Tær snilld.

Nú er komin upp sú staða, að ekkert rýrir lögmæti miðlunartillögunnar, sem Ríkissáttasemjari lagði fram í deilu Eflingar og Samtaka atvinnulífsins. Landsréttur kemst samt að þeirri niðurstöðu, að Ríkissáttasemjari eigi ekki rétt á að fá afhenda kjörskrá Eflingar vegna atkvæðagreiðslu um tillöguna. 

Landsréttur vísar í meðferð Alþingis um löggjöf um stéttarfélög og vinnudeilur seint á síðustu öld. Ljóst er að Alþingi tókst á þeim tíma að búa til einstakt klúður og samþykkja löggjöf sem stenst í raun enga vitræna skoðun. Allt í þeim tilgangi að ná eins og þar er sagt "sátt" um málið. 

Sennilega hafa verið of fáir lögfræðingar á  Alþingi þegar þetta var afgreitt sem lög frá Alþingi og þessvegna sitjum við uppi með algert klúður í dag, þegar aðili að vinnudeilu gerir allt til að koma í veg fyrir  að lögmæt ákvörðun Ríkissáttasemjara nái fram að ganga. 

Þannig að nú getur Ríkissáttasemjari látið fara fram atkvæðagreiðslu um miðlunartillögu  sína væntanlega með atbeina sýslumannsins á höfuðborgarsvæðinu þó kjörskrá fyrirfinnist engin eins og sagði að breyttum breytanda í bókinni "Kristnihald undir jökli."

Telur virkilega einhver að hann ríði feitum hesti frá þessari niðurstöðu Landsréttar?

Athugasemdir

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 14.2.2023 kl. 20:51]

Landsréttur virðist í úrskurði sínum telja að víst meigi Ríkissáttasemjari leggja fram miðlunartillögu sína, lög séu fyrir því, en þar sem lögin þau brjóti gegn stjórnarskrá og mannréttindasáttmála Evrópu þá verði að túlka þau þröngt og bókstaflega. Þannis sé ekkert í lögunum sem banni Eflingu að neita að afhenda kjörskrá. 

Auðvitað er stóra fréttin í þessum úrskurði að Landsréttur telur lögin sem heimili Ríkissáttasemjara að leggja fram miðlunartillögu, brjóta gegn stjórnarskrá og mannréttindasáttmála Evrópu!