Bloggsíða veldur vanhæfi

Ég verð að sæta því að almennar skoðanir mínar á þjóðfélagsmálum eru taldar þess eðlis að ég sé ekki hæfur til að gegna starfi sérstaks saksóknara. 

Í bréfi sem ég fékk frá Dómsmálaráðuneytinu varðandi umsókn mína um embætti sérstaks saksóknara kemur m.a. fram eftirfarandi:

"Eins og getið var könnuðum við sérstaklega hvort umsækjendur hefðu tekið þátt í opinberri umræðu eða umfjöllun um þjóðfélagsmál síðastliðið ár með tilliti til þess hvort á einhvern hátt mætti draga óhlutdrægni viðkomandi sem saksóknara ef skipaður væri með réttu í efa skv. g lið 6.gr. 26.gr. laga nr. 88/2008 og lög nr. 135/2008.  Einn umsækjenda Jón Magnússon heldur hins vegar úti heimasíðu á veraldarvefnum jonmagnusson.blog.is. Þar hefur Jón ítrekað tekið til umfjöllunar málefni tengd atburðunum í október 2008 er ríkið tók yfir stjórn viðskiptabankanna þriggja. Hann hefur greint frá skoðunum sínum bæði á mönnum og málefnum í þeim mæli að hætt er við að verulega myndi reyna á álitaefni um sérstakt hæfi hans sem saksóknara í tengslum við þau mál sem embættið hefur til meðferðar."

Frestur var gefinn til dagsins í dag til að skila inn athugasemdum til ráðuneytisins.

Í framhaldi af því ritaði ég eftirfarandi bréf til ráðuneytisins:

DómsmálaráðherraRagna ÁrnadóttirDómsmálaráðuneytinu v. Arnarhvol   Reykjavík, 14. september 2009.   Vísað er til bréfs ráðuneytisins vegna umsagnar embættis sérstaks saksóknara og setts ríkissaksóknara vegna umsóknar minnar um starf saksóknara við embætti sérstaks saksóknara. Samkvæmt tilvitnuðu bréfi er sú eina athugasemd gerð við umsóknina að ég hafi haldið úti bloggsíðu og tekið þátt í opinberri umræðu, m.a. um málefni er tengjast þeim atburðum er ríkið  tók yfir stjórn viðskiptabankanna.  Er talið að vegna þessa gæti reynt á álitaefni tengdu sérstöku hæfi við möguleg störf mín sem saksóknari. Undirritaður mótmælir þessari athugasemd og bendir á að enginn sérstök ummæli eru tilgreind í bréfi ráðuneytisins, en slík framsetning getur vart talist málefnaleg stjórnsýsla og gerir það að verkum að ekki eru forsendur til að beita andmælareglu. 

Undirritaður telur sig í skrifum sínum hafa sett fram sjónarmið sem lúta að almennum viðhorfum og leitast við að halda þeirri grunnreglu á lofti að menn séu saklausir þar til sekt þeirra sé sönnuð.  Hafa stærri orð fallið af hálfu einstaklinga sem tengjast rannsóknum sérstaks saksóknara án þess að gerðar hafi verið sérstakar athugasemdir.  Virðast þær yfirlýsingar falla betur að pólitísku viðhorfi samtímans.

 Eins og nefnt var þá er undirrituðum fyrirmunað að nýta andmælarétt sinn þar sem ekki er um málefnalega framsetningu að ræða.  Jafnframt er ljóst að dómsmálayfirvöld hafa ekki áhuga á að nýta sér starfskrafta undirritaðs, langa lögmannsreynslu og reynslu af starfsemi fjármálastofnana, en leita að einstaklingi með þóknanlegri viðhorf.  Af þeim ástæðum dreg ég umsókn mína til baka.  Virðingarfyllst,  

Jón Magnússon, hrl.

Það á að afnema gjaldeyrishöftin

Gjaldeyrishöftin voru mistök frá upphafi.   Á þeim tíma sem þau voru sett þá óttuðust stjórnvöld stóra gjalddaga jöklabréfa, en sá ótti var í raun ástæðulaus. Ekki hefði skipt máli þó að þeir sem áttu innistæður í jöklabréfum  hefðu á sínum tíma fengið greitt í verðminni krónun. 

Ísland er það land í heiminum sem byggir hvað mest á erlendum viðskiptum, innflutningi og útflutningi.  Að setja á gjaldeyrishöft var því afar óeðlileg ráðstöfun og viðhald gjaldeyrishaftanna er röng stefna. Afleiðingin er sú að gjaldeyrir skilar sér ekki og erlendir fjárfestar halda að sér höndum.

Talsmenn ráðstjórnarirnnar með Seðlabankastjórann sem var aðstoðarmaður Ólafs Ragnars Grímssonar þáverandi fjármálaráðherra Alþýðubandalagsins gamla, segir það hins vegar fífldirfsku að afnema gjaldeyrishöftin og hótar harðari refsingu fyrir brot á haftastefnunni.

Þannig er það alltaf undir ráðstjórn. Höftin festast í sessi og þeim verður að viðhalda með stöðugt hraðari refsingum og meira eftirliti. Er ekki betra að feta brautina til frelsis í gjaldeyrisviðskiptum?

Eftirlit með gjaldeyri hert