Sitthvað hafast menn að.

Á árum áður á Fróni mátti nánast ekkert gera á föstudaginn langa utan þess að hlusta á einu útvarpsstöðina Ríkisútvarpið, sem flutti jafnan drepleiðinlegustu dagskrá ársins þennan dag. Einnig er minnisstætt, að maður var tekinn til bæna af lögreglu fyrir það afbrot að selja páskaliljur á páskadag. 

Verandi á Spáni í fyrsta sinn í hinni helgu viku (semana santa) sem svo er nefnd,þ.e. páskavikan, sér maður aðra nálgun og virðingu fyrir píningu, krossdauða og upprisu Jesú en.

Haldnar eru skrúðgöngur í öllum borgum og bæjum Spánar, ekki einu sinni heldur oftar í dymbilvikunni, þar sem helgitákn eru borin og fólk klæðir sig í margvíslega búninga. Þetta er liður í helgihaldi,sem tekur stóran hluta vikunnar. Þetta er mikilvægur þáttur í helgihaldi og virðingarverð trúariðkun kristins fólks á Spáni.

Þó margt hafi breyst á umliðnum árum á Íslandi, hefur fólk virt helgi föstudagsins langa og páskadags og gætt þess almennt, að vera ekki með samkomur eða aðrar uppákomur á þeim dögum. 

Nú er þetta líka breytt. Í gær á föstudaginn langa hélt sértrúarhópur Gunnars Smára Egilssonar mótmælafund á Austurvelli. Svo mikið lá á, að ekki var hægt að virða helgi þess dags sem Jesús dó á krossinum, heldur þurfti að nýta hann til að koma áfram pólitískum áróðri og moldviðri. 

Það er e.t.v. dæmi um aftrúarvæðingu þjóðkirkjunnar að helsti prédikari á fundi sértrúarhóps Gunnars Smára skyldi hafa verið prelátinn Davíð Þór Jónsson í Laugarnesi. Því má ekki gleyma að preláti þessi var lengi vel þekktur skemmtikraftur sem flutti landsmönnum skemmitlegt bull og vitleysu með reglubundnu millibili. 

Ólíkt hafast menn að í mismunandi löndum og á mismunandi tímum.

Elsku fæðingargjafinn minn

Fyrir nokkru birtist frábær grein,sem nefndist "Dóttir mín legberinn". Legberi hvað er átt við? . Í ljós kom, að þetta er svonefnt kynhlutlaust orð, sem ber að nota í hánískri tegund íslenskunnar.

Þeir sem aðhyllast hánísku þ.e. kynhlutlaus orð, sem eru tilkomin vegna vilja örfárra til að rugla öllu sem varðar kyn og náttúruleg kynjahlutverk eins og fæðingu og það að fara á túr,þrýsta á að þau séu ekki móðguð eða þeim ógnað með að nota kynhlaðna íslensku.

Allt fram að þessu hefur þótt eðlilegt að segja að konur fæði börn og fari á túr, en það á ekki við í dag. Lögreglan þarf að gæta öryggis vinsælasta barna- og unglingabókahöfundar heimsins J.K.Rowlings fyrir að segja að konur fari á túr. 

Í bresku stórblaði kom fram, að amast er við að "móðir" sé notað í stað þess ber að nota "fæðingargjafi"  Það verður fróðlegt að sjá hvernig mun ganga í framtíðinni að kenna börnum að segja fæðingjargjafi í stað mamma. Elsku mamma mín verður þá elsku fæðingjargjafinn minn.

Hvað svo með kynhlutlaus orð fyrir karlmenn. Sennilega mundi "göndulberi" ekki ganga sem kynhlutlaust. En orðasmiðir hánískunar eiga væntanlega ekki í vanda með að finna annað. E.t.v. gæti pungberi gengið og rímað við legbera sem kynhlutlaust á hánísku því ekki er við hæfi að nota orðið karlmaður yfir þá sem eru svo óheppnir að fæðast í slíkum líkama með allar syndir heimsins á bakinu sérstaklega ef þeir eru hvítir og kristnir. Það mætti e.t.v. laga með hánísku nýyrði.

 

 

Nokkrar staðreyndir um svonefnda fjölmenningu

Kristin ríki í Evrópu hafa verið opin fyrir nýjum hugmyndum og verklagi um aldir. Evrópa er og hefur verið álfa, þar sem þjóðleg menning ræður ríkjum og margt af því besta frá öðrum hefur verið tekið upp. 

Þegar "góða fólkið" fór að prédika fjölmenningu var það fyrst og fremst til að styðja við ólöglega flóttamannaiðnaðinn og breyta lögum í Evrópu til að auðvelda Íslömskum hlaupastrákum, að koma til Evrópu þó þeir hefðu ekkert hingað að gera og kæmu nánast allir  á fölskum forsendum. 

Afleiðingarnar hafa m.a. verið þessar einkum hvað varðar Íslamska minnihluta "fjölmenningaraðalsins".

Sérstök hverfi eru í mörgum stórborgum Evrópu, þar sem eingöngu búa múslimar og þeir hafa sínar eigin reglur og blandast ekki samfélaginu. Lögregla fer venjulega ekki inn í þessi hverfi nema þungvopnuð. Þetta eru aðskilin þjóðfélög, þar sem engin fjölmenning kemst að.

Fjöldi þessara innflytjenda vinna ekki neitt en lifa á bótum.

8.12.2021 á hátíðisdegi kaþólsku kirkjunnar í Frakklandi var ráðist á a.m.k. 30 trúaða kaþólika á götum úti og þeim hótað dauða. Þeir sem réðust á þá hrópuðu "kuffars" (villutrúarmenn) og "þið eigið ekki heima hérna". Dagblaðið Le Figaro segir að í Nanterre í Frakklandi hafi árásarmennirnir hótað presti að skera hann á háls. 

Í Brussel höfuðborg Evrópu svokallaðri eru mörg svæði þar sem er hættulegt fyrir konur og samkynhneigða að ganga.

Konur af erlendum uppruna aðallega múslimar eru aðeins 18% kvenna í Belgíu en þær eiga um helming allra barna sem fæðast í landinu.

Á Norðurlöndum eru núna hundruð liðsmanna Ísis, íslamska ríkisins. Fjöldi þeirra er kominn til baka eftir að hafa barist með hryðjuverkasamtökunum, sem hafa staðið fyrir morðárásum og fjölmörgum hryðjuverkum í Evrópu. Þessir ÍSIS liðar eru frjálsir ferða sinna á Evrópska efnahagssvæðinu.  

Íslömsku hlaupastrákarnir og þeir sem mynda bræðralagið sem dregur sig út úr og myndar sín eigin hverfi með eigin reglur og siði í borgum Evrópu vilja enga fjölmenningu. Þeir vilja hafa sína einmenningu og gera kröfur til að við tökum hana upp. 

Fjölmenningarsinnarnir átta sig ekki á að forsenda fjölmenningar er að vera laus við fornaldarhugmyndafræði Íslam úr Evrópu.

Með þeirri fjölmenningarbaráttu sem "góða fólkið" stundar er ekki verið að berjast fyrir fjölmenningu heldur einmenningu fornaldartrúarbragða Íslam. 

 

 

Mýrdalurinn

Íslendingar eru í minnihluta í Mýrdalnum. Þessi staðreynd vekur upp ýmsar spurningar.

Gríðarleg fjölgun hefur orðið á aðstreymi og búsetu fólks af erlendu bergi brotið undanfarin ár. Sem betur fer hefur mikill meirihluti aðfluttra verið dugmikið gott fólk, sem hefur verið til góðs fyrir land og þjóð. 

Íslendingar eru fámenn þjóð. Við höfum sérstaka tungu og menningu. Viljum við ekki leggja eitthvað á okkur til að varðveita hvorutveggja? Þá þarf að gera kröfur til þeirra sem koma til fastrar búsetu, að þeir læri tungumálið og aðlagist  íslensku þjóðlífi sem fyrst. 

Á sma tíma verðum við að gæta þess, að takmarka aðflutning við það sem er viðráðanlegt til að íslenskt þjóðerni sem slíkt, tunga okkar og menning hverfi ekki í þjóðahafinu. Slíku slysi verður að afstýra.

Sem betur fer telur fólk, sem okkur er náið að siðum, trú og menningu, Ísland vera það eftirsóknarvert, að fleiri vilja flytja hingað en við getum auðveldlega ráðið við. 

Það er því með ólíkindum,að íslenska ríkisstjórnin skuli vera svo heillum horfin, að setja hvorki reglur né gera nánast nokkuð í því að efla og vernda íslenska menningu og tungu á þessum tímum, sem þess er mikil þörf.

Þvert á móti þá hamast ríkisstjórnin við að troða inn í  landið stórum hópum af fólki sem kemur ekki til að vinna og er frá menningarsvæðum, sem eru ólík okkar og reynsla nágrannaþjóðanna sýnir, að það fólk aðlagast ekki þjóðfélaginu hvorki lögum þess siðum eða reglu. Er ekki kominn tími til að koma í veg fyrir það?

Inntakið sem reynt er að fela.

Í helstu jóla kvikmynd þessara jóla segir frá stráknum Nikulási,búsettum í norðanverðu Finnlandi og var kallaður Christmas. Sagan snýst um hnípna þjóð í vanda, sem leitar að einhverju sem geti orðið til að bæta þjóðlífið. Hópur manna fer að leita að Álfheimum þar sem ætlað er að finna megi gleðina og hamingjuna. Nikulás finnur Álfheima og setur í gang verkstæði jólasveinsins og dreifir gjöfum einu sinni á ári. 

Jólin urðu skv. þessu til í Álfheimum. Inntak þeirra er með öllu óljóst utan þess, að Nikulás fer um á hreindýri og dreifir gjöfum. Þannig er nútímasagan um jólin.

Þetta fellur vel að þeirri hugmyndafræði, að aftengja jólin algerlega frá kristinni trú og helgisögunni um fæðingu Jesú og einn liður enn í þeirri viðleitni, að rótslíta kristnar þjóðir algerlega frá kristilegum grundvelli menningar sinnar. Þegar sagan þvælist fyrir er gripið til sögufölsunar eins og sést víða í kvikmyndaheiminum. Álíka merkileg sagnfræði eins og sagan um hinn norska Jesú,sem átti að hafa verið drepinn af Finnum, sem gerðu innrás. Norðmenn nútímans eru þó með það algerlega á hreinu, að Jesús hafi ekki fæðst í Noregi þar sem að vitringarnir komu að austan og þeir telja að þó leitað yrði með logandi ljósi mundu þrír vitringar ekki finnast í Svíþjóð.

Það endar sjálfsagt með því að fólk telur að Bart Simpson í þáttunum um Simpson fjölskylduna, hafi rétt fyrir sér þegar hann lítur upp úr kauptíðinni og gjöfunum og segir: 

"Erum við ekki að gleyma raunverulegu inntaki jólanna. Afmæli jólasveinsins".

 

Máttur myrkursins og afl ljóssins.

Biskupinn yfir Íslandi hefur tilkynnt,að helgihald falli niður um áramótin, kirkjurnar loka. Af því tilefni datt mér í hug myndband, sem var á samfélagsmiðlum af enskum presti og Douglas Murray gerði að umtalsefni í grein í DT þ.23 desember s.l.

Enski presturinn talaði til safnaðar síns fyrir framan jólatré og sagði m.a. "Við erum ekki kvikmyndahús eða fótboltavöllur, við erum fjölskylda bræður og systur sem komum saman á helgidögum til að sýna trú okkar og lotningu á hinum lifandi Jesú. Ég mun ekki loka á mína þjónustu nema mér verði meinað það skv. lögum, en þá mun ég berjast gegn lokun af öllum mætti og þeim krafti sem ég hef.

Kristin trú gegnir mikilvægu hlutverki í samfélaginu, en yfirvöld kirkjunnar ná ekki að fóta sig í núinu  og koma fram í auknum mæli sem baráttusamtök fyrir vinstri sinnaðri félagshyggju, baráttu gegn meintri loftslagsvá og fyrir því að skattgreiðendur taki við fleiri ólöglegum flóttamönnum og furðuveröld transhugmyndafræðinnar.

Þegar stofnun missir sýn á meginmarkmiði sínu, þá þarf engan að undra, að fólk hverfi frá enda skilið eftir vegalaust og án þess sem skiptir máli varðandi kristilega boðun. Í nýrri skoðanakönnun kom fram,að 73% fólks 15-21 árs telur sig ekki trúað og 76% þeirra sem eru 25-40 ára. Þetta eru uggvænlegar tölur. 

Þegar kirkjunnar yfirvöld horfa stöðugt á skuggahliðar og meinta ógn í stað þess að boða fagnaðarerindið um Jesú Krist og ljósið sem þeirri boðun fylgir í ópólitískri skírskotun án vísindahyggju heldur þeirri einlægu trú og von að hjálpræðið hlotnist fyrir trúna eins og Jesú boðaði. Þá er illt í efni. En slíka boðun geta þeir einir fært, sem eru brennandi í andanum og tilbúnir til að berjast fyrir að kirkjur séu opnar og kristið fólk veiti hvort öðru þann styrk og hjálp sem trúin ein getur fært fólki á erfileikatímum.

Fréttir berast af gríðarlega aukinni sjálfsmorðstíðni og auknum erfiðleikum fjölda einstaklinga vegna lokana og hamfaraboðskapar heilbrigðisyfirvalda sem og fleiri. Þá er mikilvægt að kristið fólk átti sig á því að það er meiri þörf fyrir það en á öðrum tímum og einstaklingarnir verða að geta fundið griðarstað fyrir trúna.   

Máttur myrkursins og afl ljóssins.

Biskupinn yfir Íslandi hefur tilkynnt,að helgihald falli niður um áramótin, kirkjurnar loka. Af því tilefni datt mér í hug myndband, sem var á samfélagsmiðlum af enskum presti og Douglas Murray gerði að umtalsefni í grein í DT þ.23 desember s.l.

Enski presturinn talaði til safnaðar síns fyrir framan jólatré og sagði m.a. "Við erum ekki kvikmyndahús eða fótboltavöllur, við erum fjölskylda bræður og systur sem komum saman á helgidögum til að sýna trú okkar og lotningu á hinum lifandi Jesú. Ég mun ekki loka á mína þjónustu nema mér verði meinað það skv. lögum, en þá mun ég berjast gegn lokun af öllum mætti og þeim krafti sem ég hef.

Kristin trú gegnir mikilvægu hlutverki í samfélaginu, en yfirvöld kirkjunnar ná ekki að fóta sig í núinu  og koma fram í auknum mæli sem baráttusamtök fyrir vinstri sinnaðri félagshyggju, baráttu gegn meintri loftslagsvá og fyrir því að skattgreiðendur taki við fleiri ólöglegum flóttamönnum og furðuveröld transhugmyndafræðinnar.

Þegar stofnun missir sýn á meginmarkmiði sínu, þá þarf engan að undra, að fólk hverfi frá enda skilið eftir vegalaust og án þess sem skiptir máli varðandi kristilega boðun. Í nýrri skoðanakönnun kom fram,að 73% fólks 15-21 árs telur sig ekki trúað og 76% þeirra sem eru 25-40 ára. Þetta eru uggvænlegar tölur. 

Þegar kirkjunnar yfirvöld horfa stöðugt á skuggahliðar og meinta ógn í stað þess að boða fagnaðarerindið um Jesú Krist og ljósið sem þeirri boðun fylgir í ópólitískri skírskotun án vísindahyggju heldur þeirri einlægu trú og von að hjálpræðið hlotnist fyrir trúna eins og Jesú boðaði. Þá er illt í efni. En slíka boðun geta þeir einir fært, sem eru brennandi í andanum og tilbúnir til að berjast fyrir að kirkjur séu opnar og kristið fólk veiti hvort öðru þann styrk og hjálp sem trúin ein getur fært fólki á erfileikatímum.

Fréttir berast af gríðarlega aukinni sjálfsmorðstíðni og auknum erfiðleikum fjölda einstaklinga vegna lokana og hamfaraboðskapar heilbrigðisyfirvalda sem og fleiri. Þá er mikilvægt að kristið fólk átti sig á því að það er meiri þörf fyrir það en á öðrum tímum og einstaklingarnir verða að geta fundið griðarstað fyrir trúna.   

Að ala nöðru við brjóst sér

Biskupakirkjan á Englandi hefur fundið fyrir því hvernig það er að ala nöðru við brjóst sér. Íslömsku hryðjuverkamennirnir í Liverpool voru teknir undir verndarvæng kirkjunnar og gátu því undirbúið hryðjuverkaárásina í hennar skjóli. 

Ekki er dregið í efa að margir kirkjunnar þjónar hafa mikinn áhuga og vilja til að láta gott af sér leiða og huga þá stundum ekki að því þegar verið er að misnota velvilja þeirra. Þetta getur leitt til fáránlegra viðbragða kirkjunnar þjóna eins og þegar þeir með fulltingi biskups hindruðu störf lögreglunnar með uppákomu í Laugarneskirkju um árið. 

Sami barnaskapur og hjá biskupnum forðum einkenndi þá í biskupakirkjunni  í Liverpool. Þar komu nokkrir múslimskir strákar og vildu kasta trú sinni að eigin sögn og gerast kristnir. Þeim var tekið fagnandi. Kirkjunnar menn athuguðu ekki að þessum mönnum hafði verið neitað um hæli og vísað úr landi í Bretlandi þegar þeir sóttust eftir að komast undir náðarfaðm kirkjunnar. Þeir voru teknir nánast undirbúningslaust inn í samfélag kristins fólks, en hjá þeim var þetta allt í plati af því að skv. trúarskoðunum múslima, þá mega þeir ljúga og svíkja alla sem eru ekki múslimar. 

Ekki má útiloka það að múslimskur hælisleitandi vilji skipta um trú. Kirkjunnar menn verða að gæta allrar varúðar í því sambandi einkum þegar liggur fyrir, að smyglararnir sem moka inn peningum fyrir að smygla fólki til Vesturlanda gefa þeim grundvallarráðleggingar eins og þær að henda öllum skilríkjum eins og vegabréfum, svo þeir geti haldið því fram, að þeir séu að koma frá stríðshrjáðum ríkjum eins og Sýrlandi eða Írak. Þeim er einnig ráðlagt af smyglurunum og raunar ýmsum lögmönnum hælisleitenda líka að skipta um trú og gerast kristnir að nafninu til. Þá njóti þeir verndar kristinnar kirkju og jákvæðar verði litið á umsóknir þeirra enda geti þeir  þá haldið því fram að þeir verði ofsóttir þegar heim er komið vegna trúskiptanna. Þannig lætur kristin kirkja í allri Evrópu þó síst kaþólska kirkjan misnota sig til að veita lögbrjótum skjól og hryðjuverkamönnum athvarf. Naðran þrífst því vel í náðarfaðmi kirkjunnar.

Kristin kirkja getur að sjálfsögðu haft skoðanir á þjóðfélagsmálum, en má ekki gleyma því að það eru stjórnvöld, ríkisstjórn og Alþingi sem stjórna í þjóðfélaginu og þeim reglum verður að hlíta sem þessir aðilar setja. Í Laugarneskirkju virtust kirkjunar yfirvöld hafa gleymt þessu grundvallaratriði. 

Kirkjan getur að sjálfsögðu mótað ákveðnar skoðanir um móttöku hælisleitenda og hefur gert það. En það merkilegasta við kristna kirkju á Vesturlöndum undanfarna tvo áratugi er að þeim virðist helst ekki koma neitt við nema múslimskir strákar sem þykjast vera á flótta undan harðræði heima fyrir á sama tíma og kristið fólk sætir mestum ofsóknum í löndum eins og Sýrlandi, Írak og raunar um allan hinn múslimska heim. Í Íran eru kerfisbundnar ofsóknir gegn kristnum og í Pakistan vegna laga um guðlast.

Ofsóknir gegn kristnu fólki í Sýrlandi og Írak leiða til þess, að því er ekki vært í flóttamannabúðum Sameinuðu þjóðanna. Kristið fólk eru hinir réttlausu og kristin kirkja Vesturlanda er svo upptekin við að ala nöðruna við brjóst sér, að hún hefur engin úrræði til að veita þeim hjálp sem mest þurfa á henni að halda. Trúarsystkinum okkar.  

Leiðtogar kristins fólks á Vesturlöndum hafa því miður brugðist eigin fólki, öryggi þess og hagsmunum.

Vöggustofusiðfræðin

Vöggustofusamfélagið eða eigum við e.t.v. frekar að kalla það barnfóstrusamfélagið okkar segir að það megi ekki kenna unglingum um það sem er þeim að kenna. Það geti valdið þeim vanlíðan, neikvæðni og  öðrum kvillum. 

Í fréttum er það helst, að unglingar birti nektarmyndir af sér á netinu gegn eða án gjalds og selja af sér nærbuxur o.s.frv. Í kjölfar þess koma margvíslegir vandamálafræðingar og segja, að það megi ekki kenna þeim um. Hverjum er þá um að kenna? 

Þessir unglingar hafa verið varaðir við. Auk heldur eiga þeir af eigin hyggjuviti að gera sér grein fyrir hvað þeir eru að gera og hvaða afleiðingar það getur haft. Af hverju má ekki segja þeim að það sé á þeirra ábyrgð og það sé þeim að kenna.

Hvert er vandamálafræðin komin ef að það er ekki gerandanum að kenna? Bera þá ríkisstjórninni, Guð eða foreldrar ábyrgðina?

Eitt það mikilvægasta sem þarf að kenna hverjum einstaklingi er að axla sjálfur ábyrgð á eigin gjörðum og gera sér grein fyrir að gjörðir hafa afleiðingar og þær geta bitnað á þeim. Sé það ekki gert þá eru vandamálafræðingarnir að senda frá sér kolgalin skilaboð, sem eru engum til góðs, en eykur á ábyrgðarleysi. 

Mikið lán var það fyrir mína kynslóð að vera laus við svona vandamálafræðinga og þurfa að sæta ákúrum foreldra og kennara þegar við áttum það skilið. Það er alla vega betri undirbúningur undir lífið en þessi skelfilega vöggustofuvistfræði.  

"Héðan í frá skaltu menn veiða"

Í Lúkasarguðspjalli segir frá því, að Pétur postuli hafi orðið felmtri sleginn þegar hann sá mátt meistara síns, þá er Pétur stundaði fiskveiðar og fallið til fóta Jesú og sagt:

"Far þú frá mér herra, því að ég er syndugur maður. Jesús svaraði og sagði "Óttast þú ekki, héðan í frá skalt þú menn veiða" Í framhaldi af því lögðu fyrstu lærisveinar Jesú, þeir Pétur Símonarson og bræðurnir Jakob og Jóhannes Sebedeussyni bátunum að landi og yfirgáfu allt og fylgdu honum.(Lúk.5.8-11)

Í rúm tvö þúsund ár hefur kirkjan og kirkjulegir þjónar litið á hlutverk sitt með þeim hætti, að þeir ættu að fara eins að og fyrstu lærisveinar Jesú og menn veiða, til að leiða fólk um rétta vegu sakir nafns Jesú og kenninga til að það mætti næðis og vellíðunar njóta í stað þess að þola eilífa útskúfun og eymd. 

Nú bregður svo við að íslenska þjóðkirkjan vill víkja frá fordæmi þeirra Sebedeussona og Péturs postula og fara inn á fyrri slóðir fiskveiða í stað sálnaveiða og taka fram báta sína og veiðiáhöld. Kirkjuráð hefur því mótmælt netaveiðibanni, Fiskistofu, í Faxaflóa, sem er sett til verndar laxa- og bleikjustofninum.

Sjálfsagt er þessi stefnubreyting þjóðkirkjunnar í anda nýju boðunar þjóðkirkjunnar um hinn dansandi trans Jesús.