Þjóðkirkjan

Franska tímaritið Charlie Hedbo birtir grínmyndir af ýmsum gerðum, m.a. af Múhameð, Jesú og Guði almáttugum í því skyni að hæðast að þeim og trúarskoðunum fylgjenda þeirra. Íslenska þjóðkirkjan hefur hafið kynningarherferð fyrir börn í anda Charlie Hedbo þar sem Jesús er teiknaður sem einhverskonar kynskiptings fígúra. Á ritstjórn Charlie Hedbo vita menn hvað þeir eru að gera. Spurning er hinsvegar hvort þeir á biskupsstofu vita hvað þeir eru að gera. Viti þeir ekki hvað þeir eiga að gera getur biskup og taglhnýtingar hennar notið þess sem Jesú sagði á krossinum.

"Guð fyrirgef þeim því þeir vita ekki hvað þeir gjöra".

Áður en kirkjuþing fyrir árin 2019 og 2020 hófust um síðustu helgi lá fyrir, að fjölda kristins fólks í þjóðkirkjunni var ofboðið með hvaða hætti þjóðkirkjan fór fram með myndbirtingunni af kynskiptings Jesú og fyrirhugaðri kynfræðslu fyrir börn og unglinga á forsendum samtakanna 78, þ.á.m. kvalalosta. Þrátt fyrir það þótti biskupi og hennar fólki rétt að hvika hvergi. Þá vissu þau líka hvað þau voru að gera og duttu þar með úr náðarfaðmi frelsarans. 

Ætla mátti, að á kirkjuþingi mundu verða snarpar umræður um málið. En svo varð ekki. Það sýnir e.t.v. betur en nokkuð annað hvar kirkjan er stödd. Það er enginn Kaj Munk eða Dietrich Bonhofer innan kirkjunnar, sem er tilbúinn að verða við ákalli Jesú um að menn taki sinn kross og beri hann.

Þessvegna varð til loðmullulegasta yfirlýsing,sem sést hefur frá nokkurri samkomu á Íslandi fyrr og síðar:

"Kirkjuþing 2020 þykir afar miður að jesúmynd í auglýsingu um sunnudagaskóla kirkjunnar hafi sært fólk. Ætlunin var sú að undirstrika fjölbreytileikann en hvorki særa fólk né ofbjóða."

Kirkjuþing segir þetta í lagi, en æ ef það særir ykkur þá finnst okkur það leiðinlegt. Er það skoðun Þjóðkirkjunnar að mikilvægast sé að leggja áherslu á fjölbreytileikann á kynferðissviðinu og mæla sem mest með honum? Á slíkt sértakt erindi við uppfræðslu sunnudagaskólabarna?

Stendur kristin trú ekki fyrir annað en sérstakar áherslur á kynhneigð fólks og kynlíf. Er fagnaðarboðskapur hins sagnfræðilega Jesú ekki inntakið í boðun Þjóðkirkjunnar? Sé ekki svo, hvaða þóknanlegan grundvöll hefur Þjóðkirkjan þá til að starfa í þjóðfélaginu sem kristinn söfnuður. Af hverju eiga skattgreiðendur að standa undir þessum söfnuði? 

Á Kirkjuþingi var einnig rætt um loftslagsbreytingar og ályktað á svipuðum forsendum og samtökin extinct rebellion, þá var ályktun um að opna landamærin fyrir ólöglegum innflytjendum í anda no border samtakanna, vísað til nefndar. Hvorutveggja sýnir að Þjóðkirkjan er  að breytast í stjórnmálasamtök úr því að vera kirkja Jesú Krists.

Í Nígeríu hafa tugir þúsunda kristinna manna verið teknir af lífi á undanförnum árum vegna trúar sinnar. Það sem liðið er af þessu ári hafa meir en 1.200 kristins fólks verið tekið af lífi vegna trúar sinnar í Nígeríu og álíka fjöldi hlotið varanleg örkuml vegna trúarinnar, ungum kristnum stúlkum er einnig rænt í stórum stíl. Þetta er bara í Nígeríu. En það er hart sótt að kristnu fólki víða í heiminum og tugir þúsunda kristinna eru drepin árlega vegna trúar sinnar. Í Nígeríu og víðar eru til kennimenn eins og Munk og Bonhofer, sem bera sinn kross fyrir trúna og meðbræður sína jafnvel þó það kosti þá lífið.

Ég hef ítrekað skorað á biskup og íslensku þjóðkirkuna að taka sérstaklega upp málefni kristins fólks sem sætir ofsóknum í heiminum, en hún hefur engan áhuga á því. 

Íslensku Þjóðkirkjunni er sama um ofsóknir gegn kristnu fólki og sér ekki neina ástæðu til viðbragða. Engin tillaga hefur komið fram um að aðstoða sérstaklega kristið fólk sem býr við raunverulegar ofsóknir. Engin tillaga um að taka við kristnum fjölskyldum sem sæta ofsóknum. Nei það á ekki upp á pallborðið hjá Þjóðkirkjunni og þessum furðulega biskup hennar. Örlög kristins fólk sem sætir ofsóknum skiptir þessa pópúlista ekki máli.

Á sama tíma ályktar Þjóðkirkjan að bjóða eigi múslima sem hingað koma á vegum smyglhringja með ólöglegum hætti velkomna þrátt fyrir að innan við 10% þeirra sem þannig koma séu í einhverri hættu og nánast enginn sem býr við sömu ógn og hundruð þúsunda kristins fólks í löndum múslima.

Í ljósi asnasparka biskups og umræðunnar á síðasta Kirkjuþingi og þá frekar skorts á umræðunni á kristið fólk þá lengur samleið með þessum söfnuði sem nefnist Þjóðkirkja. 

Þjóðkirkjan

Þjóðkirkjan vinnur ötullega að því að afkristnivæða þjóðina. Trúleysingjum og þeim sem telja sig eiga eitthvað sökótt við Guð almáttugan finnst það vafalaust gott. 

Á heimasíðu þjóðkirkjunnar birtist auglýsing um sunnudagaskóla þjóðkirkjunnar þar sem Jesú dansar undir regnbogafána með brjóst og lendar sem fagursköpuð kona. Væntanlega tilvísun til þess að hann hafi verið kynskiptingur eins og það hét í minni sveit.

Jesús er sagnfræðileg persóna og kirkjan byggir tilvist sína á því sem Jesús stóð fyrir í lifanda lífi. Hann var karlmaður, sem virti réttindi kvenna, sem var sérstakt í því þjóðfélagi sem hann bjó, þar sem staða konunnar var ekki ólík því sem er í núverandi Afganistan. Hann gerði auk þess stórkostlega hluti, kraftaverk, en það sem mestu máli skiptir hann boðaði fagnaðarerindið um upprisu mannsins frá dauðum og eilíft líf. Hann reis upp frá dauðum. Á þessu byggist og hefur byggst boðun allra kirkjudeilda í 2000 ár þangað til íslenska þjóðkirkjan breytir Jesú í kynskipting, sem virðist ekki eiga sérstakt erindi við samtímann. 

Mér er ljóst og hefur verið, að um nokkurt skeið, hefur æðsta stjórn þjóðkirkunnar verið slík, að trúfræðileg kristileg boðun og skírskotun hefur verið henni um megn vegna pópúlískra tilburða, afskipta af pólitík og takmarkaðrar trúarlegrar þekkingar ekki síst á öðrum trúarbrögðum. Fólk hefur sagt sig úr þjóðkirkjunni í stórum stíl og upp á síðkastið oft sannkristið fólk, sem samsamar sig ekki lengur með því rugli sem bískup Íslands og hennar fylgifiskar standa fyrir. 

Margir prestar þjóðkirkjunnar eru einlægir í sinni boðun og óar við þeirri þróun sem orðið hefur innan æðstu stjórnar þjóðkirkjunnar, en þeir hafa hingað til borið harm sinn í hljóði. Nú verður ekki við það unað að þeir geri það lengur. Þessir menn ættu að minnast þess að Jesú gerir þá kröfu til þeirra sem boða kristna trú að þeir séu brennandi í andanum. Enginn prestur þjóðkirkjunar sem er brennandi í andanum getur samsamað sig með þessari vitleysu sem þjóðkirkjan stendur nú fyrir. Þeir geta ekki þagað.  

Þess verður að krefjast af þeim kennimönnum íslensku þjóðkirkjunnar, að þeir láti í sér heyra og mótmæli því með hvaða hætti þjóðkirkjan kynnir Jesú fyrir börnum og unglingum, sem dansandi kynskiptingi undir regnbogafánanum. Geri enginn þeirra neitt í því að andmæla afkristnunartilburðum æðstu stjórnar þjóðkirkjunnar er ekki annað fyrir okkur kristið fólk að gera en að viðurkenna, að við eigum ekki heima í þessum söfnuði og það er enginn þar sem lyftir gunnfána til varnar fyrir trúna á Jesú Krist.  

Á sama tíma verður að taka upp baráttu fyrir því að ákvæðið um að hin evangelíska lútherska kirkja sé þjóðkirkja verði afnumið úr stjórnarskrá og hún klippt endanlega frá ríkisvaldinu og afnumdir sérstakir styrkir til hennar og sérstaða presta hennar og annarra starfsmanna verði felld niður.  

 

 

 

 

Fyrrum formaður Viðreisnar skákar Samfylkingunni út í horn í fáránleikanum

Stofnandi og fyrsti formaður Viðreisnar skrifar athyglisverða grein í Morgunblaðið undir heitinu "Ég er ekki rasisti en..

Greinarhöfundur telur,að Viðreisn eigi ekki frekari atkvæða von hjá Sjálfstæðisfólki eða fólki hægra megin við miðju og jafnvel á miðju stjórnmálanna og því sé helst atkvæðavon að höfða til hefðbundins fylgis Samfylkingarinnar og yfirbjóða Samfylkingarfólk í rangnefnum og merkimiðapólitík.

Greinin er árás á skrif formanns Miðflokksins um samtökin BLM.  Greinarhöfundur telur Sigmund slíkt úrhrak að heimilt sé að hengja merkimiða ófrægjingar á hann m.a. að hann sé rasisti.

Skilgreiningar greinarhöfundar á því á hverja skuli hengja rasistaheitið er athyglisverð. 

Greinarhöfundur telur að gulu stjörnu rasismans skuli hengja á alla þá, sem segi: Öll líf skipta máli, en ekki bara svört. Fáir hafa slegið met fáránleikans jafn rækilega. 

Þá segir, að þeir sem þannig tali séu slægir stjórnmálamenn, sem séu að fiska í gruggugu vatni. Greinarhöfundi kemur annaðhvort ekki til hugar eða hann telur ekki pólitískt praktískt að nefna það, að einhverjir séu til, sem fari ekki í kynþáttaaðgreiningu og telji öll líf óháð því hvers litar og kynþáttar fólk er skipti máli. Nei að mati greinarhöfundar eru þeir sem þannig tala rasistar. Hlutum er snúið á hvolf eins og sósíalistum og systurflokkum þeirra fasistum og nasistum hefur tekist betur að gera en nokkrum öðrum.

En þetta er ekki nóg greinarhöfundur hefur öðlast sýn á því hvers konar skepnur það eru, sem tala um að öll líf skipti máli og eru þar af leiðandi rasistar og því fylgir að mati greinarhöfundar að slíkt fólk er: marhnútar, afætur, talar háðslega um "góða fólkið", rétttrúnaðinn og fórnarlambamenningu. En ekki nóg með það svona dýrslegar skepnur sem segja að öll líf skipti máli geri líka gys að konum, og fötluðum í góðra vina hópi.

Jafnan er fullkomin og skilgreiningin slík að ólíklegt verður að telja að helstu hugmyndafræðingar Samfylkingarinnra Logi formaður og Ágúst frændi minn Ágússon nái að toppa hana.

Kynferðisleg árás?

Fyrir rúmu ári varð ég fyrir "kynferðislegri árás." Á þeim tíma gerði ég mér hvorki grein fyrir að um árás væri að ræða né eitthvað kynferðislegt. 

Ég hafði verslað í kjörbúð á Spáni og þegar ég kom út,sá ég að nokkru á undan gekk ung kona við hækju með tvo innkaupapoka og var í nokkrum vandræðum með að komast leiðar sinnar. Ég bauðst til að halda á pokunum meðan við ættum samleið og var það þegið með þökkum.

Þegar leiðir okkar skildust afhenti ég henni pokana og hún laut þá fram og kyssti mig leiftursnöggt á sitt hvora kinnina. Hún sparn síðan við fótum og snéri sér öndverðri og við gengum hvort sína leið.

Þetta atvik hafði engin áhrif á mig enda gerði ég mér þá ekki grein fyrir að um væri að ræða kynferðislega árás. Ég átti ekki andvökunætur og þurfti hvorki að leita til sálfræðinga eða geðlækna og ber engin varanleg sár á sál eða líkama.

Breska blaðið the Daily Telegraph skýrir frá því í dag, að vörubíll hefði lent í hremmingum við að komast leiðar sinnar undir brú og kona á sjötugs aldri hefði leiðbeint bílstjóranum. Þegar bílinn var kominn framhjá brúnni vatt annar mannanna sem í bílnum var sér út úr bílnum, þakkaði konunni og kyssti hana á kinnina.

Lögreglan í Derbyshire á Englandi lýsir nú eftir vitnum að þessari "kynferðislegu árás" mannsins, sem hefði ekki beðið konuna um leyfi áður en hann kyssti hana á kinnina. Ekki fer sögum af því að konan hafi óskað eftir því að lögreglan hefði afskipti af málinu, en hún gerir það engu að síður, því að miklu skiptir að gæta að lögum og reglum í samfélaginu.

Skáldið kvað á sínum tíma: "Siðferðið síst má án þess vera, en of mikið af öllu má þó gera, of mikið."

  

 

 

 

Höldum við upp á páska?

Við hugsum um páska sem upprisuhátíð, þar sem Jesús reis upp eftir krossfestinguna. Það sem gerðist á páskadagsmorgun er mikilvægasta undirstaða og grundvöllur kristinnar trúar. Það er fagnaðarerindið sem kristnu fólki ber að boða allri heimsbyggðinni. Sigur lífsins yfir dauðanum. 

Páskahátíðin var ævaforn hátíð Gyðinga og okkar upprisuhátíð, sem við nefnum líka páska á ekkert skylt við páskahátíð þeirra.

Skv. þjóðsögunni í 12. kafla annarrar Mósebókar er vísað til orðræðu guðs Gyðinga við Móse og bróður hans Aron. Guðinn segir þeim að hann ætli að deyða alla frumburði í Egyptalandi og segir þeim bræðrum að slátra gallalausu hrútlambi og rjóða blóðinu á dyrastafinn og þá muni engill dauðans fara framhjá. Guðinn sagði þeim að Gyðingar skyldu árlega halda páskahátíð árlega kynslóð eftir kynslóð til að minnast þessara fordæmalausu drápa ungbarna á grundvelli kynþáttahyggju. 

Okkar trúarbrögð hafa ekkert með páskahátíð Gyðinga að gera að öðru leyti en því, að Jesú var drepinn nokkru fyrir páskana og reis upp á páskadagsmorgun. Það að óska hver öðrum gleðilegra páska er því vafasöm skírskotun til óðgeðfelldrar hugmyndafræði um kynþáttabundin fjöldamorð framin af almættinu, en sem betur fer er skírskotun okkar vegna þeirrar kveðju, skírskotun til ljóssins og lífsins en ekki myrkursins og dauðans.  

Það er því spurning hvort kristið fólk á að tengja helstu trúarhátíð sína við páska. Saga Gyðinga um páskahátíðina og þau hryðjuverk sem þá átti að hafa verið framin er andstætt kristilegri hugsun og hugmyndafræði.

Farið og gjörið allar þjóðir veraldar að mínum lærisveinum sagði Jesú. Okkar trúarbrögð eru ekki bundin við þjóð, kynþætti litarhátt, konur, karla þræla eða frjálsborna.

Boðun Jesú er fyrir alla og ítrekað kemur fram í okkar fræðum og frumkristninni að: "Guð fer ekki í manngreinarálit."  Páskaboðskapur Gyðinga á því ekkert skylt við kristna boðun. 

Páskahátíð Gyðinga vísar til dauða, fordóma og kynþáttahyggju. Okkar páskahátíð visar til þess gagnstæða. Lífsins, upprisunnar, vonarinnar um endurlausn og eilíft líf sem býðst öllu fólki fyrir góð verk og trúna á Jesú Krist. Minnumst þess fagnaðarboðskapar hvort heldur við óskum fólki gleðilegra páska eða gleðilegrar upprisuhátíðar. 

Gleðilega upprisuhátíð kæru vinir. 

Lokaðar kirkjur

Svo mjög hefur kristnum þjóðum fleygt fram í trúleysi sínu, að nú þykir rétt á viðsjárverðum tímum, að skella öllum kirkjum í lás og stunda sjáluhjálp á netinu.

Í 2000 ár hafa kirkjur verið griðastaður trúðara, á hverju sem hefur dunið. Drepsóttir og styrjaldir hafa ekki megnað að loka kirkjum. Þvert á það sem nú er, þá hafa kirkjunnar þjónar talið það vera mikilvæga skyldu sína að veita styrk í neyð með vísun til kristinnar trúar og lagt áherslu á mátt bænarinnar og einstaklingsbundna aðstoð og sáluhjálp. Nú opna prelátar  fjarfundarbúnað og básúna út í tómið.   

Af gefnu tilefni vegna helstu raunverulegu trúarhátíðar kristins fólks, sem fer í hönd í Dymbilviku og upprisuhátíðinni í framhaldi hennar, þá er vert að spyrja hvort kirkjuleg yfirvöld hafi farið fram á að hafa messur á föstudaginn langa og páskadag, með þeim hætti að fyllsta öryggis sé gætt, varðandi fjarlægð kirkjugesta hver frá öðrum o.fl. 

Kirkjulegar athafnir eru því miður jafnan illa sóttar og á það líka við um messur á upprisuhátíðinni. Sú kirkja er ekki til á höfuðborgarsvæðinu og víðar, þar sem messur geta ekki farið fram þannig, að tryggt sé að meir en tveir metrar séu á milli kirkjugesta. Vandamálið er þá, að fá undanþágu frá hámarksfjölda á samkomum og gera ráðstafanir sem eru í sjálfu sér einfaldar til að tryggja sóttvarnir og öryggi kirkjunnar þjóna og þeirra sem vilja taka við kristilegum boðskap. 

Telji yfirstjórn þjóðkirkjunnar enga ástæðu til að sækjast eftir því að opna kirkjur og veita þá þjónustu sem kirkjunni er ætlað að veita að viðhöfðum öryggisreglum, þá er hætt við því að hin hefðbundna kirkja hafi týnt hlutverki sínu og muni í framtíðinni standa í enn stærra tómi vantrúar og vonleysis.

Uns til þess kemur að virk kristileg boðun leysi hana endanlega af hólmi. 

Katrín Jakobsdóttir og hugmyndafræðilegur skyldleiki.

Í dag lýsti Katrín Jakobsdóttir því yfir að hún væri hugmyndafræðilega skyld þeim Bernie Sanders hinum amríska og Varoufakis hinum gríska.

Bernie Sanders er maður sem dásamar kommúnistastjórnirnar á Kúbu og Venesúela. Vegna óstjórnar í Venesúela, streyma hingað hælisleitendur sem flýja dýrðarríkið, sem ætla má að þau Bernie og Katrín hafi svo miklar mætur á. Þá vill Bernie þessi gera allt fyrir alla á annarra kostnað eins og góðir sósíalistar gera jafnan þangað til þeir eru búnir með peninga annarra.

Svo er það hugmyndafræðilegi skyldleiki forsætisráðherra og fyrrum fjármálaráðherra Grikklands Varoufakis sem fór úr ríkisstjórn rótæks sósíalistaflokks, af því að hann var ekki nógu róttækur fyrir kommúnistann Varoufakis. Varoufakis hefur mikið og stórt horn í síðu frjálsrar samkeppni og markaðsbúskapar. En sú hugmyndafræðilega nálgun hans fellur heldur betur í kramið hjá íslenska forsætisráðherranum. 

Íslenski heilbrigðisráðherrann flokkssystir forsætisráðherra framkvæmir nú sem mest hún má stefnu þeirra Katrínar og Varoufakis með þeim afleiðingum að fjöldi fólks er á biðlista eftir bráðaaðgerðum og þarf að bíða mánuðum og jafnvel árum saman sárþjáð eftir nauðsynlegum aðgerðum af því að vondu kapítalistarnir á Íslandi mega ekki græða og þá er betra að velja dýrari valkost jafnvel þó að útlendir kapítalistar græði.

Engan þarf að undra þó ýmislegt gangi miður hjá ríkisstjórn hæstlaunaðasta forsætisráðherra Evrópu og ríkisstjórnin hennar hafi gert sitt til að eyðileggja góðærið, þegar pólitísk skírskotun ráðherrans og samsömun er við mestu vinstri öfgarnar í Evrópu og Ameríku.  

 

 

Fjöldamorðin í Dresden

Fyrir nokkru minntust þjóðarleiðtogar heims þess, að 75 ár eru liðin frá því að heimurinn sá hryllinginn í Auswitch fangabúðunum. Þá var skipulögð útrýmingarherferð á Gyðingum staðfest. Flestum er óskiljanlegt, að mannleg grimmd og ónáttúra geti náð þeim hæðum að myrða milljónir til að útrýma heilum kynþætti. Slíkt má ekki endurtaka sig. 

Í dag eru liðin 75 ár frá öðrum fjöldamorðum. Engir þjóðarleiðtogar mæta til funda eða fordæma þau. Þetta eru morðin á saklausu fólki í þýsku borginni Dresden. Bretar og Bandaríkjamenn gerðu gríðarlegar sprengjuárásir á borgina með þeim fyrirsjáanlegu afleiðingum að meirihluti borgarbúa dó. Tala látinna er á reiki, en settar hafa verið fram ágiskanir um að allt frá 25.000 manns til yfir 100 þúsund hafi dáið í loftárásunum. 

Loftárásirnar á Dresden voru gerðar þegar Þjóðverjar voru komnir að fótum fram í stríðinu. Rauði herinn var við landamærin í austri og Bandarísku og bresku herirnir við landamærin í vestri. Uppgjöf Þjóðverja var fyrirsjáanleg bara spurning um hvenær. Dresden var menningarborg. Þar voru engin hernaðarleg mannvirki eða annað sem skipti máli varðandi hernað eða varnir Þjóðverja. Árásin á Dresden var með öllu ástæðulaus. Þeir sem tóku ákvörðunina vissu að þúsundir óbreyttra borgara mundu deyja og hernaðarleg þýðing árásarinnar væri engin. Samt gerðu Bretar og Bandaríkjamenn sig seka um þessa óafsakanlegu grimmd gagnvart óbreyttum borgurum, sem höfðu ekkert til saka unnið.

Hryðjuverk? Stríðsglæpur?

Í sumar verða 75 ár liðin frá kjarnorkuárásum á japönsku borgirnar Hirhoshima og Nagasaki þar sem yfir 100 þúsund óbreyttir borgarar voru drepnir. Var einhver afsökun fyrir þeim árásum? Af hverju þurfti að ráðast á Nagasaki eftir að eyðileggingarmáttur sprengjunnar og morðanna í Hiroshima var öllum ljós?

Sagt er að Truman Bandaríkjaforseti hafi sagt frá því á leiðtogafundi Bandamanna, að Bandaríkjamenn ættu kjarnorkusprengju og spurning væri hvort ætti að nota hana. Sagt er að Stalín og Churchill hafi verið eindregið fylgjandi því þannig að það var sameiginleg ákvörðun leiðtoga Bandamanna að standa að þessum fjöldamorðum á óbreyttum borgurum. 

Eru kjarnorkuárásirnar á Hirhoshima og Nagasaki afsakanlegar?

Sé svo hvað afsakar þær?

Að frátaldri þeirri geðveiki að ætla að útrýma kynþætti, er þá einhver munur á því að steikja fólk í gasofnum eða vítislogum sprengja sem falla af himni ofan.

Bandaríkjamenn og Bretar ættu að setja sjálfa sig undir sömu mælistiku og þeir nota gagnvart öðrum og Rússar ættu að viðurkenna stríðsglæpi í síðari heimstyrjöld eins og útrýmingu um þriggja milljóna Þjóðverja í Austur Evrópu eftir uppgjöf Þjóðverja sem og ýmissa annarra hryðjuverka. 

En sekur er sá einn sem tapar. 

En til þess að mannleg grimmd og ónáttúra nái aldrei hæðum á ný, þá þurfa allir að kannast við sinn hlut og fordæma óafsakanleg hryðjuverk gagnvart saklausu fólki. Miklu skiptir í því efni að sigurvegararnir séu ekki undanskildir.

 

Dresden var menningarborg. Engin hernaðarmannvirki voru í borginni eða annað sem hafði hernaðarlega þýðingu. Þjóðverjar voru komnir að fótum fram í styrjöldinni. Rauði herinn var við landamæri Þýskalands í austri og Bretar og Bandaríkjamenn við landamærin í Vestri. Öllum var ljóst að ekki var spurning um að uppgjöf Þjóðverja væri á næsta leiti. Spurningin var bara hvenær ekki hvort. 

Miðað við þessar aðstæður er með öllu óskiljanlegt að bresk og bandaríks hernaðaryfirvöld skyldu ákveða að fremja þessi fjöldamorð. Fjöldamorð á saklausu fólki eru alltaf óafsakanleg og ekki skiptir máli hvort 

Sérkennilegt réttlæti. Aðeins 1.6% kvótaflóttamanna eru kristnir.

Kvótaflóttamenn eru þeir, sem ríkisstjórnin felur Rauða Krossinum að velja til að koma til landsins á kostnað skattgreiðenda. Lítið eftirlit er með því hvernig þetta verkefni er leyst af hendi. Hvort þeir sem mest þurfa á að halda njóti þeirra forréttinda að fljúga til Íslands og búa hér við betri aðstæður, en ríkið er tilbúið til að búa verst settu íslensku ríkisborgurunum. 

Ráðuneytisstjóri forsætisráðuneytisins kynnti þá stefnu ríkisstjórnar Íslands þ.18.desember s.l., að íslenska ríkisstjórnin ætlaði að stórauka innflutning á svonefndum kvótaflóttamönnum. Á þessu ári hefur ríkisstjórnin flutt inn 74 kvótaflóttamenn og heimilað 311 sögðum flóttamönnum til viðbótar dvöl og uppihald í landinu eða alls 385. Sambærileg tala fyrir Bandaríkin miðað við fólksfjölda eru 18 manns. 

Nokkur atriði vekja athygli. Í fyrsta lagi þá virðist sú stefna Sameinuðu þjóðanna að flóttamenn fái aðstöðu sem næst heimabyggð fokin út í veður og vind. Í öðru lagi er þeim hópi flóttafólks, sem á við mestu erfiðleika að búa ekki sinnt. 

George Carrey fv. erkibiskup í Canterbury hefur hafið rannsókn á hvers vegna hlutfall kristinna kvótaflótamanna er sáralítið. Aðeins 1.6% af kvótaflóttafólki til Bretlands er kristið fólk. Hlutfallið í öðrum Evrópuríkjum er svipað.

Kristið fólk og Yasidar hafa búið við mestu ofsóknir í borgarastyrjöldinni í Sýrlandi, en samt eru þeir nánast ekki gjaldgengir til að njóta hjálparstarfs kristinna ríkja Vestur- Evrópu. Aðeins 16 af hverjum 1000 kvótaflóttamönnum sem koma til Vestur-Evrópu eru kristnir hinir eru Múhameðstrúar. Segir þetta einhverja sögu. Já e.t.v. þá, að kristnu fólki er ekki vært í flóttamannabúðum Sameinuðu þjóðanna af því að þar er það ofsótt líka. Þeir sem velja kvótaflóttafólk ættu að huga að þessu ef þeir eru að vinna vinuna sína með eðlilegum hætti.

Hvaða mannúð er fólgin í því, að skilja eftir þá sem mest þurfa á aðstoð að halda.Biskupinn yfir Íslandi, sem talar meira fyrir innlfutningi á flóttamönnum en boðun Jesú , ætti að fá úttekt á því hvað hátt hlutfall kvótaflóttamanna hér eru kristnir, hvað hátt hlutfall eru Yasidar og hvað hátt hlutfall eru Múhameðstrúar. En e.t.v. finnst henni sér ekki koma það við.

Getur það verið stefna biskupsins yfir Íslandi, Rauða krossins og ríkisstjórnarinnar sé að það eigi að skilja kristið fólk eftir og hafa það útundan á meðan þeir sem minna þurfa á aðstoð að  halda eru fluttir til þess Íslands sem einu sinni játaði kristna trú og gerir það í sjálfu sér enn að nafninu til. 

 

Friðarins jól

Í fyrri heimstyrjöld stóð þýskur hermaður varðstöðu á hernumdu svæði í Frakklandi á jólanótt. Breskur hermaður sem, hafði orðið viðskila við liðsmenn sína sá þýska hermanninn og mundaði byssuna til að skjóta hann. Á sama augnabliki dró ský frá fullu tungli og breski hermaðurinn sá andlit þýska hermannsins greinilega. Allt í einu hóf þýski hermaðurinn auglit sitt til himins og fór að syngja "Heims um ból".  Breski hermaðurinn lét byssuna síga og hlustaði á yndislegan sönginn og ákvað að skjóta ekki og fara til baka.

Allmörgum árum síðar var stórt farþegaskip á leið yfir Atlantshafið til Bandaríkjanna á aðfangadag. Fjöldi farþega var um borð og meðal þeirra frægur þýskur söngvari. Skipstjórinn bað hann um að syngja Heims um ból á aðaldekkinu þegar kvöldaði. Veður var kyrrt, tunglið var komið upp og gekk sinn gang. Þýski stórsöngvarinn horfði til himins og hóf síðan upp raust sína og söng "Heims um ból". Þegar hann hafði lokið söng sínum vék sér að honum maður og spurði hvort hann minntist þess að hafa staðið varðstöðu í fyrri heimstyrjöld á ákveðnum stað í Frakklandi fyrir mörgum árum á aðfangadagskvöld. Söngvarinn sagðist muna vel eftir því. Þá sagði sá sem vék sér að honum. Ég var þar líka og ætlaði að skjóta þig. En þegar þú byrjaðir að syngja og eftir það, þá gat ég ekki fengið það af mér. Þú átt söngnum það að þakka, að þú ert hérna núna.

Þessi saga segir okkur að í miðri vifirringu styrjaldar, þá horfir kristið fólk til þess, að jólin eru táknmynd friðar og velferðar alls mannkyns. Það er okkar að reyna að tryggja það, að þannig geti allt kristið fólk notið jólahátíðarinnar. Við Íslendingar höfum verið svo gæfusöm þjóð, að hafa notið friðar öldum saman og getað rækt trú okkar óáreitt. Fjöldi annarra kristinna er ekki svo lánsamur.

Skýrsla sem unnin var fyrir breska utanríkisráðuneytið og kom út í s.l. maímánuði segir að sumsstaðar á jörðinni séu útrýming kristins fólks svo mikil og skipulögð að raunverulega sé um þjóðarmorð að ræða. Þar sem vagga kristninnar stóð í Mið-Austurlöndum hafa árásir á kristna verið hvað mestar og fjöldi kristinna í Írak eru nú rúmlega 100 þúsund, en þeir voru árið 2003 ein og hálf milljón. Lagt er til að þess verði krafist af ríkjum í Mið-Austurlöndum, Egyptalandi og löndum norðanverðrar Afríku, að þau hlutist til um að tryggja réttindi og öryggi kristins fólks og fjallað um það hvernig þjóðir heims geti lagt sitt að mörkum og leiðir til þess að tryggja trúfrelsi kristins fólks.

Í stefnuskrá breska Íhaldsflokksisn fyrir síðustu kosningar kom fram, að flokkurinn ætlar að beita sér fyrir að þær tillögur, sem koma fram í skýrslunni nái fram að ganga. Boris Johnson forsætisráðherra mun hafa brugðið verulega þegar hann var utanríkisráðherra Breta þegar hann sá þær staðreyndir, sem eru fyrir hendi um ofsóknir á hendur kristnu fólki og  hvað það þarf að þola. Að jafnaði eru 12 kristnir drepnir í trúarbragðaofsóknum á hverjum einasta degi.

Í jólaávarpi sínu í dag mun Boris Johnson lýsa yfir samúð með kristnu fólki sem sætir ofsóknum um allan heim og heita því að styðja það til að það geti iðkað trú sína og segja;

"Í dag umfram aðra daga, vil ég að við minnumst kristins fólks um allan heim, sem þarf að þola ofsóknir" og síðan; "Sem forsætisráðherra vil ég breyta ákveðnum hlutum. Við munum standa með kristnu fólki hvar sem er í algerri samstöðu og verja réttindi ykkar til að iðka trúarbrögð ykkar hvar sem er í heiminum" 

Þessi boðskapur breska forsætisráðherrans og stefnumörkun Íhaldsflokksins fyrir síðustu kosningar um að standa vörð um réttindi kristins fólks í heiminum er kærkomin nýlunda í hinum vestræna heimi. Fram að þessu hafa stjórnmálamenn Vestur Evrópu og því miður kristnar kirkjur látið eins og þeim komi málið ekkert eða lítið við. 

Nú skiptir máli að orðunum fylgi athafnir og kristnar þjóðir fylki sér einhuga undir þann gunnfána frelsis og mannréttinda, sem Boris Johnson talar um og gæti þess að kristið fólk njóti mannréttinda hvar sem er í heiminum og fylgi því eftir með þeim hætti, sem þörf krefur til að sá árangur náist, að kristið fólk hvar sem er í heiminum megi njóta friðarjóla og geti iðkað trú sína án stöðugs ótta. 

Ég óska ættingjum mínum og vinum sem og landsmönnum öllum og kristnu fólki hvar sem er í heiminum;

GLEÐILEGRA JÓLA.