Burt með þá

Samtökin Saving Iceland hafa um nokkurra ára skeið mótmælt því að byggð yrðu vistvæn orkuver á Íslandi. Aðallega hafa mótmælin beinst gegn byggingu Kárahnjúkavirkjunar en nú einnig að jarðvarmaveitunni á Hellisheiði. Samtökin leggja sérstaka rækt við að mótmæla vistvænustu orkuverum í veröldinni. Þá hafa samtökin mótmælt stóriðjustefnu.  Félagar í  samtökunum hafa sama rétt og aðrir til að halda fram skoðunum sínum og mótmæla í lýðfrjálsu landi. Samt sem áður verða mótmælin að vera innan þeirra marka sem lög heimila. Vandamál við mótmæli Saving Iceland hafa komið til vegna þess að félagar og/eða áhangendur samtakanna hafa iðulega farið langt út fyrir eðlileg mörk í mótmælum og staðið fyrir skemmdarverkum og lögbrotum. Nefna má í því sambandi skemmdarverk sem unnið var hjá ræðismanni Íslands í Edinborg en einnig má benda á að lögregluyfirvöld hafa oft þurft að hafa afskipti af mótmælum samtakanna. Árið 2006 voru 14 félagar í samtökunum kærðir og dæmdir fyrir að standa í skemmdarverkum og fara ekki að tilmælum lögreglu svo dæmi  séu tekin. Þegar þetta er skrifað hafa mótmæli samtakanna við Hellisheiðarvirkjun verið friðsamleg. íslensk sumarrigning er meira en margir mótmælendurnir gátu þolað og urðu því að sækja sér aðstoð og hlýju frá þeim orkuverum sem mótmæli þeirra beinast gegn. 

Þó á þessum inngangi megi skilja að ég er ekki sérstakur aðdáandi samtakanna Saving Iceland, þá hækkuðu þau verulega í áliti hjá mér í dag.  Vistvæni varaformaður Orkuveitu Reykjavíkur Ásta Þorleifsdóttir úr Íslandshreyfingunni segist í frétt dást að hugsjón samtakanna Saving Iceland. Hún bauð samtökunum óformlega að sækja um styrk hjá fyrirtækinu. Varaformaður Orkuveitunnar vildi  hlutast til um að mótælasamtökin, hvers félagar eru margdæmdir fyrir óhlýðni og skemmdarverk, fengju styrk af almannafé  frá Orkuveitu Reykjavíkur.  Í sjálfu sér kom mér þessi hugsun Ástu Þorleifsdóttur “umhverfisverndarsinna” ekki á óvart. Hún er greinilega vön að vasast þannig með opinbert fé að henni finnst eðlilegt að því megi eyða eftir hentugleikum. Þá hefur hún vafalaust einnig haft  í huga þegar Landsvirkjun af gjafmildi sinni styrkti formann Íslandshreyfingarinnar um margar milljónir vegna mótmæla hans við Kárahnjúkavirkjun. Formanninum fannst eðlilegt að taka við styrknum frá Landsvirkjun og hvers vegna þá ekki Saving Iceland.. Nú brá svo við að hugsjónafólkið í Saving Iceland sagði nei takk við Ástu Þorleifsdóttur. Því fannst ekki eðlilegt að þiggja styrk úr hendi þeirra sem mótmæli þeirra beinast gegn. Ég tek ofan fyrir þessari afstöðu félaga Saving Iceland.  Afstaða nefndardrottningar Reykjavíkur  er hins vegar dæmigerð fyrir þann fáránleika sem einkennir meirihlutann í  Reykjavík. Í sama dagblaði og lesa mátti frétt um að Saving Iceland hefði kurteislega afþakkað boð Ástu Þorleifsdóttur varaformanns Orkuveitunnar, var frétt þar sem Ásta, sem fær yfir hálfa  milljón á mánuði fyrir  nefndarsetur og önnur viðvik hjá Reykjavíkurborg, kvartar yfir því að þurfa að borga símkostnað og akstur fyrir REI. Það er raunar með ólíkindum að milljarðafyrirtækið REI skuli gera svona illa við stjórnarmann sinn. Ásta upplýsir að hún fái 125 þúsund á mánuði fyrir stjórnarsetu hjá REI en það er ekki nóg því að engir aksturspeningar fylgja og símann sinn verður hún að borga sjálf. Stjórn Orkuveitunnar gæti e.t.v.hlutast til um að veita Ástu  styrkinn sem  Saving Iceland hafnaði. Þá gæti þessi umhverfissinni sem er varaformaður Orkuveitunnar haldið áfram að nota bílinn sinn til hins ítrasta auk símans. Það er engin ástæða til þess að umhverfisverndarsinnar í orði noti vistvæn farartæki. Eða hvað?
Af orðum og afstöðu nefndardrottningar Reykjavíkurborgar Ástu Þorleifsdóttur að dæma, virðist brýnna að sérgróða liðinu í stjórn Reykjavíkurborgar verði vikið burt en félögum úr Saving Iceland.

Greín í 24 stundum miðvikudag 16.7.2008.

Réttmæt gagnrýni Obama á George Bush.

Barack Obama var á móti innrásinni í Írak á sínum tíma. Hann gagnrýnir Bush forseta fyrir það hvernig hann hefur haldið á málum í baráttunni við hryðjuverk.  Gagnrýni Obama er réttmæt. Bush og félagar hafa því miður gert hræðileg mistök. Innrásin í Írak var mikil mistök.  Hernaðarafskipti í Afghanistan árum saman eru ekki til þess fallinn að skila tilætluðum árangri. Nú hefur hernaður Bandaríkjanna bæði í Írak og Afghanistan staðið lengur en sá tími sem þeir börðust í síðari heimstyrjöld

Vandinn er sá að með innrásinni í Írak hafa Bandaríkjamenn valdið meiri vanda en þann sem þeir leystu. Minni hlutahópar eins og kristnir íbúar Írak búa við miklar ógnir. Margir hafa flúið og margir verið myrtir.  Milljónir hafa flúið landið og fjölmörg grimmdarverk hafa verið unnin af þeim sem tóku við stjórn í skjóli bandarískra vopna.  Mannfall NATO og Bandaríkjanna eykst og skærur eru um allt land. Talað er um að þrátt fyrir gríðarlega hernaðaraðstoð og mikla fjárhagsaðstoð þá stjórni ríkisstjórn Hamid Karsai ekki einu sinni höfuðborginni Kabúl af öryggi.  John Mc Cain mun ekki gera grundvallarbreytingar á hernaðarstefnu Bandaríkjanna.

Ég vona hins vegar að Obama verði næsti forseti Bandaríkjanna því að mér sýnist hann geta bætt stöðu Bandaríkjanna og áunnið traust þjóða heims á Bandaríkjunum. Traust sem að George W. Bush jr. forseti hefur eyðilagt. Gagnrýni á Bush á vissulega rétt á sér. Hann hefur verið hræðilegur forseti.

Obama gagnrýnir Bush harðlega

Okurverð á eldsneyti.

Ég tók eftir því þegar ég var staddur í einu Evrulandinu fyrir rúmum 2 vikum síðan að verð á bensíni og díselólíu var töluvert lægra en hér. Þá kostaði bensínlíterinn 0.94 Evrur en líterinn af bensíni kostaði eina Evru.  Þá kostaði meira að kaupa Evrur fyrir íslenskar krónur en það kostar í dag. Frá þeim tíma hefur gengi krónunnar hækkað en samt heldur eldsneytið áfram að hækka og hækka.

Ég geri mér grein fyrir því að álögur ríkisins skipta máli við verðlagningu á eldsneyti. Álögur ríkisins á eldsneyti eru of miklar. Við búum í landi þar sem einkabíllinn gegnir mun mikilvægara hlutverki en víðast annars staðar í okkar heimshluta þar sem valmöguleikar á farartækjum t.d. almenningssamgöngum eru miklu betri en hér og veðurlag gerir fýsilegra að nota vistvænni fararskjóta eins og t.d. reiðhjól.

Hátt heimsmarkaðsverð á eldsneyti og takkmörkuð samkeppni á olíumarkaðnum hér réttlætir þá kröfu að ríkið stórlækki gjaldtöku sína af olíum og bensíni. Það tekur tíma fyrir fólk að komast á hagkvæmari fararskjóta hvað eldsneytiseyðslu varðar.

Hvernig væri því að ríkisvaldið lækkaði álögur sínar á bensín og olíur tímabundið í 2 ár og felldi niður öll gjöld nema virðisaukaskatt af farartækjum sem eyða minna en 6 lítrum á hverja hundrað ekna kílómetra?

Eldsneytisverð snarhækkar

Ofstoparíkisstjórnir eiga það á hættu að fólk hlýði þeim ekki.

Hvað á að gera þegar sjómaður rær kvótalaus? Við höfum lög í landinu um stjórn fiskveiða. Ásmundur er að brjóta gegn ávkæðum þeirra laga.  Ásmundur getur hins vegar bent á að þessi lög um stjórn fiskveiða hafa verið úrskurðuð brjóta gegn mannréttindum af Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna.  Hann getur bent á að nefndin telur að það gangi ekki að sumir fiskimenn fái ókeypis það sem aðrir þurfa að kaupa.

Íslenska ríkisstjórnin hefur brugðist í þessu máli. Sjávarútvegsráðherra hefur brugðist í þessu máli. Strax og álit Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna lá fyrir átti sjávarútvegsráðherra að hafa forgöngu um að gerðar yrðu breytingar á kvótakerfinu. Einar Guðfinnsson sjávarútvegsráðherra var í þeirri einstöku stöðu að geta náð þjóðarsátt um nýtt fiskveiðistjórnarkerfi. En hvorki sjávarútvegsráðherra né ríkisstjórnin kusu að fara að áliti Mannréttindanefndarinnar. Ríkisstjórnin kaus að halda áfram að brjóta mannréttindi á borgurum sínum.

Ríkisstjórnin og sjávarútvegsráðherra ættu að minnast orða Þorgeirs Ljósvetningagoða á Alþingi árið 1000 þegar við trúnni var tekið af lýð þegar hann sagði: "Ef við slítum í sundur lögin þá slítum við í sundur friðinn.

Mótmælir kvótakerfinu með veiðum

Vanmerktar vörur og íslenskukunnátta.

Það er alvarlegt að varnaðarmerkingar séu ekki á öllum hættulegum efnavörum. Það kemur í ljós við könnun  að um 30% af hættulegum efnavörum í byggingarvöruverslunum hafa ekki fullnægjandi varnaðarmerkingar.  Þetta er lögbrot. Með þessu eru seljendur að leggja viðskiptavini sína í hættu.

Vandinn er einnig sá að iðulega er litlar leiðbeiningar að fá í verslunum vegna þess að stór hluti af starfsfólki verslana talar iðulega litla sem enga íslensku. 

Það verður að gera kröfu til þess að allar hættulegar vörur séu merktar með viðeigandi varnaðarmerkingum eins og krafist er í lögum. Þá verður líka að gera kröfu til þess að í öllum verslunum sé einhver sem geti gefið fullnægjandi svör og lýsingar á hlutum og svarað fyrirspurnum viðskiptavina á íslensku.  Við erum jú á Íslandi og minni kröfur er ekki hægt að gera.

Vanmerktar efnavörur

Bankakreppa í Danmörku?

Það er með ólíkindum að danskir bankamenn og greiningaraðilar skuli í meir en ár hafa talað um bankakreppu á Íslandi og vandamál íslensks efnahagslífs á meðan vandamálin hrönnuðust upp fyrir augnum á þeim í dönsku þjóðlífi.

Nú hefur Hróarskeldubankinn neyðst til að taka neyðarlán hjá danska Seðlabankanum og fleiri danskir bankar hafa verið í vandamálum. 

Það er alvarlegt að lesa um vandann í dönsku fjármálalífi. Samdráttur, bankakreppa og verðhrun í Danmörku er alvarlegt mál fyrir okkur.  Íslenskir fjárfestar hafa fjárfest mikið í Danmörku og niðursveifla þar mun óhjákvæmilega bitna á okkur og sennilega flestum íslenskum fjármálastofnunum ef svo heldur fram sem horfir.

Af hverju skyldi danskt efnahagslíf sigla svona fljótt inn í vandamál?

Eitthvað er rotið í Danaveldi

Gjaldþrotin og léttúðin.

Bjarni Harðarson alþingismaður skrifar fróðlega grein í 24 stundir í dag um gjaldþrotin og léttúðina.  Þar bendir Bjarni á það með skilmerkilegum hætti að fjárhagslegir erfiðleikar og gjaldþrot bitni oft mest á þeim sem síst eiga það skilið. Þetta er hárrétt greining hjá Bjarna og góðar ábendingar.

Mér hefur fundist undarlegt að hlusta á það hjá ýmsum hvað þeir tala um fjárhagsleg vandamál einstaklinga og fyrirtækja af mikilli léttúð.  Þannig brá mér að heyra fulltrúa þeirra sem  telja peningana vaxa á trjánum þau Andra Snæ Magnason og talsmann Sjálfstæðisflokksins Jórunni Frímannsdóttur borgarfulltrúa tala um fjárhagsvanda einstaklinga og fyrirtækja eins og það væri lítið mál þó einhverjir færu illa eins  og þau gerðu  í þættinum í Vikulokin fyrir viku síðan.

Bjarni Harðarsson greinir hlutina réttilega þegar hann segir: "Hirtingin sem fólgin er í gjaldþrotinu hittir yfirleitt alla aðra fyrir en eiga það skilið enda sitja ráðgjafar bankanna, bruðlsamir stjórnendur hins opinbera og alls konar leiðtogar stikkfrí".

Fjárhagslegir erfiðleikar og gjaldþrot fólks og fyrirtækja er alvarlegt mál og það er tími til kominn að um slíkt sé fjallað ekki af léttúð og með því að sletta í góm heldur af alvöru eins  og Bjarni Harðarsson gerir í góðri grein sinni.

Bavíanalýðveldi Árna Johnsen.

Ég gat ekki að mér gert að skella upp úr þegar ég sá grínmynd Halldórs af síðasta prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi í 24 stundum í morgun.  En grínmynd er grínmynd en alvaran er annað mál.

Í greinum sem Árni Johnsen þingmaður Sjálfstæðisflokksins hefur skrifað talar hann að Ísland sé ekki réttarríki og ákveðnir aðilar verði fyrir ofsóknum.  Allt beinist þetta með einum eða öðrum hætti að núverandi og fyrrverandi forustufólki Sjálfstæðisflokksins. Skrif og málflutningur Árna Johnsen er svæsnasta árás  Sjálfstæðismanns  á forustu Sjálfstæðisflokksins.

Þegar blaðamenn spurðu forsætisráðherra og ýmsa þingmenn Sjálfstæðisflokksins um skrif Árna  þá sögðust þeir ekki hafa lesið þau.  Vægast sagt hlægilegt að heyra. Nú hljóta þeir að vera búnir að lesa og hlusta.

Þá er spurningin. Eru fréttamenn íslenskir búnir að gleyma málinu?  Ætla fréttamenn að láta þingmenn, ráðherra og formann Sjálfstæðisflokksins komast upp með útúrsnúninga og bull í málinu. Ef fréttamenn geta ekki fengið forustu Sjálfstæðisflokksins til að fjalla málefnalega um þetta mál eða þá neita að tjá sig þá eru þeir ekki starfi sínu vaxnir.  

Væri ekki heiðarlegra og málefnalegra fyrir forustu Sjálfstæðisflokksins að fjalla málefnalega um þessi sérstæðu skrif þingmanns flokksins. 

Frábær hugmynd hjá Friðrik Sóphussyni

Friðrisk Sóphusson forstjóri Landsvirkjunar skrifar frábæra grein í Morgunblaðið í gær. Í greininni bendir Friðrik á það m.a. að á Íslandi sé stærsta eyðimörk í Evrópu.  Þetta er rétt hjá Friðrik.  Þessi ábending sýnir hversu galin staðhæfing Steingríms J. Sigfússonar formanns Vinstri grænna er um að verið sé að drekkja Íslandi með uppistöðulónum. Þá bendir Friðrik á það að gróðurþekja landsins hafi minnkað öldum saman vegna ágangs manns og náttúru.  Friðrik kemur síðan með hugmynd um stórátak í landgræðslu og skógrækt.

Því miður hafa sjálfskiparðir náttúruverndarsinnar og grænir hvort heldur þeir hafa kallað sig hægri eða vinstri séð þá helstu náttúruvá sem fólgin er í byggingu vistvænna og sjálfbærra orkuvera  þar sem fallvötn og jarðhiti hafa verið notuð.  Ekki hefur verið sinnt því sem skiptir mun meira máli. Málflutningur bæði Vinstri grænna og Íslandshreyfingarinnar hefur því verið holur hvað varðar baráttu fyrir raunverulegri náttúruvernd og betra Íslandi.

Það þarf að gera stórátak í landgræðslu og skógrækt. Það þarf að gera stórátak í borgum ekki síst í Reykjavík til að hreinsa og bæta umhverfið. Reykjavíkurborg sem gæti verið fyrirmynd að öllu leyti sem hrein borg sinnir ekki nauðsynlegum þrifum og m.a. þess vegna fer svifryksmengun ítrekað yfir hættumörk.  Ríkisstjórnin gerir ekkert til að hvetja fólk til að aka um á vistvænni ökutækjum. Ég tel að það eigi að afnema öll aðflutningsgjöld og skatta að virðisaukaskatti undanteknum af ökutækjum sem eyða minna en 6 lítrum af bensíni eða díselolíu á hverja hundrað ekna kílómetra.

Skyldi Geir vita af þessu?

Nú hafa Samfylkingarmenn kastað Sjálfstæðismönnum í bæjarstjórn Grindavíkur frá sér og myndað meiri hluta með Framsókn.  Ýmsir Sjálfstæðismenn halda því fram að Samfylkingin bíði  færis eftir að losa sig úr stjórnarsamstarfi við Sjálfstæðisflokkinn.  Aðrir benda á að skóflustunga viðskiptaráðherra fyrir álveri í Helguvík og samningur Össurar um álver á Bakka við Húsavík séu hins vegar dæmi um að Samfylkingin vilji halda friðinn og stjórnarsamstarfinu.

Í dag sendir Jóhanna Sigurðardóttir félagsmálaráðherra, Árna Matthiesen fjármálaráðherra tóninn. Í gær sendi Sigurður Kári Kristjánsson alþingismaður og helsta vonarstjarna Sjálfstæðisflokksins meða ungu kynslóðarinnar, Björgvin Sigurðssyni viðskiptaráðherra tóninn.  Umhverfisráðherra sendir síðan ríkisstjórninni sem slíkri tóninn.  Utanríkisráðherra biður um aðgerðir í máli sem heyrir undir dómsmálaráðherra. Aðgerðir sem að strákarnir í Útlendingastofuninni í Róm eru enn að hlæja að.

Verkstjórinn í ríkisstjórninni Geir H. Haarde virðist láta sig þetta sundurlyndi mill ráðherra sinna engu skipta. 

Einu sinni var talið mikilvægt og forsenda góðs ríkisstjórnarsamstarfs að flokkar og einstakir ráðherrar væru samstíga og birtu ekki ágreining sinn opinberlega. Það gildir annað í þessu stjórnarsamstarfi Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar.

Verða það örlög Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórn að vakna við það einn góðan veðurdag að fyrir þeim verði komið eins og Sjálfstæðismönnunum í bæjarstjórn Grindavíkur að vakna upp við það að þeim hefði verið kastað burt, samstarfi slitið en Samfylkingin búin að tryggja sér nýjan meirihluta.

Segir ásakanir um trúnaðarbrest fyrirslátt