Ofbeldissambandið.

Helgi Hrafn Gunnarsson þingmaður Pírata segist vera í ofbeldissambandi í flokki sínum. Eftir því sem skinið hefur betur í gegn um innmúraða veggi og dyr flokks Pírata, kemur í ljós að meintur ofbeldisaðili er Birgitta Jónsdóttir alþingismaður, sem virðist vera "freki karlinn" í sambandinu svo notuð séu orð Jóns Gnarr.

Ekki er ljóst hvort Jón Ólafsson fyrrum þingmaður Pírata varð svo þrekaður af ofbeldissambandinu, að hann sá þann kost vænstan að segja af sér þingmennsku og fara frekar í malbikið og stöðumælavörðinn.Virkasta leiðin er,að yfirgefa ofbeldisaðilann.

Það er líka þekkt, að gefa ofbeldismanninum tækifæri til að bæta ráð sitt. Það virðist þó ekki vera á döfinni hjá Pírötum. Þvert á móti mælir siðgæðisvörður Pírata með því að ofbeldisvandanum sé sópað undir teppið. Alla vega verði ekki rætt um það eða obeldisaðilinn látinn sæta viðurlögum.  Gegn þessari leið mæla flestir sem þekkingu hafa og telja að þá muni ofbeldisaðilinn ná sínu fram og færast í aukanna.

Í dag mátti síðan sjá að sú þróun virðist vera að gerast miðað við ummæli Birgittu Pírata í Kjarnanum og sagði þá einhver "Heggur sá sem hlífa skyldi" Spurning er þá hvað siðgæðisvörður Pírata segir nú eftir að hafa beðið fólk að tala ekki um þetta nema við sig og halda þessu leyndu fyrir almenningi þvert á boðun Pírata um opna umræðu og gagnsæja stjórnsýslu og stjórnun.

Á enn að sussa á þá sem kvarta undir heimilisofbeldinu á fleyinu eða mæta ofbeldinu með þeim hætti sem talinn er virkastur og raunar nauðsynlegur til að koma í veg fyrir að aðrir verði einnig fyrir barðinu á því? Þannig er það alla vega í fræðnum og það veit siðgæðisvörðurinn mætavel þó hann kjósi allt aðra leið í orði og borði þegar liggur við þjóðarsómi eða hvað annað gæti réttlætt áframhaldandi ofbeldi? Ef það er þá eitthvað sem réttlætir það.  

Dauðadómur og vanvirða

Nokkru eftir að Bandaríkjastjórn samdi við Íran um að látið skyldi af refsiaðgerðum gagnvart landinu, tilkynnti æðsti Immaminn að dauðadómur yfir skáldinu Salman Rushdie væri enn í gildi og hver sá sem dræpi hann fengi 80 milljónir í sinn hlut frá Írönskum skattgreiðendum.

Á sínum tíma þegar Khomeini Erki-Immam dæmdi Rushdie til dauða og lagði fé til höfuðs honum taldi fólk á Vesturlöndum að Khomeini hlyti að vera orðinn elliær. Brugðist var hart við þessu og fjölmiðlar um allan heim fordæmdu þessa aðför að tjáningarfrelsinu. Nú þegar ekki er um villst að þarna er um glórulaust ofstæki að ræða og aðför að tjáningarfrelsinu hjá ráðamönnum milljónaþjóðar þá hefur engin neitt við þetta að athuga af forustufólki hins Vestræna heims.

Fjölmiðlar og fjölmiðlafólk rís ekki upp til varnar og forustufólk í lýðræðisríkjum lætur sem þeim komi þetta ekki við. Páfinn er upptekinn við að fordæma Trump og faðma Castro og má ekki vera að því að vandræðast með aðför að tjáningarfrelsinu.

Óvinir tjáningarfrelsins  finnast víða í fleti fyrir. Vestrænir fjölmiðlar hafa tekið að sér sjálfritskoðun og þöggun eins og stjórnmálastéttin og háskólaelítan. 

Fyrir nokkru rak Akureyrarbær Snorra Óskarsson frá störfum sem kennara vegna skoðana hans. Grímulausu atvinnubanni(berufsverbot) var beitt gagnvart honum. Hæstiréttur dæmdi uppsögnina ólögmæta, en bæjarstjórinn sættir sig illa við að Hæstiréttur skuli hafa tekið afstöðu með tjáningarfrelsinu. 

Bæjarstjórinn telur að Snorri hafi kallað yfir sig vanvirðu og álitshnekki vegna skrifa sinna og trúarskoðana og þess vegna geti bæjarstjórinn sest í dómarasæti yfir honum og fordæmt skoðanir hans og ekki nóg með það svipt hann störfum.

Hefði Snorri ekki verið kristinn heldur játað Múhameðstrú og verið Imam þar á bæ þá hefði gegnt öðru máli. Þá hefði verið sagt að skrif hans væru réttlætanleg út frá hugmyndum um fjölmenningu. Virða yrði ólíkar trúarskoðanir. Ógæfa Snorra er að vera kristinn og njóta ekki þeirrar undanþágu sem þöggunarlið Vesturlanda heimilar flestum þeim sem ekki játa kristna trú.

RÚV virkið

Sérstakt að fylgjast með einhliða og neikvæðri umfjöllun í fréttum og Kastljósi, Ríkissjónvarpsins síðustu tvö kvöld um fyrirtæki sem starfrækt er á Grundartanga í Hvalfirði. Af umfjölluninni að dæma mátti ætla að það væru meiriháttar embættisafglöp starfsfólks eftirlitsaðila að hafa ekki lokað fyrirtækinu fyrir löngu.

Litlar varnir voru færðar fram og forustumenn fyrirtækisins gátu ekki borið hönd fyrir höfuð sér í þessari einhliða umfjöllun RÚV um málið til að byrja með.

Skýringin á þessum fréttaflutningi kom síðar í ljós. Stjórnarformaður fyrirtækisins er Eyþór Arnalds, sem ekki alls fyrir löngu hafði forgöngu um skýrslugerð skv. beiðni menntamálaráðherra um Ríkisútvarpið og komst að þeirri niðurstöðu að þar væri ekki allt eins og best væri á kosið og nauðsynlegt væri að taka rækilega til hjá RÚV.

Það er greinilega meira en RÚV arar geta sætt sig við og þeir eru staðráðnir í að verja sitt RÚV og breyta engu hvað sem tautar og raular og ata þá auri sem gera athugasemdir við starfsemi RÚV með réttu eða röngu.

Fyrir löngu varð ljóst að RÚV arar vöruðust að taka viðtöl við eða fá álit þeirra sem hafa efasemdir um ríkisrekinn fjölmiðil.

Nú er baráttan tekin á annað plan og þeir atyrtir og ataðir auri,  sem leyfa sér að gagnrýna stofnunina.

Hvað gerum við og hvað gerir NATO?

Saudi Arabar og bandalagsþjóð okkar í NATO, Tyrkir hafa umfram aðra fjármagnað, vopnað og stutt vígamenn í Sýrlandi, en það hefur kveikt og viðhaldið því ófriðarbáli sem þar hefur geisað allt of lengi. Síðan ákvað Tyrkland að ýta á aðra milljón flóttamönnum frá Sýrlandi yfir hafið til Evrópusambandsins og skammsýnn stjórnmálaleiðtogi Angela Merkel brást við með röngum hætti og reynir nú að bera fé á Tyrki til þess að þeir láti af hermdarverkum sínum gagnvart Evrópu.

Eftir að Rússar blönduðu sér í ófriðinn í Sýrlandi með afgerandi hætti hefur fjarað undan vinum Tyrkja og Saudi Araba þ.á.m. ISIS, sem Tyrkir hafa stutt aðallega leynt og sendu síðast í gær 500 vígamenn þeirra yfir landamæri Sýrlands og Tyrklands til að þeir herjuðu á Kúrda.  Tyrkir hafa einnig verið með linnulausa stórskotahríð á borgir Sýrlandsmegin landamæranna.

Tyrkir hafa boðað að þeir munu hefja landhernað í Sýrlandi og þá gæti svo farið að þeim lenti saman við Rússa. Í framhaldi af því munu Tyrkir kalla á vini sína í NATO og krefjst þess að við og aðrar NATO þjóðir styðjum þá við að framkvæma hermdarverk sín gagnvart Kúrdum og hrjáðum borgurum í Sýrlandi.

Hvað ætlum við þá að gera. Standa með Tyrkjum eða mótmæla strax kröftuglega hernaðarbrölti þeirra og hremdarverkum. Mannsbragur væri að því að Gunnar Bragi Sveinsson utanríkisráðherra mótmælti nú kröftuglega fyrir hönd íslensku þjóðarinnar framgöngu Tyrkja gagnvart Kúrdum sem berjast nú sem fyrr fyrir tilveru sinni gegn þessu mikla herveldi Tyrklandi, sem hefur kúgað Kúrda um aldir.

Er ekki rétt Gunnar Bragi að við stöndum með frelsinu gegn Tyrkjum og gerum kröfu til að þessari samstarfsþjóð ÍSIS samtakanna verði tímabundi vikið úr NATO.

Breytingar á stjórnarskránni

Samkomulag hefur náðst í stjórnarskrárnefnd um að leggja fram ákveðnar breytingar á stjórnarskrár lýðveldisins. Það er fagnaðarefni og þannig á að vinna að breytingum á stjórnarskrá í þróuðum lýðræðisríkjum, að ná sem víðtækastri sátt um þann þjóðfélagssáttmála sem stjórnarskráin er og á að vera.

Ekki hefur verið greint frá því nákvæmlega hvaða tillögur stjórnarskrárnefndin leggur til, en leiða má líkum að því að samkomulag sé um aðferð til að knýja fram þjóðaratkvæðagreiðslu um mál, auðlinda- og umhverfismál.

Aðsúgsfólk að stjórnarskránni náði að telja fyrrverandi ríkisstjórn og ákveðnum hópi þjóðarinnar trú um að nauðsyn væri að kollvarpa núverandi stjórnarskrá og fékk hana til að fara með sér í ólánsvegferð sem kostaði mikinn tíma og peninga og endaði í algjöru glóruleysi eins og svo margt annað sem þau Jóhanna og Steingrímur baukuðu saman.  

Nú hillir undir að skynsemin fái að ráða og vitsmunir og hæfi ráði för við breytingar á stjórnarskránni, þannig að breytingar verði á henni gerðar til bóta, í samræmi við viðmið og venjur í þróuðum lýðræðisríkjum eins og okkar.

 

 

 

 

 

Afturhvarf til fortíðar

Vinstri grænir hafa endurfundið pólitískan tilgang. Tilkynning um að Bandaríkjaher hyggðist lagfæra flugskýli og aðgengi að því, kom sem himnasending og mun ef til vill framlengja lífdaga þessa flokks sem um nokkurt skeið hefur verið án takmarks eða tilgagns og nálgast bjórstyrkleika í skoðanakönnunum. 

Þingmenn Vinstri grænna kröfðust fundar í utanríkismálanefnd Alþingis til að ræða þau válegu tíðindi að nú yrði Ísland dregið inn í hernaðarátök, en slíkri ósvinnu mátti ekki láta ómótmælt. Þingmenn VG komu því á framfæri mótmælum, í formi langrullu nokkurar, sem þeir fundu á skrifstofu VG. Allt í anda kalda stríðsins sáluga, sem talið er að hafi lokið árið 1989 annarsstaðar en hjá þingliði Vinstri grænna.

Þær stöllur Katrín Jakobsdóttir og Birgitta Jónsdóttir Pírati geta á ný marsérað hönd í hönd í mótmælum gegn hernaðarbrölti, þó engin sé herstöðin. Þær geta þá í þessu afturhvarfi sínu til fortíðar raulað ljóð Böðvars Guðmundssonar  hirðskálds herstöðvaandstæðinga á ofanverðri síðustu öld þar sem m.a. segir 

"þá bjargast hin íslenska alþýðupíka því amríski herinn mun vernd ana líka. Ó hó aldrei að víkja"

Þetta var sungið meðan járntjaldið var enn við lýði og kommúnistar þeirra tíma þekktu sitt pólitíska hlutverk.