Sannleikurinn og meirihlutinn

Í morgunútvarpinu gagnrýndi fréttastjóri Ríkissjónvarpsins nafngreindan bandarískan þingmann fyrir að vera slíkt afturhald og fáráð að draga í efa að loftslagsbreytingar væru af mannavöldum. Fréttastjórinn benti á að 97% vísindamanna héldu því gagnstæða fram og þá þyrfti  ekki frekari vitnana við.

Galileo Galilei hélt því fram að jörðin snérist í kringum sólina en aðrir vísindamenn þess tíma héldu fram því gagnstæða. Galilei þurfti að vinna það sér til lífs að afneita skoðunum sínum og 99% vísindamanna þess tíma hrósuðu sigri. En samt snérist þó jörðin í kringum sólina.

Meiri hluti vísinda- og fræðimanna þurfa ekki að hafa rétt fyrir sér. Má minna á gleðidans fræðimanna um efnahagsmál fyrir hrun og hvernig þeir sem andæfðu og héldu því fram að guðdómlegi gleðileikurinn um að búa til auðæfi úr engu gengi aldrei upp voru hæddir og hrakyrtir. Eða aðgerðir vegna sel- eða hvalveiða þar sem ögfarnar bera skynsemina ofurliði.

Tim Yeo formaður nefndar breska þingsins um orkumál og loftslagsbreytingar segir að hnattræn hlýnun þyrfti ekki að vera af mannavöldum, heldur geti náttúrulegar aðstæður valdið þeim breytingum sem hafa orðið. Tim Yeo var umhverfisráðherra í ríkisstjórn John Major og harðasti baráttumaðurinn fyrir hörðum aðgerðum til að koma í veg fyrir losun kolefnis út í andrúmsloftið. Árið 2009 sagði hann að þeir sem andæfðu hnattrænni hlýnun af mannavöldum mundu þagna innan 5 ára vegna. Nú telur hann staðreyndirnar um hnattræna hlýnun af mannavöldum ekki eins augljósar. Sá stimpill verður því ekki hengdur á Tim Yeo að hann sé öfgamaður í afneitun.

Þrátt fyrir það að ég dragi í efa að meiri háttar loftslagsbreytingar stafi af mannavöldum þá skiptir samt máli að við göngum um jörðina og auðlindir hennar af virðingu og gætni.  Góð umgengni, nýting og umhverfisvernd skipta miklu máli vegna svo margra hluta sem eru mikilvægir fyrir gott líf og velferð jarðarbúa í framtíðinni. Það að hrapa að niðurstöðum á hæpnum forsendum er hins vegar allt annað mál

Hættið og farið.

Það er athyglisvert að fylgjast með umfjöllun í Bretlandi þessa dagana. Almenningur virðist á einu máli um að Bretar eigi að fara burt úr Afganistan og skipta sér ekki af borgarastríðinu í Sýrlandi. Sama dag og þessi umræða fór sem hæst aflétti breski utanríkisráðherrann banni við vopnagjöfum til uppreisnarmanna í Sýrlandi.

Það hefur aldrei verið nein vitræn glóra í því að senda ungt fólk frá Vesturlöndum til að stríða í Afganistan. Hvaða árangri ætla Vesturlönd að ná með því? Hvaða hagsmunum eru þau að þjóna?  Þúsundir ungmenna hafa verið skotin og aðrar þúsundir fengið varanleg örkuml. Hvers vegna?

Svo er það Sýrland og hinn illi Assad. Harðstjórn Assads er ekki ný af nálinni og var raunar enn harðvítugri þegar faðir hans var við völd. Af hverju að styðja uppreisn gegn Assad? Hvað kemur Vesturlöndum átök í landinu við? Var ekki nóg að gert með ruglinu í Líbýu og þeim hræðilegu mistökum að ráðast inn í Írak á upplognum forsendum í trássi við alþjóðalög.

Eftir að ráðist var inn í Írak og Afganistan hefur heimurinn ekki síst heimavígstöðvarnar í Frakklandi, Bretlandi og Bandaríkjunum orðið hættulegri en áður.  Árangurinn af þessu hernaðarbrölti er algjör óreiða og dagleg morð og hryðjuverk í þeim löndum sem Vesturlönd hafa ráðist inn í eða haft hernaðarleg afskipti af.

Er þá ekki kominn tími til að endurskoða hernaðar- og afskiptasemisstefnuna? Það hefur engin gefið Bandaríkjunum og Bretlandi umboð til að hafa alltaf rétt fyrir sér og ráðast á hvern sem er að geðþótta.

 

Bjartar vonir vakna.

Óvenju miklar vonir virðast bundnar við nýju ríkisstjórnina. Margir af stuðningsmönnum Samfylkingar og Vinstri grænna segjast binda vonir við nýju stjórnina. Það hefur komið nokkuð á óvart hvað stuðningur við stjórnina er víðtækur.

Vissulega á hver ríkisstjórn sína hveitibrauðsdaga og það skiptir máli að nota þá sem best.  Það er ánægjulegt að finna þá breytingu sem hefur orðið á viðhorfi fólks. Nú horfa margir vongóðir fram á veginn og búast við góðum árangri ríkisstjórnarinnar hinir sem eru ekki eins bjartsýnir segja samt: "Þetta verður ekki verra en sú ríkisstjórn sem fyrir var" og bæta jafnvel við:  "Það er ekki hægt." 

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur var rúin trausti og jafnvel hörðustu stuðningsmenn Samfylkingar og Vinstri grænna jánka því margir að sú ríkisstjórn hafi með öllu brugðist í að efna kosningaloforð en murrast stundum með einhverjar afsakanir af hverju gekk svona illa.

Það er sögunnar að skilgreina það betur af hverju ríkisstjórn Jóhönnu var jafnslæm og raun bert vitni. Það er ekki viðfangsefnið í dag. Viðfangsefnið í dag er að þessari ríkisstjórn gangi sem allra best.

Standi þessi ríkisstjórn sig ekki þá verðum við vissulega í rosalegum vanda.  Það skiptir því máli unga fólk að láta hendur standa fram úr ermum, gera sitt besta og ekkert þras.

Báknið burt er forgangsverkefni

Forsenda þess að ríkisstjórnin geti framkvæmt þá góðu hluti sem hún lofar að framkvæma á þessu kjörtímabili er m.a. að draga mjög úr umsvifum og útgjöldum ríkisins.

Til tilbreytingar mætti fara aðra leið við að ná útgöldum ríkisins niður en norræna velferðarstjórn Jóhönnu fór.

Í stað þess að ráðast að sjúkrastofnunum, öryrkjum og öldruðum mætti skoða að skera í burtu flottheitin og fíneríið og fituna sem hefur dafnað ágætlega hjá ríkinu frá því fyrir Hrun.

Af hverju má ekki endurskipuleggja utanríkisþjónustuna miðað við nútímaþarfir í margmiðlunarumhverfi? Leggja niður sendiráð og fækka starfsfólki. Hvað með að draga úr styrkjum til stjórnmálaflokka, samtaka og félaga sem eðlilegt er að standi á eigin fótum án aðkomu skattgreiðenda. Hvað með að einfalda ríkiskerfið án þess að draga úr þjónustu með hjálp tækninnar? Hvað með að draga úr velferðarkerfi atvinnuveganna?

Spennandi verkefni bíða nýs menntamálaráðherra, en hann þarf að einhenda sér í að íslenskir námsmenn útskrifist stúdentar 2 árum fyrr en þeir gera núna þ.e. á sama aldri og í nágrannalöndum okkar.  Auk þess þarf að umbylta skólastarfinu þar sem möguleikar í margmiðlun gefa tækifæri til að bæta kennslu og fræðslu með mun minni tilkostnaði en nú.

Stjórnarsáttmáli og verðtrygging

Það er röng staðhæfing í stjórnarsáttmálanum að skuldavandi heimila sé tilkominn "vegna hinnar ófyrirsjáanlegu höfuðstólshækkunar verðtryggðra lána sem leiddi af hruni fjármálakerfisins."

Höfuðstólshækkanir verðtryggðu lánanna voru að öllu leyti fyrirsjáanlegar og á það benti ég í þingræðu sama dag og neyðarlögin svokölluðu voru samþykkt í október 2008 og krafðist að sett yrðu neyðarlög fyrir heimilin í landinu þar sem verðtryggingin yrði tekin úr sambandi þá strax.

Það þurfti engan spámann til að sjá fyrir höfuðstólshækkanir verðtryggðra lána, lækkun fasteignaverðs og lækkun launa við hrun fjármálafyrirtækjanna. Það gerist alls staðar á öllum tímum þegar slík kreppa dynur yfir. 

Norræna velferðarstjórnin gerði ekkert af viti varðandi skuldavanda heimilanna og þess vegna er sá skuldavandi eitt brýnasta vandamálið að leysa til að stuðla að jafnræði neytenda og fjármagnseigenda sem og koma hjólum efnahagslífsins í gang.

Brýnast er að afnema verðtryggingu á neytendalánum þegar í stað. Ekki bíða til áramóta og láta málið þæfast í nefnd. Það er ekki flókin lagabreyting að afnema verðtryggingu á neytendalánum.

Hitt er flóknara að færa niður höfuðstóla og í þá vegferð verður að fara af mikilli varfærni og nákvæmni til að hún nýtist sem best og kosti skattgreiðendur sem minnst. 

Það er hins vegar ekki ásættanlegt að leiðrétting verðtryggðu höfuðstólanna sé miðuð við árin 2007-2010. Væri ekki rétt að taka líka höfuðstólshækkunina á verðtryggðu lánunum frá því að Landsfundur Sjálfstæðisflokksins samþykkti árið 2011 að afnema verðtryggingu á neytendalánum og færa niður höfuðstóla.  Frá þeim tíma hafa höfuðstólar verðtryggðu lánanna hækkað meir en 100 milljarða.

Það er alltaf dýrt að vera vitur eftir á.  Það er gæfa þjóða að eiga stjórnmálaleiðtoga sem eru vitrir þegar á þarf að halda og hafa þekkingu og menntun til að takast á við verkefnin af skynsemi strax.

Vonandi erum við að fá slíka leiðtoga.

Hver er á beit í buddunni þinni?

Stofnaður hefur verið "Samráðvettvangur" skipaður stjórnmálaleiðtogum þjóðarinnar og fleirum. Margt hefur vettvangurinn bent nýtilegt og gagnlegt. Annað orkar tvímælis

Vettvangurinn bendir á þá staðreynd, að bankastarfsmenn og útibú séu hlutfallslega fleiri en í nágrannalöndunum og kostnaður neytenda miklu meiri. Sama gildir um verslun með lengsta afgreiðslutíma, flesta verslunarfermetra og flest verslunarfólk á hvern íbúa. Vöruverð er því mun hærra en í nágrannalöndunum.  Ríkisvaldið verður því að stuðla að virkri samkeppni en leiðin til þess er að afnema allar hömlur í viðskiptum fólksins. Það leggur vettvangsfólk þó ekki til. 

Raunar féll Vettvangurinn á fyrsta prófi skynseminnar þegar lagt var til að hætta samkeppnishamlandi aðgerðum ríkisvaldsins í svína- og kjúklingaframleiðslu,en ríghalda í hæstu landbúnaðarstyrki og innflutningsvernd fyrir kál,mjólkur- og sauðfjárbændur. Allt á kostnað neytenda og skattgreiðenda. Auk þess eiga neytendur áfram að borga hæsta verð sem um getur fyrir þetta fínerí.

Rök vettvangsins varðandi svína- og kjúklinga er að þar sé um verksmiðjuframleiðslu að ræða og þess vegna þurfi þeir ekki styrki eða innflutningsvernd. Annað gildi um búframleiðslu með óhagkvæmni flutningskostnaðar og lítilla eininga. Neytendur og skattgreiðendur eiga enn að mati vettvangsins að borga fyrir þá rómantík sem slíkri framleiðslu fylgir.

Jónas frá Hriflu og sá þýski skoðanabróðir hans frá sama tíma sem börðust fyrir smábýlastefnunni sem skyldi þróast og dafna á kostnað Grimsbý lýðsins geta snúið sér við í gröfinni harla glaðir yfir því að jafnvel þeir stjórnmálamenn sem segjast aðhyllast frjálsa samkeppni sem og þeir sem aðhyllast sósíalisma skuli sameinast í Samráðsvettvangi um smábýlastefnu sem stríðir gegn hugmyndum um frjálsa samkeppni, hagkvæmni og jöfnuð.

Samráðsvettvangurinn er eitt besta dæmið um hugsjónasneyð í íslenskri pólitík og skort á því að stjórnmálamenn samtímans séu tilbúnir til að berjast fyrir skynsamlegum hlutum á grundvelli hugmyndafræðinnar sem þeir eiga að standa fyrir.

Hvaðan kemur framleiðenda réttur til óhagkvæmrar framleiðslu og að vera á beit í buddunni þinni?