Samstaða með lýðræði og frelsi gegn hatri og hermdarverkum.

Fyrir mánuði myrti Hamas 1.400 saklausa einstaklinga með hroðalegum hætti. Þeir pyntuðu fórnarlömbin, nauðguðu konum, drápu og svívirtu líkin, myrtu börn jafnvel ungabörn m.a. með því að kveikja í þeim og brenna þau. Villimennskan var algjör.

Hamas drápu, misþyrmdu og nauðguðu ungu fólki á tónlistarhátíð alls 260 þ.á.m. 22 ára stúlku frá Þýskalandi, sem þeir hópnauðguðu,myrtu, svívirtu líkið og óku með það um Gasa þar sem fólk hrækti á líkið. Villimennirnir kórónuðu ódæðið með því að höggva höfuðið af ungu konunni,sem hafði ekkert til saka unnið.

Búast hefði mátt við fjöldamótmælum á Vesturlöndum m.a.hér vegna morðanna og kröfu fólks um að varnarlausum gíslum 230 manns, verði sleppt. Fjarri fór því. Haldinn var samstöðufundur með íbúum á Gasa og Hamas í Háskólabíó 5.nóv. Samúð fundarmanna náði ekki til saklausra fórnarlamba Hamas og gísla þeirra.

Hluti fólksins á samstöðufundinum eru nytsamir sakleysingjar, sem óar við stöðugum áróðri RÚV um hörmungar og tölu fallina á Gasa skv. upplýsingum villimannasamtakanna. Svo er annar hluti, sem mætir vegna haturs á Ísrael. Væri ekki svo, þá mundi þetta fólk ekki síður halda samstöðufundi vegna hryllingsins sem er að gerast í  Armeníu og Súdan.

Hvernig getur fólk á Vesturlöndum tekið afstöðu með rasískum,hómófóbískum samtökum eins og Hamas, sem dásama hryðjuverk,telur samkynhneigð dauðasök. Samtök sem hika ekki við að byggja stjórnstöðvar sínar, vopnabúr og birgðageymslur undir sjúkrahúsum og skólum á Gasasvæðinu.

Hamas liðar líta á að mannfórnir á Gasa þegar Ísrael slær til baka eftir hryðjuverk Hamas, sem lið í baráttunni fyrir því að grafa undan velvild í garð Ísrael, sem það gerir óneitanlega.

Á meðan öfgamennirnir í framlínu Hamas beita öllum ráðum til að drepa sem flesta, lifa forustumenn Hamas í vellystingum á lúxus hótelum í löndum eins og t.d. Qatar.

Fyrir miðja síðustu öld voru 150.000 Gyðingar í Írak, 75.000 í Egyptalandi og tugir þúsunda í Líbýu, Sýrlandi, Jemen og Líbanon. Nánast allir þessir Gyðingar þurftu að flýja til Ísrael og meira en helmingur Gyðinga sem býr í Ísrael eru afkomendur þessa fólks. Þessir Gyðingar eiga bara Ísrael sem heimaland.

Ísrael er á örlítið land. Gyðingar hafa breytt því úr hrjúfu örfoka landi í gróðurvin, þar sem velmegun er mikil og landið í fremstu röð þjóða í efnahagslegu, menningarlegu og vísindalegu tilliti. Nágrannar þeirra búa yfir miklum óbyggðum landssvæðum, en dettur ekki í hug að bjóða Palestínufólki að byggja þau.

Ísrael er eina lýðræðisríkið fyrir botni Miðjarðarhafsins og borgararnir búa við öll almenn mannréttindi. Fimmti hver borgari í Ísrael eða 20% íbúa eru Arabískir Ísraelsmenn, sem hafa sama kosningarétt og rétt til embætta og annarra réttinda. Margir þeirra gegna mikilvægum ábyrgðarstöðum . Tæplega 20% Ísraela eru Múslimar en hafa sömu lýðréttindi og aðrir borgarar. Hvernig rímar það við slagorð Gyðingahataranna um að í Ísrael ríki apartheit eða aðskilnaðarstefna?

Þessar staðreyndir valda vinstra liðinu og Gyðingahöturnum ekki vökunum þegar þeir þykjast taka sér stöðu á grundvelli frjálslyndra skoðana og mannréttinda með einræðishyggju og ofbeldisliði Hamas, sem byggir á andlýðræðislegri miðaldahyggju, heimsyfirráða múslima og útrýmingu allra Gyðinga í heiminum.

Vonandi tekst að lama starfsemi Hamas og vonandi tekur skynsamt fólk við stjórn hjá Palestínumönnum þannig að grundvöllur skapist fyrir friði og tveggja ríkja lausnin, Ísrael og Palestína nái fram að ganga með friðsæl býli og gróandi mannlíf friðar og velsældar. Samstöðufundurinn í Háskólabíói þ 5. nóvember var ekki lóð á þá vogarskál heldur þvert á móti.

Kyrrstöðustyrjöld

Yfirmaður Úkraínuhers segir Úkraínustríðið kyrrstöðustyrjöld. Zelenskí hugmyndafræðin um að vinna til baka allt landssvæði sem hann telur tilheyra Úkraínu þ.á.m.Krímskagann gengur ekki upp og NATO átti að vera ljóst frá upphafi og hafa vit fyrir Zelenskí.

Gagnsókn Úkraínu hefur ekki borið neinn árangur. Þúsundum, tugþúsunum og e.t.v. hundruðum þúsunda mannslífa, hermanna, sem skipað var í tilgangslausar sóknir til að ná e.t.v. til baka sundurskotnum þorpum, hefur verið fórnað í tilgangsleysi. Enginn hernaðarsigur er í sjónmáli fyrir Úkraínu. Engin varnarlína hefur verið rofin.

Mörgum Evrópuleiðtogum er ljóst m.a.Giorgiana Meloni, að það þarf að finna leið til að ljúka átökunum. Skyldi Bjarna Benediktssyni og Katrínu Jakobsdóttur vera það ljóst.

Einhverjum kann að finnast að með samningum við Rússa, þá líti Pútín út  fyrir að vera sigurvegari, en það er hann ekki. 

Árás Rússa á Úkraínu hefur sýnt fram á veikleika Rússa sem herveldis, en um leið sýnt að efnahagslegar refsiaðgerðir Vesturveldanna gegn Rússum bitnar meira á þeim sjálfum en Rússum. 

Vesturveldin hefðu átt að leggja áherslu á samninga frá upphafi í stað þess að búa til óraunhæfar og hugmyndir um að niðurlægja Rússa og Úkraínuher gæti unnið sigur á Rússum.  

Skammtímaafleiðingar þessarar vanhugsuðu stefnu birtast nú með auknum samskiptum Rússa og Norður Kóreu. Slit Rússa á samskipti við Ísrael en vinsamleg samskipti við Hamas fyrir og í kjölfar hryðjuverkaárásanna. Aðkoma Rússa af hryðjuverkaárásinni eru enn óljós, en hið sanna mun koma í ljós.  Sigur Aserbajan á Armenum og landvinningum í Nagorno Karabak, þar sem hundruðir þúsunda Armena voru reknir frá heimkynnum sínum þar sögðu Vesturveldin ekkert enda upptekin við að magna kyrrstöðustyrjöldina.

Skammtíma sjónarmið í utanríkismálum eru skaðleg. Það þarf alltaf að skoða heildarmyndina. Pútín verður ekki eilífur, en það eru langtímahagsmunir Evrópu, að eðlileg og friðsamleg samskipti verði byggð upp við Rússa. Stjórnmálamönnum var það ljóst á tímum Sovétríkjanna,en þau ólíkt Rússlandi stefndu að heimsyfirráðum.

Óráðshjal gegn betri vitund

Kristrún Frostadóttir formaður Samfylkingarinnar nýtur mikils trausts skv. skoðanakönnunum. Þessvegna er eðlilegt að fylgst sé grannt með þessari ungu stjórnmálakonu og fólk reyni að átta sig á fyrir hvað hún stendur. 

Margir hafa bundið vonir við að Kristrún geti m.a. vegna menntunar sinnar og reynslu komið Samfylkingunni frá ofurtrúnni á ríkisafskipti, millifærslur og aukna skattheimtu. Þeir sem hlustuðu á Kristrúnu í þættinum vikulokin á Rás 1 urðu því fyrir miklum vonbrigðum. 

Kristrún telur eðlilegt að auka ríkisumsvif verulega. Hún vill auka skattheimtu og hún vill gera upp á milli borgara með sértækum aðgerðum. 

Látum svo vera þó að trúr og tryggur sósíalisti vilji standa fastur í fortíðinni og auka skattheimtu og millifærslur, en hitt er verra þegar hún fer rangt með og byggir hugmyndir sínar á fölskum forsendum.

Í þættinum talaði Kristrún um að sækja meiri skatta til fjármagnseigenda, sem hún hélt fram að væru að hagnast verulega (koma út í rosalegri rassíu) og vísaði sérstaklega til hækkunar hlutabréfa og skuldabréfa. 

Þetta er rangt hjá Kristrúnu og hún veit betur. Fá ár hafa verið eins mögur fyrir fjármagnseigendur eins og einmitt þetta ár. Hlutabréf hafa lækkað í Kauphöllinni frá áramótum um 16%, lækkun sem nemur tugum milljarða. Auk þess hefur Kristrún talað bankana niður með hugmyndum um sérstakan bankaskatt.

Kristrún virðist ekki skilja, að í verðbólgu eru það ekki bara einstaklingar, sem tapa. Skuldsett fyrirtæki gera það líka sbr. bændur sem með sín smáfyrirtæki.

Lækkun hlutabréfaverðs nemur fleiri milljörðum á árinu eins og áður segir og vilji fjárfestir vera með fé sitt á hávaxtareikningi í banka,þá nær ávöxtunin ekki verðbólgunni þegar fjármagnstekjuskatturinn hefur verið greiddur. Aukin skattlagning á fjármagnseigendur á grundvelli gróða þeirra, er því rangt pópúlískt rugl, sem að kona eins og Kristrún veit vel eða á að vita miðað  við þekkingu sína að stenst ekki. Blaður eins og þetta gegn betri vitund, er því henni til minnkunar, en ekki stendur steinn yfir steini í hugmyndum hennar um hvernig á  að ná í aukið fé í ríkissjóð. 

Annað sem kom á óvart var tal Kristrúnar um sértækar aðgerðir í kjaramálum, þar miðar hún við að gert sé upp á milli fólks eftir því hvort þeir hafa fengið aðstoð frá sínum nánustu eða ekki. Þannig var ekki hægt að skilja hana með öðrum hætti en þeim, að t.d. tvær konur í sömu stöðu þar sem önnur hefði fengið aðstoð foreldra sinna til að fjármagna sig ætti að fá minni launahækkun en konan við hliðina, sem hefði ekki fengið slíka aðstoð.  Með hvaða hætti og hvernig skyldi nú ganga að miða kjarviðræður við þessar forsendur Kristrúnar?

Eðlilega verður mörgum um og ó, að hlusta á svona því miður endemis rugl í stjórnmálaleiðtoga. Hvað þá heldur einstaklingi, sem flestir hafa talið að hefði gripsvit á efnahagsstjórn og fjármálum einstaklinga og ríkis. 

Hvergi skal undan látið

Ríkisstarfsmönnum hefur fjölgað um meir en 20% í tíð ríkisstjórnarinnar. Vandséð er að aðrir flokkar hefðu getað staðið verr að málum varðandi útþennslu ríkisbáknsins og aukningu opinberra skulda, en þeir sem skipa ríkisstjórnina.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur þá meginstefnu að draga úr ríkisumsvifum og ríkisútgjöldum, en auka athafnafrelsi einstaklingsins til að tryggja sem besta lífsafkomu í landinu. 

Þrátt fyrir þessa stefnu Sjálfstæðisflokksins hafa ríkisútgjöld aukist gríðarlega og umsvif ríkisins í tíð ríkisstjórnarinnar. Ekki tjóir að kenna samstarfsflokkunum um, þar sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur farið með fjármálastjórnina allan tímann með formann sinn sem fjármálaráðherra og nú varaformann, sem á þó eftir að láta til sín taka og sýna hvað í henni býr. 

Sú hugsun virðist gleymd að stjórnmálamenn eru alltaf að fara með fjármuni annars fólks og þeim ber skylda til að gæta þess vandlega. Hvað skýrast kom þessi gleymska fram í viðhorfi formanns BSRB fyrir nokkru þegar hún sagði, að ríkissjóður væri ekkert heimilisbókhald og því væru engin tormerki á því að auka enn hallarekstur ríkissjóðs með myndarlegri framlögum til tekjuauka fyrir hálaunafólk í röðum félags hennar.

Samband íslenskra samvinnufélaga var stærsta fyrirtæki landsins og þar var ekki fylgt lögmálum heimilisbókhaldsins. SÍS fór í raun á hausinn vegna þess að grundvallarreglur heimilisbókhalds eru alltaf til staðar. Sama var um Baug, umsvifamesta fyrirtækis landsins um árabil, sem endaði með þúsund milljarða gjaldþroti.

Ríkissjóður lítur sömu lögmálum þegar upp er staðið. Auknar lántökur og hallarekstur ríkissjóðs í núinu leiða til hækkunar skatta í framtíðinni. Þetta eru óumflýjanlegu efnahagslömál, sem aldrei er hægt að komast framhjá.

Það er heldur ekki hægt að komast framhjá því óumflýjanlega að mikill hallarekstur ríkisins, sem fjármagnaðar eru með lántökum leiðir til verðbólgu. 

Spurningin fyrir forustu Sjálfstæðisflokksins núna er hvaða leið hún vill fara. Vill hún fylgja stefnu flokksins um að takmarka ríkisútgjöld og auka svigrúm og athafnafrelsi einstaklinganna? Eða ætlar hún að halda áfram þeirri stefnu sem nánast öll stjórnmálastéttin virðist sammála um, að dansa sem lengst í kringum gervi gullkálf sýndarveruleikans?

Sé svo, þá þarf Sjálfstæðisflokkurinn annað hvort að breyta um grundvallarstefnu eða um forustu. 

Landsins forni fjandi

Ertu kominn landsins forni fjandi, orti þjóðskáldið sr. Matthías Johcumson um páskana 1888 þegar hann sá, að hafís var kominn inn á Eyjafjörð. Um aldir hafa helstu náttúrulegu óvinir þjóðarinnar verið Jarðeldar,kuldar og hafís.

Jarðeldar hafa ítrekað opnast á Reykjanesi, en staðið stutt án þess að valda tjóni. Íslenska þjóðin hefur verið þeirrar gæfu aðnjótandi um langa hríð, að jarðeldar hafa ekki valdið tilfinnanlegu tjóni ef undan er skilið gosið í Vestmannaeyjum.

Náttúruöflin eru aldrei stöðug og nú skelfur jörð á Reykjanesi, sem gæti boðað alvarlegra gos en hingað til. Vonandi verður það ekki. Vísireglan er sú hvort sem okkur líkar betur eða verr, að líkur eru á að þar sem einu sinni hefur gosið, gjósi aftur. 

Við erum vanmáttug gagnvart jarðskjálftum,eldgosum og öðrum umbrotum náttúrunnar. Þessvegna skiptir máli fyrir þjóð, sem má vænta þess að þurfa að takast á við óblíð náttúruöfl með reglubundnu millibili, að hún gæti aðhalds og sparnaðar, til að hafa eitthvað fyrir sig að leggja þegar náttúruvá verður. 

Þess höfum við ekki gætt á umliðnum árum, eb eytt um efni fram og hent peningum í gáleysislega í hluti sem okkur koma ekki við eða getum ekkert gert í. 

Við eyðum um 40 milljörðum á ári í gerviflóttamenn sem okkur koma ekki við og fórnum milljörðum vegna loftslags trúarinnar.

Hlýnun eða hitar hafa aldrei verið vandamál á Íslandi. Þessvegna er það vægast sagt skondið að umhverfisráðherra skuli standa fyrir viðamikilli gríðarlega kostnaðarsamri skýrslugerð um  hættu Íslands af hlýnun. Sjálfsagt ágætis heilaleikfimi fyrir háskólafólk, án efa jafn gagnleg og deilur háskólaspekinar á umliðnum öldum um það hvort Jesús hefði verið krossfestur á fimmtudegi eða föstudegi. 

 

Kólnandi veður og hafísþök eru raunveruleg vandamál. Þess vegna var sagt og hefur iðulega verið sagt, að Ísland sé á mörkum hins byggilega heims. Þannig var það iðulega þegar hafísinn lagðist að landi og eldgos komu í veg fyrir að það sæist til sólar á Suðurlandi langtímum saman. 

Náttúrulegar ógnir eru víðfeðm eldgos og kuldi og við þurfum að undirbúa okkur undir að bregðast við því allt annað er þjóðfjandsamlegt.

Samtök fáránleikans

Í dag tekur Íran við formennsku í mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna (SÞ).Fátt sýnir betur hvers konar samtök fáránleikans SÞ eru. Íransstjórn beitir morðsveitum á ungt fólk,sérstaklega konur, sem neita að hylja hár sitt og þjóðernisminnihluta. Fjöldi ungs fólks og almennra borgara hefur verið drepið vegna baráttu fyrir grundvallarmannréttindum. 

Afganistan var kosið í nefnd SÞ um jafnrétti kynjana á sama tíma og stúlkur í Afganistan fá ekki að ganga í skóla eða ráða klæðaburði sínum.

Kommúnistaríkið Norður Kórea er risastórt fangelsi þar sem borgararnir eru sviptir mannréttindum,samt lagði N.Kórea til og fékk samþykkta tillögu á þingi SÞ um að fordæma Ísrael fyrir meinta hörku lögreglu við mótmælendur. 

SÞ eru í hugum margra mikilvæg og merkileg samtök. Það er því miður liðin tíð. Samtökin hanga helst saman á því að krefjast peninga af Evrópu og Bandaríkjunum og fordæma Ísrael. Af 25 tillögum sem komu fram hjá SÞ árið 2022 gegn þjóðríkjum, beindust 13 gegn Ísrael,oftast að ástæðulausu. 

SÞ var stofnað á grundvelli hugmynda um frið og mannréttindi þ.á.m. að komið yrði í veg fyrir þjóðarmorð á Gyðingum. 

Upphaflegur tilgangur er gleymdur. Bandalög múslimaríkja og ýmissa annarra einræðisríkja mynda meirihluta á þingi SÞ og það eina sem virðist sameina þennan hóp er hatrið á Ísrael og ná sem mestum peningum frá Evrópu og Bandaríkjunum.

Svona geta hlutirnir breyst í andhverfu sína. Stundum var sagt sem brandari um fáránleika, að gera Dracula að bankastjóra blóðbankans. Nú er það ískaldur veruleiki, að í dag tekur Íran við forustu Mannréttindanefndar SÞ.

Þegar áður góð samtök breytast í samtök fáránleikans er bara eitt að gera. Að láta þau sigla sinn sjó eins og sagt var forðum:

"Mér og mínum að meinalausu.

 

 

Stríðshaukur slíðrar sverðið

Meðan stríðsátök milli Rússa og Úkraínumanna hafa staðið, hefur Katrín Jakobsdóttir verið fyrst til að mæta á fundi NATO og standa með öllum ályktunum um stigmögnun ófriðarins. 

Hundruðir þúsunda ungra manna hafa fallið á vígvöllunum í Úkraínu og fjölmargir óbreyttir borgarar. 

Aldrei hefur Katrínu Jakobsdóttur lagt til vopnahlé í átökunum. Þvert á móti hefur hún verið helsti stríðshaukur NATO á sama tíma og hún mælir fyrir því á heimavelli að Ísland fari úr NATO.

Flutt var áróðurstillaga Arabaríkja á vettvangi Sameinuðu Þjóðanna (SÞ) um vopnahlé í stríði hryðjuverkasamtaka Hamas og Ísrael. Ríkisstjórn Íslands ákvað í samræmi við stefnu ríkisstjórnarinnar, að standa með öðrum NATO ríkjum og sitja hjá við atkvæðagreiðsluna. 

Nú bregður svo við að stríðshaukurinn Katrín Jakobsdóttir vill slíðra sverðin í Mið-Austurlöndum og talar um mannfórnir, sem henni finnst verri en mannfórnir í austurhluta Evrópu. Hvernig skyldi standa á því og hvernig skyldi nú Katrín rökfæra það að ætla að standa með Arababandalaginu og rjúfa nánast órofa samstöðu NATO ríkja í þessu máli? 

Miðað við sókn Katrínar Jakobsdóttur í að vera helsti stríðshaukurinn á öllum NATO fundum, þá er hér eitthvað nýtt á ferðinni og eðlilega vefst það fyrir almúganum að skilja stefnu forsætisráðherra,sem krefst órofa samstöðu um mannfórnir í Úkraínu, kemur árásar- og landvinningastríð Aserbajan gegn Armeníu ekki við, en telur vopnahlé á Gasa brýna nauðsyn.

Katrín hefur verið mótfallinn vopnahléi í Úkraínustríðinu vegna þess, að það væri hagfellt fyrir Rússa því þá gæfist þeim svigrúm til endurskipulagningar hernaðaraðgerða. Gildir ekki það sama um Hamas? 

 

Mesti heigulshátturinn

Rithöfundurinn C.S. Lewis sagði eitt sinn: "Einn mesti heigulshátturinn, sem venjulegt fólk getur gert er að loka augunum fyrir staðreyndum. 

Nýverið hélt æðsta ráð þjóðkirkjunnar fund, sem kallast kirkjuþing. Látið er í veðri vaka að þar sé um hámörkun lýðræðis að ræða í samtökum sem teljist hafa innan sinna vébanda hátt á þriðja hundrað þúsunda landsmanna. Samt sem áður hef ég aldrei orðið var við almennar kosningar í þessari kirkjudeild og átti þess aldrei kost meðan ég var innan vébanda hennar að kjósa prest, velja fólk til setu á kirkjuþingi hvað þá að kjósa biskup. Það er ekki í boði nema fyrir sérvalda.

Hvað sem líður lýðræðinu, þá náði kirkjunnar fólk, að sameinast um að lýsa fullum stuðningi og trausti við biskup sem situr þó að kjörtímabili hennar sé löngu lokið og hún sé umboðslaus skv. áliti þess dómara, sem kirkjan hefur falið að véla um slík mál. En það skiptir kirkjuþing ekki máli. 

Um svipað leyti og Kirkjuþing var haldið var birt skoðanakönnun um stöðu þjóðkirkjunnar. Niðurstaðan hefði átt að vera kirkjunnar fólki umhugsunarefni, en álit fólks á kirkjunni og stuðningur við hana hefur aldrei verið minni. 

Þrátt fyrir að fyrir liggi ótvíræð niðurstaða um vanhæfni biskups og umboðsleysi og þrátt fyrir að liggi fyrir ótvíræð niðurstaða könnunar um verstu stöðu þjóðkirkjunnar frá upphafi vega, þá sameinaðist Kirkjuþing í að lýsa yfir einróma stuðningi við umboðslausan biskup. 

Greinilegt er að á Kirkjuþingi situr ekki þverskurður þeirra sem eru í kirkjudeildinni sbr. skoðanakönnunina. 

Kirkjuþing valdi leið þolandans í ofbeldissambandi, sem sættir sig við það og mælir ofbeldinu bót og samsamar sig með því.

Það er svo  auðvelt að loka augunum fyrir staðreyndum ef það hentar, en stórmannlegt er það ekki sbr. tilvitunin hér að ofan. 

Við áttum að hafna Hamastillögunni hjá SÞ.

Í leiðara Daily Telegraph í gær er fjallað um nauðsyn þess, að breska ríkisstjórnin haldi áfram að sýna fram á hversu fráleitar og óframkvæmanlegar kröfur um vopnahlé séu í stríðinu milli Ísrael og Hamas á Gasa.

Í leiðaranum segir eftirfarandi:

„Það er hryllilegt að óbreyttir borgarar skuli falla á Gasa. En ábyrgðin er algjörlega Hamas. Hamas samtökin gætu lokið stríðinu með því að gefast upp og leysa úr haldi meira en 200 gísla sem samtökin hernámu 7.október. Þeir gætu líka dregið úr hættu eigin borgara með því að hvetja þá til að flytja sig tímabundið til suðurhluta Gasa. Þess í stað eins ógeðfellt og það er þá ákváðu liðsmenn samtakanna að nota bæði gísla sína og íbúa á Gasa sem mannlega skildi.

Hamas er líka um að kenna allan skort á nauðsynjum þ.m.t. eldsneyti. Sagt er að samtökin séu með miklar birgðir og noti mikla orku til að lýsa upp víðtækt og umfangsmikið net neðanjarðarganga. Ísrael hefur líka sýnt fram á að Hamas staðsettu höfuðstöðvar sínar í neðanjarðarbyrgi undir helsta sjúkrahúsinu, Shifa sjúkrahúsinu, sem veldur beinni hættu fyrir sjúka og þá sem eru illa settir.

Það er skiljanlegt að fólk vonist til að það verði stund milli stríða (humanitarian „pause“) í átökunum, til að neyðarhjálp komist inn á Gasa svæðið. En vopnahlé kemur ekki til greina. Það mundi ekki aðeins gefa Hamas tækifæri til að endurskipuleggja liðssveitir sínar og undirbúa frekari eldflaugaárásir á Ísrael.

Margir þeirra sem krefjast þess að Ísrael leggi niður vopn eru óheiðarlegir. Eru til nokkur hernaðarleg umsvif Ísrael sem að gagnrýnendur þeirra vilja leyfa landinu að taka til að svara fyrir svívirðilega hryðjuverkaárás Hamas? Halda þeir virkilega að það sé einhver pólitísk lausn í sjónmáli milli Ísrael og samtakanna, sem vilja eyða Ísraelsríki af yfirborði jarðar? Ísraelsmenn vita nú, að yfirlýsingar og stefna Hamas um þjóðarmorð á Gyðingum er ekki tómt orðagjálfur.

Ísrael stendur nú frammi fyrir hugsanlegu stríði á mörgum vígstöðvum. Þeim liggur á að sýna fram á að þeir geti komið í veg fyrir árásir á Ísrael með því að sýna fram á ótvíræðan hernaðarlegan styrk og lausnir.

Það eru hagsmunir bæði Ísrael og Palestínumanna, að Ísrael verði leyft að eyða Hamas.“

Hér er ekki töluð vitleysan en bent á staðreyndir. Stríð er alltaf slæmt, en stundum er það því miður óumflýjanlegt. Bandaríkin mátu það svo þegar Japanir gerðu árás á flotastöð þeirra í Pearl Harbour á sínum tíma að það væri óumflýjanlegt fyrir þá að ganga milli bols og höfuðs á þeim sem bæru ábyrgð á þeirri fólksulegu árás. Þeir gerðu það og engum datt í hug á þeim tíma að krefjast þess að Bandaríkjamenn samþykktu vopnahlé þegar Japönum hentaði eða slíkt vopnahlé yrði algerlega á þeirra forsendum eins og tillaga Jórdaníu kvað á um varðandi vopnahlé hjá Sameinuðu þjóðunum.

Að sjálfsögðu hoppaði erkipópúlistinn Katrín Jakobsdóttir á vagn Hamasvænu tillögu Jórdana og vælir yfir því að utanríkisráðherra hafi ekki talað við sig. Einhverra hluta vegna sér sá ráðherra ekki ástæðu til að varða þá vegferð sem hann ákvað neinum rökum eða sýna fram á að afstaða Íslands í atkvæðagreiðslunni var pólitískt rétt.

Óneitanlega sérkennileg ríkisstjórn svo ekki sé meira sagt. Einhverntíma og það jafnvel fyrr hefði forsætisráðherra í ríkisstjórninni sagt: „Innan ríkisstjórnarinnar er ekki samstaða um neitt sem máli skiptir og því einboðið að hún segi af sér og fari frá.“

Má Davíð fara í bað?

Eitt sinn gagnrýndi ég þáverandi formann Sjálfstæðisflokksins Davíð Oddsson fyrir að ekki hefði náðst í hann við vinnslu ákveðinnar fréttar á RÚV.

Magnús Óskarsson heitinn, lögmaður m.a. borgarlögmaður og stórsnillingur svaraði greininni með grein sem hét. "Má Davíð fara í bað." þar gerði hann grein fyrir að stjórnmálamenn væri að sjálfsögðu ekki alltaf tiltækir. Við Magnús urðum sammála um það, að Davíð mætti fara í bað en ekki dvelja þar svo lengi að heilsu hans væri hætta búinn eða hann vanrækti stjórnsýsluna.

Davíð Oddson má eiga það að meðan hann var formaður Sjálfstæðisflokksins þá stóð ekki upp á hann að gera pólitíska grein fyrir afstöðu sinni og flokksins varðandi pólitísk ágreiningsmál. Hann gerði það raunar svo vel,að hátt í 40% kjósenda studdu Sjálfstæðisflokkinn á þeim tíma. 

Ekki hefur náðst í formann Sjálfstæðisflokksins í mun lengri tíma en tekur að fara í bað, til að hann skýri afstöðu Íslands á vettvangi Sameinuðu þjóðanna í mikilvægu pólitísku ágreiningsmáli þ.e. hjáseta við tillögu um vopnahlé á Gasa. 

Að sjálfsögðu á utanríkisráðherra,formaður Sjálfstæðisflokksins að rökfæra þá ákvörðun, að sitja hjá við atkvæðagreiðsluna strax í kjölfar hennar. Það er skylda hans sem utanríkisráðherra og það er skylda hans sem formanns Sjálfstæðisflokksins að gera grein fyrir stjórnmálastefnunni í mikilvægum málum. Það hefur sýnt sig að til þess er hann vel hæfur. Þetta var enn brýnna varðandi atkvæðagreiðsluna þar sem forsætisráðherra kvikaði strax í afstöðunni sem og flokkur hennar.

Það er ekki sérstakt hlutverk, ritstjóra Morgunblaðsins,  Björns Bjarnasonar, Hannesar H.Gissurarsonar og annarra minni spámanna að standa stöðugt í því hlutverki að rökfæra stefnu Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórn meðan formaður og stór hluti þingflokks Sjálfstæðisflokksins, telur rétt að vera fríhjólandi í guðsgrænni náttúrunni. Það kann ekki góðri lukku að stýra.