Dauða höndin

Kreppustjórnin gerir allt sem hún getur til að komast hjá niðurskurði í ríkisrekstrinum.  Skattar voru  hækkaðir á áfengi, tóbaki og bensíni auk þess  sem virðisaukaskattur var hækkaður. Allt leiddi þetta til hækkunar á verðtryggðum lánum fólksins. Samt er ríkissjóður rekinn með hundraðmilljarða halla.  Hin dauða hönd ríkisumsvifanna leggst með meiri þunga og stöðnunarmætti á þjóðlífið.

Nú hefur villta vinstrið þau Lilja Mósesdóttir og Ögmundur Jónasson fundið leið til að skattleggja þjóðina meira til að komast hjá nauðsynlegum niðurskurði ríkisútgjalda. Eða eins og Ögmundur segir að þá sé hægt að komast hjá niðurskurði á velferðarkerfinu. Hvaða velferðarkerfi? Ef til vill velferðarkerfi flokkslíkamabarnanna í Samfylkingunni og Vinstri grænum sem verið er að koma fyrir vítt og breitt í ríkiskerfinu.

Það felst ekki nein velferð fyrir venjulegt fólk í aukinni skattheimtu. Færa má rök að því að það hefði verið skynsamlegra til að koma athafnalífinu í gang að lækka virðisaukaskatt og bensíngjald í stað þess að hækka. Þá skerum við okkur úr meðal þeirra þjóða sem hafa lent í niðursveiflu vegna efnahagskreppunnar í heiminum. Í löndum eins og Lettlandi og Ungverjalandi hefur verið tekið myndarlega á ríkisútgjöldum og gerðar ráðstafanir til að örva atvinnulíf.   Þar eru ríkisstjórnir sem hugsa um framtíðarhagsmuni þjóðarinnar. Þar eykst hagvöxtur og atvinnuleysi minnkar.

Hér eykst atvinnuleysi og framleiðsla dregst saman annars vegar vegna rangrar stefnu ríkisstjórnarinnar í efnahags- og skattamálum en hins vegar vegna úrræða- og getuleysis hennar.

Það eina sem hefur verið til bjargar á þessum vetri er eldgos á Fimmvörðuhálsi, en það hefur ekkert með aðgerðir ríkisstjórnarinnar að gera nema það megi túlka það svo að landvættirnir sjái að málum sé nú stefnt í hið versta óefni og eitthvað verði að gera þjóðinni til bjargar þar sem stjórnvöld hvorki geri það né geti það.