Ég lofa fleiri sólardögum.

Einu sinni var stjórnmálaflokkur í Danmörku sem lofaði fleiri sólardögum, styttri vinnuviku, hærra kaupi og mörgu öðru. Öllum var ljóst líka flokksmönnum að þetta var bara grín. Ég gat ekki varist að hugsa til þessa flokks þegar ég las áramótagrein Guðmundar Steingrímssonar formanns Bjartrar framtíðar í Morgunblaðinu 31. desember s.l. og raunar nokkurra fleiri formanna.

Formaður Samfylkingarinnar virðist horfinn frá vitrænni stefnu í landbúnaðarmálum. Hann virðist horfa framhjá því að í meira en hálfa öld höfum við keppst við með ærnum tilkostnaði að auka útflutning á landbúnaðarvörum til annarra landa og selt kindakjöt svo áratugum skiptir til útlanda undir kostnaðarverði. Dýr stefna það fyrir skattgreiðendur og landsins gæði. Synd að Samfylkingin skuli hafa horfið frá einu af því fáa skynsamlega í stefnu flokksins.

Stefna Katrínar Jakobsdóttur er að halda áfram hallarekstri á ríkissjóði. Áramótagrein hennar er samfelld tala um aukin ríkisumsvif þó engin innistæða sé fyrir auknum ríkisútgjöldum. 

Áramótagrein Jóns Þórs Ólafssonar þingmanns Pírata kom nokkuð á óvart. Hún er vel skrifuð og vísað til mála sem eru mikilvæg, neytendamála, réttarstöðu lántakenda auk ýmis annars. Þá er kærkomið að loksins skuli stjórnmálamaður vísa til Peter Drucker, en hann var tvímælalaust einn besti samfélagsrýnandi meðan hans naut við. 

Af áramótagreinum formanna stjórnmálaflokkanna bar grein Bjarna Benediktssonar formanns Sjálfstæðisflokksins af sem vönduð og vel skrifuð. Ég hefði að vísu kosið að hann hefði fjallað um framtíðarsýn til nokkurra ára í grein sinni, en það gerir því miður enginn af formönnunum.

Enginn formannanna tekur undir hatursyrði Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar gegn frjálsu markaðshagkerfi. Allir formennirnir byggja framtíðarsýn sína á virku markaðshagkerfi. Sumir tala um nauðsyn ákveðinna breytinga og aukins aðhalds en sú gamla sósalíska sýn þeirra Jóhönnu og Steingríms sem kostuðu okkur svið mikið á síðustu fjórum árum er horfin úr stjórnmálaumræðunni. Það er í sjálfu sér fagnaðarefni og e.t.v. það eina sem mátti greina í áramótagreinunum.

 

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 2.1.2014 kl. 18:04]

Ég er ekki svona duglegur að lesa blöðin meðan ég grúska í jólabókum. En kannski ég ætti að lesa Jón Þór vegna ábendingar þinnar. Varðandi bjartsýnisflokkinn danska sem reyndar kom manni á þing, þá minnist ég þess að hann lofaði hjólreiðamönnum meðvind. Guðmundur Steingrímsson tekur sig of alvarlega eða hefur ekki kjark og húmor í þannig galsa.

[Júlíus Björnsson, 3.1.2014 kl. 23:21]

Selja langt yfir [raun] kostnaðarverði er kennt ómögulegt, á langtíma frjálsum grunn mörkuðum, Vandrataður er hinn gullni Meðalvegur. Gera út á sitt eigið gengi er betra á langtíma forsendu grunni , en út á nágranna [elítu] gengi.  Hér er efnislegt PPP- raunvirði heildar þjóðarframleiðu um 475 milljarðar PPP-krónur á móti 1650 milljarða PPP-krónum alls á hverju ári.  Service þættir í heildar raunvirði Þjóðar framleiðslu PPP, fást með því að draga veðhæfu efnislegu þættina frá.   EES aðild tryggir Svíþjóð  lámarka service innkomu.  Vandamálið hér er selja efnilegt raunvirði sem nægri fyrir bráðnauðsynlegum efnislegum innflutningi á raunvirði.  Vöxtur þjónustugeira innlands  minnkar ekki þörf á innflutning efnislegs raunvirðis.   Góð almenn heilsa, er í samhengi við gott almennt húsnæði og fæði og klæði og kvíðaleysi.   Sérfræðikenningar sem kenna annað má rekja til ASPER og Tossa Heila.   Hið almenna [Ríkið og sveitarfélög] hafa nóg með tryggja  Góða almenn heilsu, ef hér ríkir frjál markaður sem  mismunar ekki innlendum  kennitölum. Endurveita skatta í bæta bæði líkamlega og andlega heilsu sem flesta  skattaskilagreiðanda.   Því fleiri sem skila sköttum því minni verða skattar í prósentum á hvern skilanda.

Enginn einstaklingur á skila meira  18% af heildar reiðfjár innkomu í samtryggingar velferðakerfi.  þar sem það sýnir sig að slíkt eykur heildar Laun allra hinna tryggðu ef allir skila hlutfall jafnt : sér lagi þeir með innkomu.         Það er hámark tekið af launveltum atvinnu rekenda er þá 31%,sama tekið af öllu laun veltum.  Aðilar vinnumarkaða geta svo samið um annað án afskipta skattmann.   Ísland þarf að taka af 42 % af heildar raunvirðisframleiðslu PPP í Dag. 

Taka 31% af öllum Launaveltum  minnkar þörf á svokölluðum sköttum á eldri eignir [viðhaldsfrekum] og líka á hækkun Ríkislaunaveltu [sem skilar engum nýjum eignum].

Egyptar gerðu út 7 mögur og 7 feit ár miðað við topp greind þá. Við gerum ráð fyrir öllum árum í Meðalagi í 80% framreiðslu það er í grunni. Það er ekki hægt tryggja allt.  10% innkomu mestu þarf ekki að tryggja.       Sjálfvirkni í skattaskilum er best.