Leiðindi á pallborði stjórnmálanna.

Fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins segir í grein í Fréttablaðinu, að krafan um að hlutir séu skemmtilegir til að geta talist áhugaverðir sé meira nútímafyrirbrigði. Greinin heitir raunar pópúlismi eða alvörugefin pólitík, en þá má ætla, að greinarhöfundur telji pópúlismann skemmtilegann og andstæðu hans alvörugefna póitík.

Margir sem hafa fylgst hvað lengst með stjórnmálum eru sammála um að pólitíkin hafi verið til muna skemmtilegri þegar greinarhöfundur sat sjálfur á þingi, eða jafnvel fyrr. Sagan sýnir, að fjarri fer því að hægt sé að setja samasem merki á milli leiðinda og alvörugefinnar pólitíkur hvorki þá né síðar. Nægir að benda á Abraham Lincoln og Winston Churchill svo dæmi séu tekin af erlendum vettvangi.

Stjórnmálamennirnir Ólafur Thors, Jóhann Hafstein og Gunnar Thoroddsen voru alvörugefnir stjórnmálamenn og sinntu störfum sínum af gjörhygli. Samt voru þeir skemmtilegir og ræður þeirra leiftrandi. Sama má segja um Bjarna Benediktsson, sem með skarpri meitlaðri rökhyggju gerði andstæðinga sína iðulega hlægilega þegar hann sýndi fram á málefnasnautt gaspur þeirra. 

Samasemmerki á mill þess að vera skemmtilegur og vondur stjórnmálamaður eða leiðinlegur og góður stjórnmálamaður er ekki til staðar.

Margir forustumenn af vinstri vængnum, áður fyrr, voru miklir húmoristar. Því miður virðist húmorinn þó að mestu hafa yfirgefið þennan hóp stjórnmálamanna einkum þó og sér í lagi Samfylkinguna. Eini húmoristinn sem eitthvað hvað að í þeirra röðum Össur Skarphéðinsson er ekki lengur á þingi fyrir flokkinn, sem varð við það jafnleiðinlegasti stjórnmálalflokkur landsins. Systurflokkur Samfylkingarinnar, Viðreisn, sem greinarhöfundur þekkir vel til virðist ætla að feta dyggilega í fótspor Samfylkingarinnar að þessu leyti sem öðru.  

Ef illa fer í íslenskri pólitík þá gæti það orðið til myndunar  leiðinlegustu ríkisstjórnar í sögu landsins með atbeina Viðreisnar og Samfylkingar.

Guð forði okkur frá þeirri ógæfu og bið ég þó almættið afsökunar á því að leggja nafn þess hér við þvílíkan hégóma.