Af því að það er nóg til er hægt að láta eins og fífl eða hvað?

Ríkisstjórnin ákvað um daginn að bjóða á annað hundrað Afgönum búsetu á Íslandi vegna valdatöku Talibana í landinu. Ýmsum fannst þetta ansi vel í lagt einkum vegna þess að fólk, sem er ekki tilbúið að aðlaga sig að þjóðfélaginu er ávísun á vandamál. Þar fyrir utan er eina aðkoma okkar af Afganistan í gegnum árin að sinna hjálparstarfi. Bágt er að sjá hvernig það geti leitt til skyldu okkar til að taka við flóttafólki undan harðstjórn Talibana. Þar fyrir utan er ríkisstjórnin svo rausnarleg og svo mikið í mun að skipta um þjóð í landinu, að ákveðið var að veita hlutfallslega fleiri Afgönum borgaraleg réttindi hér á landi, en aðal gerandinn í Afganistan undanfarin 20 ár, Bandaríkin, ætla að gera. 

Stjórn Talibana í Afganistan er ógnarstjórn. Hún stendur fyrir miðalda bókstaftrú Íslamista og fjandskapast út í allt vestrænt. Kristnu fólki er ekki líft í landinu og hætt er við að andstaða Talibana muni leiða til fleiri hryðjuverka í Evrópu og Bandaríkjunum enda fengu hryðjuverkahópar að hreiðra um sig í skjóli þeirra og ekkert bendir til þess að á því verði breyting nú. 

Hafandi þetta í huga, þá er með öllu óskiljanleg sú hugmyndarfæðilega uppgjöf,sem felst í því að styðja nú við bakið á Talibanastjórninni í Kabúl. Styðja við ógnina. Styðja við og styrkja þá sem ógna friði og öryggi í okkar heimshluta.

Ríkisstjórn lýðveldisins Íslands lætur sitt ekki eftir liggja og tók ákvörðun um það í gær, að veita milljóna styrk til stjórnar Talibana undir yfirskini mannúðar. Fróðlegt verður að vita í hvaða vasa framlag Íslands lendir. 

Hvernig getur það farið saman að flytja fullt af fólki undan ógnarstjórn og veita ógnarstjórninni síðan fjárstuðning úr galtómum ríkissjóði. 

Datt einhverjum í hug að senda mannúðarstuðning til ríkisstjórnar Saddam Hussein á sínum tíma? Ó ekki og það þó mikil neyð væri í landinu. Þetta er bent á í dæmaskyni,en er í samræmi við það sem verið hefur reglan í samskiptum Vesturlanda við ógnarstjórnir. 

En nú skal ofbeldisstjórnum sem ógna öryggi Vesturlanda boðið upp á stuðning til að geta beitt Vesturlönd virkari ógn. Óneitanlega óskiljanlegt að það sé gert til að auka velferð borgara í vestrænum þjóðfélögum. 

Óafsakanlegt ábyrgðarleysi sóttvarnaryfirvalda

Tilkynnt er um margar alvarlegar aukaverkanir hjá mörgum börnum í kjölfar bólusetningar barna á aldrinum 12-17 ára. 

Hvernig dettur sóttvarnaryfirvöldum í hug að láta bólusetja börn með tilraunabóluefni, sem framleiðendurnir þora ekki einu sinni að taka ábyrgð á. Er ekki eðlilegt að prófa það fyrst þannig að virkni lyfjanna sem og aukaverkanir liggi fyrir áður en byrjað er að dæla þeim í börn. Já og framleiðendur þori að ábyrgjast þau og greiða bætur ef svo ber undir. 

Það er miður að horfa upp á þennan ofstopa, sem getur haft víðtækar og alvarlegar afleiðingar í bráð og lengd. Ef til vill er verið að dæla inn í börnin tifandi tímasprengjum, sem koma til með að hafa slæm áhrif á þau seinna í lífinu. 

Þessi ofstopi er þeim mun alvarlegri þegar fyrir liggur, að þessi aldurshópur fær almennt væg einkenni vegna Kóvíd. 

Því miður hefur samhæft átak sóttvarnaryfirvalda, fjölmiðla og stjórnmálastéttarinnar leitt til ofsahræðslu alltof margra með þeim afleiðingum að óhæfileg valdbeiting gagnvart borgurunum í sóttvarnarskyni er afsökuð með ímyndaðri þörf og börn eru leidd í óvissuna þó að vitað sé að það er engin þörf á því.

Steinn Steinar orti á sínum tíma um Hallgrímskirkju og sagði í lok kvæðisins. að Hallgrímur sálugi Pétursson hefði komið til Húsameistara ríkisins og sagt. "Húsameistari ríkisins ekki meir, ekki meir." Nú mætti með sama hætti segja.

Sóttvarnarlæknir ríkisins ekki meir ekki meir nú er meira en nóg komið. 

Tilkynnt um alvarlegar aukaverkanir hjá sex börnum

Sem betur fer er til fólk sem þorir.

Sem betur fer eigum við einstaklinga, sem kikna ekki í hnjáliðunum og þora að vera málsvarar sannleikans og skynseminnar þegar allt of margir kikna í hnjáliðunum og láta berast með ímynduðum meginstraumi til að samsama sig því sem þeir telja til vinsælda fallið. 

Hrósið í dag eiga þau Guðmundur Oddson fyrrum skólastjóri og bæjarfulltrúi í Kópavogi og Kolbrún Bergþórsdóttir blaðamaður, sem leyfa sér og þora að vera málsvarar sannleikans og skynseminnar í umfjöllun um meinta ofbeldis- og nauðgunarmenningu knattspyrnumanna. Því miður báru forsætisráðherra, menntamálaráðherra, dómsmálaráðherra sem og því miður forseti lýðveldisins ekki gæfu til að vera málsvarar sannleikans og réttarríkisins í þessu máli heldur kiknuðu og létu berast með ofurstraumi rangra staðhæfinga og ofbeldis.

Hefði þá mátt vísa til þess fornkveðna. "Heggur sá er hlífa skyldi."

Guðmundi Oddssyni er ofboðið og í grein sinni í mbl. í dag spyr hann m.a."Erum við virkilega komin á sama stað og Talíbanarnir? Hann vísar þar til siðapostula Öfga og Stígamóta, sem nú tröllríða samfélagsmiðlum og hverju það varði komist þeir upp með það að halda áfram að fordæma allt og alla."

Í frábærum leiðara í Fréttablaðinu í dag segir Kolbrún m.a.

"Í miklum dómadagshávaða þar sem alls kyns fullyrðingum og ásökunum hefur verið kastað fram reynist mörgum erfitt að halda haus. Það á við um stjórn KSÍ sem þoldi ekki álagið og sagði af sér á einu bretti. Stjórnin hefði sýnt meiri manndóm með því að standa í lappirnar fremur en lúffa fyrir múgæsingi.

Allt þetta mál er dæmi um það þegar farið er algjörlega offari. Fullyrðingum og ásökunum er kastað fram og þar sem margir fara á taugum er málið ekki rannsakað ofan í kjölinn. Yfirvegun og skynsemi fýkur út í veður og vind.

Það er ekki nema von að mörgum ofbjóði þótt fáir þori að opinbera það af ótta við fordæmingu."

Hér er ekki farið fram af neinu offorsi heldur það sagt sem ætti að liggja í augum uppi. Þessvegna er svo dapurlegt að dómsmálaráðherra skuli ekki hafa strax tekið upp þykkjuna fyrir réttarríkið og eðlilega réttarvernd einstaklinga, en reyna þess í stað að samsama sig með múgæsingunni og öfgunum. Forsætisráðherra og menntamálaráðherra gengu þó enn lengra svo ekki sé talað um forseta lýðveldisins. 

Það hefði einhverntímann þótt saga til næsta bæjar, að tveir eðalkratar, en ég leyfi mér að kenna þau Guðmund og Kolbrúnu við þann ágæta merka fyrrum stjórnmálaflokk, þora að bera sannleikanum vitni og rísa gegn pópúlísku ofbeldi, þegar helstu ráðherrar þjóðarinnar og forseti lýðveldisins telja sér hentast að samsama sig með talíbanismanum í aðsókninni að íslenskum knattspyrnumönnum.

Steinum kastað úr glerhúsi

Dómsmálaráðherra finnst mjög vafasamt af vararíkissaksóknara að tjá sig með þeim hætti sem hann hefur gert á samfélagsmiðlum og það megi gagnrýna hann fyrir það. Þar er ráðherra að víkja að því sem vararíkissaksóknari hefur tjáð sig um varðandi framgöngu öfgafemínista síðustu daga. 

Ummæli vararíkissaksóknara benda ekki til þess, að hann sé ekki fær um að rækja störf sín vel og óaðfinnanlega. 

Ummæli vararíkissaksóknara eru réttlætanleg og síður en svo í ósamræmi við góða siði, lög og reglur í landinu. Nokkuð annað en framganga og ummæli forseta Íslands í fréttatíma Ríkisútvarpsins, sem vísað er réttilega til í færslu Sigurðar G. Guðjónssonar lögmanns á fésbók. Þau ummæli, þó fordæmanleg séu eru samt ekki gróf árás á réttarríki og ummæli dómsmálaráðherra þess efnis, að það eigi alltaf að trúa þolendum. 

Það er ekki gott að kasta steinum úr glerhúsi eins og dómsmálaráðherra gerir í þessu tilviki.

Áslaug telur ummæli Helga vafasöm

Leiki grunur á

Í sóttvarnarlögum er það meginatriðið að til þess að einstaklingur þurfi að sæta einhverju inngripi eða frelsisskerðingu af hálfu samfélagsins m.a. sóttkví að þá þurfi að minnsta kosti að leika grunur á að viðkomandi sé haldinn smitsjúkdómi t.d. Kóvíd, sem geti ógnað lýðheilsu í landinu.

Nú framvísar ferðamaður á landamærunum neikvæðu PCR Kóvíd prófi sem tekið er skv. skilmálum sóttvarnarlæknis. Getur þá leikið grunur á því að hann sé haldinn smitsjúkdómnum? Á hverju ætti sá grunur að byggjast?

Sóttvarnaryfirvöld hafa gengið allt of langt og beitt heimildum laga og reglugerða ansi frjálslega svo ekki sé meira sagt og mál að linni miðað við að farið sé að þeim grundvallarreglum í frjálsu samfélagi, að stjórnvaldsaðgerðum sé ekki beitt nema þörfin sé brýn og ótvíræð og ótvíræðar lagaheimildir séu fyrir hendi. 

 

Leiðtogarnir

Eftir leiðtogaumræðurnar í gærkvöldi er erfitt að gera sér grein fyrir átakalínum í íslenskri pólitík.

Formenn Viðreisnar og Samfylkingar klifa á aðildarumsókn að Evrópusambandinu, en hljómurinn var holur og sannfæringarlaus. 

Gunnar Smári Egilsson talaði Sósíalisaflokkinn til hægri við Samfylkinguna og Pírata. Gunnar er flugmælskur og sölumaður góður og talaði öfgavinstriflokkinn sinn inn á miðjuna.

Sigmundur Davíð stóð sig ágætlega, en náði samt ekki að klippa út þau mál, sem ættu að greina Miðflokkinn frá öðrum flokkum.

Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra stóð sig mjög vel og kemur út úr umræðunni nánast jafnfætis Bjarna Benediktssyni fjármálaráðherra, sem er ótvíræður sigurvegari þessara fyrstu umræðna. Bjarni talaði að miklu leyti sem landsfaðir og af miklum myndugleika og þekkingu. 

Athyglisvert var að hlusta á grænu umræðuna, þar sem talsfólk framboðanna dásama öll, eitthvað sem er kallað "græna hagkerfið". Þetta eitthvað er hvergi til og grænu lausnirnar eru hvergi reknar nema með gríðarlegum ríkisstyrkjum og skattaívilnunum. Græna hagkerfið er ámóta líklegt til að skapa velmegun í landinu og sósíalismi Gunnars Smára. 

Eftir þessar umræður stendur, að átakalínurnar í íslenskri pólitík eru óskýrar, því miður þegar undan eru skilin yfirboð og innihaldslaust orðagjálfur í aðdraganda kosninga.

Gunnar Smári og Sigmundur Davíð töluðu sig báðir inn á miðjuna. Þá stendur eftir eyða til hægri og til vinstri í íslenskri pólitík.