Sjónhverfingar forsætisráðherra

Á Alþingi í dag dró Jóhanna Sigurðardóttir upp hátíðarmynd af árangri ríkisstjórnarinnar sem raunar er álíka áþreifanleg og kanína sem töframaður dregur upp úr hatti þegar betur er að gáð.

Í fyrsta lagi sagði hún að vegna aðgerða ríkisstjórnarinnar væri atvinnuleysi nú komið niður í 7.5%. Þetta telur forsætisráðherra vera árangur og það í landi þar sem atvinnuleysi hefur lengst af ekki mælst nema á billinu 1-3%. En sjónhverfingin er sú að hér er einungis vísað til atvinnuleysisins eins og það er yfir háannatímann í íslensku samfélagi. Hvað verður þá atvinnuleysið í nóvember fyrst það er svona núna? Hvað höfum við flutt út margar vinnandi hendur?  Nú væri nær að spyrja hvað mundi atvinnuleysið vera mikið hefði ríkisstjórnin ekki þvælst fyrir nýframkvæmdum. Atvinnuleysið er þetta þrátt fyrir ríkisstjórnina en úr því hefur ekki dregið vegna hennar. En óneitanlega er dökkt framundan og úrræði ríkisstjórnarinnar eru engin í atvinnumálum.

Í annan stað hrósar Jóhanna sér af því að dregið hafi úr verðbólgu úr 18.6% í 4.5%. Það er afleiðing af því að við búum í dag við fastgengisstefnu sem er haldið uppi með gríðarlegum höftum og verðlag sérstaklega á húsnæði hefur lækkað verulega. Hins vegar eru framundan verulegar hækkanir því miður og þess vegna er þetta einungis svikalogn á undan verðbólgustormi vegna aðgerðarleysis ríkisstjórnarinnar.

Í þriðja lagi talar forsætisráðherra um að gengi krónunnar sé það sterkasta í eitt og hálft ár einmitt sama dag og krónan gaf eftir fyrir öðrum gjaldmiðlum og lækkaði þannig að staðhæfingin var röng og það þrátt fyrir að gengisfölsunarstefna Seðlabanka Íslands sé í fullum gangi.

Í fjórða lagi segir forsætisráðherra það verulegan árangur að stýrivextir Seðlabankans hafi lækkað úr 18% í 7% á tímabili ríkisstjórnar hennar. En hvað er það mikið ef verðbólga er reiknuð inn eins og Jóhanna talar um. Sé eingöngu miðað við tölur forsætisráðherra þá voru stýrivextirnir mínus 0.6% miðað við verðbólgu í upphafi viðmiðunartímabilsins en eru nú 2.5% yfir verðbólgu. 

Forsætisráðherra talar ekki um skjaldborg heimilanna nú á sama tíma og tilkynningar um nauðungaruppboð þekja heilu blaðsíður dagblaða. Hún talar ekki um verðtryggingarfárið. Hún talar ekki um aðgerðir til að koma í veg fyrir sjálftöku ýmissa hópa á opinberu eða hálfopinberu fé.

Það er auðvelt að berja sér á brjóst um miðjan uppskerutímann og benda á hvað kartöflugrösin eru græn og falleg. En það þýðir ekki að uppskeran verði í samræmi við það.

Með hvaða hætti ætlar ríkisstjórnin að spara þannig að ríkissjóður verði rekin hallalaust? Það getur ríkisstjórnin ekki.

Með hvaða hætti ætlar ríkisstjórnin að gæta að hagamunum skuldara þannig að þeir verði ekki sviptir eignum sínum vegna ranglást lánakerfis? Það verður ekki gert.

Með hvaða hætti ætlar ríkisstjórnin að gæta hagsmuna neytenda? Það gerir hún ekki og fer með Jón Bjarnason í broddi fylkingar ofurtollheimtumanna.

Það verður fróðlegt að sjá hvað Jóhanna mun þakka sér fyrir í áramótaávarpinu verði hún ennþá forsætisráðherra þegar þar að kemur.

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 2.9.2010 kl. 22:44]

Í USA voru íbúar taldir vera 295,734,134 í júlí 2005. Ef þess tala færi niður í 267,000,000 á nokkrum mánuðum þá kæmi það örugglega koma fram í heimsfréttum  og myndi alls ekki auka virðingu fyrir stjórnsýslunni þar.

Íslendingar hafa greinlega lítinn skilning á samanburðarhlutföllum.

10% fækkun veldur sjálfkrafa um 11% hækkun á þjóðartekjum á haus.  20% Íslendinga geta séð um að afla útflutningstekna. Hagstæðast í augum alþjóðafjárfesta væri ef hér byggju í mesta lagi um  120.000 manns. 

[Jón Steinar Ragnarsson, 3.9.2010 kl. 04:51]

Í atvinnuleysistölum er varla talinn með sá fjöli, sem nú er á bótum og munsstraður í eitthvert platátaksverkefnið eða endurmenntun á kostnað ríkisins.  Það er náttúrlega gott að hægræða tölum þannig. Megnið af atvinnuleyingjum er í einhverkonar atvinnubótavinnu eða námi, sem telst ekki inn í atvinnuleysistölur.