Leyndarhyggjan

Skorin var upp herör gegn leyndarhyggjunni eins og það var kallað af Samfylkingunni og Vinstri grænum í lok árs 2008 og fram að kosningum 2009. Allt átti að vera opið og gagnsætt. Þáverandi stjórnvöld voru ranglega gagnrýnd harðlega fyrir að halda upplýsingum frá fólki.

Eftir þrjú ár í valdastóli hefur leyndarhyggjan aldrei verið meiri. Steingrímur J. ráðslagast með fjármálastofnanir eins og það væri hans einkamál og leggur hundrað milljarða króna reikning á fólkið í landinu.  Jóhanna pukrast í ráðuneyti sínu á sama tíma og Ögmundur Jónasson tekur geðþóttaákvarðanir einn með sjálfum sér iðulega þvert á log og viðtekna stjórnsýsluhætti.  Velferðarráðherra hækkar laun eins manns þvert á reglur í þeirri von að ekki komist upp um hann.

Loks kemur að Seðlabankanum þar sem leyndarhyggjan er algjör. Pukrast er við að skoða kreditkort fólks á síðkvöldum í fullkominni leyndarhyggju. Deutsche Bank og  e.t.v. nokkrir aðrir stórir fá undanþágu frá gjaldeyrishöftunum í fullkominni leynd.  Strákurinn Már vill ekki láta komast upp um sig.  Farið er á svig við reglur um jafnræði þeirra  sem vilja kaupa gjaldeyri fyrir íslenskar krónur auk annars .

Leyndarhyggjan hefur aldrei verið jafnmikil og núna. Eðlilega. Það er svo margt hjá ríkisstjórninni og stjórnvöldum sem starfa í skjóli hennar sem þolir ekki dagsbirtuna.

Staðinn að því að fara rangt með.

Atli Gíslason alþingismaður flytur mál sitt almennt af hófsemi. Grein hans í Morgunblaðinu í dag "Miskunnsami Samherjinn" ber þess merki. Samt sem áður er mikill þungi í grein Atla. Hann telur t.d. að Steingrímur J. Sigfússon sé pólitískur bandamaður stórfyrirtækja eins og Samherja.

Atli segir það ámælisvert "að atvinnuvegaráðherra sé hvað eftir annað staðinn að því að fara rangt með". Það heitir á almennu máli að segja ekki satt. Rakið er hvernig Steingrímur J. hafi komið í veg fyrir að ákvæði sem áttu að koma í veg fyrir krosseignatengsl í sjávarútvegsfyrirtækjum og aflaheimildir söfnuðust á fárra hendur næði fram að ganga með því að fella niður ákvæði sem flokksbróðir hans Jón Bjarnason hafi lagt til í sínu frumvarpi.

Atli bendir síðan á gott dæmi um þann skolla- og hráskinnaleik sem Steingrímur J. hefur jafnan í orðræðunni. Þannig sagði Steingrímur J. að "Brýnt væri að lögin(um stjórn fiskveiða) verði skýrð og skerpt svo að þau virki sem skyldi" þá fjallaði hann um nauðsyn þess að koma yrði í veg fyrir að aflaheimildir söfnuðust á fáar hendur. Skömmu áður hafði þessi sami Steingrímur J fellt niður ákvæði úr frumvarpi flokksbróður síns sem átti að tryggja að tekið yrði á þeim málum.

Það gildir betur um Steingrím J en nokkurn annan að gott er að hafa tungur tvær og tala hvort með sinni.

Þeir hamast að Ögmundi

Sporgöngufólk Steingríms J. Sigfússonar hamast nú að Ögmundi Jónassyni fyrir mannaráðningu í stöðu sýslumanns á Húsavík. Yfirsnati Steingríms, Björn Valur Gíslason er þarna í forustu eins og við mátti búast.

Sú niðurstaða að Ögmundur hefði brotið jafnréttislög var kærkomin fyrir Steingrím J.  Sama dag tilkynnti hann ráðningu ráðuneytisstjóra í nýtt atvinnuvegaráðuneyti - án auglýsingar, á grundvelli leyndarhyggju í andstöðu við góða stjórnsýslu. Þessi geðþóttaákvörðun Steingríms J. gleymdist þegar hann atti stuðningsliði sínu á Ögmund.

Sú markvissa barátta, að skapa séraðstöðu fyrir háskólamenntaðar framagjarnar konur á grunvelli hugmynda um jafnstöðu kynjanna er nokkuð sérstök. Mannréttindi eru fyrir einstaklinga en ekki hópa. Hvað afsakar það að séu tveir umsækjendur um stöðu jafnhæfir skuli kona tekin framyfir karlinn. Baráttan hefur ekki miðað við að bæta kjör og jafnstöðu láglaunakvenna. Þær hafa orðið útundan og femínistunum koma þær takmarkað við.

Árásirnar á Ögmund sýna vel að Steingrímur og hans lið ætlar að sjá til þess að menn eins og Ögmundur og Jón Bjarnason vaði ekki upp á dekk. Svik við Flokkinn og Foringjann verða ekki liðin. 

Geðþóttaráðning Steingríms J. á ráðuneytisstjóra og umboðsmaður Alþingis

Steingrímur J. Sigfússon hefur nú ráðið ráðuneytisstjóra í hinu "nýja" atvinnuvegaráðuneyti eftir vel sviðsett leikrit með hæfnisnefnd, sem fékk að hitta þrjá núverandi ráðuneytisstjóra.  Starfið var ekki auglýst, þrátt fyrir að slíkt sé meginreglan um störf hjá hinu opinbera og góðir stjórnsýsluhættir.  Var við því að búast af Steingrími J. að hann virti slíkar leikreglur í lýðræðisþjóðfélagi?

 

Starfsauglýsingar hafa það markmið að tryggja að ráðningar hjá hinu opinbera séu gegnsæjar, gætt sé jafnræðis og hæfasti einstaklingurinn verði ráðinn.  Steingrímur Sigfússon hefur ekki áhuga á slíku heldur vill gamaldags pukur og geðþóttaráðningar.

 

Tveir aðrir ráðherrar þau Jóhanna Sigurðardóttir  og Ögmundur Jónasson brjóta jafnræðislög ef þeim þykir þess þurfa.  Þannig er ráðningarferlið hjá ríkisstjórn "gagnsæis" sem sagðist vera á móti "leyndarhyggju".

Fróðlegt verður að sjá viðbrögð Tryggva Gunnarssonar, umboðsmanns Alþingis. Varla telur hann ráðningaferli Steingríms samrýmast góðum stjórnsýsluháttum.  Umboðsmaður birti nýlega sérstakar ábendingar um auglýsingar á lausum störfum hjá ríkinu á vefsíðu sinni.  Umboðsmaður hefur sýnt það að hann lætur slík mál til sín taka. 

Umboðsmaður  ákvað, að eigin frumkvæði, að ávíta Geir H. Haarde þáverandi forsætisráðherra fyrir að auglýsa ekki ráðningu í tímabundið skrifstofustjórastarf á nýrri efnahags-og alþjóðamálaskrifstofu ráðuneytisins í miðju bankahruni.  Málið gegn Geir var keyrt áfram af methraða miðað við almennan málshraða umboðsmanns, en því lauk á 2 mánuðum eða þ. 29/12/2008.

 

Því verður ekki trúað að málið gegn Geir H. Haarde, á viðkvæmum tíma, hafi einungis verið í vinsældarskyni og Steingrímur J. Sigfússon fái aðra meðferð hjá Umboðsmanni. 

 

Þá er samkennd Umboðsmanns Alþingis og núverandi stjórnvalda mun meiri en álitið hefur verið.

Munaðarlausu fjárlögin

Forsætisráðherra sagði Oddnýu Harðardóttur hafa gegnt embætti fjármálaráðherra með mikilli prýði og staðið sig vel. Þess vegna taldi Jóhanna rétt að hún viki. Varaformaður Samfylkingarinnar sagði að Oddný hefði staðið sig með sóma og tók undir með formanni sínum að það væri því eðlilegt að hún léti af störfum.

Fyrir 8 mánuðum leysti forsætisráðherra, Steingrím J. Sigfússon undan því að vera fjármálaráðherra þegar ljóst var að hann réði ekki við verkefnið sérstaklega ekki á kosningaári.  Oddný Harðardóttir var síðan tekin í starfsþjálfun í fjármálaráðuneytinu í 8 mánuði meðan gengið var frá undirbúningi fjárlaga.

Nú þegar fjárlagafrumvarp er nánast alskapað þá þykir Samfylkingunni rétt að sá sem ber pólitíska ábyrgð á þeim víki vegna góðra starfa eins og það er orðað og við taki þingmaður úr Kópavogi sem hentar nú að koma úr barneignafríi.

Fjárlögin eru því munaðarlaus. Steingrímur J. hljóp frá óreiðunni og skilaði lyklum fjármálaráðuneytisins til konu sem fékk að sitja opinmynnt á skólabekk hjá starfsmönnum fjármálaráðuneytisins við undirbúning fjárlaga. Nú tekur við fjármálaráðherraembættinu kona sem hefur ekki átt þess kost að setja sig inn í þá faglegu vinnu sem unnin hefur verið við fjárlögin og sest nú opinmynnt á skólabekk til að fá fræðslu um helstur forsendur og áherslu fjárlaga.

Samfylkingin telur greinilega að pólitísk ábyrgð, forusta og frumkvæði eigi ekki við lengur.

Þegar Grænlandsjökull var næstum bráðnaður

Reynt er með öllum ráðum að halda við óttanum um hræðilegar afleiðingar hnattrænnar hlýnunar af mannavöldum.  Í síðustu viku voru sýndar myndir teknar úr amerísku gervitungli sem voru sagðar sýna að Grænlandsjökull væri allur að bráðna.

Sagt var að í fyrsta skipti í sögunni næði bráðnun Grænlandsjökuls til alls jökulsins. Hnýtt var við fréttina um þessa ógnvænlegu bráðnun Grænlandsjökuls hvaða áhrif það mundi hafa á sjávarborðið, en helst mátti skilja að það mundi hækka um nokkra sentimetra á næstu dögum.

Nokkru síðar kom í ljós að hryllingssagan var ekki sönn.  Lofthiti yfir Grænlandi hefur verið mjög hár undanfarið, þess vegna náði bráðnun á Grænlandsjökli til nokkurra sentimetra á yfirborðinu. Það skiptir litlu máli þegar verið er að tala um íshettu sem er allt að 3, þriggja  kílómetra há. 

Svo kom í ljós að þetta hafði gerst áður. Meira að segja hafði sambærileg bráðnun á Grænlandsjökli orðið árið 1889, en ekki fer sögum af útblæstri gróðurhúsalofttegunda á þeim tíma. Þá er sagt að ískjarnar sýni að sambærileg bráðnun eigi sér stað á um hundrað ára millibili.

Svo gerðist það að nokkrum klukkustundum eftir að þessir sentimetrar á Grænlandsjökli bráðnuðu að þeir frusu aftur og yfirborð sjávar hækkaði ekkert. 

Skyldu margir fréttamiðlar hafa leiðrétt fréttina um bráðnun Grænlandsjökuls? Alla vega ekki RÚV eða fór það framhjá mér?

Fer ekki á Olympíuleika vegna rasískra ummæla á Twitter.?

Unga gríska konan og þrístökkvarinn Voula Papachristou, sem átti að fara á Olympíuleikana í London hefur verið meinað að taka þátt í leikunum vegna ummæla um afríska innflytjendur á Twitter. Hún er fyrsti íþróttamaðurinn sem fær refsingu á Olympíuleikum fyrir meinta móðgun á samskiptavef. 

Það sem Papachristou sagði var eftirfarandi:

"Af því að það eru svo margir frá Afríku í Grikklandi, verða moskító flugurnar við Vestur Níl að borða heimagerðan mat."

Þrátt fyrir að Papachristou bæðist afsökunar og segðist aldrei hafa ætlað að móðga neinn eða skerða mannréttindi einhverja þá dugar það ekki til.

Rowan Atkinson sem leikur Mr. Bean m.a. hefur iðulega gagnrýnt takmarkanir á tjáningafrelsi og möguleikum fólks til að setja fram grín jafnvel þó það snerti ákveðna hópa.

Þegar þessi  ummæli Papachristou valda brottrekstri frá  Olympíuleikum þá er vandlifað í honum heimi. Það gleymist iðulega að mannréttindi eru fyrir einstaklinga og hugsuð sem slík, en ekki hópa eða þjóðir.

Í gamla daga mátti tala um svertingja, gult fólk, rauðskinna og hvítt fólk. Leyfir pólitísk rétthugsun það í dag? Í mörg ár gaf kona í Bandaríkjunum út  bókina "Truly tasteless jokes" þar sem gert er grín af svörtu fólki, Pólverjum, Gyðingum, hvítu fólki, Engilsöxum m.a. Ætla má miðað við pólitísku rétthugsun að það sé búið að handtaka hana og banna útgáfuna.

Mikið skelfing er lífið miklu erfiðara og leiðinlegra undir svona pólitískri rétthugsun þar sem m.a. ungt fólk sem er að gera að gamni sínu má búast við þungum viðurlögum og aðkasti vegna græskulausra kersknisummæla.

Svo virðist sem  Political Newspeak sem George Orwell talaði um í bókinni 1984 sé að verða  að veruleika. Það má e.t.v. minna á að það leiddi til raunverulegrar frelsisskerðingar og glataðra mannréttinda einstaklinga.

Hvort segir fjármálaráðherra vísvitandi ósatt eða veit ekki betur?

Í kvöldfréttum RÚV var 90 milljarða halli á ríkissjóði árið 2011 gagnrýndur af ýmsum. Fjármálaráðherra  segir að hallinn sé eðlilegur og þetta hefði verið meira eða minna fyrirsjánalegt, þó áætlanir hafi sýnt mun minni halla. Spurning er var þá verið að segja ósatt þegar fjárlögin og áætlanirnar voru kynntar þingi og þjóð?

Í annan stað segir fjármálaráðherra að stór hluti af skýringunni á meiri ríkissjóðshalla en ráð var fyrir gert hafi verið vegna þess að greiða hafi þurft vegna Sparisjóðs Keflavíkur og það væri vonandi síðasti stóri reikningurinn vegna Hrunsins.  Hér vísar fjármálaráðherra til bankahrunsins í október 2008.

Þessi ummæli fjármálaráðherra eru ósannindi. Reikningurinn vegna Sparisjóðs Keflavíkur kemur bankahruninu í október 2008 ekkert við. Sparisjóður Keflavíkur var með jákvæða eiginfjárstöðu upp á nokkra milljarða samkvæmt ársreikningum sem birtir voru í apríl 2009 og þar var sagt að tekið hefði verið fullt tillit til bankahrunsins. 

26 milljarðarnir sem þarf  að greiða vegna Sp/Kef er vegna handvammar og slæmrar ráðsmennsku Steingríms J. Sigfússonar.  Eftir að Steingrímur J hlutaðist til um að Sparisjóður Keflavíkur starfaði áfram á undanþágum frá FME þá myndaðist  tapið sem þjóðin þarf að borga.

Fjármálaráðherra er fyrrverandi sveitarstjóri í Garðinum á Reykjanesi ætti að þekkja vel til Sparisjóðs  Keflavíkur. Henni hlýtur að vera ljóst að reikningurinn vegna Sparisjóðs Keflavíkur er ekki vegna bankahrunsins heldur alfarið á ábyrgð Steingríms J. og ríkisstjórnarinnar.

Viti fjármálaráðherra ekki betur og telji hún sig vera að segja satt, þá er illt í efni. Þá hefur hún greinilega ekki fylgst með hvorki sem sveitarstjóri á sínum tíma né sem þingmaður og síðan ráðherra. Sé staðreyndin hins vegar sú að hún hafi áttað sig á hvað gerðist varðandi Sparisjóð Keflavíkur þá var hún í kvöld að segja þjóðinni vísvitandi ósatt.

Hvorugt gengur fyrir ráðherra.

Ráðningarpukur Steingríms J. Sigfússonar.

Það er skýr meginregla og góðir stjórnsýsluhættir að auglýsa störf þegar ráðið er í stöður hjá hinu opinbera.  Þetta er gert til þess að ráðningar séu gegnsæjar, gætt sé jafnræðis og hæfasti einstaklingurinn verði ráðinn í starfið.  Þar sem erfitt er að segja ríkisstarfsmönnum upp er ennþá mikilvægara að ráðningar séu faglegar. 

 

Þrátt fyrir þetta ætlar Steingrímur J. Sigfússon ekki að gæta gegnsæis, jafnræðis eða bjóða hæfileikaríku fólki að sækja um stöðu ráðuneytisstjóra í nýju atvinnuvegaráðuneyti.  Steingrímur ætlar að stunda pukur og geðþóttaráðningu án auglýsingar.  Þessi aðferð Stengríms við ráðningu í eitt æðsta embætti ríkisins er enn eitt dæmið um atlögu ríkisstjórnarinnar að faglegri og gagnsærri stjórnsýslu.

Athyglisvert verður að sjá hvort að Umboðsmaður alþingis telji ráðningaferlið samræmast góðum stjórnsýsluháttum. Umboðsmaður ákvað, að eigin frumkvæði, að ávíta Geir Haarde, forsætisráðherra, fyrir að auglýsa ekki ráðningu í tímabundið skrifstofustjórastarf á nýrri efnahags-og alþjóðamálaskrifstofu í forsætisráðuneytinu í miðju efnahagshruni.  Málið var keyrt áfram af methraða. Umboðsmaður lauk því á 2 mánuðum (29/12/2008)

enda stóðu öll spjót á Geir og auðvelt að kaupa sér vinsældir með því að hnýta í hann.

Hvað bregst Umboðsmaður Alþingis við núna?

Þeir sem þakka sér sólskinið

Hafrannsóknarstofnun þakkar sér og tillögum sínum að nú skuli þorskstofnin vera sterkari en undanfarin ár.  Sé það rétt að sterkari þorskstofn sé ráðgjöf Hafrannsóknarstofnunar að þakka, hvernig stendur þá á því að ýsustofnin er í algjörri lægði þrátt fyrir að farið hafi verið að ráðgjöf Hafrannsóknarstofnunar með ýsuna undanfarin ár alveg eins og með þroskinn?

Þá er líka spurningin af hverju er þorskafli er nú meiri en áður í Barentshafi? Þar var ekki fylgt ráðgjöf fiskifræðinga heldur var hún gjörsamlega hunsuð og veitt margfalt meira. 

Getur verið að þetta komi kvótakerfi og Hafrannsóknarstofnun ekkert við? 

Hvernig stóð á því að fyrir daga kvótakerfisins meðan stjórnmálamenn tóku mátulegt mark á fiskifræðingum að þá var hægt að veiða 500 þúsund tonn á Íslandsmiðum en aðeins 200 þúsund núna og það telur Hafrannsókarstofnun að sé afreks sem sé þeim að þakka.

Getur verið að náttúrulegar sveiflur í lífríkinu hafi allt með þetta að gera? Ef svo er þá erum við að láta rúmlega 100 milljarða verðmæti synda framhjá okkur á hverju ári.