Hefðbundnir hægri flokkar tapa fylgi. Hversvegna?

Íhaldsflokkurinn breski galt afhroð í þingkosningunum sem fram fóru í gær. Útkoman er sú versta sem flokkurinn hefur nokkru sinni fengið. Helstu atriði sem valda þessu mikla tapi eru aðallega þrjár. Í fyrsta lagi löng stjórnarseta. Í öðru lagi vinstri áherslur í ríkisfjármálum og varðandi Kóvíd og í þriðja lagi upplausn í forustu flokksins og persónulegar deilur. 

En Hefðbundnir mið-hægri flokkar í Evrópu eru að tapa fylgi allsstaðar í Evrópu. Sumir halda því fram, að unga fólkið kunni ekki að meta hefðbundin borgaraleg gildi en það er alrangt.

Þessir flokkar eru ekki að boða hægri stefnu lengur, hvorki Sjálfstæðisflokkurinn á Íslandi, Íhaldsmenn í Bretlandi eða Kristilegir Demókratar í Þýskalandi. Nánast allir hefðbundnir hægri flokkar í Evrópu tóku upp ákveðnar vinstri hugmyndir um völd ríkisins umfram mannréttindi sbr. Kóvíd. Sett eru höft á atvinnustarfsemina með stöðugt flóknari og víðtækari reglum.

Hefðbundnir hægri flokkar viku frá grundvallarstefnu sinni um einstaklingsfrelsi og athafnafrelsi og fóru að vinna eftir hugmyndafræði sósíalista. Þessvegna setja Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur lítið mark á aðgerðir ríkisstjórnarinnar og keppast með Vinstri grænum við að stjórna undir vinstri formerkjum jafnvel þó sporin hræði.

Ríkissjóður er rekinn með viðvarandi halla, ríkisbáknið blæs út sem aldrei fyrr og því fer fjarri að stjórnmálastéttin gæti aðhalds og sparnaðar, sem var á árum áður grundvallaratriði í viðmiði hægri manna um góða stjórnun.

Stjórnmálaflokkarnir eru orðnir að stofnunum á framfæri ríkisins og stjórnmálastéttin hefur mokað undir sig í fríðindum og launakjörum svo þvílíkt hefur aldrei sést áður í íslensku samfélagi og allir eru ánægðir með að vera í partíinu stjórnarliðar sem og stjórnarandstaða.

Það er komið að skuldadögum og efnahagsstefna vinstri manna í framkvæmd hefðbundinna hægri flokka. Valkostir hægra fólks á Íslandi og í Evrópu er því að greiða atkvæði flokkum sem eru líklegri til að framkvæma raunverulega hægri stefnu aðhalds og sparnaðar jafnvel þó þeir séu kallaðir öfgaflokkar eða pópúlistar. 

Afleiðingin af svikum hefðbundinna hægri flokka við grundvallarstefnu sína mun reynast þeim dýr og Íhaldsflokkurinn breski beið mesta afhroð í kosningunum í Bretlandi í gær. Varla er hægt annað en að segja að flokkurinn hafi uppskorið eins og hann sáði. Kjósendur létu flokkinn gjalda vinstri stefnu í efnahags- og skattamálum og ófullnægjandi aðgerða í innflytjendamálum. 

Hætt er við að Sjálfstæðisflokksins bíði sömu örlög í næstu alþingiskosningum, en flokkurinn mælist nú með minna fylgi en nokkru sinni fyrr. Ef ekki á illa að fara þarf Flokkurinn að söðla um og ræða í einlægni hvað hefur farið úrskeiðis og hvað sé nauðsynlegt að gera til að Flokkurinn vinni aftur tiltrú þeirra fjölmörgu stuðningsmanna sinna, sem segjast ekki ætla að kjósa Flokkinn í næstu kosningum. 

Það má engan tíma missa og sumarfrí er ekki í boði þegar hrunið blasir við verði ekki að gert.

 

Dekur Sjálfstæðisflokksins við ólöglega hælisleitendur

Einar Hálfdánarson lögmaður og endurskoðandi fjallar í grein í Morgunblaðinu í dag, um nauðsyn virkrar landamæragæslu og með hvaða hætti var komið í veg fyrir að síðasti Landsfundur Sjálfstæðisflokksins ályktaði um nauðsyn þess að virk landamæragæsla yrði tekin upp. Ekki í fyrsta sinn. 

Í greininni segir Einar m.a. að ekkert hefði orðið Sjálfstæðisflokknum dýrkeyptara en dekur við ólöglega innflytjendur.  Undir þetta tekur Björn Bjarnason fyrrverandi dómsmálaráðherra í bloggfærslu og bendir á leiðir til úrbóta. 

Á Landsfundi 2015 lagði ég ásamt nokkrum öðrum fram tillögu um málefni hælisleitenda, þar sem vikið var að því að fámenn þjóð yrði að gæta vandlega hagsmuna sinna og setja mjög ákveðnar reglur um heimildir hælisleitenda til að koma til landsins.

Forusta Sjálfstæðisflokksins var tillögunni mjög andsnúinn og braut allar grunnreglur fundarskapa til að koma í veg fyrir að hún fengist tekin á dagskrá fyrr en liðið var að lokum Landsfundar að kvöldi síðasta þingdags og meiri hluti Landsfundarfulltrúa farinn heim til sín. Einnig var komið í veg fyrir eðlilegar lýðræðislegar umræður um tillöguna. Hún var felld eftir algjört ofbeldi af hálfu forustu og fundarstjóra auk nokkurra óvita með Áslaugu Örnu Sigurbjörnsdóttur í broddi fylkingar þá nýkjörna sem ritara Flokksins. 

Ömurleikasaga Sjálfstæðisflokksins í málefnum hælisleitenda fór síðan í nýjar hæðir í meðförum þáverandi varaformanns flokksins Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, sem dómsmálaráðherra, sem skipaði þverpólitíska nefnd til að unga út vitlausustu löggjöf um málefni útlendinga sem þekkist í Evrópu. 

Síðan hafa landamæri Íslands verið nánast galopin og kostnaður við ólöglega hælisleitendur nemur tugum milljarða króna árlega. Þetta var ekkert sem fólkið í landinu bað um hvað þá stuðningsfólk Sjálfstæðisflokksins.  Þess vegna uppsker flokkurinn nú eins og hann sáði og sér nú fylgi sitt komið langt niður fyrir helming þess sem áður var.

Sjálfstæðisflokkurinn skuldar þjóðinni miklu meira í þessum málum en nokkrar vitlegar lagfæringar á Útlendingalögunum, sem núverandi dómsmálaráðherra má eiga þakkir skildar fyrir að koma í gegn fyrir nokkrum dögum. Flokkurinn þarf að hætta því dekri við hælisleitendur sem þeir Einar Hálfdánarson og Björn Bjarnason telja að hafi orðið Sjálfstæðisflokknum hvað dýrkeyptast af öllu því sem illa hefur farið á vegferð Flokksins síðustu ár og skal undir það tekið með þeim.

Ekki er hægt að setja fram minni eða varfærnari kröfur í dag en að þegar í stað verði tekin upp virk landamæravarsla. 

 

Harmur er að oss kveðinn eða þannig

Skv. útgönguspám vinnur Franska þjóðfylkingin sem stendur vörð um franska menningu og frönsk gildi stórsigur í þingkosningunum í Frakklandi. Áherslur á hagsmunamál frönsku þjóðarinnar er það sem gerir frönsku þjóðfylkinguna að öðru vísi flokki en aðra í Frakklandi. Flokkurinn vill taka samstarfið í Evrópusambandinu til endurskoðunar og takmarka aðstreymi innflytjenda og sérstök réttindi þeirra umfram franska borgara. Vegna þessarar stefnu er franska þjóðfylkingin kölluð öfga hægri flokkur.

Franska þjóðfylkingin er ekki öfgaflokkur frekar en flokkur Giorgina Meloni sem vann stórsigur í ítölsku þingkosningunum fyrir nokkru. Meloni varð forsætisráðherra og hefur staðið sig best þeirra sem gegnt hafa því embætti undanfarna áratugi.

En þessar staðreyndir má ekki segja og vinstri fjölmiðlunin verður að hafa sinn framgang og nú er mikill harmur kveðinn að þeim ögfa vinstri mönnum sem þar halda um stjórnvölin.  

 

Í kvöld var dreginn fram prófessor í miðaldafræði, sem hefur sérstaklega rannsakað Fornaldarsögur Norðurlandanna, sem við strákarnir uxum upp úr um 13 ára aldur,eftir að hafa lesið Bósa sögu og Herrauðs upp til agna, en þessi miðaldafræðingur var fenginn til þess að fjalla um frönsku þingkosningarnar sem "fræðimaður" RÚV í málefnum nútíma Frakklands ekki miðalda, sem viðkomandi hefur þó sannanlega sérfræðiþekkingu á.

Að sjálfsögðu fann þessi "fræðimaður" lýðræðinu allt til foráttu þar sem franskir kjósendur tóku afstöðu með Frakklandi og tryggðu stórsigur frönsku þjóðfylkingarinnar. Sú lýðræðislega niðurstaða er að mati "fræðimannsins" ógn við lýðræðið. En hann fjallaði ekki um, að meginhluti aðkomufólksins sem hefur kosningarétt í Frakklandi kýs til vinstri og fylgi frönsku þóðfylkingarinnar er því umtalsvert meiri en 35% meðal fólks sem er af Frönsku bergi brotið. 

Sama var fullyrt af "fræðimönnum" þegar farsælasti forsætisráðherra Ítalíu Giorgiana Meloni vann stórsigur í síðustu þingkosningum á Ítalíu. Samt sem áður hefur Meloni sýnt að hún er eindreginn lýðræðissinni og það sama á við um forustu frönsku þjóðfylkingarinnar. Allt tal um öfgahægri á sér litla stoð vilji fólk kynna sér stefnu þessara flokka en láta ekki mata sig af tilhæfulausum áróðri.

Vonandi gengur þessi sigur frönsku þjóðfylkingarinnar eftir í síðari umferð kosninganna, þó svo að afturhaldsöflin til hægri og vinstri í franskri pólitík, geri allt sem þau geta til að koma í veg fyrir það með því að rotta sig saman í kosningabandalagi gegn framfarasinnuðum Frökkum sem vilja breyttar áherslur landi og þjóð til heilla. 

Spyrjum því að leikslokum eftir viku og vonandi verður þá hægt að taka undir með kjósendum í Frakklandi og segja "Vive la France" 

 

 

Af hverju hættu mótmælin?

Finnst fólki ekki sérkennilegt að allt í einu skuli hollvinir hryðjuverkasamtaka Hamas, hætta mótmælum með kröfum um vopnahlé á Gasa með Möggu Stínu gólandi í broddi fylkingar?

Af hverju gerðist það?

Gæti það verið vegna þess, að í þrjár vikur hefur Hamas staðið til boða vopnahlé, sbr. samþykkt öryggisráðs SÞ og Katar og Egyptar hafa unnið að því að ná fram?

Foringi Hamas á Gasa, Yahya Sinwar og hryðjuverkafélagar hans vilja ekki vopnahlé af því að þeim er sama um afdrif íbúa, svo fremi að þeir geti haldið áfram árróðursstríðinu gegn Ísrael. Allt til að ná fram stefnu sinni um þjóðarmorð á Gyðingum ekki bara í Ísrael heldur hvar sem er í heiminum.

Magga Stína og félagar hennar í hollvinafélagi Hamas hér eru ekki ein um að hætta að krefjast vopnahlés á Gasa. Engar mótmælagöngurnar eru í London, Washington DC eða í vestrænum háskólum núna. Af hverju þegja mótmælendurnir nú, sem hafa hingað til staðið á öskrinu um vopnahlé á Gasa og krefjast þess ekki að Hamas samþykki vopnahléð? Væri þessu fólki annt um íbúa Gasa þá mundu þau að sjálfsögðu gera það.

Þessi samsömun mótmælendanna, sem nú þegja með ógeðfelldustu hryðjuverkasamtökum heimsins, Hamas, sem steiktu ungbörn lifandi, nauðguðu og drápu og tóku yfir 200 gísla sem flestir hafa veri myrtir er með fádæmum. Aðeins hryðjuverkasamtökin ÍSIS ná samjöfnun við Hamas í grimmd og óeðli.

Það er verðugt umhugsunarefni, af hverju mótmælendurnir í hollvinasamtökum Hamas, skuli ekki hafa þá siðferðiskennd, að gera kröfu til friðar og vopnahlés þegar allir aðrir en hryðjuverkasamtökin Hamas samþykkja það. Þessi afstaða sýnir því miður siðræna rotnun og óheilindi mótmælendanna í styrktarfélagi Hamas gagnvart málstað friðar og öryggis.

Hvað nú?

Það velktist engin í vafa um það, sem horfði á sjónvarpskappræður Joe Biden og Donald Trump, að Joe Biden er með öllu vanhæfur til að gegna embætti forseta Bandaríkjanna. Mörgum hefur verið það ljóst um langt skeið, en samt bendir allt til þess að hann verði í kjöri fyrir Demókrata svo fremi hann dragi sig ekki sjálfur í hlé. 

Með framboði sínu mun Joe Biden tryggja Donald Trump sigur í forsetakosningunum í nóvember n.k. Sjálfur er Biden svo dómgreindarlaus, að honum fannst hann standa sig vel í kappræðunum sem voru tóm skelfing fyrir hann og sýndu að maðurinn  hefur ekki lengur líkamlegt eða andlegt atgervi til að gegna stöðu sendils hvað þá forseta Bandaríkjanna.

Hvað gera Demókratar þá? Hafa þeir dug til að velja annan frambjóðanda t.d. mann eins og Gavin Newsom fylkisstjóra í Kaliforníu eða einhvern annan sem hefur sýnt af sér betri stjórnun en Gavin.  Það verður fróðlegt að sjá. En geri þeir það ekki þá bera þeir ásamt öðrum ábyrgð á að Donald Trump verði næsti forseti Bandaríkjanna vegna þess að hann kemst þó enþá hjálparlaust á milli húsa og minni kröfur er vart hægt að gera til frambjóðanda til forseta Bandaríkjanna. 

Af hverju þurfti að mótmæla lýðræðinu?

Macron Frakklandsforseti ákvað að efna til kosninga vegna þess að Þjóðfylkingin franska vann stórsigur í kosningum til Evrópuþings. 

Þessi meinti öfgahægri flokkur mælist með mest fylgi í Frakklandi og því geta vinstri menn þar í landi ekki unað og efndu til að mótmæla vilja kjósenda.

Mótmæli vinstri manna í Frakklandi leystust upp í skrílslæti og ofbeldi gagnvart lögreglu og eyðileggingu á eigum venjulegs fólks. Engin fjölmiðill á Íslandi minnist á það eða kallar mótmælendurna öfga vinstri. Hvað þá fordæma skrílinn.

Hverju var vinstra öfgaliðið að mótmæla með skrílslátunum? Þau voru að mótmæla því að franskir kjósendur greiddi atkvæði sitt með lýðræðislegum hætti, þeim flokki sem þeir telja gæta hagsmuna sinna best.  Það þýðir í raun mótmæli gegn lýðræði þeirra sem eru ósammála vinstri skrílnum. 

Engan skyldi undra að vinstra liðið efndi til mótmælanna sérstaklega í borgum þar sem fylgi þeirra er mest og hælisleitendur fjölmennastir og þeir útlendingar sem aðlagast ekki frönsku þjóðfélagi, siðum þess og háttum. 

 

 

 

Er ríkisstjórnin orðin hringlandi galin?

Fjórir ráðherrar kynntu í gær harðdrægari áætlun í loftslagsmálum, en áður hefur sést, gegn hagsmunum neytenda og framleiðenda.

Margt vekur athygli en þá helst, að ríkisstjórnin ætlar að banna nýskráningu bensín- og díselbíla eftir árið 2028. 

Ríkisstjórnin er þar með kominn í hóp þeirra sem trúa skilyrðis- og vitsmunalaust á að loftslagsguðinn sé reiður og það sé nauðsynlegt að friða hann með fórnum sem lenda alltaf harðast á neytendum. 

Eftir einn kaldasta vetur í manna minnum og vorhret, sem á sér ekki sinn líka, þá finnst ríkisstjórninni það helst verða til varnar verða vorum sóma, að banna fólki margt af því sem hingað til hefur verið talið sjálfsagt og fellur undir eðlileg mannréttindi og valfrelsi fólks í lýðræðislandi. 

Í gær var ég á fundi í Sjálfstæðishúsinu og horfði á málverk af þeim fyrrum formönnum flokksins, Ólafi Thors, Bjarna Benediktssyni og Jóhanni Hafstein, sem ég var svo lánssamur að kynnast og þótti mikið til þeirra allra koma. Aldrei hefði þessum mönnum dottið í hug að binda svona klyfjar á þjóðina eða víkja svo rækilega frá grundvallarstefnu Sjálfstæðisflokksins um sókn til betri lífskjara, einstaklings- og athafnafrelsis og valfrelsi fólks og þessi volaða ríkisstjórn stendur nú fyrir og boðar.

Er virkilega svo komið, að forusta Sjálfstæðisflokksins sé svo kyrfilega gengin í loftslagsbjörgin, að henni sé og verði ekki við bjargandi? 

 

Mótmæli mótmælanna vegna

Hvað sérkennilegustu mótmæli Íslandssögunnar voru þegar ungar stúlkur skunduðu berbrjósta niður á Austurvöll undir enska kjörorðinu "Free the nipple" eða frelsum geirvörtuna. Alþingi Íslendinga hafði ekkert með geirvörtuna að gera og réði engu um frelsi eða frelsissviptingu hennar. 

Aðgerðarhópur dyggilega studdur af Íslömskum hælisleitendum mótmælir á Austurvelli og krefst þess af Alþingi að vopnahlé verði á Gasa og Ísraelsríki eytt. 

Í gærkvöldi mættu atvinnumótmælendurnir til starfa við Alþingi undir stjórn þingmanna galnasta stjórnmálaflokks Íslandssögunnar. Á þeim tíma höfðu allir aðilar samþykkt vopnahléstillögur öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna nema Hamas samtökin. Kröfum mótmælendanna hefði því réttilega átt að beina að þeim en ekki Alþingi sem kemur málið alls ekki við, þó þingmenn Pírata séu svo skyni skroppnir að þeir telji svo vera.

Þeir nytsömu sakleysingjar sem mæta til að mótmæla á Austurvelli þessa daganna á forsendum hryðjuverkasamtaka virðast ekki átta sig á þeirri staðreynd, að sá sem hefur staðið hvað harðast gegn vopnahléi og varanlegum friði er maðurinn sem skipulagði hryðjuverkaárásina á Ísrael 7. október s.l.Yahya Sinwar, sem auk annars kyrkti eitt sinn liðsmann sinn, sem honum líkaði ekki við. Vilji mótmælendurnir á Austurvelli beina mótmælum til þeirra sem bera ábyrgð á því að vopnahlé er ekki gert þá eiga þeir að beina því að Hamas samtökunum og Yahya Sinwar en láta Alþingi í friði.

Það er brjóstumkennanleg fáviska mótmælendanna sem veldur mótmælum við Alþingishúsið og aðsókn að íslenskum ráðherrum. En hvað skyldi nú valda því að atvinnumótmælendurnir með  Hamas fánana skuli ekki beina mótmælum að þeim, sem reyna að koma í veg fyrir vopnahlé og varanlegan friði? Eða samsama mótmælendurnir sig algjörlega með Hamas og vilja vopnahlé á forsendum manndráparans Yahya Sinwar leiðtoga Hamas á Gasa.

 

Lögreglan beitti piparúða á mótmælendur

Til hamingju Páll. Sigur tjáningarfrelsisins.

Ástæða er til að óska Páli Vilhjálmssyni til hamingju með sýknudóm Landsréttar í máli sem ritstjóri Heimildarinnar Þórður Snær Júlíusson og blaðamaður sama miðils Arnar Þór Ingólfsson höfðuðu gegn honum. 

Að sama skapi er ástæða til að óska öllum til hamingju sem unna tjáningarfrelsinu og gera kröfu til þess, að eðlileg umfjöllun sé heimil um mál sem eiga erindi til almennings í lýðræðisríki. 

Umfjöllun Páls um símastuldsmálið hefur verið málefnaleg og nauðsynleg. Athygli vekur að engin fjölmiðill skuli fjalla um þetta mál þó um sé að ræða grafalvarlegt mál. Þá er sérstaklega merkilegt að Ríkisútvarpið skuli þegja þunnu hljóði um meintar ávirðingar starfsmanna sinna í málinu ásamt því að gera ekki grein fyrir af hverju meintir gerendur í sakamálinu hafa verið látnir hætta. 

Getur verið að samsæri þagnarinnar sé algjört hjá blaða- og fréttamannastéttinni á Íslandi þegar fjölmiðlamenn eiga í hlut. Óneitanlega hvarflar það að manni þegar staðan er sú, að það er Páll Vilhjálmsson einn, einstaklingur úti í bæ,  sem heldur eðlilegri fjölmiðlaumræðu um málið vakandi. 

Takk Páll og til hamingju með sýknudóminn.

Ætla með mál gegn Páli fyrir Hæstarétt

Þú hljómar eins og Hitler

Rökþrota einstaklingur og þeir sem vilja gera lítið úr öðrum, bregðast stundum við til að ljúka umræðunni, með því að segja "þú hljómar eins og Hitler". Af sjálfu leiðir að við slíkan mann er ekki hægt að ræða eða treysta honum til góðra verka. 

Þó ummælin séu röng og eigi engan rétt á sér eru þau sett fram í þeim tilgangi að gera viðkomandi einstakling ótrúverðugan og jafnvel fyrirlitlegan. Slíkt er raunar ekki boðlegt í umræðu siðaðs fólks, en því miður reyna sumir að hengja slíka merkimiða á þá,sem þeim er í nöp við, vilja lítillækka eða hafa skoðanir sem þeir eru andstæðir og hafa ekki málefnaleg rök til andsvara. 

Það kom á óvart þegar Sigríður Hagalín Björnsdóttir fullyrti í spurningu til  Arnars Þórs Jónssonar frambjóðanda til forseta í forsetaviðtali RÚV, að hann hljómaði eins og Marine Le Pen í Frakklandi og Nigel Farage í Bretlandi.

Ekkert gat réttlætt fullyrðinguna í spurningunni. Hún var sett fram til að reyna að koma þeim stimpli á Arnar að hann væri hægri öfgamaður. 

Þó Arnar Þór hafi lýst efasemdum um þróun  Evrópusambandsins og sókn þess í aukin völd og andstöðu við fullveldi aðildarríkjanna þá rökfærir hann og setur fram mál sitt með þeim hætti að merkimiðarnir sem Sigríður Hagalín reyndi að hengja á henn eiga engan rétt á sér. Af hverju vísaði hún ekki til Margaret Thatcher sem setti fram líkari athugasemdir þeim sem Arnar hefur fært fram, en þau Nigel og Marianne? 

Spurning Sigríðar Hagalín var sett fram í annarlegum tilgangi til að gera viðmælandanum upp skoðanir. 

Þó spurning frú Hagalín hafi verið utan við þann byggilega heim sem eðlilegur er, þá kastaði fyrst tólfunum þegar skopteiknari á Vísi teiknar Arnar Þór í brúnstakka búningi liðsmanna SA sveita þýsku nasistanna. Þó teiknarinn hafi farið á ystu mörk gagnvart sumum öðrum í meintri skopmynd sinni, þá fór hann út yfir öll siðræn og afsakanleg mörk gagnvart Arnari í skopteikningu sinni.

Arnar Þór Jónsson hefur haldið uppi málefnalegum málflutningi um árabil sérstaklega um stjórnskipunarmálefni Íslands og gildi þess að Ísland gæti að fullveldi sínu. Hann hefur barist fyrir einstaklingsfrelsi og að grundvallarmannréttindi séu höfð í heiðri. Málflutningur hans hefur verið vel ígrundaður og laus við allar öfgar. Þegar þetta er skoðað þá er með algjörum ólíkindum að farið sé í manninn með þessum fyrirlitlega hætti. 

Hér á við það sem skáldið kvað og skal beint til frambjóðandans Arnar Þórs Jónssonar:   

"Taktu ekki níðróginn nærri þér.

Það næsta gömul er saga,

að lakasti gróðurinn ekki það er,

sem ormarnir helst vilja naga.