Flotkrónan dugar ekki.

Nú hefur yfirstjórnandi KB banka Sigurður Einarsson kveðið upp úr um það að flotkrónan íslenska dugi hvorki fyrir fólk eða fyrirtæki þ.e. henti ekki hagsmunum þjóðarinnar. Mikilvægt sé að taka upp fjölþjóðlegan gjaldmiðil og afnema vísitölubindingu lána.

Mikið er ég ánægður að heyra það að þessi andlegi leiðtogi íslensks fjármálalífs skuli taka undir með mér hvað þetta varðar. Ég hef haldið þessu fram í mörg ár og bent á að það væri fráleitt að við sem erum með minnsta myntkerfi í heimi værum með myntina á markaði. Það leiddi til sveiflna sem mundu leiða til verulegra erfiðleika þegar til lengri tíma væri litið. Þá verður flotkrónan að styðjast við hækju verðtryggingar sem veldur því að lán eru dýrari hér fyrir almenning en í nokkru öðru Evrópulandi.

Við Frjálslynd bentum á þetta í kosningabaráttunni og börðumst fyrir því að fá alvöru gjaldmiðil. Það er betra að stjórnvöld stjórni ferðinni en vegna þess hvernig ríkisstjórnin heldur á málinu þá virðist það sama vera að gerast og gerðist í gömlu kommúnistaríkjunum. Fólkið fór. Nú eru fleiri og fleiri fyrirtæki byrjuð á að nota Evru sem viðmiðunargjaldmiðil. Spurning er hvenær múrinn brestur og ríkisstjórnin neyðist til að taka  tillit til hagsmuna almennings í landinu umfram hagsmuni spákaupmanna.

Er háskólasamfélagið á villigötum?

Í Morgunblaðinu í dag er skýrt frá skoðanakönnun um fylgi við framboð Íslands til Öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna. Meirihluti þeirra sem afstöðu tekur er á móti framboðinu. Utanríkisráðherra skýrir jafnframt þannig frá að hún hafi fengið háskólasamfélagið þ.e. þá 8 háskóla sem eru í landinu til að kynna málið.  Háskólarnir ætla að gera það að því er skilja má af fréttinni ríkissjóði að kostnaðarlausu.

 En er það verkefni háskólasamfélags í lýðræðislandi að taka við tilmælum ríkisstjórnar um að því er virðist ávirkan áróður fyrir áhugamáli ríkisstjórnarinnar sem meiri hluti kjósenda er á móti. 

Er ekki háskólasamfélagið komið út á vafasama braut?

Datt eitthvað af himnum ofan?

Miðbærinn er búinn að vera eins og vígvöllur um helgar frá því að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir tók við sem borgarstjóri í Reykjavík. Á þeim tíma sem síðan hefur liðið hefur ástandið eingögnu versnað. Aldrei datt þeim Samfylkingarmönnum á öllum þessum árum að endurmeta þyrfti löggæslustörf.

Sjálfsagt er það af hinu góða að endurmeta löggæslustörf. Vandamálið er þó frekar að það eru of fáir lögregluþjónar í Reykjavík. Það þarf að fjölga í lögreglunni. Það þarf að borga lögreglumönnum hærri laun. Annars fáum við ekki góða lögreglumenn. Lögregluþjónar hafa dregist aftur úr hvað launakjör snertir miðað við ýmsar aðrar stéttir opinberra starfsmanna og mér skilst að nú horfi illa með að manna lögregluna.

Við því verður að bregðast. Við verðum að hafa gott lögreglulið og nægjanlega fjölmennt til að tryggja sem best öryggi borgaranna hvort heldur er í miðbæ Reykjavíkur eða annarsstaðar í höfuðborginni.  Við verðum líka að tryggja starfsöryggi lögreglumanna sem best og endurskoða viðurlög við afbrotum gegn lögreglunni og hótunum í garð lögregluþjóna. Síðast en ekki síst þá verða lögreglumenn að hafa viðunandi tryggingar komi eitthvað fyrir í starfi. Þessi atriði eru nauðsynleg og það er til vansa fyrir borgarstjórn Reykjavíkur að hafa ekki gripið til aðgerða í löggæslumálum höfuðborgarinnar fyrir löngu.

Það datt ekkert af himnum ofan þessi mál hefði Samfylkingin átt að skipta sér af fyrir löngu í stað þess að láta þessi mál lönd og leið meðan þeir stjórnuðu í Reykjavík.

Samþykkt að endurmeta löggæsluþörf