Missa 200 manns vinnuna við yfirtöku Kaupþings á Spron?

Það er athyglivert að Morgunblaðið skuli birta þá forsíðufrétt að allt að 200 manns muni missa vinnuna við samruna SPRON og Kaupþings en sparisjóðsstjórinn neita sannleiksgildi fréttarinnar.

Hvað er um að ræða? Ranga frétt í Morgunblaðinu? Rangar staðhæfingar sparisjóðsstjórans?

Ég hef hingað til talið mig geta treyst fréttum Morgunblaðsins nema í ákveðnum undantekningartilvikum þegar pólitíkin hefur borið sannleiksástina ofurliði. Í þessu tilviki finnst mér með ólíkindum að jafn reyndur og fær blaðamaður og Agnes Bragadóttir skrifi og beri ábyrgð á frétt sem á ekki við rök að styðjast. 

Sparisjóðsstjórinn og forráðamenn Kaupþings verða, vilji þeir hafna fréttinni sem rangri, að sýna fram á það hvaða hægræðing felst í sameiningunni ef starfsfólki fækkar ekki eða jafnvel fjölgar eins og einhver fullyrti.  Hagræðing og samruni er jú til þess m.a. að fækka starfsfólki ekki rétt?

Eru því ekki allar líkur á að frétt Moggans sé rétt? 

Allt að 200 missa vinnu við samruna SPRON og Kaupþings

Má Bubbi Morthens ekki hafa skoðun?

Bubbi Morthens hefur lýst þeirri skoðun sinni að það hefði verið eðlilegra að Björk Guðmundsdóttir og Sigurrós hefðu frekar haldið mótmælatónleika til að vekja athygli á fátækt í landinu en vegna náttúruverndar. Að sjálfsögðu er Bubba frjálst að hafa þá skoðun  sem og ýmsar aðrar sem hann hefur. Hann hefur t.d.  lýst sig andvígan kynþátthatri og barist gegn kvótakerfinu ásamt mörgu fleiru. Þeir sem eru sammála Bubba og þeir sem eru andvígir eiga að sjálfsögðu að ræða málið málefnalega en vega ekki að persónu hans það er lágkúrulegt. 

Allir sem kveða sér hljóðs um þjóðmál eiga rétt á því að þeir sem fjalla um skoðanir þeirra geri það á málefnalegan hátt. Þeir sem vega að persónu viðkomandi eins og fylgdarlið Bjarkar gerir gagnvart Bubba eru komnir út fyrir mörk velsæmis.  ´

Lýsir það e.t.v. málefnalegu rökþroti að bregðast við með sama hætti og fylgdarlið Bjarkar gerir gagnvart Bubba? 

Bubbi liggur undir ámælum

Er forseta Íslands allt leyfilegt?

Forseti Íslands herra Ólafur Ragnar Grímsson er um margt góður og verðugur þjóðarleiðtogi. Miklu skiptir að forsetaembættið njóti virðingar og á það falli ekki skuggi. Þess vegna hafa samskipti forsetans við ákveðna einstaklinga orkað tvímælis.  Forsetinn er ekki prívatpersóna og verður því að neita sér um ýmislegt vegna virðingar embættisins og hagsmuna íslensku þjóðarinnar.

Mér brá því nokkuð þegar ég sá í dag  forsíðufrétt í Fréttablaðinu með mynd af þeim Dorrit Moussaieff og Mörthu Stewart þar sem sagt er frá því að "bandaríski lífstílsfrömuðurinn Martha Stewart" sé stödd hér á landi og hafi snætt humar með forsetahjónunum á veitingastað á Eyrarbakka í gærkvöldi. 

Martha Stewart var dæmd í fimm mánaða fangelsi árið 2004 fyrir að ljúga að yfirvöldum varðandi viðskipti fyrirtækis síns og innherjaviðskipti. Af þeim sökum fékk hún ekki að koma til Bretlands að sögn breska blaðsins Daily Telegraph. Hægt er að komast inn á fréttina hér. 

Mér finnst ólíklegt að nokkur annar þjóðhöfðingi í norðanverðri Evrópu hefði tekið á móti Mörthu Stewart og boðið henni út að borða. 

Er það viðeigandi að forseti Íslands geri það? 

Svona getur ríkið ekki gert.

Landsspítali Háskólasjúkrahús skuldar birgjum sínum hátt í milljarð. Þessar skuldir eru margar orðnar mjög gamlar. Margir þeirra sem hafa selt sjúkrahúsinu tæki og vörur hafa orðið að þola verulegt gengistap á tímabilinu auk þess að vera í fullkominni óvissu um það hvenær skuldir spítalans þ.e. ríkisins fást greiddar. Aðspurður um málið segir heilbrigðisráðherra að skuldirnar verði greiddar. Í sjálfu sér ekki frétt. Spurningin er hins vegar hvenær ríkið leggur spítalanum til fjármuni til að hann geti greitt óreiðuskuldirnar.

Það er óhæfa að ríkisvaldið skuli ekki sinna fjárþörf stærsta spítala þjóðarinnar betur. Það er óhæfa að ríkisvaldið skuli láta hrannast upp óreiðuskuldir. Það er óhæfa að ríkisvaldið skuli valda einstaklingum og félögum sem selja ríkinu vörur og þjónustu gríðarlegum vanda vegna mikilla vanskila.

Svona stjórn er ekki ásættanleg. Ríkið verður að standa við skuldbindingar sínar. Ríkið verður að sýna gott fordæmi og sýna að það vilji gott viðskiptasiðferði og greiði því óumdeildar skuldir sínar á gjalddaga. Vanskil ríkisins við birgja spítalans hefur keðjuverkun og leiðir til vanskila þeirra sem eiga miklar fúlgur inni hjá spítalanum.  Svona gerir maður ekki eins og maðurinn í Seðlabankanum sagði.

Guðlaugur Þór heilbrigðisráðherra. Þér ber skylda til að hlutast til um að fjármálaráðherra leggi nú þegar fram þá fjármuni sem þarf til að tryggja skammlausan rekstur Landsspítala Háskólasjúkrahúss. Finnst þér það boðlegt að ríkisvaldið greiði birgjum spítala ekki fyrir sölu og þjónustu?

Vonandi gerir Kaupþing ekki sömu vitleysu og John Cleese

John Cleese er einn allra besti gamanleikari sem til er. Hann hefur farið á kostum í mörgum hlutverkum m.a. í kvikmyndunum "The life of Brian" og "A fish called Wanda" Þá eru sjónvarpsþættir og margt sem hann hefur gert með Monthy Python hópnum frábært.  Góður grínleikari er ekki endilega góður fjárfestir og nú tapar Cleese á vitlausri fjárfestingu. Ef að líkum lætur á hann samt nóg fyrir sig að leggja.

John Cleese hefur leikið í auglýsingum Kaupþings banka og vonandi eru fjárfestingar Cleese ekki til vitnisburðar um að Kaupþing hafi fjárfest með sama hætti og auglýsandinn.  Þá er það einnig vonandi að Cleese hafi ekki fengið ráðgjöf hjá Kaupþingi þegar hann gerði þessa misheppnuðu fjárfestingu.

En hver getur svo sem ekki gert mistök í lífinu?

Cleese fórnarlamb fasteignaverðs

Burt með þá

Samtökin Saving Iceland hafa um nokkurra ára skeið mótmælt því að byggð yrðu vistvæn orkuver á Íslandi. Aðallega hafa mótmælin beinst gegn byggingu Kárahnjúkavirkjunar en nú einnig að jarðvarmaveitunni á Hellisheiði. Samtökin leggja sérstaka rækt við að mótmæla vistvænustu orkuverum í veröldinni. Þá hafa samtökin mótmælt stóriðjustefnu.  Félagar í  samtökunum hafa sama rétt og aðrir til að halda fram skoðunum sínum og mótmæla í lýðfrjálsu landi. Samt sem áður verða mótmælin að vera innan þeirra marka sem lög heimila. Vandamál við mótmæli Saving Iceland hafa komið til vegna þess að félagar og/eða áhangendur samtakanna hafa iðulega farið langt út fyrir eðlileg mörk í mótmælum og staðið fyrir skemmdarverkum og lögbrotum. Nefna má í því sambandi skemmdarverk sem unnið var hjá ræðismanni Íslands í Edinborg en einnig má benda á að lögregluyfirvöld hafa oft þurft að hafa afskipti af mótmælum samtakanna. Árið 2006 voru 14 félagar í samtökunum kærðir og dæmdir fyrir að standa í skemmdarverkum og fara ekki að tilmælum lögreglu svo dæmi  séu tekin. Þegar þetta er skrifað hafa mótmæli samtakanna við Hellisheiðarvirkjun verið friðsamleg. íslensk sumarrigning er meira en margir mótmælendurnir gátu þolað og urðu því að sækja sér aðstoð og hlýju frá þeim orkuverum sem mótmæli þeirra beinast gegn. 

Þó á þessum inngangi megi skilja að ég er ekki sérstakur aðdáandi samtakanna Saving Iceland, þá hækkuðu þau verulega í áliti hjá mér í dag.  Vistvæni varaformaður Orkuveitu Reykjavíkur Ásta Þorleifsdóttir úr Íslandshreyfingunni segist í frétt dást að hugsjón samtakanna Saving Iceland. Hún bauð samtökunum óformlega að sækja um styrk hjá fyrirtækinu. Varaformaður Orkuveitunnar vildi  hlutast til um að mótælasamtökin, hvers félagar eru margdæmdir fyrir óhlýðni og skemmdarverk, fengju styrk af almannafé  frá Orkuveitu Reykjavíkur.  Í sjálfu sér kom mér þessi hugsun Ástu Þorleifsdóttur “umhverfisverndarsinna” ekki á óvart. Hún er greinilega vön að vasast þannig með opinbert fé að henni finnst eðlilegt að því megi eyða eftir hentugleikum. Þá hefur hún vafalaust einnig haft  í huga þegar Landsvirkjun af gjafmildi sinni styrkti formann Íslandshreyfingarinnar um margar milljónir vegna mótmæla hans við Kárahnjúkavirkjun. Formanninum fannst eðlilegt að taka við styrknum frá Landsvirkjun og hvers vegna þá ekki Saving Iceland.. Nú brá svo við að hugsjónafólkið í Saving Iceland sagði nei takk við Ástu Þorleifsdóttur. Því fannst ekki eðlilegt að þiggja styrk úr hendi þeirra sem mótmæli þeirra beinast gegn. Ég tek ofan fyrir þessari afstöðu félaga Saving Iceland.  Afstaða nefndardrottningar Reykjavíkur  er hins vegar dæmigerð fyrir þann fáránleika sem einkennir meirihlutann í  Reykjavík. Í sama dagblaði og lesa mátti frétt um að Saving Iceland hefði kurteislega afþakkað boð Ástu Þorleifsdóttur varaformanns Orkuveitunnar, var frétt þar sem Ásta, sem fær yfir hálfa  milljón á mánuði fyrir  nefndarsetur og önnur viðvik hjá Reykjavíkurborg, kvartar yfir því að þurfa að borga símkostnað og akstur fyrir REI. Það er raunar með ólíkindum að milljarðafyrirtækið REI skuli gera svona illa við stjórnarmann sinn. Ásta upplýsir að hún fái 125 þúsund á mánuði fyrir stjórnarsetu hjá REI en það er ekki nóg því að engir aksturspeningar fylgja og símann sinn verður hún að borga sjálf. Stjórn Orkuveitunnar gæti e.t.v.hlutast til um að veita Ástu  styrkinn sem  Saving Iceland hafnaði. Þá gæti þessi umhverfissinni sem er varaformaður Orkuveitunnar haldið áfram að nota bílinn sinn til hins ítrasta auk símans. Það er engin ástæða til þess að umhverfisverndarsinnar í orði noti vistvæn farartæki. Eða hvað?
Af orðum og afstöðu nefndardrottningar Reykjavíkurborgar Ástu Þorleifsdóttur að dæma, virðist brýnna að sérgróða liðinu í stjórn Reykjavíkurborgar verði vikið burt en félögum úr Saving Iceland.

Greín í 24 stundum miðvikudag 16.7.2008.

Okurverð á eldsneyti.

Ég tók eftir því þegar ég var staddur í einu Evrulandinu fyrir rúmum 2 vikum síðan að verð á bensíni og díselólíu var töluvert lægra en hér. Þá kostaði bensínlíterinn 0.94 Evrur en líterinn af bensíni kostaði eina Evru.  Þá kostaði meira að kaupa Evrur fyrir íslenskar krónur en það kostar í dag. Frá þeim tíma hefur gengi krónunnar hækkað en samt heldur eldsneytið áfram að hækka og hækka.

Ég geri mér grein fyrir því að álögur ríkisins skipta máli við verðlagningu á eldsneyti. Álögur ríkisins á eldsneyti eru of miklar. Við búum í landi þar sem einkabíllinn gegnir mun mikilvægara hlutverki en víðast annars staðar í okkar heimshluta þar sem valmöguleikar á farartækjum t.d. almenningssamgöngum eru miklu betri en hér og veðurlag gerir fýsilegra að nota vistvænni fararskjóta eins og t.d. reiðhjól.

Hátt heimsmarkaðsverð á eldsneyti og takkmörkuð samkeppni á olíumarkaðnum hér réttlætir þá kröfu að ríkið stórlækki gjaldtöku sína af olíum og bensíni. Það tekur tíma fyrir fólk að komast á hagkvæmari fararskjóta hvað eldsneytiseyðslu varðar.

Hvernig væri því að ríkisvaldið lækkaði álögur sínar á bensín og olíur tímabundið í 2 ár og felldi niður öll gjöld nema virðisaukaskatt af farartækjum sem eyða minna en 6 lítrum á hverja hundrað ekna kílómetra?

Eldsneytisverð snarhækkar

Ofstoparíkisstjórnir eiga það á hættu að fólk hlýði þeim ekki.

Hvað á að gera þegar sjómaður rær kvótalaus? Við höfum lög í landinu um stjórn fiskveiða. Ásmundur er að brjóta gegn ávkæðum þeirra laga.  Ásmundur getur hins vegar bent á að þessi lög um stjórn fiskveiða hafa verið úrskurðuð brjóta gegn mannréttindum af Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna.  Hann getur bent á að nefndin telur að það gangi ekki að sumir fiskimenn fái ókeypis það sem aðrir þurfa að kaupa.

Íslenska ríkisstjórnin hefur brugðist í þessu máli. Sjávarútvegsráðherra hefur brugðist í þessu máli. Strax og álit Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna lá fyrir átti sjávarútvegsráðherra að hafa forgöngu um að gerðar yrðu breytingar á kvótakerfinu. Einar Guðfinnsson sjávarútvegsráðherra var í þeirri einstöku stöðu að geta náð þjóðarsátt um nýtt fiskveiðistjórnarkerfi. En hvorki sjávarútvegsráðherra né ríkisstjórnin kusu að fara að áliti Mannréttindanefndarinnar. Ríkisstjórnin kaus að halda áfram að brjóta mannréttindi á borgurum sínum.

Ríkisstjórnin og sjávarútvegsráðherra ættu að minnast orða Þorgeirs Ljósvetningagoða á Alþingi árið 1000 þegar við trúnni var tekið af lýð þegar hann sagði: "Ef við slítum í sundur lögin þá slítum við í sundur friðinn.

Mótmælir kvótakerfinu með veiðum

Bankakreppa í Danmörku?

Það er með ólíkindum að danskir bankamenn og greiningaraðilar skuli í meir en ár hafa talað um bankakreppu á Íslandi og vandamál íslensks efnahagslífs á meðan vandamálin hrönnuðust upp fyrir augnum á þeim í dönsku þjóðlífi.

Nú hefur Hróarskeldubankinn neyðst til að taka neyðarlán hjá danska Seðlabankanum og fleiri danskir bankar hafa verið í vandamálum. 

Það er alvarlegt að lesa um vandann í dönsku fjármálalífi. Samdráttur, bankakreppa og verðhrun í Danmörku er alvarlegt mál fyrir okkur.  Íslenskir fjárfestar hafa fjárfest mikið í Danmörku og niðursveifla þar mun óhjákvæmilega bitna á okkur og sennilega flestum íslenskum fjármálastofnunum ef svo heldur fram sem horfir.

Af hverju skyldi danskt efnahagslíf sigla svona fljótt inn í vandamál?

Eitthvað er rotið í Danaveldi

Gjaldþrotin og léttúðin.

Bjarni Harðarson alþingismaður skrifar fróðlega grein í 24 stundir í dag um gjaldþrotin og léttúðina.  Þar bendir Bjarni á það með skilmerkilegum hætti að fjárhagslegir erfiðleikar og gjaldþrot bitni oft mest á þeim sem síst eiga það skilið. Þetta er hárrétt greining hjá Bjarna og góðar ábendingar.

Mér hefur fundist undarlegt að hlusta á það hjá ýmsum hvað þeir tala um fjárhagsleg vandamál einstaklinga og fyrirtækja af mikilli léttúð.  Þannig brá mér að heyra fulltrúa þeirra sem  telja peningana vaxa á trjánum þau Andra Snæ Magnason og talsmann Sjálfstæðisflokksins Jórunni Frímannsdóttur borgarfulltrúa tala um fjárhagsvanda einstaklinga og fyrirtækja eins og það væri lítið mál þó einhverjir færu illa eins  og þau gerðu  í þættinum í Vikulokin fyrir viku síðan.

Bjarni Harðarsson greinir hlutina réttilega þegar hann segir: "Hirtingin sem fólgin er í gjaldþrotinu hittir yfirleitt alla aðra fyrir en eiga það skilið enda sitja ráðgjafar bankanna, bruðlsamir stjórnendur hins opinbera og alls konar leiðtogar stikkfrí".

Fjárhagslegir erfiðleikar og gjaldþrot fólks og fyrirtækja er alvarlegt mál og það er tími til kominn að um slíkt sé fjallað ekki af léttúð og með því að sletta í góm heldur af alvöru eins  og Bjarni Harðarsson gerir í góðri grein sinni.