Almenningur á líka rétta á bótum.

Dómur Hæstaréttar í bótamáli Reykjavíkurborgar gegn Olíufélögunum gefur góðar vonir um að prófmálið sem Neytendasamtökin hafa höfðað til að láta á það reyna hvort einstaklingar sem urðu fyrir tjóni vegna ólögmæts verðsamráðs olíufélaganna fá bætur eins og Reykjavíkurborg hefur nú fengið samkvæmt þessum dómi.

Verðsamráð olíufélaganna sem Samkeppnisstofnun upplýsti var með þeim hætti að olíufélögin komu sér saman um verð á oíuvörum ekki bara bensíni og díselolíu heldur allt niður í verðlagningu á frostlegi. Þeir sem að þessu stóðu vissu nákvæmlega að þeir voru að brjóta samkeppnislög eða eins og varaformaður Samfylkingarinnar orðaðið það einu sinni að um væri að ræða samsæri þeirra gegn almenningi í landinu. Þar sem flett var ofan af samsærinu gegn almenningi þá skulum við vona að sá hluti almennings sem hefur höfðað mál til að krefja olíufélögin um bætur vegna ólögmæta samráðsins hafi á endanum fullan sigur.

Olíufélög greiði bætur

Athugasemdir

[sleggjudómarinn (IP-tala skráð) 7.2.2008 kl. 17:37]

Fínn dómur, nema hvað bæturnar eru örugglega ekki nema brot af því sem réttlátt væri. Eins og alltaf eru málin torsóttari fyrir almenning. En við skulum líka vera vissir um það að allar bætur, sem þessir kújónar verða dæmdir til að greiða, munu koma fram í hækkuðu eldsneytisverði. Það þarf ekki nema fáeina aura á lítrann í einhverjar vikur til þess að dekka svona smotterí. En vafalaust munu stjórnendur olíufélaganna leggja meira á en sem því nemur. Og hluti af þessum hefndarálögum rennur svo beint í ríkissjóð!

[Madda, 7.2.2008 kl. 17:45]

Samála auðvitað á almenningur líka rétt á bótum!!

[Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 7.2.2008 kl. 19:26]

Samkvæmt þessum dómi fá borgarbúar 740 krónur í sinn hlut eða 7 lítra af bensíni vegna samráðsins. Ansi vægur dómur.

[Heimir Arnar Birgisson (IP-tala skráð) 7.2.2008 kl. 20:21]

Það skiptir engu máli hvað olíufélögin eru dæmd til að greiða háar skaðabætur, þeir velta því beint út í verðlagið og hlæja að okkur!

[Halla Rut , 7.2.2008 kl. 21:19]

Merkilegt þykir mér, hvað fólki finnst fátt um það verðsamráð sem er á matvörumarkaðinum.

[Lognið Stormsson (IP-tala skráð) 8.2.2008 kl. 10:06]

Er sammála að neytendur eigi rétt á bótum og vona að neytendasamtökin muni fyrir hönd sinna skjólstæðinga fá eitthverjar bætur.

Hef ekki miklar áhyggjur af að olíufélögin muni velta bótagreiðslum út í verðlagið þar sem að ég versla nánast engöngu við "ATLANTSOLÍU" en ekki samráðsfélögin eða dótturfélög (N1 & Egó, Olís & OB, Shell & Orkan), nema ég eigi ekki kost á öðru eins og íbúar landsbyggðarinnar.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 9.2.2008 kl. 10:42]

Já ég tek undir með Höllu Rut. GeilaBAUGSfeðgar senda snattarana sína til að skoða verð hjá helsta samkeppnisaðila sínum og fer svo í tilfellum verðkönnunarvara eina krónu undir í verði. Fara ekki lengra en þeir bráðnauðsynlega þurfa til þess að koma best út í könnunum. Allt til að geislaBAUGSsmíðin komist til skila.

Alvöru lágvöruverðsverslun færi yfir innkaupsverð sitt og settist yfir það hver kostnaður verslunarinnar er við að halda opnu. Sömuleiðis hver álagning á hverja vöru þyrfti að vera til þess að ná inn kostnaðinum og að auki hæfilegan hagnað til þess að hluthafar svelti ekki (Jóhannes og Jón Ásgeir) og að verslunin geti aukið umsvif sín án lánsfjáraukningar og haldið í við nýja verslunarhætti. Þannig kæmi fram við þennan útreikning hver verðlagning þyrfti að vera án þess að miða við keppinautinn, heldur hvernig verslunin geti sem best gætt hagsmuna þeirra sem þeir gefa sig út fyrir að vera að gera : almennings-litla mannsins.

Núverandi fyrirkomulag kostar almenning milljarða á ári hverju í óþarflega háu verði nauðsynjavara.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 9.2.2008 kl. 10:57]

Lognið Stormsson : Dreifbýlið fer varhluta af þjónustu Atlantsolíu. Hvernig skyldi standa á því ? Það er vegna þess að Atlantsolía fleytir bara rjómann ofan af markaðnum. Sinnir einungis þeim svæðum þar sem einhvers er að slægjast. Gömlu olíufélögin sinna samfélagslegu hlutverki sínu af meiri ábyrgð en Atlantsolía og eru með stöðvar í litlu bæjarfélögunum einnig, enda þörfin fyrir hendi. Það kæmi ekki á óvart að verulegur halli sé á rekstri slíkra stöðva. Þann bagga hafa gömlu olíufélögin borið möglunarlaust, og hljóta greinilega ekki lof fyrir. Það verður ekki bæði haldið og sleppt í senn þó svo að menn semn Steingrímur Hermannsson hafi reynt slíkt.