Bankasýsla ríkisins. Þegar stofnanir verða eilífar

Í águst 2009 samþykkti Alþingi lög um Bankasýslu ríkisins. Bankasýslan átti að sinna skilgreindum verkefnum vegna aðkomu ríkisins að endurskipulagningu banka- og fjármálakerfisins eftir hrun. Að mati löggjafans voru verkefni  Bankasýslunnar tímabundin og þessvegna var ákveðið að stofnunin skyldi lögð niður eigi síðar en 5 árum frá stofnun hennar.

Ákvæði 9.gr. laga um Bankasýslu ríkisins sem samþykkt var á Alþingi þ. 11.8.2009 hljóðaði svo

"Stofnunin skal hafa lokið störfum eigi síðar en fimm árum frá því hún var sett á fót og verður hún þá lögð niður."

Löggjafinn miðaði við, að Bankasýsla ríkisins yrði lögð niður eigi síðar en í ágúst 2014 fyrir 8 árum síðan. En það var ekki gert og þrátt fyrir þessi ákvæði í lögum starfaði Bankasýslan áfram óáreitt án lagaheimildar. En síðan var bætt úr því með lögum nr. 7/2019 öðrum 5 árum eftir að leggja átti Bankasýsluna niður en þá var ákvæði 9.gr. laganna fellt brott og þess í stað tekið upp ákvæði til bráðabirgða sem er þannig: 

"Stofnunina skal leggja niður þegar verkefnum hennar er lokið."

Færa má rök fyrir því, að engin þörf hafi verið fyrir að hafa sérstaka Bankasýslu ríkisins frá því í ágúst 2014 heldur hefði betur farið á því og verið ódýrara og skilvirkara, að færa verkefni hennar inn í fjármála og/eða viðskiptaráðuneyti. En það var ekki gert enda um þokkalega feita bitlinga að ræða hvað varðar þóknanir stjórnarmanna svo og laun forstjóra, sem stjórnmálamenn geta úthlutað að geðþótta.

Hin tímabundna Bankasýsla sem átti að ljúka störfum ekki síðar en í ágúst 2014, hefur nú verið gerð eilíf þangað til annað verður ákveðið. 

Skólabókardæmi um skort á skilvirkni í því sem varðar hið opinbera.