Sjálfstæðismenn kætast á fölskum forsendum.

Bloggarar Sjálfstæðisflokksins hreykja sér hver um annan þveran af því að Sjálfstæðisflokkurinn skuli hafa mælst með 45% fylgi í síðustu skoðanakönnun og skv sömu könnun styðji 85% þjóðarinnar ríkisstjórnina.

Þó mér sé ekki vel við að gera fullorðnum mönnum gramt í geði þá verður ekki komist hjá því að benda á að Sjálfstæðisflokkurinn mælist jafnan hærra á sumarmánuðum en á öðrum tímum ársins. Þá liggur líka fyrir miðað við úrslit kosninga um árabil að Sjálfstæðisflokkurinn mælist alltaf mörgum prósentustigum hærra en kemur í ljós þegar talið er upp úr kjörkössunum.

Allar ríkisstjórnir eiga sína hveitibrauðsdaga og þannig er það líka með þessa. Kjósendur eru jafnan reiðubúnir til að leyfa nýrri ríkisstjórn að njóta vafans. Sumir stjórnmálaskýrendur hafa talað um 100 daga hveitibrauðsdaga ríkisstjórnar. Aðrir halda því fram að ríkisstjórnir eigi aðeins lengri hveitibrauðsdaga. Þetta á ekki sérstaklega við Ísland heldur vestræn lýðræðisríki.

Mér finnst því vafasöm ástæða fyrir þessa ágætu bloggara á vegum Sjálfstæðisflokksins að stíga trylltan stríðsdans af fögnuði. Sérstaklega af því að það er ekki raunveruleg innistæða fyrir fögnuðinum.

Bloggararnir Björn Bjarnason og Sigurður Kári Kristjánsson ráðherra og alþingismaður halda því fram að það sé einsdæmi að stjórnmálaflokkur haldi jafn miklu fylgi í svo langan tíma þrátt fyrir að vera samfellt í ríkisstjórn. Þetta er ekki rétt og skal þeim bent á Zimbabwe sem dæmi þar sem Robert Mugabe ræður ríkjum. Þar fær hann meiri hluta atkvæða kosningar eftir kosningar en lílfskjörin í landinu versna og versna og verðbólgan mælist nú um 4000 þúsund prósent í landinu.

 

Seljum Ríkisútvarpið.

Tveir þingmenn Sjálfstæðisflokksins orða það á bloggsíðum sínum í dag að það beri að skoða að selja Ríkisútvarpið. Það eru þeir Björn Bjarnason dómsmálaráðherra og Sigurður Kári Kristjánsson. Þeir tala um að Rás 1(gamla gufan) verði rekin áfram en annar rekstur RÚV seldur.

Ég tek heilshugar undir með þeim Birni og Sigurði Kára. Það er rétt að reka Rás 1 áfram sem frétta- og menningarstöð fyrir framlag árlega úr ríkissjóði. Það er engin glóra í því að skylda landsmenn til að greiða mánaðarlega fyrir Desperate Houswifes og Önnu Phil lögreglukonu þá það séu vafalaust hinir bestu þættir. Frjálsi markaðurinn á og mun sjá um að miðla því sjónvarpsefni.

Með þessu mætti efla fjölmiðlun í landinu og koma í veg fyrir skylduáskrift sem á að heyra sögunni til.