Þjóðarmorð Tyrkja á Armenum

Á árunum 1915 til 1917 meðan fyrri heimstyrjöld stóð yfir frömdu Tyrkir svívirðilegan glæp með þjóðarmorði á Armenum eftir því sem þeir gátu við komið. Ekki er vitað með vissu hvað margir Armenar voru drepnir í þessari útrýmingarherferð, en alla vega voru það ekki færri en ein og hálf milljón manna. Sumir nefna tölur, sem eru allt að helmingi hærri. Hefðu Tyrkir haft mannafla og tæki til þess, þá hefðu drápin orðið enn stórtækari.

Ólíkt Þjóðverjum, sem hafa viðurkennt svívirðilegan glæp sinn í síðari heimstyrjöld þegar nasistatjórnin fór í útrýmingaherferð gegn Gyðingum, og beðist ítrekað afsökunar, þá neita Tyrkir því eindregið að hafa gert það sem þeir gerðu gagnvart Armenum. 

Það er vonum seinna, að Bandaríkjamenn viðurkenni nú þetta þjóðarmorð Tyrkja á Armenum rúmum 100 árum eftir að þau áttu sér stað. En þökk sé Biden forseta fyrir að stíga loks fram og viðurkenna þennan voðaverknað Tyrkja. 

Ísland hefur ekki viðurkennt þjóðarmorð Tyrkja á Armenum og frumvarp sem var borið fram á Alþingi fyrir nokkrum árum náði ekki fram að ganga. Það er okkur til skammar að hafa ekki viðurkennt og fordæmt þjóðarmorð Tyrkja á Armennum og vonum seinna að við gerum bragabót og gerum það nú þegar. 

Það er líka full ástæða til að gera það núna, þar sem að fyrir nokkrum mánuðum síðan réðist Azerbadjan með stuðningi Tyrkja á Armena í Nagorno Karabak héraði og framdi þar fjölda hryðjuverka auk manndrápa og sölsaði undir sig land sem er eingöngu byggt af Armenum.  

Kristnar þjóðir horfðu á þetta án þess að hreyfa legg eða lið og létu Tyrki komast upp með þessa árás á kristið ríki, sem hefur mátt þola árásir þeirra og manndráp í aldanna rás og þjóðarmorð á árunu m2015-2017. Er nú ekki mál til komið að láta í sér heyra og fordæma Tyrki fyrir þjóðarmorðin. 

Svo geta menn velt því fyrir sér hvort það er eðlilegt að setja refsiagðgerðir gegn vinaþjóð okkar Rússum í stað þess að beina því gegn ofbeldisríkinu Tyrklandi. 

Fordæmum strax þjóðarmorð Tyrkja á Armenum. 

Viðurkenndi þjóðarmorð Tyrkja á Armenum

Ruslahaugur veraldarinnar

Í nauðum sínum hefur heilbrigðisráðherra orðið þjóðinni út um þúsundir skammta af Astra Seneca bóluefni, sem norsk heilbrigðisyfirvöld telja of hættulegt að sprauta í landa sinna. Er það virkilega vilji heilbrigðisyfirvalda, að taka þessa áhættu?

Núna deyja mun fleiri í kjölfar bólusetninga hér á landi en vegna Kóvíd. Er ástæða til að taka aukna áhættu og nýta það sem aðrir telja of hættulegt?

Á sama tíma berast fréttir af því að fyrirtækið Carpfix ætli að vera með móttöku- og niðurdælingarstöð í Straumsvík til að dæla niður í hraunið á Reykjanesi 3 milljón tonnum af koldíóxíði árlega sem flutt yrði inn frá útlandinu til þess hugsanlega að valda óbætanlegu tjóni á lífríki landsins í framtíðinni. 

Ekki skorti á það þegar gleðifrétt sú, að Íslendingar ætluðu að taka að sér úrgangsefni frá heimsbyggðinni var kynnt, en kallaður væri til leiks Ólafur Ragnar Grímsson fyrrverandi forseti, sem lét hafa sig í það að dásama þessa ruslahaugavæðingu íslenskrar náttúru með sama hætti og lautinant Valgerður vitnaði á sínum tíma "um veginn af Drottins náð"  og Steinn Steinar gerði ódauðlegt í kvæði sínu um Ólaf Kristófer kadett.

Þessi förgun á koldíoxíði er til að fína ríka fólkinu geti liðið betur og talið sér og öðrum trú um að það sé að gera flotta hluti í baráttunni við meinta loftslagsvá.

Sá gjörhuguli vísindamaður Ágúst H. Bjarnason hefur hinsvegar reiknað það út, að þetta skipti ákkúrat engu máli í þeirri baráttu en reiknað á skala sanntrúaðra loftslagsvásérfræðinga þá mundi þessi ruslahaugavæðing í Straumsvík nema lækkun hitastigs í veröldinni um einn milljónasta úr gráðu. Sú var nú heldur betur óveran eins og kerlingin sagði þegar hún týndi hundasúrur upp úr nestispakkanum.

Er ekki ástæða til að staldra við og setja sér ákveðnari of framsæknari markmið fyrir land og þjóð,  en að taka við einhverju sem aðrar þjóðir vilja ekki nota vegna þess að það er hættulegt eða úrgangi sem þær þurfa að koma frá sér.