Þetta skiptir engu máli.

Í gær samþykkti breska þingið án atkvæðagreiðslu að lýsa yfir neyðarástandi í loftslagsmálum án þess að það sé nokkurt neyðarástand enda var látið í veðri vaka, að þessi samþykkt skipti engu máli.

Í október s.l. skrifaði fulltrúi Íslands f.h. íslensku ríkisstjórnarinnar upp á yfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna í málum flóttamanna, þrátt fyrir að engar lýðræðislegar umræður færu fram um málið á Alþingi eða í stjórnsýslustofnunum. Gagnrýni við þessa málsmeðferð var svarað með þeim hætti að þessi undirskrift fyrir Íslands hönd skipti engu máli. Samt töldu á annan tug þjóðlanda m.a. Bandaríkin og mörg Evrópusambandsríki þetta skipta því máli, að þau gætu ekki samþykkt yfirlýsinguna.

Nú er okkur sagt, að samþykkt Orkupakka 3 skipti engu máli.

Athygli vekur að þjóðþing og ríkisstjórnir skuli ítrekað gangast fyrir samþykktum, sem skipta engu máli að þeirra sögn.

En skuldbindur samt þá sem samþykkja.

Ef til vill má í besta falli, kalla málatilbúnað af þessu tagi ærslafullan gleðileik ábyrgðarlausra stjórnmálamanna.

Grínari í forsetastól.

Eftir stjórnarbyltingun í Úkraínu 2014, sem skolaði Petro Poroshenko súkkulaðibarón í forstastól Úkraínu hefur ástandið í landinu versnað gríðarlega. Spilling, sem var þó landlæg hefur aukist, lífskjör hafa versnað og umbætur á stjórnkerfi eða efnahagslífi hafa ekki orðið.

Evrópusambandið og Bandaríkin, sem leynt og ljóst stuðluðu að leiðtogaskiptum í Úkraínu brugðust ókvæða við aðgerðum Rússa vegna valdaránsins og Poroshenko fór sigurför um Evrópulönd, en þó sérstaklega í öldungadeild Bandaríkjaþings þar sem honum var fagnað sem mannkynsfrelsara. Allt var gert til að hjálpa honum og ríkisstjórn hans. Bandaríkin, Evrópusambandið og "stórveldið" Ísland, settu vanhugsgað viðskiptabann á Rússland.

Nú 5 árum síðar er Úkraína orðið fátækasta land í  Evrópu. Færri en 10% landsmanna treystir stjórnmálastéttinni. Í  forsetakosningum er boðið upp á spillta súkkulaðibaróninn til endurkjörs. Yuliu Timoshenko fyrrum forseta, sem dæmd var vegna spillingar og skemmtikraftinn Zelenskiy, sem lofar því einu að að allt verði í lagi verði hann kjörinn.

Ólíkt Jóni Gnarr, sem var illu  heilli  fyrir Reykvíkinga kjörinn borgarstjóri á sínum tíma hefur Zelenskiy einhver örlítil pólitísk viðmið, en hann hefur talað um að forseti Brasilíu, hægrimaðurinn Jair Bolsanaro og Macron forseti Frakklands hafi gefið sér pólitískan innblástur og viðmið. 

Hvernig sem fer í kosningum til forseta Úkraníu þá ættu íslensk stjórnvöld að sjá hversu  fráleitt það er, að fórna íslenskum hagsmunum svo varðar fleiri milljarða árlega til að troða illsakir við vinaþjóð okkar Rússa vegna ágreinings milli Úkraínu og Rússlands sem koma okkur ekkert við í því stjórnmálaumhverfi sem er og hefur verið í Úkraínu. 

Íslenska ríkisstjórnin skaðar þjóðarhagsmuni um milljarða árlega vegna stuðnings síns við stjórnvöld í Úkraínu, sem njóta ekki trausts nema innan við 10% eigin landsmanna. Íslensk stjórnvöld ættu að sjá a.m.k. ekki seinna en núna, að viðskiptaþvinganir gegn Rússum eru án takmarks eða tilgangs og fráleitt að skaða þjóðarhagsmuni áfram með þessari vitleysu. 

Sviss og forræðishyggja Evrópusambandsins.

Svisslendingar vildu ekki gerast aðilar að EES og fannst þeir skerða fullveldi sitt um of með því. Þeir gerðu því tvíhliða samning við Evrópusambandið. Nú krefst Evrópusambandi breytinga og hótar öllu illu ef Sviss samþykkir ekki kröfur þess. 

Evrópusambandið hefur gefið Sviss frest þangað til í júní til að játast undir ok nýs regluverks. Brusselvaldið hótar Sviss, að samþykki þeir ekki nýju reglurnar þá missi þeir rétt sem þeir eiga í viðskiptum skv. tvíhliða samkomulaginu. 

Evrópusambandið krefst þess, að Sviss játist undir lögsögu Evrópudómstólsins og taki upp regluverk Evrópusambandins m.a. varðandi innflytjendur, skattamál,landbúnaðarmál, heilsugæslu og margvísleg önnur mikilvæg þjóðfélagsmál. Samþykki Sviss kröfur Evrópusambandins, verða þeir að samþykkja löggjöf án þess að hafa nokkuð um hana að segja svipað og EES ríkin. 

Eins og víða annarsstaðar þá þrýstir viðskiptaelíta Sviss á um, að gengið verði að úrslitakostum Evrópusambandsins. Langtímahagsmunir Sviss og fullveldi virðist skipta marga úr þeirra hópi minna máli en fullveldi landsins. Á sama tíma óttast margir innan verkalýðshreyfingarinnar að réttindi og launakjör láglaunafólks verði skert þegar vinnulöggjöfinni verði breytt til samræmis við reglur Evrópusambandsins og straumur aðkomuverkafólks þrýsti lágmarkslaunum niður. 

Á sama tíma og Sviss ætlar sér ekki að samþykkja afarkosti frá Brussel og Bretar vonandi ekki heldur, ætlar Alþingi Íslands að gangast undir ok Evrópusambandsins í raforkumálum, með því að samþykkja orkupakka, sem í raun kemur okkur ekkert við. Lítil eru geð guma hefði einhverntíma verið sagt. 

Evrópusambandið er í vaxandi mæli farið að hegða sér eins og herraþjóð, sem lætur sig engu skipta hvar þeir skilja eftir sig sviðna jörð og óvini þar sem áður voru vinir. Engu máli virðist skipta þó Brusselvaldið nái sínu fram með illu og afarkostum á forsendum genginna arfakónga sem höfðu það sem einkunarorð: "Vér einir vitum."

Er Sómalía öruggari en London?

Frá því er skýrt í stórblaðinu New York Times í dag að Banadríkjamenn haldi uppi stórfelldum loftárásum á liðsmenn al-Shabaab, sem tengdir eru Al Kaída, sem eru taldir hafa um 7 þúsund vígamenn. Í landinu hefur geisað borgarastyrjöld og vígahópar fara dráps- og ránshendi um landið.

Á sama tíma er frétt í stórblaðinu Daily Telegraph í Englandi, sem segir frá því að foreldrar af sómölskum uppruna, sem flúðu átök í Sómalíu í lok síðustu aldar sendi börn sín, sem eru fædd í Bretlandi til Sómalíu. Hnífaárásir og eiturlyfjagengi er það sem foreldrarnir óttast. Vitnað er í blaðið the Observer sem segir að hundruð barna sem búa í London hafi verið flogið til Sómalíu, Sómalílands og Kenýa.

Athyglisvert að þrátt fyrir slæmt ástand í Sómalíu skuli  foreldrar í London telja öruggara að senda börnin sín þangað, en að hafa þau hjá sér í London.

Minni kynslóð var kennt að London væri ein öruggasta stórborg í heimi. Síðan hafa orðið gríðarlegar lýðfræðilegar breytingar í borginni. Innfæddir Bretar eru þar í minnihluta. Hnífaárásir og morð eru daglegt brauð, en ekki má segja frá því hverjir standa fyrir þessum glæpum vegna pólitísks rétttrúnaðar.

Enska lögreglan sem allir litu upp til í mínu ungdæmi hefur ítrekað sýnt að hún er vanmáttug og setur kíkinn fyrir blinda augað ef hún telur hættu á því að hún verði sökuð um rasisma ef hún tekur á ákveðnum tegundum glæpa. Það virðist heldur betur vera að skila sér í þessari fyrrum frjálslyndu, öruggu og áður helstu höfuðborg heimsins.

Rithöfundurinn og þáttastjórnandinn Mark Steyn sagði einu sinni að það yrði að segja við innflytjendur, sem hingað kæmu, að þeir skyldu varast að reyna að koma á því ástandi í löndunum okkar, sem þeir flýði frá. Í London virðist það samt vera að gerast. Þegar foreldrar telja öruggara fyrir börn sín að alast upp í stríðshrjáðum upprunalöndum sínum þá ættu allir að sjá við erum ekki að gera rétta hluti. 

Sérstakur staður í helvíti

Bretar sögðu Þjóðverjum stríð á hendur árið 1939 þegar Þjóðverjar réðust inn í Pólland. Bretar höfðu ábyrgst landamæri og sjálfstæði Póllands og stóðu við það þegar á þá var ráðist.

Nú 73 árum síðar segir Pólverjinn, Donald Tusk forseti Evrópuráðsins, sem situr í samninganefnd Evrópusambandsins vegna útgöngu Breta úr Evrópusambandinu, að það sé "sérstakur staður í helvíti" fyrir þá sem börðust fyrir útgöngu Breta úr sambandinu. 

Nokkru síðar sagði Guy Verhofstadt þingmaður á Evrópuþinginu fyrir Belgíu og í samninganefndinni, að jafnvel Lucifer (skrattinn) myndi ekki bjóða þá sem styddu Brexit velkomna, vegna þess að eftir það sem þeir gerðu Bretlandi, þá gætu þeir jafnvel komið því til leiðar að valda sundrungu í helvíti. 

Yfirlýsingar pólska forseta Evrópuráðsins og belgíska þingmanns Evrópuþingsins og sitja í samninganefnd um útgöngu Breta úr Evrópusambandinu, voru gefnar degi áður en þessir herramenn hitta Theresu May. Þetta eru kaldar kveðjur áður en sest er að samningaborði og sýnir vel þann hroka og trúarsannfæringu sem þessir geirnegldu Evrópusinnar eru haldnir. 

Theresa May var spurð hvort ummæli Tusk mundi skapa jákvætt andrúmsloft á samningafundinum og því var svarað, að það væri undir Tusk komið hvort hann teldi svona ummæli vera til hjálpar. 

Óneitanlega sýna ummæli samningamanna Evrópusambandsins við Breta og helstu ráðamanna sambandsins inn í hæstu hæðir trúarsannfæringar og valdahroka, sem er fáheyrður í dag, en er meira í ætt við yfirlýsingar sigurvegara í styrjöldum á fyrri öldum. Ummælin sýna, að ráðamenn Evrópusambandsins ætla sér hvað sem það kostar, að fjötra Breta í viðjum Evrópusambandsins í trássi við vilja meirihluta kjósenda bresku þjóðarinnar. 

Að þessu virtu er það með ólíkindum, að stjórnmálaflokkurinn Viðreisn skuli hafa verið stofnaður til þess eins að berjast fyrir því, að setja þær viðjar á íslensku þjóðina, sem bretar eru nú í óða önn að varpa af sér og gengur illa. Hvernig mundi smáþjóð farnast í viðskiptum við þessa herramenn? 

Þó svo að margir hafi rennt hýru auga á tímabili til Evrópusambandsins m.a. sá sem þetta ritar, þá er nú ljóst, að aðild að bandalaginu felur í sér nánast algjört afsal fullveldis og stórs hluta sjálfstæðis íslensku þjóðarinnar. 

Þess vegna er það skylda allra þjóðhollra íslendinga að endurmeta stöðuna gagnvart Evrópusambandinu. Vilji Samfylkingin og Viðreisn vera í þeim hópi, þá verða þessir stjórnmálaflokkar að lýsa því yfir að aðild að bandalaginu sé ekki valkostur fyrir Ísland að óbreyttu. 

Þess skal gætt að ráðast ekki að rótum vandans

Fyrir skömmu var ráðist á þingmann þýska flokksins Alternative für Deutschland, sem berst m.a. fyrir skynsamlegri innflytjendastefnu. Þrír menn réðust á hann og hann liggur þungt haldinn á sjúkrahúsi. Þetta var alvarlegasta árásin af mörgum á stjórnmálafólk og trúnaðarfólk flokksins. 

Svo merkilega vill til að þýska leyniþjónustan telur skynsamlegast í kjölfar árásarinnar að efla eftirlit með flokknum og starfsemi hans til að upplýsa um það hvort þar finnist hægri öfgamenn. Viðbrögð yfirvalda eru ekki að bregðast við ofbeldinu og koma í veg fyrir að stjórnmálafólk sé í hættu heldur að taka upp virkt eftirlit með þeim sem ráðist er á. 

Þetta er í samræmi við annað sem lögregluyfirvöld hafa gert í Evrópu, þar sem það þykir rétt, að ráðast á þá sem benda á vandamálin í stað þess, að taka þá fyrir sem valda vandamálinu.

Þegar íslamskir öfgamenn réðust á ritstjórnarskrifstofur franska grínblaðsins Charlie Hebdoe og myrtu 14 úr ritstjórn blaðsins og hrópuðu vígorðið; "Allahu Akbar" á leið út eftir ódæðið, þá voru viðbrögð lögreglunnar í Bretlandi, að safna saman upplýsingum um alla áskrifendur blaðsins í Bretlandi eins og líklegt væri að þeir mundu grípa til ódæðisverka.

Sama er að segja um ítrekaða aðför lögreglu í Bretlandi að Tommy Robinson, sem stendur í varnarbaráttu fyrir lýðréttindum, en láta alla þá prédikara í moskum Bretlands, sem hrópa yfir fullum moskum aftur og aftur, að það sé skylda múslima að drepa alla þá sem hafa villst af trúnni og stundi guðlast. Svo ekki sé minnst á hvað gera eigi við gyðinga. Þau hatursyrði fara framhjá yfirvöldum vítt og breitt í Evrópu - Enda greinilega meira í húfi að vinna gegn meintum hægri öfgum þó svo að þær meintu öfgar frá AfD hafi ekki skaðað einn eða neinn. 

Enn þess skal gætt, að ráðast ekki að rót vandans og uppræta þær öfgar sem staðið hafa fyrir hryðjuverkaárásum vítt og breitt í Evrópu og koma böndum á þá vá, sem vofir nótt sem nýtan dag yfir íbúum þeirra landa, sem leyft hafa lítt heftan eða óheftan innflutning fólks frá múslimaríkjum.

Hægra fólk í Svíþjóð dæmir sig til áhrifaleysis

Sænskir hægri menn hafa ákveðið að dæma sig til áhrifaleysis í sænskri póltík um ófyrirsjálanlegan tíma. Ástæða þess er sú, að þeir neita að ræða við Svíþjóðardemókrata eins og væru þeir eitraðir.

Tveir smáflokkar á hægri væng sænskra stjórnmála, Miðflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn hafa samið við Stefán Lövgren formann Sósíaldemókrata um að hann myndi næstu stjórn með þeim.

Mun greinilegri mörk eru á milli hægri blokkarinnar í Svíþjóð og þeirrar vinstri, en hér á landi, þar sem allir geta starfað með öllum. Þess vegna er þetta skref sem þessir tveir smáflokkar á hægri vængnum eru að stíga mjög sérstakt. Það sem er líka einkar sérstakt í þessu sambandi, að Sósíaldemókratar fengu algjört vantraust frá kjósendum í síðustu kosningum og hafa ekki haft minna fylgi í heila öld. 

Hægra fólk hélt Stefan Lövgren og sósíalistunum hans við völd í þrjú ár þó að stjórnin væri búin að missa meirihluta sinn. Það var gert vegna ótta við fylgisaukningu Svíþjóðardemókrata, sem síðar kom fram í síðustu kosningum. Í stað þess að virða vilja kjósenda og mynda ríkisstjórn á hægri vængnum þá neituðu þessir tveir smáflokkar á hægri vængnum að tala við Svíþjóðardemókratana og töldu þá baneitraða af því, að þeir eru á móti áframhaldandi fjöldainnflutningi fólks til Svíþjóðar, sem meirihluti sænsku þjóðarinnar er líka á móti. 

Væri svo að sænskir hægri menn þekktu til stjórnmálasögu samtímans þá ættu þeir að vera ansi hugsi yfir þessu skrefi sbr. það sem gerðist í Frakklandi, þegar Mitterand þá forseti Frakklands sá það af slóttugheitum sínum, að leiðin til að halda völdum var að útmála frönsku þjóðfylkinguna sem skrímsli og reka fleyg á milli hennar og annarra hægri flokka. Það tókst og hann hélt völdum, en franska hægrið er nú sundrað og áhrifalaust og hafnar enn að tala við frönsku þjóðfylkinguna og dæma þar með sjálfa sig til áframhaldandi pólitísks áhrifaleysis.

Það er dapurlegt að horfa upp á það í landi eins og Svíþjóð, sem einu sinni var talið forustuland varðandi lýðræði og stjórnskipun , að þar skuli vera að myndast meirihluti fyrir því að virða ekki vilja almennings í landinu og halda þeim flokki við völd sem missti mest fylgi í síðustu kosningum til þess eins að halda þeim flokki,sem bætti mestu fylgi við sig frá öllum áhrifum á sænska pólitík. 

Gagnrýni refsiverð

Samningurinn um réttindi innflytjenda, sem íslenska ríkisstjórnin ætlar að undirrita á morgun fyrir Íslands hönd felur í sér, að gagnrýni á fólksflutninga sé glæpsamleg. Sú stefnumörkun ein hefði átt að leiða til þess, að ríkisstjórnir lýðræðisríkja segðu nei við getum ekki samþykkt þetta. 

Fleira kemur til. Samningurinn felur í sér yfirlýsingar, sem veikja þjóðleg landamæri og lýsir fjölda innflutning á fólki eðlilegan. Línan á milli þess hvað er löglegur innflytjandi og ólöglegur er ómarkviss.

Engin í hinum vestræna heimi bað um svona samning. Þetta er samningur, sem stjórnmálaelítan hefur sýslað með og tilraun Sameinuðu þjóðanna til að ná til sín enn meiri völdum í þessum málum.

Nánast hvergi í Evrópuríkjum hefur samningurinn verið til umræðu og fólk í Evrópu vissi ekki af honum fyrr en kom að því að undirrita samninginn. Þar sem umræða hefur orðið um hann í framhaldi hefur það leitt til þess að ríki hafa neitað að undirrita hann eða hann hefur valdið pólitískri ólgu og deilum. 

Hér á landi var þess vandlega gætt, að engin pólitísk umræða færi fram um samninginn. Sú skoðun hefur verið sett fram til að réttlæta þetta, að samningurinn sé viljayfirlýsing og ekki bindandi og það eigi að ræða hann frekar á þingi Sameinuðu þjóðanna. Þetta er ómerkilegt yfirklór og ekki sæmandi fólki sem telur sig vera lýðræðissinna. 

Þegar samningurinn hefur verið undirritaður og pólitíska elítan hefur einu sinni enn náð að kúga borgara Evrópu, mun hann fara í farveg elítunnar hjá Sameinuðu þjóðunum og ljóst að yfirstjórn Sameinuðu þjóðanna er mikið í mun að hann verði samþykktur. Það verður ekki gefinn neinn kostur á því að nokkur vitræn pólitísk umræða fari fram um samninginn þá frekar en nú. Almenningur í Evrópu á ekki fulltrúa á þingi Sameinuðu þjóðanna. Þar ríkir alþjóðlega pólitíska elítan nánast öll eins og snýtt út úr sama nefinu.

Undirritun Íslands á morgun þýðir að pólitísk elíta landsins telur ekki þörf á að tala við fólkið í landinu um mikilvæg þjóðréttindi landsins og með hvaða hætti móta eigi framtíðarsýn fyrir landið. 

Rikisstjórnarfokkarnir, sem bera ábyrgð á þessu hafa í raun sagt sig frá því að vera marktækir lýðræðisflokkar og gæta hagsmuna íslensku þjóðarinnar.

Þeir eru ekki að setja hagsmuni Íslands í fyrsta sæti. 

Sendum utanríkisráðherra til Moskvu í kjölfar Matteo Salvini.

Íbúar og stjórnendur fyrirtækja víða á landsbyggðinni gera sér grein fyrir að refsiaðgerðir íslenskra stjórnvalda gegn Rússum kosta magar milljarða á ári. Ítrekað hefur verið farið fram á það að stjórnvöld hætti að troða illaskir við Rússa enda eigum við þeim ekki annað en allt gott upp að inna.

Fleiri þjóðir en við finna fyrir því að Evrópusambandið skuli halda fast við refsiaðgerðir gegn Rússum. Í gær hótaði Ítalía að beita neitunarvaldi gegn því að refsiaðgerðunum yrði haldið áfram.

Matteo Salvini innanríkisráðherra Ítalíu sagði í Moskvu í gær að refsiaðgerðirnar væru efnahagslegt, þjóðfélagslegt og menningarlegt brjálæði og gjörsamlega fráleitt og hefði kostað Ítali billjónir Evra. Salvini sagði auk þess, að hann treysti því að þeir væru nógu gáfaðir í Brussel til að skilja að þeir væru komnir of langt og snúa yrði til baka til góðra samskipta milli Ítalíu, Evrópusambandsins og Rússlands. 

Vel má vera að Salvini hafi rétt fyrir sér að þeir séu nógu gáfaðir í Brussel til að átta sig á villu síns vegar varðandi refsiaðgerðir gegn Rússum þó draga megi það í efa. Hitta er annað mál, að það væri sterkur leikur hjá ríkisstjórninni að senda nú utanríkisráðherra til Moskvu til að gefa svipaða yfirlýsingu og Salvini og tilkynna afdráttarlaust, að íslendingar drægju sig einhliða út úr öllum refsiaðgerðum gegn Rússum. 

Karl Marx Stadt sama sem Chemnitz lygi og sannleikur

Einu sinni var borg í Þýsklandi sem hét Karl Marx Stadt. Hún var fyrirmyndarborg og til sýnis í hinu Kommúníska Austur-Þýskalandi.  Nú heitir hún Chemnitz og þar hafa hópar venjulegra Þjóðverja mótmælt undanfarna daga, morðum og nauðgunum sem innflytjendur eru sekir um. Í frásögn helstu fréttamiðla eru mótmælendur kallaðir hægri öfgamenn, yst til hægri eða nasistar. Sannleikurinn er sá að einhverjir slíkir eru í hópnum, en þeir eru minnihluti mótmælendanna.

Þýskur maður var myrtur fyrir nokkrum dögum í borginni Chemnitz og það er kveikjan að mótmælunum. Í ljós kom að innflytjendur frá Írak og Sýrlandi eru grunaðir um morðið og reiði fjölmiðla og yfirvalda beindist að fangaverði sem sagði frá þjóðerni þeirra. Af hverju mátti ekki segja frá því?

Þjóðverjinn sem var myrtur hét Daniel Hillig 35 ára trésmiður. Fjölmiðlar hamast við að segja frá því að hann sé Þjóðverji af kúbönskum ættu. Allt í einu skipti það máli. Af hverju? Faðir hans er þýskur og móðirinn frá Kúbu. Er hann þá ekki Þjóðverji með sama hætti og maður sem er íslenskur ríkisborgari og á íslenskan föður og sómalska móður er hann ekki íslenskur. Ef hann er drepinn af innflytjendum verður hann þá allt í einu íslenskur sómali? Í stað þess að vera bara Íslendingur? Af hverju finnst þjóðarfréttastofum svona mikilvægt að tönnlast á því að hinn myrti hafi ekki verið "alvöru Þjóðverji"? 

Sögusagnir hafa verið á kreiki, hvað hafi valdið því að innflytjendurnir myrtu Hillig. Sumir segja þetta ránsmorð. Aðrir að hann hafi lent í deilum við innflytjendurna og enn aðrir að hann hafi verið að hjálpa konu sem innflytjendurnir höfðu ráðist á. Lögreglan segir ekki neitt utan þess að mótmæla því að hann hafi komið konu til hjálpar. Því miður treysta Þjóðverjar ekki lengur því sem lögreglan segir þegar kemur að innflytjendum því að hún hefur ítrekað verið afhjúpuð fyrir að ljúga til um staðreyndir mála eins og t.d. um fjöldanauðganirnar í Köln á nýársnótt fyrir nokkrum árum.  

Í blaðinu Daily Telegraph í dag segir að reiðin í Chemnitz sé ósvikin og haft er eftir íbúum, að hægri öfgafólk sé að reyna að stela mótmælunum. Pressan hjálpar þeim alla vega vel við það. 

Í mótmælagöngu í gær báru allmargir göngumenn myndir af Þjóðverjum sem höfðu verið myrtir eða nauðgað af innflytjendum. Sá hópur er stór og yfirvöld hafa reynt hvað þau geta til að ljúga til um þann veruleika sem þjóðin stendur frammi fyrir eftir asnaspark Angelu Merkel þegar hún opnaði landamærin árið 2015. Lygin og yfirhilmingin er til að koma í veg fyrir opnar raunhæfar umræður um vandamálið. Yfirvöld vonast greinilega til þess, að takist vel að hilma yfir glæpi innflytjenda, að þá hverfi vandamálið. 

Það hefur ekki verið reynslan nokkurs staðar í veröldinni. En afleiðingarnar því miður þær, að viðbrögðin verða að lokum ofsafengnari og öfgakenndari en þau hefðu orðið ef eðlileg umræða og stefnumótun ætti sér stað. 

Það er dæmigert fyrir strútshátt þeirra sem vilja opin landamæri eða verja innflytjendastefnuna í Evrópu þ.m.t. á Íslandi að segja að verið sé að búa til ógn sem sé ekki fyrir hendi sbr. Eiríkur Bergman sérfræðing í sósíalískri analýsu á pólítík. Myndirnar af Þjóðverjum sem hafa fallið í valinn eða verið nauðgað af innflytjendum til Þýskalands bera því hins vegar vitni að ógnin er raunveruleg. Hún verður enn verri meðan yfirvöld hilma yfir og ljúga að borgurunum. Slík viðbrögð yfirvalda er besta leiðin til að fæða af sér öfgar. 

Af hverju mega staðreyndirnar ekki koma í dagsljósið? Af hverju má ekki ræða þessi mál? Af hveru eru útgjöld vegna innflytjenda hér á landi falin eins vandlega og mögulegt er og allt reynt til að koma í veg fyrir alvöru umræður um málið? 

Heldur virkilega einhver að það sé til farsældar fallið?