Óvinurinn eini.

Eftir að kommúnistar og sósíalistar höfðu háð harða baráttu í 70 ár á síðustu öld við að skapa velferð og réttlátt þjóðfélag urðu þeir að viðurkenna sig gjaldþrota og kerfi þeirra dygði ekki og því fylgdi örbirgð og ógnarstjórn. Þeir gáfust upp.

Við blasti þegar Sovétríkin féllu,gríðarleg mengun, þar sem mörg níðingsverk höfðu verið unnin á "móður jörð". Markaðskerfið eða kapítalisminn þurfti til að koma til að tryggja að fólk yrði ekki hungurmorða víða í kommúnistaríkjunum og hreinsa til þar sem náttúruvá blasti við. 

Nú hafa sósíalistar gleymt arfleifð sinni eða vilja ekki muna og halda því óhikað fram að allt það vonda, sem gerist í veröldinni sé stórkapítalismanum að kenna.

Í leiðara Fréttablaðsins í dag fer ritstjórinn mikinn og kennir stórkapítalismanum um ástandið í loftslagsmálum og öllu því sem illa hefur farið í heiminum frá upphafi iðnbyltingar eða í tæp 400 ár.

Helstu stórkapítalistarnir í heiminum, Jeff Bezos hjá Amason ríkasti maður heims og Bill Gates hjá Microsoft sem fylgir þétt í kjölfarið eru þá vafalaust í þeim hópi sem verður um kennt, að mati leiðarahöfundar. Raunar eru þeir Jeff og Bill meðal ötulustu talsmanna grænna gilda og prédika ógnina af hlýnun jarðar á milli þess sem þeir fljúga á einkaþotunum sínum heimsálfa á milli. 

Hægt er að kenna markaðskerfinu um ýmislegt og það er fjarri því að vera fullkomið, en ritstjórinn hrapar að rangri niðurstöðu þegar hann gerir stórkapítalismann ábyrgan fyrir allri náttúruvá í heiminum og meintri hnattrænni hlýnun. 

Á líftíma ritstjórans hefur mannkyninu fjölgað um marga milljarða. Hver einstaklingur skilur eftir sig kolefnisspor og þarf að nýta sér það sem jörðin gefur af sér. Stórkapítalismanum verður ekki um það kennt nema e.t.v. ef á að taka það með í reikninginn, að markaðskerfið, kapítalisminn hefur tryggt gríðarlega framleiðsluaukningu matvæla. Í stað stórkostlegra hungursneyða, sem hefðu kostað milljónir mannslífa, þá hefur að mestu verið komið í veg fyrir þá vá,með skilvirkni kapítalismans nema í stríðshrjáðum löndum og þar sem kapítalisminn kemst ekki að eins og í Norður Kóreu og nú í Afganistan.

Í Kína er kommúnistaríki, þar sem kommúnistarnir sem stjórna landinu hafa áttað sig á því, að útilokað er að auka velmegun í landinu og koma  í veg fyrir hungursneyð nema með því að virkja markaðshagkerfið,kapítalismann. Þeir hafa því gert það og þeirra viðmiðun er sú, að það mikilvægast sé að tryggja borgurum Kína velmegun með markaðskerfinu. Saga kapítalismans í Kína er auk heldur svo stutt, að fólkið þar og stjórnendur landsins muna, að það var kapítalisminn líka stórkapítalisminn, sem lyfti Kína frá örbirgð og hungursneyð, þar sem milljónir dóu úr hungursneyð.

Kommúnistiarnir í Kína láta ekki fólk með hugmyndafræði nítjándu aldar sósíalisma eins og ritstjóra Fréttablaðsins segja sér að þeim líði betur í örbirgð og hungursneyð en með því að virkja kapítalismann þannig að fólkið hafi nóg að borða og njóti velmegunar.

Því miður virðast Vesturlönd hafa gleymt þessum grundvallaratriðum og þessvegna sækir Kína nú fram á meðan Evrópa er að dæma sig til efnahagslegs sjálfsmorðs.