Vald sérfræðinnar.

Vald sérfræðinnar gerir marga afhuga afskiptum af stjórnmálum. Almenn þjóðfélagsmál sem kjósendur eiga að taka afstöðu til eru sveipuð í búning og svonefndir sérfræðingar flytja alþýðunni boðskap. Skilaboðin eru  að fólk eigi að fara eftir því sem sérfræðingarnir segja.  Háskólaprófessorar, lektorar og dósentar fara mikinn og halda sumir að þeir séu merkilegri en annað fólk þegar rætt er um pólitík. Í sumum tilvikum sveifla sumir meintir fræðimenn um sig  tilvitnunum eða halda því fram að ástandið erlendis sé með ákveðnum hætti og þá þurfi ekki frekari vitnana við. Í sumum tilvikum reynast þessar staðhæfingar  langt frá raunveruleikanum. Ónefndur svonefndur sérfræðingur sem titlar sig stjórnmálafræðing  hefur þannig haldið fram að ástand í innflytjendamálum á Norðurlöndum sé með öðrum hætti en blasir við þeim sem til þekkja. Þannig ferst “sérfræðingnum” eins og ungkommúnistanum í Búdapest í Ungverjalandi 1956 sem varð ekki var við ófrið í þjóðaruppreisn Ungverja. Við umræður um innflytjendamál hafa sumir “sérfræðingar”  talið nauðsynlegt að stuðla að svonefndu fjölmenningarsamfélagi sem m.a. á að felast í því að innflytjendur haldi siðum sínum og tungumáli,  læri ekki íslensku eða aðlagi sig þjóðfélaginu. Þekktur prófessor vildi m.a.að við yrðum 600 þúsund sem fyrst þ.e. helmingur innflytjendur. Hollendingar og Danir hafa áttað sig á að slíkt gengur ekki, sérstaklega ekki þegar um ólíka menningarheima er um að ræða. En “sérfræðingarnir” minnast ekki á það. Vér einir vitum segja þeir eins og gamlir arfakóngar og neita að horfa til  reynslu sem þegar er komin í innflytjendamálum í nágrannalöndum okkar. Sumir sérfræðingarnir ganga svo langt að bregða þeim sem vilja gæta þjóðernis, tungu, sögu og lífsgilda eigin lands um óeðlilegar hvatir og öfgar. Í bráðræði sínu gleyma þessir menn að öll þjóðfélög eru fjölmenningarsamfélög með ákveðnum hætti flest þó án þess að tapa eigin eigind og ásýnd.  Yfirgangs sérfræðin segir eitt og heimtar undirgefni af alþýðunni þó það stangist á við allt sem venjulegur einstaklingur veit og skynjar. Þeir halda ráðstefnur á vegum háskólasamfélagsins um innflytjendamál og  þess gætt  að einungis þeir sem eru sammála viðteknum skoðunum tali.  Lagastofnun Háskóla Íslands gerði  samning við Landssasmband íslenskra útvegsmanna um kostun tímabundinnar stöðu sérfræðings í auðlindarétti sem þekktur skákmaður var fenginn til að sinna. Í framhaldi af því titlar skákmaðurinn sig  sérfræðing í auðlindarétti, þó sérfræðin sé ekki merkilegri en að ofan greinir. Háskólasamfélagið gengst síðan fyrir fundum, skrifum og ráðstefnum þar sem svonefndir sérfræðingar nokkrir auk skákmannsins boða fræði sín. Þar tala ekki aðrir en stuðningsmenn kvótakerfisins.  Þeir sem krefjast þess að komið verði í veg fyrir að  þetta stærsta  rán Íslandssögunnar verði leiðrétt, komast ekki að. Á fundum sérfræðinganna sem kostaðir eru með einum eða öðrum hætti af kvótagreifunum er það talið versta guðlast að ætla að færa fólkinu í landinu aftur auðlindina sem samt er þjóðareign. Slíkir “gufuruglaðir hálvitar” þurfa að þola köpuryrði af vörum sérfræðinganna.  Nú hefur ríkisstjórnin með utanríkisráðherra  í broddi fylkingar farið fram á það við Háskólasamfélagið að það kynni sérstaklega framboð Íslands til Öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna. Yfirgnæfandi meiri hluti þjóðarinnar er á móti þessu brölti og hefur alltaf verið en fína fólkið ætlar sér að fara sínu fram. Nú skal sérfræðin virkjuð til að sýna pöplinum hvað er pólitískt rétt. Háskólasamfélagið bregst við eins og ríkisstjórnin óskar og hefur þegar kynnt að haldnar verði 8 ráðstefnur um málið. Þar tala þeir sem hafa skoðanir sem eru ríkisstjórninni þóknanlegar eins og kom fram á fyrstu ráðstefnunni í Háskóla Íslands. Sennilega er leitun á landi þar sem háskólasamfélagið bregst við með þeim hætti að stunda áróðursstörf fyrir sitjandi ríkisstjórn samkvæmt hennar ósk.  Einn virtasti öldungardeildarþingmaður Bandaríkjanna til margra ára Barry Goldwater sem var undir lok þingferils síns kallaður samviska þingsins sagði eitt sinn þegar honum ofbauð vald sérfræðinnar og yfirgangur sjálfskipaðrar rétthugsunar: “Þú þarft ekki að vera sérfræðingur í pólitík eða kynlífi til að hafa gaman að  því”  Við skulum muna að í lýðræðisþjóðfélagi eru allir kjósendur jafnir. Tími menntuðu einvaldanna er liðin og reyndist lakara stjórnkerfi en lýðræðið þar sem allir hafa jafnan rétt til að hafa rétt eða rangt fyrir sér.

Athugasemdir

[Magnús Þór Hafsteinsson, 12.9.2007 kl. 15:39]

Takk fyrir þessa grein sem birtist í Blaðinu í dag. Hún er mjög áhugaverð, fyllilega tímabær og vekur mann svo sannarlega til umhugsunar um háskóla hér á landi og þá vegferð sem sumir þeirra að minnsta kosti eru inni á. Að minnsta kosti hvað það varðar sem Jón bendir á. Greinin er einnig á vef Frjálslynda flokksins. Smellið hér.

[Einar Ben, 12.9.2007 kl. 16:12]

Orð í tíma töluð Jón, takk fyrir mjög góðan pistil. 

Kv. 

[Ómar Ragnarsson, 12.9.2007 kl. 22:42]

Fín grein hjá þér, Jón, og tekur á áhugaverðu málefni. Hinn endinn á þessu máli er síðan sá þegar sárlega skortir upplýsingu um mál og hrapað er að niðurstöðum sem hafa í för með sér afleiðingar sem aldrei verður bætt úr.

[Jón Magnússon, 12.9.2007 kl. 23:17]

Það er alveg rétt hjá þér Ómar að það vantar upplýsingar um mörg mál og það er einmitt þar sem á skortir að háskólasamfélagið sé að vinna vinnuna sína og nálgast hlutina gagnrýnið. Undanfarinn áratug hefur háskólasamfélagið verið of gagnrýnislítið á aðgerðir stjórnvalda og mælt með þeim einhliða í stað þess að stunda gagnrýna og opna umræðu því miður.

[Halldór Jónsson, 12.9.2007 kl. 23:48]

Er tími hinna menntuðu einvalda áreiðanlega  liðinn  á Íslandi ?   

[Halldór Jónsson, 12.9.2007 kl. 23:59]

Já annars, þetta var góð grein hjá þér Jón. Það er eitt af brögðum slunginna pólitíkusa, að leigja sér sérfræðing til að skrifa meðmæli með góðverkaáform  hins fyrrnefnda. Það er alltaf nóg framboð af fólki sem er til í að blása í púkablístruna  fyrir kæfubelg. Og nógir til að hlusta og hylla hýalínsklæði keisarans,  þó einhverjum óvitum sýnist hann næsta berrassaður.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 13.9.2007 kl. 00:00]

Stórgóð grein Jón, kærar þakkir.

Sannleikur sem hittir í mark.

kv.gmaria.

[Pálmi Gunnarsson, 13.9.2007 kl. 00:43]

Sæll Jón og takk fyrir góða grein. Ég er einn af þeim sem verð algerlega afhuga stjórnmálum eina stundina en næ mér aftur á strik og verð svo pólitískur að bergmálar í fjöllunum. Þessa stundina er ég afar pólitískur og ræður þar ýmislegt; í kvöld fékk ég t.d.  í hausinn frétt á RUV um það hvernig einstæðar mæður eru á vergangi í góðærinu svokallaða; hlustaði á aðra frétt um aðfarir lífeyrissjóða gegn fötluðum; fór svo í framhaldinu að íhuga mál sem ég hafði sett í formalín um stund, sem er auðlindaránið mikla og síðan hugleiddi ég næsta auðlindarán , hvert felur í sér að innan fárra ára eiga nokkrir aðilar mest allt jarðnæði á Íslandi. Svo las ég greinina þína og náði að anda djúp eins og þeir gera á Indlandi þegar þeir losa sig við púka sem sækja á sálina. Annars er ég í algeru limbói svona pólitískt séð því mér sýnist í fljótu bragð eins og rassinn sé svipaður á stærð á öllum þeim sem ná sér í þægileg sæti í stjórnarkerrunni. Áhrif af  nýjustu aðgerðum þeirra sem nú stjórna til að laga stöðu byggðalaga sem illa hafa orðið úti vegna auðlindaránsins, er hægt að líkja við meþadon meðferð. Slær á verstu fráhvörfin en gerir bara illt verra þegar til lengri tíma er litið. Þau minntu mig á drukkna jólasveina, stjórnarliðið, þar sem þau dreifðu gjöfum í beinni. Fuss og svei.

[Magnús Þór Hafsteinsson, 13.9.2007 kl. 08:08]

Pálmi talar um auðlindir landsmanna. Ég vil bæta því við að nú er kapphlaupið hafið um að komast yfir orkuauðlindir þjóðarinnar sem eru ótæmanlegar og gríðarlega verðmætar til framtíðar. Og á sama tíma boðar viðskiptaráðherra Samfylkingar að útlendingum skuli heimilað að ná eignarhaldi á íslenskum auðlindum og eru þeir fyrstu þegar komnir á völlinn.

Lengi getur vont versnað.

Viðspyrnu allra góðra afla er þörf.