Sjálfstæðisflokkurinn í borgarstjórn veit ekki sitt rjúkandi ráð.

Þriggja klukkustunda fundi borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins er lokið með þeirri niðurstöðu að öll dýrin þar á bæ hafa ákveðið að vera vinir og selja hlut Orkuveitu Reykjavíkur í Reykjavík Energy Invest.

Það hljóta að vakna margar spurningar upp vaðandi sölu Orkuveitu Reykjavíkur á Reykjavík Energy Invest. Í fyrsta lagi er þetta rétti tíminn til að selja? Í öðru lagi þá er óafgreidd spillingarmálin sem tengjast málinu varðandi mismunandi aðkomu borgaranna að málinu fyrir tilstilli borgarstjórnarmeirihlutans. Í þriðja lagi þá er spurning hvort sala á hlut Orkuveitunnar í fyrirtækinu ruglar ekki endanlega meirihlutaeign í Hitaveitu Suðurnesja. Í fjórða lagi þá hefur ekki verið úr því skorið hvort rétt var að samrunaferlinu staðið. Í fimmta lagi þá hefur ekki verið skýrt út af hverju og hvers vegna upphaflega var boðið upp á kaupréttarsamningana sem sumum borgarstarfsmönnum og sérvöldum vinum var boðið upp á. Í sjötta lagi þá er spurning hvort að aðkoma Orkuveitunnar styrkti ekki einhliða Reykjavík Energy Interest sem þeir einir njóta sem eftir verða í fyrirtækinu.

Afstaða borgarstjórnarflokks Sjálfstæðisflokksins í þessu máli sýnir að borgarstjórnarflokkurinn er sammála um að ekki hafi verið rétt staðið að málum. Það að afgreiða málið með þeim hætti að halda áfram að standa rangt að málum er ekki heppilegasta niðurstaðan.

Stefnt að því að selja hlut Orkuveitunnar í REI

Pólitísk spilling?

Ákveðið aðhald er að opinberri stjórnsýslu af hálfu Ríkisendurskoðunar. Árlega gerir Ríkisendurskoðandi athugasemdir vegna framkvæmda fjárlaga og stjórnsýslu einstakra ráðuneyta og embætta. Þetta er nauðsynlegt aðhald og það má ekki vera minna að mínu viti ætti að auka aðhaldið með því að koma upp eftirlitsnefnd með útdeilingu fjármuna hins opinbera og hvort þar hlutlæg málefnaleg sjónarmið hafi ráðið. Kastljós fjölmiðla er iðulega á handhöfum ríkisvaldsins og Alþingi, meir en á öðrum stjórnvöldum.

Sveitarstjórnir búa ekki við sama aðhald og ríkisstjórn og Alþingi. Af þeim sökum virðist ýmislegt hafa farið úrskeiðis og nauðsynlegt er að skoða með hvaða hætti hægt verður að koma við eðlilegu eftirliti almennings um fjárreiður sveitarstjórna.  Í borgarstjórn Reykjavíkur virðast hlutirnir vera farnir alvarlega úr skorðum. Nauðsynlegt er í því sambandi að upplýsa hver laun borgarstjórnarmanna eru með nefndarlaunum.  Einhvern veginn virðist mér sem undaleg græðgisvæðing hafi þróast meðal borgarfulltrúa við sjálftöku greiðslna með Björn Inga Hrafnsson í fararbroddi.

Á sínum tíma þótti athugavert þegar stjórnmálamenn þáðu boð Flugleiða til Skotlands og talað var um pólitsíka spillingu. Í DV í dag er upplýst að Björn Ingi Hrafnsson og Margrét Sverrisdóttir og einhverjir fleiri hafi farið í júmbóþotu Eimskipafélagsins til Kína á kostnað fyrirtækja borgarinnar og Eimskips. Æskilegt væri að fá frekari upplýsingar um þessa ferð. Hvort hér var um eðlilegt stjórnsýsluverkefni borgarfulltrúanna að ræða eða tildurferð á kostnað Eimskips og e.t.v. almennings?

Aðstöðumunur stjórnmálamanna og auðmanna í landinu er orðin svo mikill að það er áhyggjuefni. Nauðsynlegt er að siðvæða íslensk stjórnmál en upphaf þess er að fjölmiðlar, stjórnmálamenn og almenningur ræði þessi mál opinskátt og fletti ofan af spillingu í opinberri stjórnsýslu hvar sem hana er að finna. Það væri gott að borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðisflokksins mundi nú gangast fyrir vandaðri stjórnsýsluúttekt á Orkuveitu Reykjavíkur og stofnun og ákvörðunum í sambandi við Reykjavík Energy Invest.