Leiki grunur á

Í sóttvarnarlögum er það meginatriðið að til þess að einstaklingur þurfi að sæta einhverju inngripi eða frelsisskerðingu af hálfu samfélagsins m.a. sóttkví að þá þurfi að minnsta kosti að leika grunur á að viðkomandi sé haldinn smitsjúkdómi t.d. Kóvíd, sem geti ógnað lýðheilsu í landinu.

Nú framvísar ferðamaður á landamærunum neikvæðu PCR Kóvíd prófi sem tekið er skv. skilmálum sóttvarnarlæknis. Getur þá leikið grunur á því að hann sé haldinn smitsjúkdómnum? Á hverju ætti sá grunur að byggjast?

Sóttvarnaryfirvöld hafa gengið allt of langt og beitt heimildum laga og reglugerða ansi frjálslega svo ekki sé meira sagt og mál að linni miðað við að farið sé að þeim grundvallarreglum í frjálsu samfélagi, að stjórnvaldsaðgerðum sé ekki beitt nema þörfin sé brýn og ótvíræð og ótvíræðar lagaheimildir séu fyrir hendi. 

 

Athugasemdir

[Guðjón E. Hreinberg, 8.9.2021 kl. 00:12]

Sóttvarnalæknir staðhæfir sífellt, í minnisblöðum og opinberum skjölum og svörum, að til sé "veira" og að hún valdi "smiti" en Landlæknir hefur viðurkennt að hafa engin gögn undir höndum sem staðfesti tilvist þessa, né orsakasamhengi.

Samkvæmt 155. gr. og 138. g. Almennra hegningarlaga, ber því að stínga manninum í steininn til allt að tólf ára. Meðan engin orðræða er á landin um það - auk skrípaleiksins við breytingu sóttvarnalaga í feb. síðastliðinum, ríkir engin siðmenning á landinu.

Til gamans má minna á að ekkert faglegt mat með og móti greininga var gert í undirbúningi lagabreytingar, hvergi voru slegnir varnaglar fyrir að embættismaður laganna þyrfti að sanna fullyrðingar sínar með rekjanlegum hætti þegar hann nýtti þau til að taka sér alræðisvald yfir ríkinu, hvergi slegnir neinir vísindavarnaglar fyrir hvort "stungulyf" væru áreiðanleg og fullprófuð (þegar ríkið hefur skjalfesta sögu skaðabóta vegna stungulyfja/ónæmisaðgerða).

Bestu kveðjur