Hefur þú bréf upp á það?

Í valdatíð danskra arfakonunga var það alsiða að undirdánugir þegnar hans máttu ekkert nema þeir hefðu bréf upp á það að mega gera það sem bréfið heimilaði. Valdsmenn þess tíma spurðu því jafnan þeirrar einu spurningar hvort menn hefðu bréf upp á það. Þjóðfélag einvalds- og arfakonunga miðaði við að allt væri bannað nema það væri sérstaklega leyft og þá greindu konungsbréfin milli sektar og sakleysis. 

Eftir langa baráttu og harða varð til þjóðfélag lýðfrelsis þar sem viðmiðunin var að allt væri leyfilegt nema það væri bannað.

Nú hefur slegið í bakseglin fyrir þá sem unna frelsinu og vilja sem minnst afskipti ríkisins af borgurunum. Lög og reglur eru sett í miklum móð til að lögbinda sem flest í mannlegri starfsemi. Hetjur eftirlits- og leyfisveldisins leggja til og fá samþykktar nýjar reglur sem takmarka frelsi einstaklinga og atvinnulífs. Einhver þarf að hafa eftirlit með frumskógi regluverksins og þá ríða valdsmenn græna hagkerfisins, gjaldeyrisreglnanna, fjármálareglnanna, samkeppnisreglnanna, lánareglnanna o.s.frv. vígreifir fram á sviðið stöðugt fleiri og fleiri til að hafa afskipti af því sem áður var talið eðlileg mannleg starfsemi og verðmætasköpun.

Dæmið um manninn sem vildi skapa verðmæti með því að vinna skelfisk er lýsandi dæmi fyrir ríkis- og haftahyggju. Hann fékk bréf á bréf ofan þar sem allt var byggt á óraunhæfum valdboðum og þrátt fyrir að viðkomandi ríkisstofnun hafi haft algjörlega rangt fyrir sér skal maðurinn samt borga vitleysuna.

Á sama tíma bjástra alþingismenn við arfavitlaus frumvörp sjávarútvegsráðherra um að skattleggja frjálsa atvinnustarfsemi út yfir öll siðræn mörk og setja tálmanir á þá sem fiskveiðar stunda þannig að kommissarar ríkisvaldsins og stjórnmálamenn hafi með heill og hamingju mikilvægust atvinnugreinar á Íslandi að gera oft á tíðum að geðþótta.

Það þarf að vinda ofan af allri þessari vitleysu í landi frjálsborins fólks og segja Evrópusambandinu að við séum ekki lengur með í því að takmarka frelsi borgaranna þannig að þeim sé ekki lengur leyft að stunda eðlilega mannlega starfsemi án þess að hafa kanselíbréf upp á það.

Til hvers var þá annars baráttan háð fyrir lýðræði og mannréttindum þar með talið atvinnufrelsinu?

Landamæraeftirlit

Íslensk stjórnvöld hafa yppt öxlum og brosað aulalega þegar talað hefur verið um að taka upp virkt landamæraeftirlit við komu fólks til landsins. Sagt er að sé ekki hægt vegna Schengen samstarfsins.

Þetta er rangt.

Það er hægt að halda uppi virku og árangursríku eftirliti með komu fólks til landsins og það hefur sýnt sig að stjörnvöld eru tilbúin til aðgerða til að koma í veg fyrir komu  erlendra meðlima vélhjólagengja. Það sama gildir ekki gagnvart öðrum.

Hingað hafa ítrekað komið einstaklingar sem hefur verið vísað úr landi. Það hefur komið fólk með meiriháttar glæpaferil á ferilskrá sinni. 

Útstöðvar Schengen í Austur Evrópu, Grikklandi og Ítalíu sem og víða annarsstaðar tryggja ekki virkt eftirlit. Þetta viðurkenna nú helstu áhrifaþjóðir í Evrópu, Frakkar og Þjóðverjar. Báðar þjóðirnar hafa ákveðið að taka upp virkt landamæraeftirlit til að tryggja öryggi borgara beggja þjóða.

Hvenær átta yfirvöld á Íslandi sig á því að það skiptir máli fyrir öryggi íslenskra borgara og eigna þeirra að  hafa virkt eftirlit með því hverjir koma inn í landið.

Möguleikarnir

Það eru fjórar leiðir til að leiða mál til lykta.

1. Gefast upp.

2. Semja.

3. Láta dómstóla skera úr um rétt deiluaðila.

4. Fara í stríð. 

Við ættum að muna það varðandi deilumál okkar við aðrar þjóðir.

Rasistaflokkur Lindu Blöndal.

Lindu Blöndal útvarpskonu á RÚV fannst viðeigandi að kalla Front National í Frakklandi rasistaflokk í síðdegisþætti rásar 2. Þeim þætti stjórnar hún ásamt Hallrgími Thorsteinsen.

Í umræddu tilviki var þessi "hlutlægi" útvarpsmaður að fjalla um umsátur lögreglu um íslamskan hermdarverkamann sem hefur myrt 7 manns í Frakklandi undanfarna daga þar af þrjú börn.

Það er ekkert nýtt að ríkisfjölmiðillinn hengi sérkennileg heiti á þá stjórnmálamenn í Evrópu sem vara við sósíalísku fjölmenningarhyggjunni. RÚV kallar þá "hægri öfgamenn".  Erlendir fjölmiðar segja að þeir séu langt til hægri eða yst á hægri vængnum. Ríkisfjölmiðillinn einn notar hugtakið "hægri öfgamaður eða öfgaflokkur" eða "rasistaflokkur".  Spurning er raunar um suma slíka þar á meðal Front National hvort þeir falla að skilgreiningunni um að vera hægri flokkur.  

Ummæli Lindu Blöndal um Front National voru óviðurkvæmileg og röng. Hún ætti að biðjast afökunar á þeim. Útvarpsstjóri ætti líka að gera athugasemdir við framsetningu og pólitískar uppnefningar vinstri sinnaðra starfsmanna fjölmiðilsins. Ríkisfjölmiðillinn hefur ákveðnar skyldur sem honum ber að rækja.

Fölmiðlakonan Linda Blöndal er almennt að standa sig vel í starfi og þess vegna finnst manni þetta leiðinlegt. Þess vegna vona ég líka að hún þori að viðurkenna mistök sín og biðjast afsökunar á óréttmætum staðhæfingum um rasistaflokkinn.

Sérkennilegt að RÚV skuli eingöngu taka viðtal við vinstri sinnaðasta  forsetaframbjóðandann í Frakklandi sem mælist með um 1% atkvæða. Skyldu hægri menn vera á bannlista stofnunarinnar?

http://en.wikipedia.org/wiki/Marine_Le_Pen

Má bjóða þér lán með 1% ársvöxtum?

Evrópusambandið hefur lánað bönkum í Evrópu samtals 489  billljón Evrur, óverðtryggt, með 1% ársvöxtum til óákveðins tíma.

Hvaða lánakjör skyldu bankarnir síðan bjóða viðskiptavinum sínum?

Skyldu þeir bjóða ársvexti upp á 1.25% ársvexti óverðtryggt, sem væri þokkalegur vaxtamunur fyrir bankana eða gildir annað þegar fólki er lánað heldur en bönkum.

Lánin til bankana er á ábyrgð skattgreiðenda í Evrulandinu.  Skyldu þeir hinir sömu skattborgarar njóta þess í hagkvæmari lánakjörum?

Lánakjör í Evrulandinu sem og Noregi, Svíþjóð og Danmörku eru margfallt betri en á Íslandi. Hvenær kemur að því að íslenskt launafólk á kost á að taka lán með svipuðum kjörum og eru annarsstaðar í Evrópu. Getur einhver skýrt það fyrir mér í jólaösinni af hverju Alþýðusamband Íslands og BSRB skuli ekki berjast fyrir viðunandi lánakjörum fyrir félagsmenn sína? 

Af hverju það versta ef kostur er á öðru betra?

Í venjulegum lýðræðisríkjum hefði ríkisstjórnin sagt af sér sama dag og úrslit í fyrri Icesave þjóðaratkvæðagreiðslunni lá fyrir.  Sama hefði gerst í venjulegum lýðræðisríkjum sama dag og úrslitin í síðari þjóðaratkvæðagreiðslunni um Icesave lá fyrir.

Í tvö ár barðist ríkisstjórnin við að troða samningum sem hún hafði gert við Breta og Hollendinga upp á þjóðina. Þegar þjóðin hafnaði þeim í annað sinn í þjóðaratkvæðagreiðslu og samningaleiðin var ekki lengur fær fyrir ríkisstjórnina þá sögðu þeir Árni Páll og Steingrímur J.  Já nú tökum við sko heldur betur til varna.

Vörn þeirra Árna Páls og Steingríms bar þann árangur að Eftirlitsstofnun EFTA ákvað þ. 14.12.s.l. að virða hana að vettugi og höfða mál fyrir EFTA dómstólnum á hendur Íslandi fyrir brot á EES reglum.

Maður sem lýsir því yfir að honum beri að borga ákveðna skuldbindingu er ekki trúverðugur fyrir dómi þegar hann heldur því fram að þrátt fyrir að hann telji sig skuldbundinn til að greiða þá eigi hann ekki að greiða. Það er staðan sem íslenska ríkisstjórnin er búin að koma sér og þjóðinni í með því að fara ekki að eðlilegum lýðræðislegum leikreglum og viðurkenna ósigur sinn í málinu og gefa öðrum kost á að ljúka málinu.

Vafalaust brosa strákarnir í Brussel allan hringinn yfir þeirri hringavitleysu að ríkisstjórn sem er búin að semja þrisvar um mál haldi því nú fram að hún þurfi alls ekkert og hafi aldrei þurft að semja.

Það getur verið dýrkeypt fyrir þjóð þegar ríkisstjórn neitar að viðurkenna staðreyndir og lýðræðislegar leikreglur. Slík vegferð endar alltaf með ósköpum.

Eitraðar innistæður

Því er haldið fram að innistæður í Evrópskum bönkum að upphæð 1.5 trilljón ensk pund séu eitraðar og einskis virði.

Í grein í Daily Telegraph í gær segir að Evrópskir bankar þurfi að losa sig við eitraðar eignir (toxic assets) upp á 1.5. trilljón punda samkvæmt mati endurskoðunarfyrirtækisins Deloitte sem segir að bankarnir séu með svonefndar non-core og non-performing eignir sem þessu nemur í eignasafni sínu.

Ensku bankarnir err mjög illa staddir og samkvæmt mati endurskoðunarfyrirtækisins þá eru sambærilegar eitraðar eignir í breskum bönum um 460 billjónir enskra punda eða meir en samanlagðar eitraðar eignir í Ítölskum, Írskum og spænskum bönkum. Þýskir bankar koma í öðru sæti með um 447 billjón punda eitraðar eignir.

Þannig er staðan eftir alla björgunarpakkana sem búið er að gefa fjármálastofnunum og vogunarsjóðum frá upphafi bankakreppunar í september 2008. Frá þeim tíma hafa skattgreiðendur verið látnir taka á sig trilljóna punda skuldbindingar Austan hafs og vestan sumir segja milli 3 og 4 trilljón Bandaríkjadala.

Spurningin er til hvers?   

Hvaða tilgangi þjónar að henda ennþá meiri peningum í gjaldþrota fjármálakerfi?  Borgar sig ekki að stokka upp og byrja upp á nýtt?

Við höfum séð hvernig er að fara hjá okkur, milljarðar og tugir milljarða og meira eru afskrifaðir hjá sumum sem halda öllu sínu og það iðulega í samkeppnisrekstri.  En það má ekki gefa neitt eftir af "innheimtanlegum lánum" einstaklinga.

Við ættum að verða fyrst til þess að aflétta skuldakreppunni með því að færa höfuðstóla lána niður miðað við október 2008 og láta síðan  leikreglur réttarríkisins og markaðsþjóðfélagsins vinna í stað sértæku lausnana sem búa bara til ójöfnuð. Ef við gerum það þá eigum við bjarta framtíð á meðan Evrópuríkin og Bandaríkin setja meiri og meiri klyfjar á borgarana til að reyna að bjarga vonlausu fjármálakerfi.

Ísland í framhjáhlaupi

Í rúmlega hálftíma viðtali Egils Helgasonar við Evu Joly véku þau að málefnum tengdum Íslandi í um það bil 20% af viðtalinu en 80% viðtalsins fór í að ræða Evrópumál og almenna lífssýn Evu.

Eina réttlæting þess að kosta ferð fyrir Egil Helgson til Parísar til að tala við Evu Joly vinkonu sína er að ræða við hana  um málefni sem varða Ísland og hún hefur komið að sérstaklega, á háum launum.

Byggðar höfðu verið upp væntingar um að Eva mundi segja eitthvað sem máli skipti. En svo var ekki.  Hún virðist hins vegar horfin frá þeirri skoðun að rannsókn sérstaks Saksóknara kostað ekki neitt, það þyfti bara að ná í peningana. Nú segir hún að rannsóknin muni kosta mikla peninga. Þá sagist hún spennt að sjá ákærur og taldi að einhver mál hlytu að vera tilbúin. Það sama hafa margir lögmenn o.fl. sagt nú þegar.

Það urðu mikil vonbrigði að Eva Joly skyldi hvorki spurð um neitt sem máli skiptir varðandi rannsókn á hrunsmálum né segja neitt sem máli skiptir. Eva Joly var jú hálaunaður starfsmaður sértaks Saksóknara á annað ár. Eftir á að hyggja þá virðist hún frekar hafa nálgast þau mál út frá pólitík en lögfræði. Ummæli hennar um glæpi og refsingu í viðtalinu sýndu að þar talaði stjórnmálamaður en ekki saksóknari.

Egill ræddi meginhluta þáttarins við Evu eins og hún væri alvöru forsetaframbjóðandi í Frakklandi. Í lok þáttarins kom þó fram að Evar telur sig góða að fá 5% atkvæða.  Hefði því ekki verið eðlilegt að snúa hlutföllunum við og tala um íslensk mál 80% tímans en 20% um vonlaust framboð Evu og sýn hennar á Evrópumál og gjaldmiðlakreppuna.

Ég var rekin af því að ég er kristin.

Kristinn starfsmaður á Heathrow flugvelli var rekin vegna þess að hún er kristin og gerði athugasemdir við kynþáttahatur öfgafullra Múslíma.

Nohad Halawi  vann á Heathrow flugvelli en var rekinn vegna kæru 5 Múslima. Þeir báru hana þeim sökum, að vera á móti Múslimatrú.  Halawi hefur höfðað mál á hendur vinnuveitendum sínum vegna brottrekstursins. Stofnandi og forstjóri "The Christian Legal Centre." segir að þetta sé eitt af alvarlegustu málum sem stofnun hennar hafi fengist við og hefur ákveðið að kosta málalferli Halawi

Halawi segir að Múslimarnir hafi  sagt að hún mundi fara til helvítis. Gyðingar bæru ábyrgð á árásinni á tvíburaturnana. Þá hafi þeir gert grín af þeim sem báru krossa og hæðst að kristinni trú. 

Halawi kom til Bretlands frá Líbanon árið 1977. Hún er tveggja barna móðir og  kristin Maroníti. Hún segir að mál hennar varði spurninguna um það hvort Múslimar hafi annan og betri rétt samkvæmt lögunum en kristnir eða Gyðingar. Hún segir að margt samstarfsfólk hennar sé óttaslegið eftir að hún var rekin vegna þess eins að láta ekki undan öfgafullum Múslimum sem vinna á flugvellinum.

Um 30 vinnufélagar Halawi sumir þeirra Múslimar hafa skrifað undir yfirlýsingu þar sem þeir segja að Halawi hafi verið rekin vegna hatursfullra lyga. Samt sem áður gildir uppsögnin.

Það eru fleiri en Halawi sem hafa höfðað mál  eða hyggjast gera það vegna yfirgangs öfgafullra Múslima á Heathreow. Meðal þeirra er kaupmaður af Gyðingaættum sem heldur því fram að múslímskir tollverðir taki hann jafnan í líkamsskoðun þegar hann fer um völlinn  og það gjörsamlega að ástæðulausu og eingöngu til að niðurlægja hann.

Þeir sem vilja þjóðfélag umburðarlyndis og mannréttinda verða að gæta þess að andstæðingarnir nái ekki að eyðileggja þá hugmyndafræði mannréttinda og einstaklingsfrelsis sem vestræn ríki byggja á.

Stefna Samfylkingarinnar og Besta flokksins að banna kristin trúartákn og kristilega umfjöllun í skólum í Reykjavík er því í raun fjandsamleg þeim lífsgildum sem við þurfum að standa vörð og vörn um til að láta aðsteðjandi ofstæki ekki ná tökum í samfélaginu.

Nú mega börnin í skólum í Reykjavík ekki biðja lengur  bænina Faðir vor á jólahátíðinni.

Til hvers eru annars jólin?

Við erum epli sögðu hrútaberin

Enn eru erlendir fjölmiðlamenn sem leggja við hlustir þega forseti lýðveldisins segir þeim frá því sem er að gerast á hinu fjarlæga Íslandi. Virðingar þjóðarinnar vegna vonar maður oft að fjölmiðlamennirnir kanni ekki frekar upplýsingar forsetans eins og þær sem hafðar eru eftir honum í dag.

Í frétt á BBC í dag er haft eftir forsetanum að Íslendingar dæli ekki fé í fjármálastofnanir heldur láti þær fara á hausinn. Þetta er ekki allskostar rétt. Fram til þess tíma að Steingrímur J. Sigfússon tók við völdum með Jóhönnu var ekki dælt fé í fjármálastofnanir en Steingrímur hefur verið iðinn við það síðan.

Þá segir forsetinn að hagkerfið á Íslandi vaxi nú hraðar en í flestum öðrum Evrópulöndum. Miðað við opinberar hagtölur þá stenst þessi fullyrðing því miður ekki en óskandi að svo væri. Þetta er því miður rangt.

Forsetinn segir að halli hins opinbera sé minni en í öðrum Evrópulöndum.  Þetta kemur í kjölfar fréttar um að ríkissjóðshallinn á Íslandi sé með því mesta sem þekkist í Evrópu.

Lykillinn að endurreisninni sé þó ekki aðeins sá að koma skikki á bankakerfið heldur einnig að taka vilja þjóðarinnar fram yfir fjármálastofnanir er einnig haft eftir forseta Íslands.  Skyldi það vera þannig. Er það þjóðin sem vill halda áfram að stynja undir oki verðtryggingar og verstu lánakjörum sem þekkjast í okkar heimshluta. Varla er það að taka vilja þjóðarinnar fram yfir fjármálastofnanir?

Loks er haft eftir forsetanum að krónan sé lykilatriði í efnahagsbata Íslands.  Skyldi þessi staðhæfing vera rétt? Hefur ekki gengisfall krónunar valdið því að laun á Íslandi eru með því lægsta sem þekkist í Evrópu. Hefur íslenska krónan ekki valdið því að skuldir heimilanna á Íslandi eru þær mestu í heimi. Hefur ekki íslenska krónan valdið því að verð á fasteignum í Evrum eða Dollurum talið hefur hrunið um rúmlega 60%.  Hvað er eiginlega svona gott við krónuna?

Óneitanlega minnti þessi frásögn af fullyrðingum forsetans við fréttamann BBC um ástandið á Íslandi mig á  orðtakið: Við erum epli sögðu hrútaberin.