var óvart hugsað til biskupsins og nokkurra klerka hinna íslensku þjóðkirkju.  Ben benti líka á að land getur ekki verið frjálst nema það eigi einstaklinga sem hafi hugrekki til að berjast gegn hinu illa.

Það var það sem Charlie Kirk stóð fyrir. Ekki að fordæma heldur reyna að benda fólki á réttu leiðina með því að ræða við það. Jafnt stuðningsfólk sem andstæðinga. 

Mér fannst hápunktur minningarhátíðarinnar falleg ræða Eriku ekkju Charlie sem í lokin minnti á orð Jesús þegar hann var negldur á krossinn. "Guð fyrirgef þeim því þeir vita ekki hvað þeir gjöra" Hún bað síðan fyrir morðingja eiginmanns síns. Það mátti víða sjá tár á hvarmi enda tilefnið ærið því miður. 

Í stuttu máli var þessi minningarhátíð í raun sigurhátíð fyrir heilbrigð,framsækin kristileg stjórnmálaöfl í baráttu gegn því sem er falskt, gegn hatrinu og illskunni sem er andhverra þess sem Charlie Kirk barðist fyrir sem framsækinn, þjóðernissinnaður kristinn maður. 

Það var síðan við hæfi og hápunktur að ljúka hátíðinni með laginu America is Beautiful og horfa á Donald Trump leiða Eriku ekkju Charlie Kirk út af sviðinu og mæla síðan nokkur falleg lokaorð um vin sinn Charlie Kirk og nánustu ástvina hans. 

Guð blessi Charlie Kirk, alla  hans nánustu og þau sjónarmið sem hann barðist fyrir.