Orð þitt skal vera já já og nei nei og ekkert umfram það.

Þegar Ólafur Ragnar Grímsson gekk í Framsóknarflokkinn fylgdi flokkurinn þeirri stefnu sem formaður hans orðaði, að stefna hans væri já já og nei nei og hann væri opinn í báða enda.  Ólafur Ragnar hefur greinilega tileinkað sér þessa Framsóknarmennsku betur en nokkur annar fyrr eða síðar.

Í orðræðu sinni í gær á Bessastöðum þegar nokkrir vinir hans færðu honum undirskriftarlista stuðningsmanna, flutti Ólafur yfir þeim ræðu sem var efnislega þessi.

Ætti ég að gefa kost á mér til endurkjörs nei en þó er ég bundin þjóðinni þannig að ég verð að segja já en ég er búinn að segja að ég ætli ekki að gefa kost á mér og segi nei,  en þó bíða mörg verkefni sem ég þarf að fást við sem hvetur mig til að segja já. Þannig að ég loka á þennan möguleika en opna samt á hann.

Að þessari sérstæðu ræðu lokinni vísaði Ólafur  vinum sínum til óærði stofu, því nú þurfti hann að taka á móti þeim sem honum finnast skemmtilegastir af öllum "Fjölmiðlamenn".

Yfir fjölmiðlamönnunum flutti Ólafur ítrekað hina fyrri ræðu sem hefði mátt stytta svo sem um ræðir í hinni helgu bók þannig að Ólafur hefði getað sagt.  Ræða mín er já já og nei nei og ekkert umfram það.

Framsóknarmaður allra alda er greinilega endurborin tvíefldur í Ólafi Ragnari Grímssyni. Enda Ólafur opinn í báða enda í þessu máli og ræða hans er já já og nei nei og ekkert umfram það.

Af hverju Álfheiður og Steingrímur?

Geir Jón Þórisson fyrrum yfirlögregluþjónn hefði getað valið heppilegri tíma til að segja frá grunsemdum um að ákveðnir þingmenn hefðu verið í sambandi við mótmælendur þegar árásin á Alþingi var hörðust í lok janúar 2009.  Nú eru liðin 3 ár frá því að þessir atburðir áttu sér stað og alvöru lögregluyfirvöld afgreiða svona alvarleg mál á nokkrum vikum eða mánuðum.

Mörgum finnst það rýra trúverðugleika frásagnar Geir Jóns að hann skuli fyrst lýsa yfir framboði til annars varaformanns Sjálfstæðisflokksins og koma nokkrum dögum síðar með þessar alvarlegu ásakanir.  Ég efast þó ekkert um að Geir Jón geri þetta allt af heilindum og sannleikanum samkvæmt eins og annað.

Af þeim 63 þingmönnum sem sátu á Alþingi í lok janúar 2009 hafa  2 brugðist við og sagt ekki ég. Það eru þau Álfheiður Ingadóttir sem telur sig verða fyrir pólitísku einelti yfirlögregluþjónsins fyrrverandi og foringi hennar og leiðtogi Steingrímur J. Sigfússon. Bæði viðurkenna þó að hafa verið í sambandi við mótmælendur og fyrir liggur að unglingarnir þeirra tóku þátt í atlögunni að Alþingi af fullri hörku raunar ásamt fleiri afkvæmum forustumanna Vinstri Grænna.

Álfheiður segist vera með bréf upp á það að hún sé alsaklaus og Steingrímur J. segist að vísu hafa verið í sambandi við mótmælandann sinn, en aðeins til að vita hvort öryggi hans væri viðunandi.

Hvað svo sem þessum frásögnum og staðhæfingum þeirra Álfheiðar og Steingríms líður þá er óneitanlega sérkennilegt að sjá hvað þau telja mikilvægt að koma af sér sök í þessu máli. 

Ekki vissi ég til að Geir Jón hefði nafngreint þau Steingrím eða Álfheiði. Hvað veldur því þá að þeim finnst svona mikilvægt að taka til varna áður en nokkur kæra hefur verið gefin út. Já og í hverju felst pólitíska eineltið sem Álfheiður er beitt? Felst það í að tala um að þingmenn hafi verið í sambandi við mótmælendur þegar árásin var hvað hörðust á Alþingi.

Óneitanlega athyglivert að þessir flokksbroddar Vinstri grænna skuli taka til varna með þeim hætti sem þau gera. Framganga þeirra að virtum öllum aðstæðum er ekki sérlega trúverðug.

Þá brást Jóhanna.

Þegar neyðarlögin voru til umræðu á Alþingi 6. október 2008 krafðist ég þess að verðtryggingin yrði tekin úr sambandi a.m.k. tímabundið með nýjum neyðarlögum. Í framhaldi af því fór ég síðan fram á það að þetta mál yrði tekið upp.

Þáverandi forsætisráðherra gekkst fyrir nokkrum hlutum varðandi skuldavanda heimilanna, m.a. undirbúning til að taka á gengislánunum og fól Jóhönnu Sigurðardóttur að skoða tillöguna um að taka verðtrygginguna úr sambandi. 

Hér fyrir neðan  má sjá fréttina um það hverja Jóhanna valdi í starfshópinn. Vini sína og kunningja að mestu leyti en allt fólk sem eru varðhundar verðtryggingarinnar. 

Svo segist Jóhanna vilja slá skjaldborg um heimilin. Hún er versti óvinur heimilanna í landinu og brást þegar mest á reið eftir hrunið 2008. Síðan þá hafa höfuðstólar verðtryggðu lánanna hækkað meir en 200 milljarða. 

Höfuðábyrgðina á slæmri skuldastöðu heimilanna í dag bera Gylfi Arnbjörnsson forseti ASÍ og Jóhanna Sigurðardóttir. Þau hafa ævinlega tekið stöðu með fjármálafyrirtækjunum gegn fólkinu í landinu.

Félags- og tryggingamálaráðherra felur sérfræðingum að fjalla um verðtryggingu lána

27/10/2008

Félags- og tryggingamálaráðherra hefur í dag skipað fimm manna sérfræðingahóp sem falið hefur verið að skoða hvort og þá hvaða leiðir séu færar til að bregðast við vanda lántakenda vegna verðtryggingar.

Gylfi Arnbjörnsson, hagfræðingur og formaður Aþýðusambands Íslands, er formaður starfshópsins. Aðrir fulltrúar eru Þorkell Helgason stærðfræðingur, Vilborg Helga Júlíusdóttir hagfræðingur, Edda Rós Karlsdóttir hagfræðingur og Ragnar Önundarson viðskiptafræðingur. Sigríður Ingibjörg Ingadóttir, hagfræðingur í félags- og tryggingamálaráðuneytinu, starfar með hópnum.

Höggið sem bankarnir urðu fyrir.

Umræðan um dóm Hæstaréttar og höggið á bankana hefur verið athygliverð og innantóm.

Haldið er fram að lánastofnanir verði fyrir höggi vegna niðurstöðu dóms Hæstaréttar um bann við að lánastofnanir geti endurreiknað vexti til hækkunar af þegar greiddum kröfum.

Hvað er þá um að ræða? Lántakandi greiðir greiðsluseðil lánastofnunar og málinu er lokið. 

Nei lánastofnunin endurreiknar vexti greiddra ólögmætra gengisbundinna lána eftir vaxtadóm Hæstaréttar. Þær áskilja sér hærri vexti en þær áttu rétt á samkvæmt lánasamningnum og þær innheimtu hjá skuldurum samkvæmt honum.

Hæstaréttur segir að lánastofnanir geti ekki endurreiknað greidda vexti aftur á bak til hækkunar gagnvart neytendum.  Með öðrum orðum verður lánastofnunin að sætta sig við þá greiðslu sem hún krafði og fékk greidda á sínum tíma.

Hvert er þá höggið sem lánastofnunin verður fyrir? 

Að geta ekki innheimt ólögmæta viðbótarvexti af þegar greiddum kröfum.

Sá sem áskilur sér hærri þóknun eða greiðslu en honum ber, á ekki rétt á þeim. Þegar sá hinn sami fær þær ekki heldur það sem honum bar með réttu en ekkert umfram það. Þá verður sá hinn sami ekki fyrir höggi. Þess vegna verða lánastofnanir ekki fyrir höggi vegna dómsins. Lánastofnanir gerðu vitlausar kröfur sem þær verða að leiðrétta. 

Eðlilegt að fjölmiðlar, Alþingi og lánastofnanir skuli vera upptekin við að reikna út það sem kallað er tap lánastofnana vegna dóms Hæstaréttar. Þrátt fyrir það að tapið sé ekkert, tjónið sé ekkert. Ekki frekar en það að menn vilji færa það inn í  málnotkun að þjófur sem ætlar að stela epli en getur það ekki verði fyrir tapi vegna þess að honum tókst ekki að stela eplinu.

Sýniþörf fullnægt.

Í gær féll dómur í Hæstarétti. Niðurstaðan var að lánveitandi gæti ekki krafið lántaka um viðbótargreiðslur vegna þegar greiddra vaxta aftur í tímann af gengisbundnum lánum. Jafnframt voru réttilega gagnrýnd ólög sem eru kennd við Árna Pál Árnason þáverandi viðskiptaráðherra. 

Af rökstuðningi meiri hluta Hæstaréttar að dæma má ætla að lántakandi geti krafist viðbótarvaxtagreiðslna af ógreiddum vöxtum aftur í tímann.  

Á Alþingi varð írafár strax og fréttist af dóminum. Þingmaður Hreyfingarinnar krafðist fundar í viðkomandi starfsnefnd nokkrum mínútum eftir að dómurinn var kveðinn upp. Sérstakar umræður eru á Alþingi í dag um dóminn.

Hvaða tilgangi þjónaði þetta?  Í sjálfu sér ekki neinum öðrum en að opinbera sýniþörf þeirra sem að þessu standa. Hvað gerir Alþingi vegna þessa dóms?

Nú liggur fyrir að búið er að létta skuldum af þeim sem voru áhættusæknastir og tóku gengisbundin lán. Þarf þá ekki  að skoða hvað á að gera fyrir þá sem voru varkárari og tóku verðtryggð lán. Gefur það ekki auga leið að það er ekki hægt að láta það fólk sitja uppi með Svarta Pétur?

Eina viðfangsefni Alþingis bæði fyrir og eftir dóm Hæstaréttar er í fyrsta lagi að  afnema verðtrygginguna og í öðru lagi að færa niður höfuðstóla þeirra lána alla vega til jafns við niðurfærslu gengisbundnu lánanna.

Vilja læknar flensa í Malakoff.

Áróður er nú hafinn fyrir því að ríkið fari með eignarrétt á líffærum fólks að því gengnu svo fremi fólk hafi ekki með sannanlegum hætti bannað ríkinu að flensa í sig og færa burtu endurnýtanleg líffæri.

Á sínum tíma gat fólk selt líkama sinn eftir dauðann eins og vísan fræga sem sungin var fyrir miðja síðustu öld um Malakoff segir frá. Þá var einn ógæfumaður talinn látinn og læknarnir biðu ekki boðanna og báru hann upp á spítala til að fara að flensa í hann. Þórður Malakoff var hins vegar ekki dauður og brást ókvæða við.

Einstaklingar eiga að geta ráðstafað líkama sínum eftir dauða sinn, en það er hættulegt ef það á að vera almenn regla að taka megi líffæri fólks til líffæragjafa ef það hefur ekki beinlínis bannað það. Áttar þetta góða og velviljaða fólk sem vill afnema samþykki einstaklingsins fyrir líffæragjöf sig ekki á því hvað slík regla getur verið hættuleg.

Við lifum á tímum þar sem auðvelt er að afla upplýsinga um einstaklinga. Tryggingafélög liggja með upplýsingar um heilsufar og margt fleira varðandi einstaklinginn og sjúkrastofnanir gera það líka og ýmsir fleiri. Hvað skyldu líffæri kosta á markaði ef um það væri að ræða? Hvaða hættu hefur það í för með sér að ævinlega megi taka líffæri fólks til ígræðslu í annan líkama ef það hefur ekki ótvírætt bannað það.

Það er alltaf hættulegt að víkja frá elstu mannréttindunum um að fólk ráði líkama sínum.  Þess vegna verður sú meginregla að gilda að fólk geti sjálft gefið upplýst samþykki varðandi ráðstöfun líkamans og liffæra eftir dauðann. En það má aldrei taka rétt af fólki yfir ráðstöfun eigin likama lífs eða liðnum.

1.1.2008

Kristján Þór Júlíusson skrifar góða og athygliverða grein í Morgunblaðinu í dag.  Þar gerir hann kröfu til þess að höfuðstóll verð- og gengistryggðra lána verði færður niður miðað við stöðu þeirra þ.1.1.2008.

Kristján rekur í grein sinni á rökfastan og gagnorðan hátt með hvaða hætti beri að framkvæma niðurfærsluna. Hann bendir á hvernig eigi að útfæra lækkunina, hvaða vexti skuli greiða og hvernig fara skuli með umframgreiðslur.

Kristján Þór gerir sér grein fyrir að stefna ríkisstjórnarinnar vegna vanda skuldsettra heimila er óréttlát og ósanngjörn.

Kristján Þór segir m.a. "Almenningi ofbýður þetta óréttlæti. Skuldsett heimili, sem vilja standa í skilum krefjast réttlætis og sanngirni í sinn garð,........  Að mínu mati eru bæði sterk sanngirnis- og réttlætisrök sem mæla með því að tekist verði á við þann hluta forsendubrestsins sem löggjafinn getur tekið beint á."

Kristján Þór stígur nú opinberlega fram og sýnir að hann hefur hafið þá vinnu sem Landsfundur Sjálfstæðisflokksins fól þingflokknum. Sú vinna er að afnema verðtryggingu á neytendalánum og færa niður höfuðstóla þeirra lána. Kristján Þór á heiður skilinn fyrir þetta framlag sitt.

Verðtrygginguna verður að afnema strax  Kristján Þór virðist gera sér glögga grein fyrir því.

Þeim mun fyrr sem þingflokkur Sjálfstæðisflokkurinn leggur allan sinn þunga í svipaða vinnu og þingmennirnir Kristján Þór  og Guðlaugur Þór hafa hafið við að afnema verðtryggingu á neytendalánum og bakfæra höfuðstólana þeim mun fyrr nær þetta brýnasta réttlætismál í þjóðfélaginu fram að ganga.

Tilraun til hvítþvottar?

Áttar fólk sig ekki á að skýrslan um lífeyrissjóðina var unnin fyrir þá á þeirra forsendum. Skýrslan greinir frá þekktum staðreyndum þó fólk hafi ekki áttað sig á hversu gríðarlegt tap þetta var.  En þar sem skýrslan var unnin fyrir lífeyrissjóðina þá var það ekki verkefni nefndarinnar að sýna fram á bruðlið og sóðaskapinn.

1. Það er ekki sagt frá dýru boðsferðunum sem stjórnarmenn og starfsmenn lífeyrissjóða fóru í á vegum banka og útrásravíkinga.
2. Það er ekki sagt frá hagsmunaárekstrum nema ör örlítið
3. Það er ekki sagt frá bruðlinu í lífeyrissjóðunum.
4. Það er ekki sagt frá ofurlaununum sem stjórnendur lífeyrissjóðanna voru með.

Af hverju er ekki sagt frá þessu?

Af því að það var ekki verkefni nefndarinnar. Lífeyrissjóðirnir borga fyrir það að koma eins vel út og mögulegt er eftir að hafa tapað rúmum fjárlögum.  Formaður lífeyrissjóðasambandið lýsti síðan ánægju sinni með störf nefndarinnar.

Mennirnir sem töpuðu 480 milljörðum halda því síðan fram að það megi ekki í neinu slaka varðandi verðtrygginguna.  Þarf eitthvað að tala við þá meira um það?