Maður ársins

Björgunvarsveitirnar voru valdar maður ársins á RÚV. En Björgunarsveitirnar eru ekki maður. Maður ársins er einstaklingur ekki samtök óháð því hversu frábær svo sem þau kunna að vera.

Maður ársins hér innanlands er tvímælalaust Guðni Th. Jóhannesson forseti lýðveldisins, sem kom upp úr engu og var kosinn forseti. En það var engin í kosningabaráttu fyrir hann um titilinn maður ársins enda maðurinn nýkjörinn forseti.

Þegar RÚV setur upp kosningu um mann ársins er eðlilegt að einhverjir hugsi gott til glóðarinnar og fari í hreinræktaða kosningabaráttu eins og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson og nokkrir stjórnmálaleiðtogar aðrir en áttu ekki erindi sem erfiði. Óneitanlega hlítur það að vera nöturlegt fyrir Sigmund Davíð eftir allt erfiðið að Jóhannes Kr. Kristjánsson, sem upplýsti um Panamareikninga tengsl Sigmundar, skuli hafa skákað honum niður um sæti

Kosning sem þessi er að vonum ómarkviss og til viðbótar kemur að RÚV heimilar tilnefningu félagssamtaka og björgunarsveita, sem öll eru góðra gjalda verð. En það er önnur kosning um annað svipað og þegar Time magasine valdi borðtölvuna mann ársins á sínum tíma.

Björgunarsveitirnar eiga sértakan heiður skilinn fyrir afrek sín á árinu. Karlalandsliðið í knattspyrnu á líka heiður skilinn fyrir frábæra frammistöðu á árinu og þannig má áfram telja og e.t.v. væri markvissara að kjósa afreksfólk og samtök ársins flokkað niður.  

Allt er þetta þó meira til gamans, en að það hafi heimssögulega þýðingu. Ekki dregur það úr skemmtanagildinu að sporgöngufólk Sigmundar Davíðs og Birgittu Jónsdóttur skuli leggjast í víking til að styðja sinn frambjóðanda án annars takmarks eða tilgangs.

Aftur til fortíðar

Í gær ráku Bandaríkjamenn tugi rússneskra sendimanna úr landi og sakar þá um að ógna öryggi USA. Óneitanlega minnir þetta á aðgerðir stórveldanna upp úr 1960. Obama stjórnin er á síðustu metrunum að hverfa hálfa öld aftur í tímann.

Fyrir þrem dögum flutti utanríkisráðherra USA dæmalausa ræðu þar sem hann hjólaði í ríkisstjórn Ísrael með þeim hætti að meira að segja Bretum bestu vinum Bandaríkjanna er misboðið og forsætisráðherra þeirra fordæmir ummælin, sem hún telur fráleitt að nota um lýðræðislega kjörna ríkisstjórn vinaþjóðar.

Fyrr breytti Obama stjórnin svo um utanríkisstefnu þegar hún stóð fyrir fordæmingu á Ísrael í Öryggisráði Sameinuðu þjóðanna.

Obama Bandaríkjaforseti hefur sakað Rússa um að stunda tölvunjósnir og brjótast inn í tölvur í Bandaríkjunum. Hvað sem rétt kann að vera í því á eftir að koma í ljós. Hitt liggur fyrir, að í stjórnartíð Obama voru einkasímar forsætisráðherra vinveittra ríkja hleraðir af Bandaríkjamönnum.

Bandaríkjamenn brutust inn í tölvur forustumanna vinaþjóða sinna og Evrópusambandsins og voru meira að segja gripnir í að hlera það sem gerðist í svefnherbergi Angelu Merkel þó búast megi við að þar séu ekki mikil hressileg tíðindi.

Hvað tölvunjósnir varðar kemst engin í hálfkvisti við Bandaríkjamenn. Nema að því leyti að svo virðist sem Obama stjórnin viti allt um alla þar sem hún þarf ekkert að vita en ekkert um neinn þar sem virkilega er þörf á upplýsingaþjónustu eins og í Mið Austurlöndum.

Obama forseti veit að hann er mistök frá upphafi til enda. Ríkisskuldir Bandaríkjanna hafa tvöfaldast í stjórnartíð hans, vaxið úr 10 trilljónum í 20 trilljónir. Hann er trausti rúinn eins og sást á úrslitum í forseta-,þing-og fylkisstjórakosningum

Nú þegar hann vill sýna myndugleika á síðustu metrunum í embætti þá snýst þetta allt í höndunum á honum þannig að forustufólk vinaþjóða Bandaríkjanna bíður með öndina í hálsinum eftir að hann láti af embætti og maðurinn sem þetta sama fólk óttaðist hvað mest að fá í embættið Donald Trump taki við.

Rök og rökleysa

Nokkru fyrir frestun funda Alþingis var til afgreiðslu frumvarp um veitingu ríkisborgararéttar. Sigríður Andersen benti við það tækifæri á, að líklega væru fá dæmi um grófari mismunun gagnvart einstaklingum, en slík lagasetning þar sem nokkrum eintaklingum væri með þessum hætti hleypt framhjá almennum reglum um veitingu ríkisborgararéttar.

Þess hefði mátt vænta að málefnaleg athugasemd Sigríðar yrði til þess að alþingi hætti að rugla í biðröðinni.

Í stað málefnalegrar umræðu um athugasemd Sigríðar tók til máls tilfinningaþrunginn Pawel Bartoszek sem þakkaði fyrir að hafa fengið ríkisborgararétt með þessum hætti 19 árum áður. Á grundvelli persónulegra sérhagsmuna fyrir 19 árum taldi þingmaðurinn réttlætanlegt að mismunun einstaklinga héldi áfram.

Þessi ummæli Pawel eru ámóta og mannsins sem vildi ekki leyfa frjálsan innflutning á bifreiðum af því að hann naut fyrirgreiðslu ákveðins þingmanns til að geta ásamt örfáum flutt inn bíl vegna fyrirgreiðslu þingmannsins.

Þá er þessi rökleysa Pawel með sama hætti og fullyrt væri að óréttlæti væri fólgið í því að almennar lánareglur giltu í fjármálastofnunum og það ættu að vera sérreglur fyrir suma. Slík þjóðfélagshugsun sérhyggju og mismunar fólks er andstæð inntaki hugmynda um jafnræði borgaranna.

Nú hefði mátt ætla að fjölmiðlar hefðu gert málefnalegri athugasemd Sigríðar góð skil en það var ekki. Hún gleymdist. Þess í stað varð aðalfrétt þeirra hin tilfinningaþrungna rökleysa Pawel Bartoszek, sem hafði ekkert málefnalegt gildi varðandi þá athugasemd Sigríðar Andersen, að allir ættu að vera jafnir fyrir lögunum.  

Pawel sem iðulega hefur ritað góðar og markvissar greinar um þjóðfélagsmál, ætti að gaumgæfa að gerast aldrei talsmaður fyrir þeirri meginreglu einræðisins, sem greinir m.a. í bókinni Animal Farm: Að öll dýr væru jöfn, en sum dýr væru jafnari en önnur.

 

Var tækifæri misnotað?

Í dag eru 25 ár síðan Sovétríkin liðu undir lok. Þau fóru á ruslahaug sögunnar eins og Ronald Reagan fyrrum Bandaríkjaforseti hafði spáð að þau mundu lenda.

Fall Sovétríkjanna var ósigur kommúnismans fyrir frjálsu markaðshagkerfi og endalok kalda stríðsins. Kommúnisminn eins og nasisminn á undan honum og Íslam í dag byggðu á stefnu heimsyfirráða. Ógn kommúnismans var því raunveruleg.

Fall Berlínarmúrsins, endalok Varsjárbandalagsins og sundurlimun Sovétríkjanna gerðist fyrr en flestir bjuggust við. Fyrrum ríki Sovétríkjanna voru í sárum og gömlu Varsjárbandalagsríkin í Austur Evrópu losnuðu úr áþjáninni úr austri.

Stjórnmálamenn Vesturlanda voru fljótir að nýta tækifærið og veita  Baltnesku ríkjunum og ríkjum Austur Evrópu að landamærum Úkraínu og Hvíta Rússlands aðild að NATO. Framkoma ráðamanna Vesturlanda gagnvart Rússlandi var hin vegar með öðrum hætti.

Bandaríkin og fylgiríki þeirra hafa allt frá falli Sovétríkjanna leikið vonda afleiki gagnvart Rússum. Í stað þess að gera Rússa að bandamönnum fóru Bandaríkin fram gegn þeim eins og óvini sem hefði beðið ósigur. Þjóðverjar sýndu meiri skilning þangað til Angela Merkel tók við.

Fyrrum varnarmálaráðherra Bandaríkjanna í stjórn Bill Clinton, William Perry sagði fyrir nokkru að Washington hefði eyðilagt möguleika á að byggja upp bandalag við Rússa. Tilboði Pútín Rússlandsforseta í kjölfar hryðjuverkaárása Al Kaída á tvíburaturnana í New York um samvinnu gegn hryðjuverkum var varla svarað af Bush jr. og hann ákvað að fara sínu fram og sló á útrétta hendi Rússa um hernaðarsamvinnu og samstarf.

Þó svo að Vesturveldin hafi spilað illa úr sínum spilum frá því að Sovétríkin liðu undir lok fyrir 25 árum, þá er ekki ástæða til að halda afleikjum áfram.

Virkasta leiðin til að stuðla að betri heimi og friðsælli er m.a. með því að koma á virkri samvinnu við fyrrum ríki Sovétríkjanna einkum Rússland, Hvíta Rússland.

Besta ríkisstjórnin

Hlutir virðast ganga betur á Alþingi en mörg undanfarin ár.

Afleiðingarnar eru ekki allar góðar sbr. afgreiðsla þensluhvetjandi fjárlaga þar sem fjármunum er ausið út á lokametrunum án þess að fullnægjandi greining liggi fyrir um raunþörf.  Afgreiðslan er í takt við velferðarkerfið;  "þeir sem þurfa fá ekki nóg en margir sem síður þurfa fá meira en nóg".

Eftir að hafa lesið Kristilega kommúnistaávarp Davíðs Þórs Jónssonar sóknarprests, sem hann úðaði yfir sóknarbörn sín við messu, þá finnst mér ástæða til að minna á, að ríkið á ekki neitt. Ríkið getur ekki borgað neitt til neins nema taka það frá öðrum. Eitthvað sem kommúnistum sést jafnan yfir. Frá lokum fyrri heimstyrjaldar fyrir um öld síðan hefur millistétt allra landa borið hita og þunga af sjálftöku ríkisins úr vasa skattgreiðenda.

Einn mikilvægasti réttur borgaranna er hvergi til stjórnarskrárvarinn,  svo ég þekki til. Það er ákvæðið sem takmarkar möguleika ríkisins til að taka tekjur og eignir fólks til að fara með að geðþótta.

Afleiðingar af samþykkt þensluhvetjandi fjárlaga er aukin verðbólga. Verðbólgan er versti óvinur þess unga fólks sem vill spjara sig á eigin vegum og hefur neyðst til að taka verðtryggð lán. Hún er líka óvinur launafólks sem horfir á minnkandi kaupmátt vegna hækkandi vöruverðs.  Þannig getur góðmennska stjórnmálamanna á annarra kostnað iðulega hitt þá illa fyrir sem síst skyldi.

Thomas Jefferson Bandaríkjaforseti sagði að besta ríkisstjórnin væri sú ríkisstjórn sem stjórnaði sem minnstu. En það dugar illa ef þeir sem hafa fjárveitingavaldið, Alþingi, bregðast þeirri skyldu sinni að gæta aðhalds og sparnaðar í ríkisrekstri og takmarka skattheimtu. Slíka ríkisstjórn þurfum við að fá, en vandséð miðað við afgreiðslu fjárlaga að venjulegt fólk sem vill spjara sig á eigin forsendum muni eiga farsæla daga hverjir svo sem sitja í næstu ríkisstjórn.

Ef til vill er það rétt hjá Henry David Thoreau í riti sínu um almenna óhlýðni: "Besta ríkisstjórnin er sú sem stjórnar engu."

Það má ekki segja satt

Sú stefna var tekin upp í Evrópu, að koma í veg fyrir að fólk fengi fullnægjandi fréttir af afbrotum og/eða hryðjuverkum sem tengdust innflytjendum löglegum en þó sér í lagi ólöglegum.

Síðan hefur ástandið bara versnað. 

Í Berlín var framið hryðjuverk fyrir tveim dögum þegar ólöglegur innflytjandi í boði Merkel kanslara ók á fólk á jólamarkaði aðalverslunargötu Berlínar. Tólf manns eru dánir og tugir slasaðir.

Fram er komið að lögreglan í Þýskalandi gerði meiri háttar mistök bæði fyrir atburðinn og eftir. Það sýnir vel að yfirvöld í Þýskalandi hafa brugðist sínu mikilvægasta hlutverki: 

"Að gæta öryggis borgaranna". 

Gríðarlegum fjárhæðum hefur verið varið til móttöku innflytjenda í Þýskalandi en þess ekki gætt að borgarar landsins nytu öryggis. Tíðar fréttir af nauðgunum og öðru kynferðisofbeldi gegn konum og börnum, sem og ógnunum og morðum saklausra borgara sýna, að stjórnvöld hafa ekki ráðið við þann vanda sem Merkel bjó til þegar hún opnaði landamæri Þýskalands.

Nú er talið að yfir 40 þúsund ólöglegir innflytjendur séu í Þýskalandi sem lögreglan veit ekkert hvar eru.

Þrátt fyrir þetta ástand í Þýskalandi og ámóta ástand víðar í vestur Evrópu, sem ætti að kalla á að pólitíska elítan sem og fréttaelítan gerðu almennilega grein fyrir þeirri vá sem ógnar öryggi borgara Evrópu í dag vegna galinnar stefnu í innflytjendamálum, þá er það ekki raunin.

Þvert á móti þá sameinast mikill meirihluti fréttaelítunnar og pólitísku elítunnar um að þegja um vandamálið. Reyna að blekkja borgarana og segja þeim að ástandið sé alls ekki slæmt.

Af hverju þarf pólitíska elítan og fréttaelítan að blekkja eigin borgara og segja þeim ósatt? 

Afsökunin er sú að fengi fólk réttar fréttir af ástandinu þá gæti það orðið vatn á myllu svonefndra hægri öfgamanna. Það þýðir í raun að fréttaelítan og pólitíska elítan tekur sér vald til að blekkja fólk í þeim pólitíska tilgangi að fólk geti ekki dregið réttar ályktanir af annars réttum gefnum forsendum og stutt þá sem í raun berjast fyrir hagsmunum þeirra.

Jafngildir það ekki ritskoðun og fréttafölsunum einræðisríkja? Þýðir þetta ekki að Tjáningarfrelsi og upplýsingagjöf er ófullnægjandi á forsendum pólitísks rétttrúnaðar og til að ná ákveðnum pólitískum markmiðum.

Ný útlendingalög taka gildi um áramótin. Pólitíska elítan sameinaðist í þeirri vitleysu svo við gætum siglt áfram hraðbyri til sama ástands og er í Þýskalandi. Í góðri grein í Mbl. í gær segir Einar S. Hálfdánarson endurskoðandi og hrl.grein frá afleiðingum þess sem hann kallar "Ríkisfangslottó Unnar Brár", sem hefur kallað hundruðir ólöglegra innflytjenda til landsins á kostnað skattgreiðenda. Um það og afleiðingar þess hefur pólitíska elítan og íslenska fréttaelítan slegið þagnarmúr. Annað gæti truflað gleðileik sameinaða krataflokksins og eins stjórnleysingjaflokks, sem nú eiga fulltrúa á Alþingi.  

Til að kóróna ruglið ætla yfirvöld síðan að koma meir en hundrað ólöglegum innflytjendum fyrir í hjarta miðborgar Reykjavíkur: Gæti verið að í framhaldi af því þyrfti pólitíska elítan og fréttaelítan enn að herða að tjáningarfrelsinu til að koma í veg fyrir að borgararnir fengju réttar fréttir af ástandinu?

Keyptar fréttir?

Mörgum finnst fréttamennsku hafa farið aftur á síðari árum og flestar fréttastofur flytji einsleitar fréttir þar sem merkustu fréttaviðburðum er iðulega sleppt.

Fréttamenn Euronews fréttastofunar sem fær mikla styrki frá Evrópusambandinu fóru í verkfall í vikunni til að mótmæla því að yfirstjórn fréttastofunnar leyfði einræðisstjórnum eins og t.d.Saudi Arabíu að kaupa fréttir og fréttatengt efni.

Eitt er að kaupa fréttir og annað að birta ekki gagnrýni. Margir fréttamannanna á Euronews benda einnig á að fréttastofan birti ekki lengur gagnrýni á ýmsar einræðisstjórnir t.d. í Tyrklandi.Verkfall fréttamanna Euronews sannar það sem margir hafa talið að væri fyrir hendi, að fréttaflutningi væri í raun stýrt af peningaöflum og ríkisstjórnum. Fjárglæframaðurinn George Soros er einn þeirra sem hefur látið þetta til sín taka og staðið fyrir námskeiðum fyrir blaða- og fréttafólk til að innræta því blessun opinna landamæra. Fullyrt er að ritstjóri Kastljóss RÚV hafi sótt slíkt námskeið, en fyrir því hef ég ekki traustar heimildir og hún getur þá neitað því sé það rangt.

Ríkisstjórnir Saudi Arabíu, Flóaríkjanna og annarra íslamskra einræðisríkja hafa einnig verið iðin við að kaupa fréttir og reyna að koma í veg fyrir óhagstæðan fréttaflutning. Þar við bætist að vestrænar fréttastofur virðast taka gagnrýnislaust við fréttum frá upplýsingamiðlurum ríkisstjórna Bandaríkjanna og forustufólks Evrópusambandsins.

Í sjálfu sér er það ekkert nýtt að ríkisstjórnir og hagsmunasamtök reyni að stjórna fréttaflutningi. Sennilega hefur aldrei kveðið eins rammt að því og nú og því miður virðist fréttaelítan upp til hópa láta það yfir sig ganga og láta letina bera vandaða hlutlæga fréttamennsku ofurliði. Það er svo miklu auðveldara að birta bara það sem að manni er rétt.

Vegna þessa er eins dags verkfall fréttamanna Euronews kærkomin áminning til fréttafólks um allan heim að láta ekki kaupa sig og sinna skyldum sínum við neytendur af einlægni og heiðarleika.