Dýrasti matur í Evrópu.

Enn einu sinni er það staðfest í samanburðarkönnun að matur og drykkjarvörur eru dýrastar á Íslandi. Birt er samanburður á verðlagi á Íslandi og öðrum Evrópulöndum árið 2003 og árið 2006. Árið 2006 er munurinn sá að matvörur hér eru  64% dýrari en´að meðaltali í ESB ríkjunum. Árið 2003 var munurinn  sá að mat- og drykkjarvörur voru 42% dýrari hér en í Evrópusambandslöndunum.

Þetta er óásættanlegur munur. Noregur er með næst dýrustu mat- og drykkjarvörur en þar var maturinn rúmlega 50% dýrari en meðaltal í ESB ríkjunum árið 2006. Af hverju skyldu Ísland sérstaklega og raunar einnig Noregur skera sig úr að því leyti að matur er langdýrastur? Getur það verið vegna þess að við stöndum utan ESB?

Getur íslenskur almenningur sætt sig við að borga 64% meira en Evrópubúar að meðaltali fyrir brýnustu lífsnauðsynjar. Er ekki einhversstaðar vitlaust gefið?

Verð á mat 64% hærra en í ESB

Órói í þingflokki Sjálfstæðisflokksins?

Morgunblaðið segir í Staksteinum að umtalsverður órói sé í þingflokki Sjálfstæðisflokksins vegna ummæla Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur varaformanns Sjálfstæðisflokksins  um Evrópusambandið á fundi með Sjálfstæðismönnum í Kópavogi í síðustu viku.  Ég efa ekki að höfundur Staksteina hafi traustar heimildir um ástandið í þingflokki Sjálfstæðisflokksins hvorst sem er þetta mál eða önnur.

Þorgerður Katrínu opnaði á Evrópusambandsumræðuna þó ekki með öðrum hætti en þeim að tala um að leggja málið undir þjóðaratkvæðagreiðslu og huga að breytingum að stjórnarskrá. Ég varð þess ekki var að Þorgerður Katrín lýsti yfir stuðningi við Evrópusambandið.

Svo vandmeðfarið er Evrópusambandsmálið greinilega fyrir Sjálfstæðisflokkinn að sérfræðingur flokksins í utanríkismálum Björn Bjarnason og formaður Sjálfstæðisflokksins Geir H. Haarde sáu sig tilknúna til að tjá sig sérstaklega um andstöðu við aðild Íslands að Evrópusambandinu. Varaformaðurinn mátti ekki anda í átt að Evrópusambandinu án þess að reynt sé til hins ítrasta að koma flokkshandjárnunum á umræðuna og dæma ummæli Þorgerðar Katrínar dauð og ómerk.

Staksteinahöfundur sem þekkir vel pólitíska sögu Sjálfstæðisflokksins vísar til að dæmi séu um að varaformaður hafi markað sér sérstöðu í Sjálfstæðisflokknum og vísar í því sambandi til dr. Gunnars Thoroddsen og tekur fram að Þorgerður Katrín þurfi að hafa sterkt pólitískt bakland innan flokksins vilji hún halda þeim lýðræðislega rétti sínum að marka sér pólitíska sérstöðu.

Með öðrum orðum þýðir þetta að það jafngildi klofningi í Sjálfstæðisflokknum að vilja skoða kosti Evrópusambandsaðildar og þeir sem þær skoðanir hafa innan flokksins verði að búa yfir ákveðnum flokksstyrk en ekki er vísað til þess hvað gerist ef slíkur styrkur er ekki fyrir hendi. Hvað er hægt að hugsa sér í því sambandi? Að varaformanninum verði vikið frá á næsta Landsfundi? Að varaformaðurinn teljist ekki lengur hæf til að vera einn helsti talsmaður Sjálfstæðisflokksins?

Sjálfstæðisflokkurinn var sterkastur þegar hann var forustuflokkur þjóðarinnar í utanríkismálum og brautryðjandi í því að koma Íslandi í samfélag þjóðanna. Á þeim tíma var sótt að Sjálfstæðisflokknum fyrir þá afstöðu og honum iðulega brigslað um landráð, landssölu og óþjóðhollustu. Dr. Bjarni Benediktsson sem var helsti talsmaður Sjálfstæðisflokksins á þeim tíma í utanríkismálum hikaði ekki við að berjast fyrir aðild Íslands að Sameinuðu Þjóðunum, NATO og EFTA.  Á þeim tíma voru opnar umræður í Sjálfstæðisflokknum um stefnuna í utanríkismálum og blæbrigðamunur á afstöðu manna varð aldrei til þess að þeim væri hótað viðurlögum vegna skoðana sinna.

Margir töldu að þegar Davíð Oddsson hætti sem formaður í Sjálfstæðisflokknum þá mundi hugmyndafræðileg umræða í flokknum og nútímaleg umræða um utanríkismál þar á meðal Evrópusambandið blómstra en hvorutveggja hafði kalið í valdatíð Davíðs.

Viðbrögin við réttmætum áherslum varaformanns Sjálfstæðisflokksins og ábendingum í Evrópumálum benda  til að sá hugmyndafræðilegi sífreri sem hefur verið  í Sjálfstæðisflokknum frá valdatöku Davíðs Oddssonar hafi ekki náð að bráðna nema örlítið á yfirborðinu.

Aðgerðir fyrir almenning?

Samkomulag milli Seðlabanka Norðurlanda sem kynnt var í gær var tvímælalaust jákvæð og nauðsynleg aðgerð. Samt sem áður stendur eftir sú spurning hvort við höfum hag af því að hafa sjálfstæðan gjaldmiðil á floti. Varnirnar hafa verið auknar en kostnaðurinn er ærinn. Kostnaðurinn er ekki síst í fjármálalífinu hjá lánastofnunum og aðallega almenningi. Spurning er hvort við eigum að halda í slæman kost ef möguleiki er á betri?

Forsætisráðherra sagði á fundi í Valhöll í dag að ýmislegt væri í vinnslu og mundi fljótt líta dagsins ljós. Spurningin er hvenær? Ráðleysi ríkisstjórnarinnar hefur þegar kostað okkur mikið og valdið erfiðleikum í efnahagslífinu sem hægt hefði verið að komast hjá hefði ríkisstjórnin ekki verið jafn ráðvillt og raun ber vitn. Já hefði ríkisstjórnin skynjað hvað var að gerast áður en hún lenti í snjóflóðinu.

Nú er spurning hvort að ríkisstjórnin gæti þess að hugsa um hagsmuni þeirra sem verst verða úti vegna verðbólgunnar? Hvað á að gera vegna vanda skuldsettra fjölskyldna sem eru með verðtryggð lán sem hækka og hækka vegna óstjórnarinnar í efnahagsmálunum?

Það er athyglivert að forsætisráðherra skuli taka um óprúttna aðila úti í heimi sem sjái sér ávinning í því að setja klærnar í íslenskt efnahagslíf.  Hvað með óprúttnu aðilanna hér á landi? Hefur ekki ruglandinn í efnahags- og gengismálum verið klæðskerasniðin fyrir þá?

Varnir efnahagslífs styrktar

60 ár frá stofnun Ísraelsríkis.

Í gær voru 60 ár síðan Ísraelsríki var stofnað. Stofnun Ísraelsríkis var í kjölfar síðari heimstyrjaldarinnar þar sem þjóðir vesturlanda voru fullar af skömm vegna þeirra ógna sem Gyðingar í Evrópu höfðu mátt sæta.  Þess vegna var ekki gætt  sem skyldi að hagsmunum þeirra sem fyrir voru í Palestínu. Ísraelsríki var búið til í samræmi við hugmyndafræði Zíonismans með tilstyrk hinna Sameinuðu þjóða.

Áður en Ísraelsríki var stofnað höfðu ýmis hermdarverk verið unnin sérstaklega af hermdarverkahópum Gyðinga sem vildu losna við Breta sem stjórnuðu landinu. Þeir vildu líka losna við Palestínumenn sem voru og höfðu verið fyrir í landinu.  1946 drápu hermdarverkasamtök Gyðinga 6 breska hermenn þar sem þeir sváfu í rúmum sínum. Hluti hótelsins King David í Jerúsalem var sprengdur upp af hryðjuverkasamtökum Begins sem síðar varð forsætisráðherra í Ísrael og 91 maður lét lífið. Þetta voru þó e.t.v. smámunir á við það þegar palestínska þorpið Deir Yassin sem er nálægt Jerúsalem þar sem 250 karlar, konur og börn voru drepin  og líkunum misþyrmt. Í framhaldi af hermdarverkum Gyðinga í Deir Yassin flýðu 750.000 Palestínumenn heimili sitt og land.

Þrátt fyrir þetta þá gættu þeir sem stóðu að stofnun Ísraelsríkis ekki hagsmuna þeirra sem bjuggu í landinu. Palestínumenn eru nú í risastóru fangelsi í Ísrael hvort heldur þeir búa á Vesturbakkanum eða Gasa svæðinu. Þeir geta ekki komið, farið eða selt framleiðslu sína nema með leyfi herrastjórnarinnar í Ísrael sem byggir og stjórnar á grundvelli  trúarlegrar apartheid stefnu.

Þessi saga er sorgleg. Sameinuðu þjóðirnar og þar á meðal við Íslendingar sem greiddum atkvæði með stofnun Ísraelsríkis berum ábyrgð á því sem þarna hefur gerst og er að gerast. Við getum ekki liðið það að fólk sé svipt mannréttindum og búi við hörmungar áratugum saman og sé ekki virt sem manneskjur. Við berum ábyrgð á örlögum Palestínumanna og okkur ber skylda til að beita okkur fyrir því að Ísraelsmenn fari að alþjóðalögum og virði mannréttindi og sjálfsákvörðunarrétt fólks. Á sama hátt þá ber okkur að stuðla að því að reynt verði að leggja grunn að varanlegri uppbyggingu í Palestínu og eðlilegum samskiptum þeirra sem byggja þessi lönd.

Ein forsenda þess er að viðurkenna að allir menn eiga sama rétt og eru jafnmikilvægir og merkilegir.

Vandamál Palestínumanna verða ekki leyst nema þar sem þeir eiga heima. Okkur ber skylda til að leggja stóraukna fjármuni til mannúðarstarfs á þessu svæði. Vandamál Palestínumanna verða ekki leyst nema í Palestínu.  Þau verða ekki leyst á Akranesi.

Skýrar línur í Evrópumálunum hjá varaformanni Sjálfstæðisflokksins.

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir varaformaður Sjálfstæðisflokksins gaf athygliverðar yfirlýsingar um aðild Íslands að Evrópusambandinu. Hún talar m.a. um þjóðaratkvæðagreiðslu um málið á næsta kjörtímabili. Orð varaformannsins verða ekki skilin með öðrum hætti en þeim að hún telji tímabært að hefja aðildarviðræður fljótlega. Slíkt gefur auga leið því að hefjist ekki aðildarviðræður á þessu kjörtímabili þá er nær útilokað að þjóðaratkvæðagreiðsla verði um málið á næsta kjörtímabili.  Nú bíð ég eftir yfirlýsingu formanns Sjálfstæðisflokksins um málið. Telur hann tímabært að Ísland sæki um aðild og hefji aðildarviðræður að ESB fljótlega?

En ESB var ekki það eina athygliverða í ræðu Þorgerðar með stuðningsmönnum sínum í Kópavogi. Þorgerður lýsti líka áhyggjum sínum af ástandinu í borgarstjórn Reykjavíkur. Þegar varaformaður Sjálfstæðisflokksins lýsir yfir áhyggjum af borgarstjórn Reykjavíkur þar sem Sjálfstæðisflokkurinn er í meiri hluta þá er ljóst að varaformaðurinn telur að mikið sé að.

Þingmenn Sjálfstæðisflokksins í Suð Vestur kjördæmi virtust allir vera á fundinum í Kópavogi en það fer ekki sögum af því að þeir hafi tjáð sig með öðrum hætti en varaformaðurinn. Það má því ætla að sjónarmið Þorgerðar Katrínar í Evrópumálum og varðandi borgarstjórn Reykjavíkur njóti stuðnings þeirra.

En hvað segir Geir?  

Hefur áhyggjur af borgarmálum

Illur fengur illa forgengur.

Sjálfstæðisflokkurinn í borgarstjórn Reykjavíkur uppsker samkvæmt þessari skoðanakönnun eins og hann hefur til sáð. Sjálfstæðisflokkurinn ákvað að stela meiri hlutanum með því að setja borgarstjóraembættið á uppboð. Ólafur F. Magnússon  hæstbjóðandi átti ekki í vanda með að ganga á grið og eiða við fyrri meiri hluta og líflækni sinn og vin Dag B. Eggertsson. 

Fylgi Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn er í sögulegu lágmarki samkvæmt þessari skoðanakönnun og hlítur að vera Sjálfstæðisfólki umhugsunarefni. Sá draumur sem Sjálfstæðismenn hafa haft um að ná hreinum meiri hluta í Reykjavík verður ekki að veruleika með vinnubrögðum eins og flokkurinn hefur viðhaft í borgarstjórn.

Ólafur F. Magnússon uppsker með sama hætti og Sjálfstæðisflokkurinn  eins og hann hefur til sáð. Verst að margir átta sig ekki á því að hann og helstu sporgöngumenn hans eru gengin úr Frjáslynda flokknum en koma úr Íslandshreyfingunni. Frjálslyndi flokkurinn ber því ekki flokkslega ábyrgð á Ólafi F. Magnússyni eða núverandi meiri hluta.

Fylgi Sjálfstæðisflokks minnkar mikið í Reykjavík

Hvað segir Ómar um þetta?

Pólitíski spillingafnykurinn leggur af ráðningu Ólafs F. Magnússonar á Jakobi  Frímanni. 

Ólafur F. Magnússon og Jakob Frímann tengjast traustum pólitískum böndum í Íslandshreyfingunni en Jakob var frambjóðandi þess flokks í Suðvestur kjördæmi við síðustu kosningar og Ólafur F. Magnússon ötull stuðningsmaður.

En þeir Ólafur F. og Jakob F tengjast ekki bara í gegn um Íslandshreyfinguna. Þeir spiluðu saman fótbolta í Val í gamla daga og voru skólabræður í gagnfræðaskóla eins og það hét á þeim tíma.

Í sjálfu sér er ekkert við að athuga að menn séu ráðnir til starfa á grundvelli hæfileika jafnvel þó að yfirmaður eða sá sem sér um ráðningu þekki viðkomandi og tengist honum ákveðnum böndum. Í þessu tilviki var  ekki fylgt eðlilegum reglum um ráðningar. Þá er mér til efs að ráða hefði þurft starfsmann í þessa stöðu ekki frekar en í stöðu menningarfulltrúa í London sem Jakob Frímann var ráðinn í á sínum tíma út á pólitíska verðleika þess tíma.

Ég hélt að jafn góður og grandvar maður og Ómar Ragnarsson er mundi leggja áherslu á að flokkur hans færi ekki í fótspor gömlu flokkana í pólitískum mannaráðningum. En hann ræður sjálfsagt ekki við spillingaröflin í flokknum. 

Að sjálfsögðu.

Að sjálfsögðu á að fella eftirlaunalög æðstu embættismanna ríkisins úr gildi. Að sjálfsögðu á líka að afnema áunninn réttindi þeirra sem hafa fengið þau samkvæmt þessum ranglátu eftirlaunalögum.

Vafalaust spyrja margir hvort þeir sem hafi þegar fengið þau réttindi sem kveðið er á um í lögunum geti ekki farið í bótamál verði réttindi þeirra afnumin.  Ég segi þá skulum við láta þá einstaklinga sem það kjósa gera  það.  Láta hvern og einn standa fyrir máli sínu og opinbera sig fyrir þjóðinni. Það væri til afspurnar ef hálaunamennirnir í sendiherra- eða forstjórastöðunum sæktu mál gegn íslenska ríkinu til að geta haldið áfram að vera á tvöföldum launum.

Ingibjörg Sólrún hefur gefið afdráttarlausa yfirlýsingu. Hún er að vísu ekki talsmaður ríkisstjórnarinnar í þessu máli.  Því verður ekki trúað að hún gefi svona yfirlýsingar nema fyrir liggi vilji í ríkisstjórninni til að fella eftirlaunalögin úr gildi. 

Nú bíð ég spenntur eftir því hvað talsmaður ríkisstjórnarinnar í þessu máli og svo mörgum öðrum, Geir H. Haarde, hefur um málið að segja. Hann hefði átt að tjá sig um málið fyrstur ekki rétt?

Eftirlaunalög Alþingis verða felld úr gildi

Gleðilega hátíð.

Gleðilega Hvítasunnu. Hvítasunnan er haldin hátíðleg til minningar um það að heilagur andi kom yfir lærisveina Jesú og markar þau tímamót að þeir taka að útbreiða fagnaðarerindið.

Uppstigningardagur er nokkru á undan Hvítasunnu og kallaður á dönsku Jesus himmelfartsdag. Þá er minnst þegar Jesú steig upp til himna frá Ólívufjallinu fyrir austan Jerúsalem.

Í fyrrasumar var ég á ferð í Palestínu og átti þess m.a. kost að koma á þann stað þar sem Jesús átti að hafa stigið upp til himna.  Sá staður og minningarsúlan á staðnum voru látlaus og báru þess ekki vitni að þarna hefði merkur atburður gerst. Raunar fannst mér að mörgu leyti sem Gyðingar hefðu ekki mikinn áhuga á að gera vegsemd kristninnnar mikla.

Áfram Jóhanna.

Jóhanna Sigurðardóttir félagsmálaráðherra virðist vera eini ráðherrann í ríkisstjórninni sem gerir sér grein fyrir því að stór hluti heimila í landinu standa ekki undir okurvöxtum í íslenska vaxtasamfélagi hæstu stýrivaxta í Evrópu.

Jóhanna talar um að lækka verði dráttarvexti og og skoða aðra vexti. Hér skal tekið heilshugar undir með Jóhönnu.  Jóhanna skynjar að höfuðvandinn vegna efnahagslægðarinnar bitnar á venjulegu fólki og það skiptir máli að gæta þess að heimilin í landinu verði ekki keyrð um koll í vaxtafárinu sem ríkir á íslenskum lánamarkaði.

Formaður Samfylkingarinnar boðaði fyrir nokkru að taka ætti stórt dýrt erlent lán til að standa styrkja gjaldeyrisforða Seðlabanka Íslands  og styrkja íslensku krónuna, sem Ingibjörg hefur raunar sagt að væri ónýt. Síðan talaði hún um að styðja viðskiptabankana með erlendum lántökum. Jóhanna Sigurðardóttir skilur vandann hins vegar þannig að hann sé vandi skuldsettra fjölskyldna í landinu. Vandi þeirra sem lækka í tekjum. Vandi þeirra sem missa vinnuna til lengri eða skemmri tíma. Það er sá vandi sem þarf að huga að nú þegar. 

Skyldi Jóhanna vera eini ráðherrann sem skynjar þann vanda sem nú steðjar og mun steðja að venjulegu fólki í landinu.