Skjaldborgin um fjármálafyrirtækin

Ríkisstjórnin hefur reist skjaldborg um fjármálafyrirtækin og gefið þeim 250 milljarða eftir því sem fram kemur í svari við fyrirspurn Guðlaugs Þórs Þórðarsonar.  En það er ekki bara ríkisbankinn Landsbankinn sem fær þessar gjafir. Steingrímur styrkir einkabanka og sparisjjóði með framlögum auk þess að dæla nokkrum tugum milljarða í Íbúðalánasjóð og milljónum í siðlausa pólitíska fyrirgreiðslusjóðinn Byggðastofnun.

Miðað við yfirlýsingar Steingríms J. og Jóhönnu Sigurðardóttur fyrir kosningar hefði mátt ætla að meginhluti fjárframlaga ríkisins mundi renna til að slá skjaldborg um heimilin í landinu. Þessu lofuðu þau Jóhanna og Steingrímur. En á sama tíma og fólkinu er boðið að kaupa yfirskuldsettar eignir sínar á 110% yfirverði þá er fjármálastofnunum gefnir 250 milljarðar.

Ekki nóg með það. Á sama tíma og fjármálaráðherra upplýsti að hann hefði greitt 250 milljarða til fjármálastofnana þá birtist sakleysisleg frétt sem lítið fór fyrir, en hún sagði að lán fólksins í landinu hefðu hækkað um 18 milljarða vegna skattahækkana Steingríms J.  

Hvað halda alþýðuforingjarnir í ríkisstjórn búsáhaldabyltingarinnar, hinni hreinu og tæru vinstri stjórn, að  þeir geti lengi haldið áfram að ráðast á kjör almennings í landinu um leið og þeir stefna í greiðsluþrot ríkisins. 

Verðbólga og samdráttur?

Getur þetta farið saman verðbólga og samdráttur?  Ég sé ekki betur en við þekkjum það mæta vel að það gerist. Við þurfum ekki annað en horfa á hækkun vísitölu neysluverðs til verðtryggingar um 10% á sama tíma og landsframleiðsla dregst saman um rúm 10%

Olía hefur hækkað mikið í verði og ríkið leggur nú hærri skatta á olíuvörur en nokkru sinni fyrr og neitar að lækka skattpíninguna þrátt fyrir gríðarlegar verðhækkanir á olíu vegna óróa í olíuframleiðsluríkjunum. Hækkun olíu leiðir til hækkunar á vöruverði og flutningskostnaði sem veldur verðbólgu á sama tíma og minna verður eftir til að kaupa vörur sem áður voru efni til að kaupa. Það leiðir til samdráttar.

Bregðist ríkisstjórnin ekki við og lækki verulega skattlagningu sína á olíuvörum hrindir hún af stað mikillil verðbólguþróun á sama tíma og hún stuðlar að enn frekari samdrætti, auknu atvinnuleysi og versnandi lífskjörum.  Kjarasamningar geta breytt þessum staðreyndum.

Það verður að koma þessari ríkisstjórn frá og koma því fólki til valda sem veit, kann og getur.  En umfram allt skilur samhengi hlutanna í efnahags- og atvinnumálum.

Rökkursögur Innanríkisráðherra

Innanríkisráðherra sem  barist hefur  gegn auknum rannsóknarheimildum lögreglu og forvirkum aðgerðum mætti í Kastljósi í gær og sagði  rökkursögur um ástandið í undirheimunum.  Á þeim  grundvelli  telur Innanríkisráðherra rétt að skipta um skoðun og heimila lögreglunni víðtækari inngrip í einstaklings- og persónufrelsið.

Einhvern veginn rímar það sem Ögmundur Jónasson heldur fram núna um aukna hættu vegna skipulagðrar glæpastarfsemi ekki alveg við þær skýrslur af ástandinu sem borist hafa m.a. frá lögreglu. Þegar svo háttar til  er gott að segja rökkursögur af ónafngreindu fólki sem á í útistöðum við glæpagengi af einhverjum óskilgreindum ástæðum.

Fróðlegt verður að vita hvort Innanríkisráðherra grípur til þess að hafa það meginatriði málflutnings síns þegar hann mælir fyrir heimildum lögreglu til að beita forvirkum aðgerðum gagnvart einstaklingum þær rökkursögur sem hann sagði þjóðinni í gær. 

Skipulögð glæpastarfsemi hefur verið og er til í landinu og þannig verður það óháð auknum heimildum til handa lögreglu. Skrýtið að innanríkisráðherra skuli ekki detta í hug að leita að rót vandans eða bresta kjark til að tala um hann og horfast í augu við hann. 

Auknar rannsóknarheimildir lögreglu bitna iðulega á saklausu fólki. Þess vegna verður að stíga varlega til jarðar og gæta þess að fórna ekki um of frelsi og borgaralegum réttindum einstaklinga. 

Hver ber ábyrgð á eignabruna sparisjóðanna?

Steingrímur J. Sigfússon hefur  haldið málefnum sparisjóðanna í gíslingu lengur en góðu hófi gegnir. Á þeim tíma hafa eignir þeirra rýrnað og kostnaður og ábyrgðir ríkisins aukist. 

Sparisjóður Keflavíkur fékk að starfa á undanþágu frá Fjármálaeftirlitinu í 1 ár fram í apríl 2010, en það er einungis heimilt ef líklegt er talið að eigið fé hans verði jákvætt.  Þá var starfseminni skipt í nýja og gamla sparisjóðinn og áfram töpuðust fjármunir.  Þessar ákvarðanir voru augljóslega rangar og Steingrímur J. Sigfússon ber höfuðábyrgð á því, en Bankasýsla ríkisins ber líka ábyrgð á þessari vitleysu.  Ár  leið án aðgerða og stefnumótunar.

 Á þessum tíma hafa milljarðar brunnið á kostnað þjóðarinnar.  Loksins þegar allt er komið í þrot og fyrir liggur að kostnaðurinn vegna stefnuleysis Steingríms er ríkinu ofviða er gripið til þess ráðs sem allan tímann lá fyrir að var skynsamlegast, að sameina Sparisjóðinn í Keflavík Landsbankanum. Þar með er 9. fjármálafyirtækið fallið í tíð núverandi ríkisstjórnar.

Skrýtið að sú staðreynd skuli fara framhjá ríkisfjölmiðlunum.

Enn heldur Bankasýsla ríkisins utan um fjárhag nokkurra sparisjóða sem reynt er að halda lífinu í. Engin stefnumörkun liggur fyrir varðandi þá, þrátt fyrir að strax á árinu 2009 mátti vera ljóst að heppilegast væri að fela einhverjum af stóru bönkunum þremur að taka yfir sparisjóðina í því skyni að takmarka tjón ríkisins og til að byggja upp öflugara fjármálakerfi.

Hvað töpuðust margir milljarðar á þessum tíma vegna stefnuleysis?

Stjórnlagaráð

Hvað er gert í lýðræðisríkjum þegar æðsti dómstóll landsins úrskurðar  kosningar  ógildar? Það er kosið aftur.  Flóknara er það ekki.

Hvað er gert í einræðisríkjum þegar kosningar eru ógildar? Kosningin er látin standa. Þeir sem kjörnir voru í ógildu kosningunni taka embættin. 

Nokkrir þeirra sem töldu sig réttkjörna á stjórnlagaþing hafa lýst því yfir að það væri ekkert eða lítið að marka niðurstöðu Hæstaréttar Íslandsnokkrir.  Á þeim forsendum finnst þeim eðlilegt að taka sæti í stjórnlagaráði sem er  sárabót fyrir þá sem telja stjórnarskrána orsakavald bankahrunsins.

Þegar Jóhanna Sigurðardóttir gat ekki náð því fram með frekjunni að kosið yrði að nýju til stjórnlagaþings um leið og kosið verður um Icesave var ákveðið af forustufólki Samfylkingarinnar  og VG að hafna lýðræðislegum reglum varðandi Stjórnlagaþingið. Þess í stað skyldi Alþingi velja fyrrverandi tilvonandi stjórnlagaþingmenn í stjórnlagaráð.  Það þýðir að niðurstöðu Hæstaréttar er gefið langt nef og farið að í anda einvaldskonunga sem sögðu "Vér einir vitum".

Sem betur fer eru til þingmenn í stjórnarliðinu sem neita að taka þátt í þessu stjórnskipulega og andlýðræðislega rugli um stjórnlagaráð sem nú liggur fyrir í formi þingsályktunartillögu á Alþingi. Vonandi sjá fleiri og fleiri þingmenn í stjórnarliðinu að þetta gengur ekki og fella þá þingsályktunartillögu sem liggur fyrir að kröfu Jóhönnu Sigurðardóttur um stjórnlagaráð. 

Þökk sé þeim stjórnarþingmönnum sem sýna þann heiðarleika og viriðingu við stjórnskipun landsins að lýsa yfir andstöðu við þessa fráleitu tilögu um stjórnlagaráð.

Hækkaði lánið þitt?

Hækkun á bensín- og olíuverði undanfarið hækkar höfuðstól verðtryggðra lána um 0.5%.  Höfuðstóll 20 milljón króna láns hækkar þá um 100 þúsund í þessum mánuði og á það leggjast vextir.  Þeir sem hafa keypt íbúðirnar sínar aftur á grundvelli úrræða Skjaldborgar Jóhönnu skulda þá enn meira en áður en eiga samt ekki neitt.

Ríkisstjórnin lætur eins og hækkun olíuverðs komi henni ekki við.  Þegar um það er rætt bullar Steingrímur J. um vistvæna orkugjafa eins og það  greiði afborgun af vísitölubundna láninu. 

Ríkissjóður tekur mest til sín af olíuverðshækkuninni. Væri hér ábyrg ríkisstjórn sem hugsaði um hag heimilanna og neytenda þá mundi hún strax í í dag lækka skatta á eldsneyti verulega. Það mikið að hækkun olíuverðs vegna tímabundins óróa í Norður Afríku ylli ekki verðbólguskoti, sem gæti þá verið byrjun á nýju verðbólgutímabili. Framleiðsluverð á vörum hækkar nefnilega líka vegna hækkandi eldsneytisverðs vegna aukins tilkostnaðar.

Ríkisstjórn sem lætur vísitölubindingu lána viðgangast og hækkar höfuðstól lánanna ítrekað með vanhugsuðum skattahækkunum er vinsamleg fjármálafyrirtækjum en fjandsamleg fólkinu í landinu.

Það verður að afnema vísitöluna og byggja upp heilbrigt lánakerfi þar sem báðir aðilar bera ábyrgð en ekki bara skuldarar.

Að rýna í mál eins og þegar skrattinn les Biblíuna.

Árni Þór Sigurðsson formaður þingflokks Vinstri grænna afsakaði það á Alþingi í dag að Vinstri grænir skyldu skipa Ástráð Haraldsson lögmann til setu í landskjörstjórn nokkrum dögum eftir að hann sagði af sér og lýsti sig ábyrgan fyrir klúðrinu við stjórnlagaþingskosningarnar.

Ástráður Haraldsson er hinn mætasti maður og góður lögmaður og margt gott má einnig segja um þá sem með honum sátu í Landskjörstjórninni sem sagði af sér í kjölfar ógildingar á stjórnlagaþingskosningunum.  Þess vegna gat og getur Ástráður með miklum ágætum komið til greina í margvíslegar stöður og embætti.  Það er hins vegar með  eindæmum að maður sem lýsir ábyrgð á hendur sér og segir af sér skuli nokkrum dögum síðar vera skipaður aftur og taka slíkri tilnefningu. Það segir ekki góða sögu hvorki um tilnefningaraðilann né dómgreind þess sem skipaður er hvað þetta varðar.

Orðræða Árna Þórs Sigurðssonar var vissulega einstök í þessu máli. Hann snéri öllum sannleikanum á haus enda lærisveinn Steingríms J.  Allt í einu var hann farinn að tala með svipuðum hætti og ætla má að gerist þegar skrattinn les upp úr Biblíunni.  Orðræða Árna Þórs var sú að allir flokkar lýstu  í raun vantrausti á þá sem sögðu sig úr  Landskjörstjórn með því að endurkjósa þá ekki  nema Vinstri grænir.  Þarna tókst heldur betur vel til að snúa sannleikanum á haus.

Málið snýst um sómatilfinningu, eðlilega starfshætti, virðingu fyrir lögum, ábyrgð og fólk axli ábyrgð á verkum sínum.  Um það snýst þetta mál og ekkert annað. Vinstri grænir eru með endurkjöri Ástráðs að lýsa því yfir að öll verstu einkenni og verklag í stjórnsýslu og stjórnmálum skuli fært í öndvegi en hugmyndir um nýtt og betra vinnulag skuli víkja. 

8000 milljarðar

Mubarark fjölskyldan er talin hafa dregið sér 8000 milljarða á valdatíð Hosni Mubarak.  Þetta er a.m.k. 500 milljörðum meira en þarf að afskrifa í íslenska bankakerfinu sem hrundi árið 2008.

Ef til vill eru þessar tölur varðandi Mubarak fjölskylduna kolrangar. En séu þær réttar þá sýna þær að íslenska bankahrunið var ekki veraldarundur eins og margir hafa haldið fram.