Kínverjar koma Evrunni til hjálpar

Forsætisráðherra Kína, Wen Jiobao sagði í gær á fundi með forsætisráðherra Ungverjalands, sem situr í forsæti Evrópusambandsins, að Kínverjar ætluðu að kaupa Evruskuldabréf fyrir billjónir Evra til að styrkja Evruna. Af hverju kaupa Kínverjar haug af Evrum  þegar Evran er í vanda? 

Vesturlandabúar nútímans hugsa um daginn í dag og telja það fyrirsjáanlega framtíð. Á meðan hugsa Kínverjar í áratugum og öldum sem fyrirsjáanlega framtíð.

Kínverjar eiga svo mikið af ríkisskuldabréfum Bandaríkjanna að þeir geta ráðið gengi Bandaríkjadalsins.  Það sama gerist með Evruna ef þeir fylla geymslunni sína með Evrum.  Á meðan halda þeir gengi gjaldmiðils síns niðri af miklum krafti og tryggja þannig flutning milljóna framleiðslustarfa frá Evrópu og Bandaríkjunum til Kína.

Stjórnmálamenn á Vesturlöndum hafa leyft fjármagnseigendum að móta hugmyndafræði um flutninga framleiðslufyrirtækja frá Vesturlöndum  til ríkja sem greiða verkafólki  brot af því sem greitt er á Vesturlöndum. Þetta hefur verið kallað að vinna að ódýru vöruverði fyrir neytendur en það er gert með því að svipta stóran hóp neytenda vinnunni og kaupmættinum.

Er ekki þörf á breyttum hugsunarhætti?  Er ekki kominn tími til að hugsa um heildarhagsmuni fólksins þó það verði á kostnað fjármagnseigenda og pappírsbaróna?

Sigur tjáningarfrelsisins

Fyrir nokkrum árum kröfðust nokkur samtök fjölmenningarsinna svokallaðra í Hollandi að stjórnmálamaðurinn Geert Wilders yrði ákærður vegna hatursáróðurs gegn múslimum. Saksóknari í Hollandi varð við kröfu fjölmenningarsinnanna svokölluðu og ákærði Wilders.

Wilders var sakaður um hatursáróður gegn múslimum, en hann hefur gert ýmis atriði að umræðuefni m.a. kvennakúgun og atferli sem brýtur í bága við lög og reglur í vestrænum samfélögum sem byggja á réttindum einstaklinga í efnum sem ekki eru þóknanleg múslimum. 

Gagnrýni Wilders var byggð á fullnægjandi rökum  m.a. tilvitnunum í trúarrit múslima, ummæli forustumanna þeirra og atferli þeirra í Hollandi. Þrátt fyrir það að Wilders væri að segja satt, þá fannst saksóknara rétt að ákæra hann að kröfu fjölmenningarsinnanna.

Í gær var Geert Wilders sýknaður af kærunni. Í dóminum segir að ummælin rúmist innan laga um tjáningarfrelsi og þau hafi ekki ýtt undir hatur þó þau væru ruddaleg að mati dómarans.

Vert er að taka fram að stjórnmálaflokkur Geert Wilders vann afgerandi sigur í síðustu þingkosningum í Hollandi.  Hollenska þjóðin hefur áttað sig á þeirri vá sem fjölmenningarsinnarnir hafa leitt yfir þjóðina. 

Tvö pólitísk morð múslima gegn fólki sem andæfði þeim vakti marga Hollendinga af dvala. Pólitísk morð voru ekki í Hollandi um fjögurhundruð ár þangað til á 21.öldinni þegar tveir forustumenn í pólitík og listalífi Hollands voru myrtir vegna skoðana sinna á framkvæmd islam. 

Í ljósi alls þessa er sérkennilegt að gefin skyldi hafa verið út ákæra á hendur Geert Wilders.

(Ó)vinurinn í eldhúsinu

Það er ekki allt sem sýnist og vinurinn sem léttir manni störfin er ekki endilega himnasending. Þannig ku það geta verið með diskaþvottavélina.

Í könnun sem var framkvæmd á yfir 100 heimilum í ýmsum þjóðlöndum  kom í ljós að 62%  uppþvottavélina voru með sveppi á gúmmíinu innan á dyrunum. Meira en helmingur var með eitthvað sem ég veit ekki hvað er ("the black yeast Exophilala dermatidis og E. phaeomuriformis) en það er sagt vera heilsuspillandi.

Dr. Polona Zalar í háskólanum í Ljubljana segir (í blaðinu Fungal Journal) að það megi alls ekki líta framhjá þeirri hættu sem þessir sveppir og/eða bakteríur valda og aðstoðarmaður hennar Nina Gunde-Cimmerman segir að diskarnir hefðu verið skoðaðir sérstaklega eftir þvott og þeir hafi verið fullir af þessum óhroða og það sé ekki vitað nákvæmlega hversu alvarlegt þetta geti verið.  Þær segja að þetta sé sérstaklega hættulegt fyrir fólk með "cystic fibrosis" þar sem þetta geti valdið skaða á lungum. 

Þess skal þó getið að framleiðendur diskaþvottavéla hafna þessum niðurstöðum.

En þá er spurningin hvort við sem erum ekkert hrifin af diskaþvottavélum hvort sem er látum þetta ekki verða til þess að nota gömlu góðu aðferðina vatn, sápu, uppþvottabursta.

Það ætti alla vega að vera betra ef vel er að verki staðið. 

Spilafíkn og fréttamennska

Á þriðjudaginn þrumdu ljósvakamiðlar þjóðarinnar þá frétt yfir landslýð að 60% ungmenna á framhaldsskólaaldri hefðu tekið þátt í fjárhættuspili á árinu.

Óneitanlega brá manni við að heyra það ítrekað í fréttum að 60% ungmenna hefðu orðið spilafíkninni að bráð eins og skilja mátti af upphafsstefi fréttanna.

Þegar nánar var að gáð þá kom í ljós að þetta var ótrúlega vitlaus frétt. Það voru 3% ungmenna sem höfðu eytt einhverjum fjármunum sem heitið gat í peningaspil. Hin 57% höfðu e.t.v. keypt lottómiða eða lengjuna einu sinni eða nokkrum sinnum.

Í sjálfu sér er það ekki óeðlilegt að 3% ungmenna séu haldin spilafíkn enda er það í samræmi við almennar viðmiðanir um það hlutfall fólks sem eru spilafíklar og jafnvel aðeins lægra.  Fréttin sem þrumin var yfir landsmönnum var því dæmigerð ekki frétt og röng að upplagi og útleggi.

Mér er það fyllilega ljóst að fréttamönnum finnst hálfgerð gúrkutíð. En það afsakar ekki að vinna fréttir með þessum hætti.  

Vinnulögreglan

Nú hafa skattayfirvöld sameinast Samtökum atvinnlífsins og Alþýðusambandi Íslands í viðleitni til að berjast gegn svonefndri "svartri atvinnustarfsemi". Þessir aðilar lýsa stoltir, að fjöldi nýtísku lögreglumanna eigi að mæta á vinnustaði og grípa til viðeigandi lögregluaðgerða.

Óneitanlega er það nokkuð sérstakt í lýðfrjálsu landi að við skulum vera komin með stærstu rannsóknarlögreglu sem við höfum nokkru sinni haft, eingöngu til að rannsaka efnahagsbrot.

Á sama tíma tilkynnir innanríkisráðherra að auka verði heimildir lögreglu til rannsókna jafnvel þó einstaklingar liggi ekki undir grun.

Starfsfólki eftirlitsstofnana fjölgar gríðarlega jafnvel þó að umsvifin í þjóðfélaginu hafi snarminnkað og minna sé til að hafa eftirlit með og minna tilefni. 

Í Seðlabankanum sitja menn við að yfirfara allar erlendar kreditkortafærslur fólks.

Það er sérstakt að Samtök atvinnulífsins og ASÍ skuli nú lýsa yfir mikilli gleði með enn víðtækari lögregluaðgerðir og telja það vera virkustu leiðina til að vinna gegn svartri atvinnustarfsemi.  Hafa menn gleymt hugmyndafræði frelsisins og frjálsrar markaðsstarfsemi?

Gæti verið að minni skattheimta og betra rekstrarumhverfi smáfyrirtækja mundi skila meiri árangri í baráttu gegn "svartri atvinnustarfsemi"  lögregluaðgerðir?

Hvað kemur næst.  Lögregla lífeyrissjóðanna?

Norski herinn og Vinstri grænir

Árni Þór þingmaður Vinstri grænna og formaður utanríkismálanefndar Alþingis kom sér í kvöldfréttir Ríkissjónvarpsins til að fordæma það að norski herinn skuli kynna starfsemi sína í íslenskum menntaskólum.  Orðræða þingmannsins var einhverskonar sambland á andúð á hermennsku, norðmönnum og valfrelsi íslenskra nemenda.

Raunar kemur það nokkuð á óvart að Árni Þór Vinstri grænn og formaður utanríkismálanefndar Alþingis skuli láta líta svo út sem hann sé á móti hermennsku og hafi litlar mætur á norska hernum og viðfangsefni hans. Þannig er nefnilega mál með vexti að Árni Þór og flokksfélagar hans í Vinstri grænum sitja í ríkisstjórn sem hefur samþykkt hernaðaraðgerðir m.a. norska hersins í Afghanistan. Já og það sem meira er hernaðaraðgerðir í Líbýu. Allt þetta er á vegum NATO.

Það er svo kaldhæðnin ein og sýnir hvers konar fólk það er sem velst til forustu í Vinstri grænum, að á sama tíma og ríkisstjórnin öll ber ábyrgð á þáttöku okkar í hernaðaraðgerðum  bæði í Afghanistan og Líbýu á vegum NATO,  að þá skuli Vinstri grænir samþykkja ályktun um að Ísland eigi að fara úr NATO.

Þá er það einnig merkilegt að formaður utanríkismálanefndar Alþingis skuli segja það að Norðmenn séu ekki að leggja okkur lið á erfiðum tímum eins og hann sagði í kvöldfréttum sjónvarpsins. Þetta er rangt og það veit hann. Norðmenn hafa lagt okkur mikið lið í þrengingum okkar m.a. veitt okkur lán.

Síðan má ekki gleyma því að vegna vandamála sem Árni Þór og félagar hans í Vinstri grænum skapa í íslensku samfélagi er flóttamannstraumur Íslendinga til Noregs hlutafallslega margfaldur miðað við flóttamannastrauminn frá Sýrlandi til Tyrklands eða Líbýu til Túnis, en í þeim löndum ríkja ógnarstjórnir.

Þarf að hengja einhvern?

Leikmenn landsliða Írans og Norður Kóreu eru hræddir við afleiðingar þess að tapa landsleik enda bíða þeirra refsingar. Sumir virðast telja að við eigum að tileinka okkur sama siðferðisstig gagnvart þeim sem leika fyrir Íslands hönd.

Ég fór og sá leik Íslands og Danmerkur í gær og vonaði að sjálfsögðu að loksins mundum við sigra Dani. Því miður fór það ekki svo. Danir unnu eins og venjulega. Leikur landsliðsins var því þó til sóma og hver einasti leikmaður gerði sitt besta. Við getum því bæði verið stolt af strákunum okkar og þjálfara liðsins.

Það virðist vera sem margir gleymi því að við erum ekki meðal sterkustu knattspyrnuþjóða heims en það eru Danir. Hvað þá heldur að menn minnist ófarana þegar við töpuðum landsleik við Dani 14-2.

Eftir 14-2 leikinn varaði Albert Guðmundsson sá mikli knattspyrnukappi og síðar formaður KSÍ við öllum fordæmingum því þær ættu ekki rétt á sér. 

Strákarnir okkar stóðu sig vel í gær en danska liðið var betra.  Þó einhver leikmaður telji sig eiga sök á einhverju þá verður að líta á heildarframmistöðuna og það skiluðu allir leikmenn og þjálfari sínu með prýði. Það er hins vegar þannig og það þekkja þeir sem hafa keppt í fótbolta að engin fer í gegn um heilan fótboltaleik án þess að gera einhver mistök.

Miðað við frammistöðu strákanna okkar í gær eigum við að vera þakklát þeim fyrir að leggja sig fram fyrir Íslands hönd og gera sitt besta. Gagnrýni er góð en tilefnislaust nöldur út í þjálfara og einstaka leikmenn er óneitanlega þreytandi og niðurdrepandi fyrir alla. 

Réttlátu fólki ofbýður

Saksóknari meiri hluta Alþingis situr við sinn keip og er ákveðin í að halda úti fréttamiðli um Landsdómsmálið. Forsætisráðherra er jafn illa áttuð og saksóknarinn og segir þetta í lagi.

Almennar viðmiðanir í sakamálaréttarfarinu eru þær að ákæruvaldið fjalli sem minnst um sakamál. Ákæran  er þungbær fyrir ákærðu og þá sem næst þeim standa. Þess vegna m.a. er ekki talið æskilegt að ákæruvaldið tjái sig umfram það allra nauðsynlegasta.  Meginreglan er sú að ákærði þarf einungis að verja sig fyrir þeim dómstóli sem um mál hans fjallar en ekki á fréttavef ákæruvaldsins.

Saksóknari meiri hluta þingmanna brýtur venjur og meginreglur sakamálaréttarfarsins með þessu. Ef til vill sýnir það betur en margt annað þá pólitísku meinfýsni sem umlykur þetta mál.

Forsætisráðherra segir að fréttaveita saksóknarans sé í lagi enda fái ákærði að tjá sig þar. Með öðrum orðum þá á ákærði bæði að verja sig fyrir dóminum og á fréttaveitu pólitíska saksóknarans.

Óneitanlega er annar  verri bragur og öllu ómerkilegri af Jóhönnu Sigurðardóttur en forvera hennar í formannsstóli Samfylkingarinnar. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir fordæmir saksóknarann harðlega í pistli í dag. Þá er einnig ljóst að skilningur Jóhönnu Sigurðardóttur á gildi réttarríkisins og á mannréttindum sakaðra manna er annar en forvera hennar í starfi forsætisráðherra og á formannsstóli Samfylkingarinnar

Skilningsleysi og yfirgangur forsætisráðherra lýsir sér best í því að hún er eini forsætisráðherra frá lýðveldisstofnun sem sannanlega hefur reynt að hafa áhrif á gang sakamála.

Jóhanna Sigurðardóttir er ólöglærð og e.t.v. vorkunn að skilja ekki upp né niður í grundvallarreglum um þrískiptingu valdsins og réttarríkisins þrátt fyrir slímsetu svo áratugum skiptir á Alþingi.

Saksóknaranum er hins vegar engin vorkunn. Hún er löglærð og á að vita að hún er að fara í bág við meginreglur sakamálaréttarfarsins. 

Pólitíski saksóknarinn

Saksóknari meiri hluta þingmanna upplýsti í dag að hún ætlaði að opna vefsíðu til að fjalla opinberlega um  framgang ákæru á hendur Geir H. Haarde fyrrverandi forsætisráðherra. Pólitíski saksóknarinn segist gera þetta af því að:

"Almenningur hefur eðlilega mikinn áhuga á þessum blessuðu hrunsmálum öllum og þess vegna er rétt að veita upplýsingar um það hvað þarna er á ferðinni."

Vefsíðan "glæpurinn hans Geirs", hefur því göngu sína og er stýrt af pólitíska saksóknaranum sem nýlega hefur verið skipuð Ríkissaksóknari.  Vænta má að sama gildi þá um aðrar ákærur sem almenningur kann að hafa áhuga á, þannig að vefsíðan "hinn daglegi glæpur" verði fastur liður í starfsemi embættis Ríkissaksóknara í framtíðinni. Nútíma gapastokkur ákærðra.

Ísland mun þá þokast nær réttarfari þeirra ríkja sem hafa saksóknara og dómstóla alþýðunnar, en þekktust þeirra í dag eru Íran og Norður Kórea. 

Einhverra hluta vegna sýnist mér sem pólitíkin hafi borið Sigríði Friðjónsdóttur pólitískan saksóknara meiri hluta þingmanna og Ríkissaksóknara af leið löghyggjunar, en inn á svið og hugsunarhátt alþýðudómstólanna og þeirra sjónarmiða sem valda því að þeir eru settir á fót.  

Sigríður Friðjónsdóttir virðist hafa gleymt ákvæðum 70 gr. stjórnarskrárinnar og 6.gr. laga nr. 62/1994 um mannréttindasáttmála Evrópu.  Pólitíski saksóknarinn sem einnig er Ríkissaksóknari ætti að hyggja að þeim grundvallaratriðum sem gilda um mannréttindi í réttarríkinu.  

Mér er nær að halda að það mundi valda embættismissi hjá öllum saksóknurum í nútíma réttarríkjum að tjá sig um stofnun sjálfstæðrar fréttaveitu um sakamál á þeim forsendum sem Sigríður J. Friðjónsdóttir segist ætla að gera það, í frétt í Morgunblaðinu á Uppstigningardag.

Hvað skyldi nú innanríkisráðherranum finnast um þetta?

Hvar er nú umboðsmaður Alþingis?

 

70.gr stjórnarskrárinnar: 

70. gr. [Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.]¹⁾

6.gr 1.mgr. laga um mannréttindasáttmála Evrópu 

6. gr. [Réttur til réttlátrar málsmeðferðar fyrir dómi.]¹⁾
1. Þegar kveða skal á um réttindi og skyldur manns að einkamálarétti eða um sök, sem hann er borinn um refsivert brot, skal hann eiga rétt til réttlátrar og opinberrar málsmeðferðar innan hæfilegs tíma fyrir sjálfstæðum og óvilhöllum dómstóli. Sé skipan hans ákveðin með lögum. Dóm skal kveða upp í heyranda hljóði, en banna má fréttamönnum og almenningi aðgang að réttarhöldunum að öllu eða nokkru af siðgæðisástæðum eða með tilliti til allsherjarreglu eða þjóðaröryggis í lýðfrjálsu landi eða vegna hagsmuna ungmenna eða verndar einkalífs málsaðila eða, að svo miklu leyti sem dómstóllinn telur brýna nauðsyn bera til, í sérstökum tilvikum þar sem opinber frásögn mundi torvelda framgang réttvísinnar.