Hefur þú bréf upp á það?

Í valdatíð danskra arfakonunga var það alsiða að undirdánugir þegnar hans máttu ekkert nema þeir hefðu bréf upp á það að mega gera það sem bréfið heimilaði. Valdsmenn þess tíma spurðu því jafnan þeirrar einu spurningar hvort menn hefðu bréf upp á það. Þjóðfélag einvalds- og arfakonunga miðaði við að allt væri bannað nema það væri sérstaklega leyft og þá greindu konungsbréfin milli sektar og sakleysis. 

Eftir langa baráttu og harða varð til þjóðfélag lýðfrelsis þar sem viðmiðunin var að allt væri leyfilegt nema það væri bannað.

Nú hefur slegið í bakseglin fyrir þá sem unna frelsinu og vilja sem minnst afskipti ríkisins af borgurunum. Lög og reglur eru sett í miklum móð til að lögbinda sem flest í mannlegri starfsemi. Hetjur eftirlits- og leyfisveldisins leggja til og fá samþykktar nýjar reglur sem takmarka frelsi einstaklinga og atvinnulífs. Einhver þarf að hafa eftirlit með frumskógi regluverksins og þá ríða valdsmenn græna hagkerfisins, gjaldeyrisreglnanna, fjármálareglnanna, samkeppnisreglnanna, lánareglnanna o.s.frv. vígreifir fram á sviðið stöðugt fleiri og fleiri til að hafa afskipti af því sem áður var talið eðlileg mannleg starfsemi og verðmætasköpun.

Dæmið um manninn sem vildi skapa verðmæti með því að vinna skelfisk er lýsandi dæmi fyrir ríkis- og haftahyggju. Hann fékk bréf á bréf ofan þar sem allt var byggt á óraunhæfum valdboðum og þrátt fyrir að viðkomandi ríkisstofnun hafi haft algjörlega rangt fyrir sér skal maðurinn samt borga vitleysuna.

Á sama tíma bjástra alþingismenn við arfavitlaus frumvörp sjávarútvegsráðherra um að skattleggja frjálsa atvinnustarfsemi út yfir öll siðræn mörk og setja tálmanir á þá sem fiskveiðar stunda þannig að kommissarar ríkisvaldsins og stjórnmálamenn hafi með heill og hamingju mikilvægust atvinnugreinar á Íslandi að gera oft á tíðum að geðþótta.

Það þarf að vinda ofan af allri þessari vitleysu í landi frjálsborins fólks og segja Evrópusambandinu að við séum ekki lengur með í því að takmarka frelsi borgaranna þannig að þeim sé ekki lengur leyft að stunda eðlilega mannlega starfsemi án þess að hafa kanselíbréf upp á það.

Til hvers var þá annars baráttan háð fyrir lýðræði og mannréttindum þar með talið atvinnufrelsinu?

Athugasemdir

[Stefán Júlíusson, 3.5.2012 kl. 08:46]

Það sem mér finnst áhugavert er að erlendir aðilar sem vilja fjárfesta hér á landi fara strax "undanþáguleiðina".

Þeim er ráðlagt af íslenskum aðilum í stjórnkerfinu að fara þá leið.

Best af öllu væru lög sem allur gætu lesið og farið eftir og fjárfest samkvæmt þeim án þess að leita að undanþágum.

Nubo er gott dæmi um fjárfesti sem er ráðlagt að kaupa Grímsstaði og sækja um undanþágu.

Ég hefði ráðlagt honum að fara strax í gegnum Íslandsstofu og lagalegu leiðina.

[Hrólfur Þ Hraundal, 3.5.2012 kl. 09:38]

Var ekki kræklinga rækt eitt með því að rækta hitakærar örverur, tína skófir og telja orma sem gefið var heitið eitthvað annað, í þeirri merkingu að vera ekki stóriðja? 

Annars sækir pappír mjög á lítil fyrirtæki sem reina að fara eftir öllum reglum og skildum, þar sem þau hafa ekki efni á að halda manskap til að sinna því rusli öllu saman. 

[Samstaða þjóðar, 3.5.2012 kl. 10:50]

Það ófrelsi sem við horfum uppá er bundið við núverandi ríkisstjórn, sem stjórnar í anda Ráðstjórnarríkjanna. Grunnur vandans er þó miklu eldri og hefur samheitið “þingræði”. Þingræði er ein gerð höfðingjaveldis, sem Jean Bodin (1530-1596) og Aristoteles (384-322 fX) skilgreindu. Þeir voru raunar báðir hallir undir einveldi, en á Íslandi er í gildi stjórnarform lýðveldis. Vandi Íslands er að valda-aðallinn hefur komist upp með að vanvirða Stjórnarskrána.  Lýðveldi fær ekki staðist án stjórnarskrár sem borgararnir virða og verja gegn höfðingjunum, utan þings sem innan. Kröftuglega verður að taka á móti tilraunum Samfylkingar að innleiða hina óskrifuðu stjórnarskrá þeirra. Lýðurinn verður að taka fleirri fullveldisréttindi í sínar hendur.  

Aristóteles fjallaði um: stjórnarskrá, fullveldi og stjórnarform

Loftur Altice Þorsteinsson. 

[Jón Magnússon, 3.5.2012 kl. 12:14]

Það er alveg rétt Stefán og þeir fá yfirleitt þær undanþágur sem þeir biðja um. Spurning af hverju fáum við það ekki líka. En ef svo er af hverju þá að vera með regluna ef allir fá undanþágur frá henni.

[Jón Magnússon, 3.5.2012 kl. 12:16]

Jú þetta hefði einhvern tíma verið hluti af græna hagkerfinu nema e.t.v. vegna þess að það er tekið eitthvað sem er í náttúrunni og þá fellur það ekki að öfgunum sem vilja ekkert snerta og engu breyta í náttúrunni. Að mörgu leyti er þessi leyfis- og eftirlitsvinna atvinnubóta og atvinnuskapandi fyrir háskólamenntað fólk.

[Jón Magnússon, 3.5.2012 kl. 12:16]

Já nú er hægt að taka langa umræðu Loftur þakka þér fyrir þetta innlegg.

[Erlingur Alfreð Jónsson, 3.5.2012 kl. 13:17]

Fyrst þú talar um kanselíbréf langar mig að nefna annað dæmi og væri athyglisvert að fá þitt álit á því sem lögmanns Neytendasamtakanna.

Iðnaðarráðurneytið var að endurskoða iðnlöggjöfina.  Hagsmunahópur áhugafólks um ljósmyndun fór fram á við endusrkoðunina að lögverndun ljósmyndunar í atvinnuskyni væri aflögð enda væri hún úrelt með tilliti til nútímatækni í ljósmyndun og færi gegn stjórnarskránni um atvinnufrelsi.  Engir almannahagsmunir kölluðu á takmarkanir á rétt fólks til að selja kunnáttu sína með myndavél í atvinnuskyni. 

Ráðuneytið vissi ekki hvaðan forsendur núverandi lögverndunar áttu uppruna sinn og taldi þó ekki forsendur til að breyta núverandi skilyrðum.  Þá var ekki hægt að sýnt fram á hvaða almannhagsmunir kölluðu á takmörkun þess að ljósmyndun skyldi vera áfram iðngrein.  Ljósmyndun er því enn lögvernduð iðngrein.

Eins og staðan er því á Íslandi í dag getur listfenginn einstaklingur ekki tekið að sér myndatökur fyrirfram og fengið greitt fyrir, heldur aðeins selt eigin verk eftir á, þó svo að viðkomandi væri hæfari en lærður aðili í að vinna sama verk.

Stafræn ljósmyndun er ekki mikið hættulegri en að afgreiða vörur í búð þannig að almannahagsmunir er ekki mjög ríkir.  Fer þessi takmörkun ekki gegn ákvæðum stjórnarskrár um rétt fólks til að stunda þá atvinnu sem það kýs?

[Jón Magnússon, 3.5.2012 kl. 17:09]

Ég er ekki lögmaður Neytendasamtakanna og hef aldrei verið að undanskyldum 3 dómsmálum sem ég hef rekið fyrir samtökin. Ég er hlynntur sem allra minnstum afskiptum hins opinbera af fólkinu í landinu.

[Erlingur Alfreð Jónsson, 3.5.2012 kl. 17:59]

Ég bið forláts Jón.  Ég taldi svo vera því ég sá nafn þitt í Handbók neytenda frá 2009 sem og víða á vef og í sögu samtakanna um árabil. Taldi þess vegna tengsl þín við NS m.a. vera lögfræðitengd.

[Jón Magnússon, 3.5.2012 kl. 21:03]

Ég hef verið mikið starfandi í Neytendasamtökunum og gegnt þar ýmsum trúnaðarstöðum en það er annað en að vera lögmaður samtakanna. En ég taldi mig segja þér mína skoðun á málinu Erlingur í fyrri athugasemdinni. Þakka þér fyrir.