Burt með lýðræðið og réttarríkið.

Eiríkur Bergmann kennari hefur ásamt félögum sínum í háskólasamfélagi Samfylkingarinnar kynnt, að Alþingi eigi að velja þau 25 sem sest hefðu á stjórnlagaþing væri kosningin ekki ógild, til að semja nýja stjórnarskrá og gefa þeim auknar valdheimildir.  

Hvað myndum við segja um stjórn Hvíta Rússlands ef æðsti dómstóll ríkisins ógilti kosningu, en þingið löggilti kosninguna síðan.  Það yrði talið  dæmi um stjórnarhætti í einræðis- eða flokksstjórnarríkis.  Gildir annað hér á landi?  Vinir Eiríks og félaga á Evrópuþinginu í Strassbourg mundu fordæma slíkt virðingarleysi við lýðræðið, ef Alþingi samþykkti þessa dæmalausu tillögu Eiríks og háskólaspekinganna?

Þessi tillaga sem Eiríkur segir að þau sem ætluðu sér að setjast á stjórnlagaþing séu sammála er andlýðræðisleg miðað við þær aðstæður sem eru fyrir hendi. Vilji Alþingi áfram hafa sérstakt stjórnlagaþing, þá verður að fara að reglum lýðræðisþjóðfélagsins og réttarríkisins.  Þá  verður að kjósa aftur. Helst án afskipta Samfylkingarspekinga í  verkfræði- og félagsfræðideild Háskóla Íslands, þannig að kosningar geti farið fram á forsendum kjósenda um fólk en ekki tölur.

Eiríkur Bergmann og skólaspekingar Samfylkingarinnar virðast ekki  enn átta sig á að kosningin var ógilt. Þess vegna eru fundir 25 menninganna, sjónarmið og ályktanir jafn mikilvægar og merkilegar og fundir í Bjórbindindisfélagi kvenna norðan Helkunduheiðar. Með fullri virðingu fyrir því félagi.

Háskólaspekingar Samfylkingarinnar sem hertóku undirbúning kosninga til  stjórnlagaþings, hönnuðu kosningareglur og buðu sig síðan fram og náðu góðum árangri vegna afskiptaleysis almennings, vilja nú síst af öllu að lýðræðislegar kosningar fari fram á nýjan leik hvað þá heldur að sá aðili sem á að sinna þessu verkefni samkvæmt stjórnskipun lýðveldisins, geri það.