Hótel fyrir heiminn

Ríkisstjórnin eða stjórnsýslustofnanir ríkisins hafa aldrei frumkvæði að því að segja satt og rétt frá varðandi hælisleitendur, fjölda þeirra og kostnað vegna þeirra. 

Bergþóri Ólafssyni þingmanni Miðflokksins tókst með fyrirspurn til Gumðundar Inga ráðherra að ná fram upplýsingum um að kostnaður við húsnæðisúrræði hælisleitenda næmu um 5 milljörðum króna á ári. 

Þetta er bara hluti kostnaðar vegna hælisleitenda. Ótalinn er allur annar kostnaður sem nemur vafalaust hærri upphæð  fyrir að fæða og klæða hælisleitendurna og veita þeim læknisaðstoð og aðra þjónustu ókeypis. 

Af hverju á erlendur heimshornalýður sem hingað kemur að fá allt ókeypis og fá þjónustu sem stór hluti landsmanna verður að neita sér um af því að Íslendingarnir hafa ekki efni á því sem hælisleitendurnir fá frítt.

Hvernig gat íslensku stjórnmálastéttinni dottið það í hug, að við gætum verið hótel fyrir allan heiminn á okkar kostnað vegna þess að við borgum hóteldvölina fyrir þá sem hingað koma yfir 90% af upplognum ástæðum. Er ekki kominn tími til að loka hótelinu og hugsa um okkar minnstu bræður í stað vandalausra?

Það væri svo til að kóróna fáránleikann að dómsmálaráðherra viki Helga Magnúsi Gunnarssyni úr stöðu sinni sem vararíkissaksóknara fyrir það eitt að segja sannleikann um málið. 

5 milljarðar í húsnæðisúrræði fyrir hælisleitendur

Efnahagslegur veruleiki frelsis eða helsis.

Eiga hugmyndir hægra fólks um markaðsþjóðfélag, aukna framleiðni betri lífskjör og grundvallarmannréttindi ekki lengur við?

Trúum við ekki lengur þeim efnahagslega og lýðræðislega veruleika, sem færði okkur bæði bestu lífskjörin og mannréttindin?

Forustumenn Sjálfstæðisflokksins á árum áður höfðu ákveðnar hugsjónir, markmið og siðferðilegar viðmiðanir sem þeir börðust fyrir. Þess vegna voru þeir í pólitík. Þeir reyndu að takmarka umsvif ríkisins en auka efnahagslegt frelsi og viðhafa ábyrga fjármálastjórn.

Hvað breyttist?

Eftir samfellda stjórn ríkisins í meira en áratug,getur Sjálfstæðisflokkurinn ekki lengur haldið því fram, að flokkurinn fylgi stefnu ábyrgrar fjármálastjórnar og takmarkaðra ríkisafskipta.

Efnahagslegt frelsi einstaklingsins var í mörgum tilvikum afnumið á Kóvíd tímanum iðulega að ástæðulausu og boðið til útgjaldafyllerís ríkisins með vafasömum aðgerðum og það stendur enn. Bensínið er því í botni hjá ríkisstjórninni við að bera olíu á verðbólgubálið meðan Seðlabankinn hamast í að hækka stýrivexti til tjóns fyrir almenning í landinu. 

Nú boðar ríkisstjórnin þá stefnu að gera lífskjör almennings verri með aukinni ríkishyggju og furðuaðgerðum í loftslagsmálum, sem þýðir enn meiri skerðingu á efnahagslegu frelsi einstaklinganna. Loftslagsmarkmið ríkisins ganga framar þörfum almennings efnahagslegt frelsi verður skert til að ná slíkum markmiðum eins og m.a. má lesa í furðuriti ríkisstjórnarinnar sem ber heitið „Loftslagsþolið Ísland“. Þar eru lausnirnar m.a. í því fólgnar að skerða lífskjör almennings og takmarka enn frekar en orðið er efnahagslegt frelsi einstaklinganna.

Fróðlegt verður að sjá hvort að Flokksráðsfundur Sjálfstæðisflokksins tekur á þessum málum og dvínandi fylgi Flokksins skv. skoðanakönnunum á fundi sínum í lok mánaðarins. Oft var þörf en nú er svo sannarlega nauðsyn. 

Er sannleikurinn valkvæður?

Heimspekinginn Sókrates og sófistana í hinni fornu Aþenu, greindi á um hvort sannleikurinn væri einn og algildur eða hann væri valkvæður. Hugmyndafræði Sókratesar um algildan sannleik sigraði og hefur verið leiðarstefið í vestrænni og kristilegri hugmyndafræði æ síðan, en nú eru alvarleg veðrabrigði.

Hugmyndafræðin sem tröllríður Vesturlöndum, er sú að sannleikurinn sé sá sem þér finnst hann vera eða hvernig þér líður. Ef þér finnst þú vera kona, þá ertu kona.

Finnist „fórnarlambinu eitthvað sem sagt er valda því þjáningu eða bera vitni um fordóma gagnvart sér, þá er  mælikvarðinn það sem því finnst . „Fórnarlambið“ hefur alltaf rétt fyrir sér á grundvelli tilfinningalegrar greiningar sjálfs sín.

Sú hugmyndafræði að einstaklingsbundnar tilfinningar og skilgreiningar sé sannleikurinn breytir algjörlega grundvelli réttarríkisins. Sönnun og sönnunargögn skipta litlu skv. þessari hugmyndafræði þar sem ákærandinn hefur öll völd.

Getur eitthvað afsannað ásakanir um tilfinningalega grimmd, niðurlægingu eða mismunun þegar eina gilda sönnunargagnið er vitnisburður þess sem finnst að það vera órétti beitt. Réttarhöld, sönnun og sakfelling eru þá í ætt við réttarhöld í Sovét og þriðja ríkinu eða þegar meintar nornir voru dregnir fyrir dóm forðum daga.

Nýja skilgreiningin á sannleikanum er: „Ég er það sem mér finnst ég vera.“ Gamla skilgreininingin, sem gildir ekki lengur: „Ég stend fyrir það sem ég geri og get“.

Styrkur, dugnaður og frumkvæði eru ekki viðurkenndir mælikvarðar lengur. Nýja hugmyndafræðin fordæmir að þú sért stoltur af því sem þú gerir. Ekki má verðlauna fólk og það er fordæmanlegt að styðja við hæfileika og dugnað. Hæfileikum er ekki jafnt skipt á milli fólks og ósanngjarnt að vekja athygli á því. 

Sannleikur ímyndunar og hugrenninga á að vera sá raunveruleiki sem réttarkefið byggir á, þó það grafi algjörlega undan grundvallaratriðum og sjónarmiðum réttarríkisins um hlutlægan grundvöll sannleikans eins og Sókrates boðaði forðum.

Hvernig náði sá fáránleiki fram, að raungildi raunveruleikans sé spurningin um hvernig þér líður og hverjar tilfinningar þínar eru og þær komi helst til álita og skoðunar, ef þú tilheyrir þjóðfélagshópi, sem á það skilið að mati "góða fólksins."

Raunveruleiki og sannleikur er þá huglægur en ekki hlutlægur. Öld sófiastanna um valkvæðan sannleika er í dögun.

Á hverju byggir Ríkissaksóknari?

Í gær var greint frá því að Ríkissaksóknari hefði mælst til þess við dómsmálaráðherra, að Vararíkissaksóknara Helga Magnúsi Gunnarssyni yrði leyst­ur frá störf­um tíma­bundið vegna kæru frá samtökunum Solaris á vegum Semu Erlu Serdoruglu.

Skv.því er ótvírætt að tilmæli Ríkissaksóknara eru sett fram til ráðherra vegna kærunnar en einskis annars. 

Í fréttum í dag vísar Ríkissaksóknari til annarra hluta m.a. að Helgi Magnús Gunnarsson hefði ekki bætt ráð sitt í kjölfar áminningarbréfs, sem hún sendi honum fyrir tveimur árum. En það mál er allt annað og kemur ákvörðunarástæðu Ríkissaksóknara ekki við þar sem fyrr hefur komið fram að tilmælin eru byggð á kæru Solaris. 

Áminning Ríkissaksóknara er síðan atriði sem er verð skoðunar. Hafði Ríkissaksóknari eitthvað með það að gera að veita Helga Magnúsi áminningu?  Helgi Magnús er skipaður af dómsmálaráðherra en ekki Sigríði Friðjónsdóttur Ríkissaksóknara. Var það þá ekki dómsmálaráðherra að veita honum áminningu ef ráðherra taldi tilefni til en ekki Sigríðar?

Í því sambandi verður að skoða hvort að áminnig Sigríður hefur nokkuð gildi í sjálfu sér varðandi embættismann, sem hún skipar ekki og veitir ekki lausn. Sigríður Ríkissaksóknari hefði þurft að vísa því máli til Dómsmálaráðherra eða veitingavaldsins til að fara fram á að umræddur starfsmaður yrði áminntur og í því sambandi ber að hafa í huga að það er Dómsmálaráðherra en ekki Ríkissaksóknari sem veitir Vararíkissasksóknara lausn frá embætti. 

Af þessu leiðir, að áminning Ríkissaksóknara fyrir 2 árum, hefur enga þýðingu varðandi það mál sem nú ræðir um.

Eftir stendur að eina gilda ástæðan sem Ríkissaksóknari teflir fram er sú, að látið skuli undan öfgaöflunum í Solaris,en stjórnarmenn þeirra samtaka eru undir kæru fyrir ólögmætt athæfi. 

Það er óhæfa að láta undan vinstri öfgaöflunum, sem vilja galopna landið fyrir hlaupastrákum og öðrum sem vilja lifa á góðmennsku íslenskra skattgreiðenda. Það er eðlilegt að sumum ofbjóði og segi sannleikann í því sambandi eins og vararíkissaksóknari gerði.

Það verður að spyrna við fótum og því verður ekki trúað að dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins láti undan öfgaöflunum með sama hætti og Ríkissaksóknari gerði. Það væru þá heldur betur stórpólitísk skilaboð. 

Segir Helga Magnús ekki hafa bætt ráð sitt

Nú reynir á dómsmálaráðherra

Ríkissaksóknari hefur óskað eftir því við dómsmálaráðherra að vararíkissaksóknari Helgi Magnús Gunnarsson verði leystur tímabundið frá starfi vegna kæru Semu Erlu Serdarroglu og Solaris félaga á hendur honum vegna réttmætra ummæla sem Helgi Magnús lét falla um ólöglega innflytjendur. 

Áður hafði Helgi Magnús fengið áminningu frá ríkissaksóknara fyrir að segja satt nokkru fyrr um innflytjendamál. 

Ríkissaksóknari gat ekki séð til þess eða réttarvörslukerfið, veitti Helga Magnúsi nauðsynlega vernd fyrir glæpamanninum Múhammeð Thorlacius Jóhannesson, áður Kourani, en glæpamaðurinn fékk að breyta nafni sínu til að gera gys að ruglliðinu í framvarðasveit stjórnarráðsins með þessum hætti.

Samtökin Solaris og Sema Erla telja sig geta farið sínu fram enda hefur þeim verið sýnd ótrúleg linkind af yfirvöldum m.a. Ríkissaksóknara.

Á sínum tíma stóð Sema Erla og fylgisveinn hennar fyrir því að birta lista með nöfnum manna þ.á.m. mínu nafni, Davíðs Oddssonar, Páls Vilhjálmssonar o.fl. þar sem mönnum var raðað í röð helstu svonefndra nýrasista á Íslandi.  Eins og þar væri aftökulisti. Ekki hreyfðu yfirvöld sig vegna þessa. Engin sem var á lista Semu Erlu hafði eitt eða neitt til saka unnið annað en að segja sannleikann um innflytjendamálin.

Það yrði óásættanlegt að dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins hvikaði nú og yrði við kröfu Ríkissaksóknara og sendi þau skilaboð út í samfélagið að það megi ekki segja satt um innflytjendamálin og æðsti stjórnandi eða "master og ceremonies" eins og Engilsaxar mundu kalla það væru hér með skipuð Sema Erla Serdaroglu.

Hvað þá að fallist verði á það að ef einhver setur fram kæru á hendur opinberum embættismanni þá skuli honum samstundis vikið frá störfu. Hvað er þá orðið um réttarríkið sem dómsmálaráðherra á að gæta ef fallist yrði á kröfur Solaris.

Helgi verði leystur frá störfum tímabundið

Inngilding fáránleikans

Áróðursvél ættjarðarlausu hugmyndafræði "fjölmenningarinnar", sem æðsta markmið samfélagsins, hamast stöðugt við að finna ný orð og hugtök til að fólki hugnist betur áformin um að skipta um þjóð í landinu. Sú læpuskaps ódyggð sem þar er ferð er í nafni mannréttinda allra annarra en íslenskra ríkisborgara. 

Fyrst var talað um ólöglega innflytjendur, síðan breyttist það í hælisleitendur og þá í umsækjendur um alþjóðlega vernd sem að verulegu leiti þýðir opin landamæri eins og mál glæpamannsins Múhammeðs Kúranis Th. Jóhannessonar sýnir vel.

Talað var um að innflytjendur þyrftu að aðlagast íslenskri menningu, tungu og þjóð, án þess væri hætta á ferðum. Nú hefur verið horfið frá því og orðið aðlögun heyrist ekki lengur. 

Nýjasta áróðursorð ættjarðarlausra embættis- og stjórnmálamanna er "inngilding"  Nú á að inngilda fólk en ekki aðlaga það. 

Inngilding er skv.skýringu: "Að virða og viðurkenna fjölbreytileikann og gera alltaf ráð fyrir honum." 

Í raun þýðir þetta að útlendingar sem koma til langtímadvalar eigi að halda sínum siðum, menningu, tungu og venjum án þess að reynt sé að aðlaga þá að íslensku samfélagi. 

Inngildingin skv. túlkun þýðir að fallið er frá því að gera kröfu til að útlendingar sem sækja um langtímadvöl og ríkisfang læri og tali íslensku. Yfirhöfuð þýðir inngilding ekkert annað en að útlendingar séu teknir inn í íslenskt samfélag á þeirra eigin forsendum.

Þá er eðlilegt á grundvelli inngildingar að þeir sem eru vanir að lúta Sharía lögum geri það áfram. Við erum alla vega komin með skólakerfi þar sem taka á tillit til allra tungumála allra sem hingað koma og tæpur fjórðungur nemenda í Reykjavík talar annað tungumál en íslensku. 

Á sínum tíma börðust sjálfstæðishetjurnar góðu fyrir sjálfstæði íslensku þjóðarinnar og byggðu þá kröfu á forsendum þess að við værum sérstök þjóð með sérstaka tungu og menningu.

Með sömu læpuskaps ódyggðinni sem herjar á íslenska stjórnmála- og embættisstétt verður þess ekki langt að bíða að við höfum ekki lengur neina þjóðernislega sérstöðu.

Formlegt fullveldi þjóðarinnar eignarráð yfir fallvötnum og fiskimiðum er mikilvægt en ekki það mikilvægasta. Varðveisla grunngilda íslenskrar menningar, siða og tungu er það sem skiptir máli umfram allt annað. 

Sjálfstæð íslensk þjóð með eigin land menningu og siði er sú auðlind það fjöregg sem við verðum að gæta og okkur hefur verið falið að varðveita fyrir komandi kynslóðir Íslendinga. Við skulum ekki láta ættjarðarlausu bjánana boðbera fjölmenningarinnar eyðileggja allt það sem íslenskt er í skammsýni sinni og þjónkun við ES og aðrar alþjóðastofnanir. 

 

Aumingjadómurinn er alger

Lilja Alfreðsdóttir þáverandi menntamálaráðherra segir að menntamálastofnun hafi ekki ráðið við að leggja fyrir samræmd próf með stafrænum hætti og því hafi hún ekki séð annan kost í stöðunni en að leggja þau niður árið 2021. 

Samræmd próf eru nauðsynleg til að fá mat á hæfni nemenda og hægt sé að bera saman námsárangur nemenda í mismunandi skólum. 

Samt sem áður þegar koma upp erfiðleikar þá bregst ráðherra þannig við að leggja niður samræmdu prófin í stað þess að fá aðila til að framkvæma þau sem ræður við verkefnið. 

Það eru engin flókin geimvísindi að leggja fyrir samræmd próf með stafrænum hætti. Hafi menntamálastofnun ekki ráðið við verkefnið þá þurfti að fá aðra aðila sem réðu við málið. 

Það er ekki hægt að fórna hagsmunum barnana okkar, æsku Íslands vegna leti stjórnmálamanna og vanhæfrar stjórnsýslu. Sé pottur brotinn þá verður að líma hann saman eða fá nýjan. 

Við verðum sem þjóð að hafa metnað til að gera eins vel og við getum og stjórnmálamennirnir mega ekki leyfa sér það að gefast upp við að leysa verkefni svo þeir geti haldið áfram í partýinu án þess að láta eitthvað bögga sig. 

 

Kerfið féll á prófinu

Er refsivert að segja sannleikann?

Samtökin Solaris sem liggja undir grun um refsiverða háttsemi m. a. að múta áhrifavöldum á Gasa og Egyptalandi til að ná í svonefnda hælisleitendur og flytja þá til Íslands hafa kært vararíkissaksóknara vegna þess að hann sagði sannleikann.

Andlegur leiðtogi Solaris er Sema Erla Serdaroglu, sem hefur reynt að níða niður mannorðið margra sem þora að segja sannleikann varðandi hælisleitendamálin og vilja að lög séu virt í því sambandi. 

Til að bæta gráu ofan á svart varðandi vafasama og e.t.v. refsiverða háttsemi Solaris, þá finnst þeim rétt að kæra Helga Magnús Gunnarsson vararíkissaksóknara fyrir að segja satt. Slíkir tilburðir eru í sjálfu sér lítið annað en aðhlátursefni nema fyrir þann sem fyrir verður.

Þó stjórn Solaris dyljist það vafalaust ekki, að það er engin fótur fyrir þessari kæru og hún er fyrst og fremst röng auk þess að vera hallærisleg þá finnst þeim enn sem fyrr rétt að veifa frekar röngu tré en öngvu. 

Sannleikurinn mun gera yður frjálsa segir í kristnum fræðum, sem samtökin Solaris þekkja sennilega lítið til enda telja þau, sbr. kæra á hendur vararíkissaksóknara, einboðið að hann megi ekki komast upp með að segja satt. 

Hvað sem líður þessari rugluðu kæru samtakana Solaris að undirlagi Semu Erlu, þá ætti Háskólinn að gaumgæfa hvort það er samboðið menntavísindastofnun að vera með Semu Erlu sem starfsmann skólans, hvað þá veita henni styrk upp á 1.5 milljónir til að skoða einelti og kynþáttahyggju. Þetta gerir HÍ þrátt fyrir að hún hafi ítrekað gert sig vanhæfa til að taka þátt í málefnalegri umræðu um þessi mál og jafnvel staðið að haursorðræðu í garð einstaklinga fyrir þær sakir. 

Það er e.t.v. rétt að vísa fleirum úr landi en Múhameð Kourani Th. Jóhannessyni.

Kæra vararíkissaksóknara

Hvað skýrir lélegan árangur íslenskra grunnskóla?

Fyrir 7 árum þ.2.mars 2017 skrifaði Gunnlaugur H.Jónsson eðlisfræðingur góða grein í Fréttablaðið sáluga, sem hét "Hvað skýrir lélegan árangur íslenskra grunnskólanema" Þar gerir hann að umtalsefni hve illa íslenskir grunnskólanemendur standa sig og afsakanir sem þá voru settar fram vegna þessa slaka árangurs. 

Í lok greinar sinnar segir höfundur: 

"Hvað getur skýrt það að enskir nemar ná betri árangri en íslenskir í öllum þáttum Pisa könnunar, þó að tilkostnaðurinn sé helmingi lægri. Eru enskir nemar greindari en íslenskir nemendur, eru enskir kennarar betri og duglegri en íslenskir kennarar eða eru áherslur og skipulag íslenskra skólakerfisins rangar?

Skýringarnar eru eflaust margar og liggja ekki fyrir en ég ætla að leyfa mér að álykta að vandinn liggi m.a. í áherslum og skipulagi íslenska skólakerfisins, áherslum í kennaranámi og áherslum og skipulagi skólanna. Áherslan hefur verið á "skóla án aðgreiningar" þar sem nemendur með mjög mismunandi þarfir, getu og áhugasvið hafa verið settir saman í einn bekk í sama skóla. Leyfi mér að leggja til aðra áherslu: "Skóli við hæfi hvers nemenda" þar sem leitast er við að koma hverjum nema fyrir í bekk sem hæfir hans þörfum, getu og áhugasviði."

Gunnlaugur bendir á hið augljósa sem ætti nú 7 árum síðar að blasa enn betur við. Á þessum 7 árum hefur staða íslenskra grunnskólanema í samanburði við aðra skv. Pisa könnunum farið stöðugt versnandi. Geta íslensku nemana og þekking er slök bæði ein og sér og í þeim samanburði sem hér ræðir um. Þrátt fyrir það vilja yfirvöld skólamála láta eins og best sé að sofa Þyrnirósarsvefni, gera sem minnst,láta reka á reiðanum og láta þá sem bera ábyrgð á skipulaginu og mistökunum hafa áfram með málið að gera eins og ekkert hafi í skorist. Ráðherra skólamála hefur þar gengið á undan með slökustu frammistöðuna af þeim öllum sem að þessum málum koma. Ábyrgð hans er mikil.

Er ekki kominn tími til að hafa það sem meginviðmið í íslenskum skólum að móta skóla, "við hæfi hvers nemenda" í stað þess að ríghalda í hugmyndafræðina um "skóla án aðgreiningar".

Svo sakar ekki að benda á, að samkeppni er æskileg til að ná fram því besta hjá fólki hvort sem okkur líkar það betur eða verr. Þess vegna skiptir máli að birta opinberlega samanburð á milli skóla og greina frá því frá hvaða skólum nemendur standa sig best þegar kemur í framhaldsskóla. Leyndarhyggjunni verður að sópa burt. 

Það verður að gera kröfur og láta fólk njóta þess sem það gerir vel í stað þess að reyna að vefja alla í værðarvoðir vesaldóms íslenska grunnskólakerfisins. 

Það er svo bágt að standa í stað

Þjóðskáldið Jónas Hallgrímsson sagði í kvæði sínu "Ísland farsældar Frón", að það væri svo bágt að standa í stað og mönnunum munaði annað hvort aftur á bak ellegar nokkuð á leið. Í lok kvæðisins spyr skáldið: "Höfum við gengið til góðs götuna fram eftir veg?"  og hann svarar að hluta.

Við þurfum alltaf að spyrja okkur þeirrar spurningar hvort við höfum gengið til góðs götuna fram eftir veg. Fámenn þjóð með sérstakt tungumál og menningu þarf stöðugt að gæta þess að ganga til góðs ef ekki á illa að fara. 

Umræður undanfarna daga um skólamál og útkoma íslenskra nemenda í Pisakönnunum sýnir að það er mikið að í mennta- og skólamálum. Strax ætti að bregðast við og stíga á stokk og heita því að koma málum í viðunandi horf. Þetta virðast flestir sjá nema helst nokkrir talsmenn kennara. Þær úrtölu- og kyrrstöðuraddir mega ekki koma í veg fyrir að strax verði brugðist við og það gert sem gera þarf. 

Á sama tíma skýrir forstjóri Barna og unglingastofu frá því að áhættuhegðun og ofbeldisbrotum barna og unglinga hafi fjölgað gríðarlega. Þar er líka ljóst að þar verður líka að bregðast við.

Stjórnmálamenn þjóðarinnar hafa látið reka á reiðanum og árum saman hefur ríkissjóður verið rekinn með miklum halla. Þegar forsætisráðherra tilkynnir á alþjóðavettvangi að við ætlum að styrkja Úkraínu um 4 milljarða á ári næstu fjögur árin, þá er allt það fé tekið að láni og börnunum okkar ætlað að borga það.

Börnunum, sem fá ekki tilhlýðilega menntun og eiga auk þess við margvísleg vandamál að stríða eins og kom fram hjá forstjóra Barna og unglingastofu. 

Íslensk tunga á í vök að verjast og fari svo sem horfir og íslenska þjóðin horfir metnaðarlaus á það sem er að gerast án þess að bregðast við þá eru líkur meiri en minni að almennt samskiptamál á Íslandi árið 2050 verði enska en ekki íslenska.

Stöðugt fjölgar hælisleitendum, sem stjórnvöld hlutast svo til um að njóti forgangs umfram íslendinga hvort heldur sem er varðandi tannviðgerðir, læknishjálp, heyrnartæki,mat, húsaskjól o.fl. o.fl.

Hvers eiga efnalitlir Íslendingar að gjalda sem hafa ekki efni á að veita sér það sem hælisleitendur fá ókeypis frá ríkinu sem tekur það fé líka að láni. Útgjöld til þess málaflokks er svo gríðarlegur að grípa verður til allra þeirra aðgerða sem unnt er til að ekki eigi verr að fara.  

Við erum ekki að ganga til góðs götuna fram eftir veg. Við verðum að bregðast við. 

Einu sinni var sagt. Þegar býður þjóðarsómi þá á Ísland eina sál.

Nú býður þjóðarsómi að tekið verði á málum með öðrum hætti en gert hefur verið. Á sama tíma og við eigum að vera þjóð meðal þjóða, þá skiptir mestu að standa vörð um og sækja fram varðandi uppfræðslu barna- og unglinga og gæta að tungu og menningu þjóðarinnar, frelsi þjóðarinnar og fullveldi. Þar verðum við að sækja fram og varpa bruðlinu, ómennskunni og atlögu að þjóðlegum gildum fyrir róða.

Við eigum verk að vinna og það verður að hefjast strax.