Hvenær skiptir maður um stefnu?

"Hef ég drepið mann eða hef ég ekki drepið mann? Hver hefur drepið mann og hver hefur ekki drepið mann? Hvenær drepur maður mann og hvenær drepur maður ekki mann? Fari í helvíti sem ég drap mann. Og þó." sagði Jón Hreggviðsson í Íslandsklukku Halldórs Laxnes.

Svo virðist sem álíka skörp hugmyndafræðileg barátta sé komin upp innan Samfylkingarinnar, þar sem spurningin snýst um það hvort að Kristrún Frostadóttir formaður hafi skipt um stefnu eða ekki í útlendingamálum þegar hún vísaði í Milton Friedman hagfræðing sem sagði að velferðarkerfinu yrði ekki haldið uppi ef við hefðum opin landamæri.

Milton Friedman benti á þetta fyrir rúmlega hálfri öld, að opin landamæri væru í sjálfu sér ekkert vandamál ef við mundum afnema velferðarkerfið, en annars gengi það ekki. 

Kristrún er ekki að segja neitt annað en það sem engilsaxnesku mælandi fólk kallar "common sense" Ýmsir innan Samfylkingarinnar brugðust því hart við og sögðu að þetta væri svik við stefnu flokksins og sennilega er það rétt hjá þeim, að ekki fer saman "common sense" og stefna Samfylkingarinnar. 

Nú hamast fyrrverandi forustumenn Samfylkingarinnar eins og Össur og Ingibjörg við að segja að Kristrún hafi í raun ekki sagt neitt nýtt þó hún hafi vikið af almennri umræðu Samfylkingarfólks og farið að tala af skynsemi. 

Þær fréttir berast frá Egyptalandi að þarlendir séu að byggja múr á landamærum Gaza og Egyptalands. Utanríkisráðherra þeirra segir, þrátt fyrir að allir sjái múrinn að það sé ekki verið að byggja múrinn. Af sömu skynsemi mælir forustufólk Samfylkingarinnar sem segir að engin stefnubreyting felist í orðum Kristrúnar þó það sé jafn augljóst að svo er eins og múrinn sem Egyptar eru að byggja.

Já og hvenær byggir maður múr og hvenær byggir maður ekki múr. Fjandinn ef Egyptar eru bað byggja múr eða Kristrún að skipta um stefnu í málefnum hælisleitenda. Fari í helvíti, Kristrún er ekki að skipta um stefnu. Og þó.

 

 

Til varnar vorri þjóð.

Starfsmenn umhverfisráðuneytisins eru nær allir í Dubai um þessar mundir við að vinna að því að það hlýni ekki í heiminum. Sagt er að baráttusöngur þeirra sé "Mér finnst rigningin góð", sem hefur verið æfður með ýmsum tilbrigðum og verður væntanlega frumfluttur í þeirra útgáfu, í Hörpu á útmánuðum þegar þeir 84 gera þjóðinni grein fyrir því hvað þeir voru að gera í Dubai á loftslagsráðstefnu SÞ.

Alla vega á þjóðin rétt á því að vita hvað réttlætti það að skattgreiðendur voru neyddir til að borga ferð og uppihald í hálfan mánuð fyrir 84 fulltrúa. Hugsanlega heildarkostnaður upp á milljarð.

Rósa Björk Brynjólfsdóttir verður væntanlega fengin til þess í tímabundnu verkefni,til 2030, á vegum forsætisráðuneytisins að vinna úr árangri íslensku sendinefndarinnar í Dubai. Án efa álíka viðamikið verkefni og úrvinnslan úr ráðherrafundi Evrópuráðsins í Reykjavík, sem engin nema Katrín Jakobsdóttir man lengur eftir.

En það gengur engum betur að vinna eitthvað úr engu en þeim sem eru í varanlegum tímabundnum verkefnum í stjórnarráðinu.

Life of Brian og mannréttindi

Kvikmyndin "The life of Brian" var gerð fyrir 44 árum. Myndin var af mörgum talin guðlast m.a. kaþólsku kirkjunni á Írlandi. Þó Monthy Python grínleikararnir sem gerðu myndina hafi iðulega farið á tæpasta vað, þá er kvikmyndin tær snilld. Svona kvikmynd væri ekki hægt að gera í dag vegna hugmyndafræðinnar um rétt fólks til að móðgast. Einna fremst í þeim flokki fer transhugmyndafræðin.

John Cleese helsti forstöðumaður Monthy Python hópsins og einn höfuðleikari myndarinnar Life of Brian, segir að hann hafi fengið aðvaranir og kröfur um breytingar vegna nýju hugmyndafræðinnar um "kynlast" að taka út atriði um mann sem vill vera kona og eiga börn. Hann segist ekki skilja þetta, þar sem þetta hafi þótt gott grín í meira en 40 ár. 

Í kvikmyndinni er fundur hjá baráttuhópnum "The Peoples Front of Judea". Naður nefndur Stan, segist vilja vera kona og það eigi að kalla sig "Loretta"  og hann vilji eiga börn. Cleese sem leikur Reg segir, að það sé ómögulegt af því að hann hafi ekki móðurlíf. En Stan/Loretta segir að það sé réttur hvers einstaklings, sem vill, að eiga börn.Reg ítrekar að viðkomandi hafi ekki móðurlíf, en að "The People’s Front" ákveður að berjast fyrir rétti Stan/Lorettu til að eiga börn, þar sem það sé táknrænt fyrir baráttu gegn kúgun.

Dagur B. Eggertsson borgarstjóri Reykjavíkurborgar ákvað að verða þáttakandi í þessari kómedíu með því að færa hópnum "Trans Ísland" mannréttindaverðlaun Reykjavíkur árið 2023.

Hópurinn tekur þá væntanlega upp þar sem frá var horfið af "The Peoples Front of Judea",réttindabaráttu Lorettu fyrir því að eignast börn,  þó hún hafi ekkert móðurlíf, þar sem það er barátta gegn kúgunaröflunum í þjóðfélaginu og réttur hvers einstaklings að eiga börn. 

Útskúfaður um eilífð

Á ýmsu átti ég frekar von, en að Íris Róbertsdóttir bæjarstjóri í Vestmannaeyjum færi að argaþrasast út í skipan Karls Gauta Hjaltasonar í embætti sýslumanns í Vestmannaeyjum. Sér í lagi þar sem fyrir liggur, að farið var að öllum reglum varðandi vandaða úrvinnslu umsókna um embættið. 

Þrátt fyrir þetta telur bæjarstjórinn að útskúfa beri Karli Gauta um alla eilífð úr samfélagi siðaðra manna fyrir að hafa setið hljóður þegar tveir menn úr 6 manna hópi urðu sér til skammar á Klausturbar um árið. Bæjarstjórinn telur að fyrir þá "synd" hafi Karl Gauti unnið sér til eilífrar óhelgi.

Heimspekingurinn og lögfræðingurinn Thomas More, sem rekinn var sem kanslari Hinriks 8 Bretakonungs fyrir að neita að samþykkja að hjónaband hans við Katrínu af Aragon væri ógilt, sagði ekki eitt aukatekið orð um málið eftir það og sagði að þögnin væri sín vörn, því engin gæti sótt að sér eða lögsótt sig eða átalið fyrir það að þegja. 

Það var þó ekki nóg fyrir Hinrik 8 og hann lét hneppa Thomas More í fangelsi og taka hann af lífi. Réttlæti Írisar Róbertsdóttur virðist af sama meiði. Fyrir þá sök að Karl Gauti Hjaltason sagði ekki eitt styggðaryrði um einn eða neinn á Klausturbar um árið skal honum úthýst og engin staður heimill nema helvíti. 

Frá því að Hinrik 8 vélaði um líf og dauða fólks, en hann lét taka a.m.k. tvær af eiginkonum sínum 8 af lífi hafa mannréttindi þróast mjög til batnaðar, en það virðist hafa farið framhjá bæjarstjóranum í Vestmannaeyjum.

„Hann var fríaður af öllum áburði“

Hinn glöggskyggni framkvæmdastjóri

Aðalframkvæmdastjóri Sameinuðu Þjóðanna(SÞ), öfgasósíalistinn Antonio Guterres, sem setti fjárhag Portúgal á hausinn sem forsætisráðherra skrifaði furðulegan samsetning á alþjóðlega baráttudegi kvenna fyrir nokkru. 

Hann sagði: að það tæki 300 ár að ná fullu jafnrétti kynjana.(en láðist að segja hvort það yrði fyrir eða eftir hádegi þann dag) Þá talaði hann um ginnungagap  milli kynjana í vísinda og tæknigreinum. "Kísildalir heimsins ættu ekki að verða dauðadalir kvennréttinda" Síðan sagði frkv.stjórinn að konur á netinu  sættu kynferðislegri orðræðu og árásum. 

Athyglisvert að frkv.stjórinn skuli nefna tækningreinar sem helsta vandamál varðandi kvennabaráttu, þar sem hennar verður hvað síst vart. Hann nefnir ekki stöðu kvenna í Íslamska heiminum, þar sem konum er iðulega meinað að vinna og  sækja sér menntun. Hann nefnir ekki stöðu kvenna víða um Afríku og Asíu þar sem réttindi þeirra eru einskis metin og víðtækt mannsal og nánast þrælahald á sér stað. 

Miðað við aðstæður eru þessi orð aðalframkvæmdastjórans algert bull en honum ekki til mikillar skammar umfram það sem hann hefur þegar áunnið sér. 

Við hverju er að búast af manni, sem er búin á embættisferli sínum að gera eitt land nánast gjaldþrota. Hefur leitt algjöra hnignun SÞ á sínum embættisferli og gerði barnið Grétu Túnberg að leiðtoga lífs síns og helsta vísindagúru í loftslagsmálum. 

Einu baráttumála þessa manns er að vandræðast við Vesturlönd,að þau dragi ekki nógu mikið úr kolefnislosun og borgi ekki nógu mikla peninga til þróunarlandanna eins og t.d. Kína.

Þá hamast hann á því að reyna að troða sem flestum svonefndum hælisleitendum inn í Evrópu, en fer ekki fram á að löndin sem taka ekki við neinum slíkum eins og t.d. Saudi Arabía, Japan og Kína sýni einhvern lit. 

Það er ekki hægt að bjóða upp á það að frkv.stj. SÞ bulli um málefnin eins og hann gerir. En af því að bullið er svo augljóst varðandi orð hans um réttindabaráttu kvenna, þá er nauðsynlegt að vekja athygli á þeim til að fólk sjái hvað lítið þessi maður hefur í raun fram að færa. 

 

Hver gaf þeim umboð ?

Hópur fólks, sem segist tala fyrir hönd fólks frá Asíu mótmælir þeim rasisma, að leikendur í óperunni Madama Butterfly séu farðaðir, svo þeir líktust fólki af Japönsku bergi brotið.

Sviðslistafólk hefur um árahundruð notað gervi og farða við sýningar og ekki þótt tiltökumál eða bera vott um illar kenndir. Það er reynt að líkja eftir því sögusviði sem um er að ræða. 

Listamaðurinn Al Jolson, sem var hvítur á hörund farðaði andlit sitt dökkt á sýningum og hefur verið kallaður "the king of blackface performers" (eða konungur listamanna með dökkt andlit) Aldrei var það talið rasismi enda var woke(bull)fræðin hlegin í hel á þeim tíma. Nú er þessi bullfræði hér undir handleiðslu háskólafólks. 

En hverjir eru að mótmæla meintum rasisma við sýningar á Madame Butterfly? Fólk sem er sjálfskipaðir en algerlega umboðslausir fulltrúar Asíufólks á Íslandi. Til hverra sækir þetta fólk umboð sitt? Ekki til neinna. Umboðsleysið kom berlega í ljós, þegar um 20 manns af nokkur þúsund fólks af Asískum uppruna, sem hér býr mættu til að mótmæla hinum meinta rasisma. 

Þetta sýnir við hverju má búast hjá þjóð, sem er með stjórnlausan innflutning útlendinga, sem segjast vera hælisleitendur. Hætt er við að þjóðleg eining og samstaða verði þá ekki lengur fyrir hendi og allskyns fyrirbrigði komi fram og tali umboðslausir í nafni þessa eða hins hópsins og geri bull kröfur eins og í gær á grundvelli þess, að viðkomandi sé svo óskaplega móðgaður yfir því sem ekkert er nema tilbúningur. 

En þó umboðsleysið sé algjört og kröfurnar fáránlegar þá eru hefðbundnir fjölmiðlar tilibúnir til að færa bullið til almennings í landinu eins og þar fari einhver mektar hreyfing, sem nauðsynlegt sé að taka tillit til, þegar viðkomandi tala venjulega bara í nafni sjálfs sín.

Mótmæltu er gestir gengu inn í Hörpu

Auðvaldið og formaður Eflingar.

Í gær hélt formaður Eflingar fund í Iðnó, þar sem ýmis orð féllu um baráttuna gegn "auðvaldinu." Af ýmsu má ráða ekki síst orðum formannsins Sólveigar Önnu, að baráttan nú sé barátta gegn "auðvaldinu." 

Í kjölfar mótmælafundarins í Iðnó gegn "auðvaldinu" hélt Sólveig Anna með halarófuna í eftirdragi til að mótmæla fyrst við Alþingishúsið og síðan við stjórnarráðið þar sem formaður VG hefur skrifstofur og er e.t.v. að mati Sólveigar Önnu fulltrúi og holdgervingur "auðvaldsins."

Verður helst ráðið að Sólveig Anna og halarófan telji auðvaldið sitji helst í fleti fyrir á Alþingi og stjórnarráði, sem löggjafarvald og framkvæmdavald, þar sem þessir aðilar eiga enga aðild að yfirstandandi kjaradeilu Eflingar og SA

Ef til vill væri rétt að settur ríkissáttasemjari, sá ágæti maður, gerði formanni Eflingar grein fyrir því um hvað kjaradeila snýst og við hverja er að semja fyrst hún virðist komin út um víðan völl í baráttu gegn "auðvaldinu" frekar en bættum kjörum eigin félagsmanna.

Vísindin og ríkið

Á annan áratug hafa fjárhirslur ríkisins í hinum vestræna heimi verið galopnar þegar vísindamenn og aðrir sem telja sig vera það, fara fram á rannsóknarstyrki,sem tengjast meintri hamfarahlýnun. 

Í fréttum RÚV í gær var sagt frá viðamikilli rannsókn á atferli og möguleikum rjúpunnar til að lifa  af í stöðugt hlýnandi umhverfi. Rannsóknin stendur væntanlega eins lengi og skattgreiðendur borga.

En hvaða hlýnun er þetta? Hvaða breytingar er verið að  tala um?

Skv. þeim tölulegu gögnum um hækkun á hita á til lengri tíma á Stykkishólmi og Reykjavík í eina öld þá er hann óverulegur og sama gildir um mælingar á sjávarhita við Vestmannaeyjar. 

Nú þegar frostið bítur og heimskautavindurinn gnauðar og allir geta tekið undir "nú er frost á Fróni, frýs í æðum blóð". Er þá ekki rétt að skoða raunveruleikann sem blasir við okkur og í framhaldi af því að segja okkur frá Parísarsasmkomulaginu og öllum loftslagsgjöldum. 

Svo fer að verða kominn tími á,að RÚV hætti einhliða áróðri um hamfarahlýnun í ófærð vegna frosta og snjóa. Þetta er vægast sagt aumkunarvert hjá RÚV trúboðinu.

The real thing

 Fjölmennasta og íburðarmesta veisla ársins, er og verður lúxus loftslagsráðstefnan í Egyptalandi Cop27. Þangað komu um 40 þúsund manns nánast allir kostaðir af skattgreiðendum og neytendum. Meir en 400 einkaþotur lentu með þáttakendur á ráðstefnunni og ótölulegur fjöldi risaþotna sá um að flytja restina. 

Þáttakendurnir eiga það sameiginlegt,að hafa stórkostlegar áhyggjur af kolefnissporinu þínu en engar af sínu.

Hin nýja stétt, nomen klatura, nýaldarinnar þarf ekkert að spara enda borgaði Kóka Kóla fyrir herlegheitin.

Auglýsingaskilti Kóka Kóla eru iðulega reisulegustu mannvirkinn í fátækustu hlutum heimsins. "The real thing" gnæfir yfir opnum klóökum í borgum og bæjum þriðja heimsins. Hjálpin mikla. Þá skiptir heldur máli að geta gripið í flösku sem hefur að geyma "the real thing".

Þáttakendum á Cop27 fannst ekkert að því að Kóka Kóla borgaði undir rassinn á þeim, þó það hafi lengi verið talið einkennismerki hins óhefta kapítalisma. Ekki þarf lengur að vandræðast yfir því þegar þeir ofurríku eru gengnir í lið með bullinu, sem þeir hafa að sjálfsögðu fundið leið til að græða á.

Svandís Svavarsdóttir og trúarsystkini hennar í loftslagskirkjunni brostu breitt og slógu taktfast, að heimurinn væri að farast ef ekki yrði gripið til þess að rýra lífskjör fólks í Evrópu og N-Ameríku.

Hin nýja stétt umhverfisverndarsinna gerði engar athugasemdir við það,að árlega framleiðir Kóka Kóla 120 milljarða einnota plastik flaskna. Þesar einnota plastik flöskur 120.000.000.000 valda mikilli eyðileggingu, mengun og  eyðileggingu á lífríkinu, ekki síst þar sem auglýsingaskiltin um "the real thing" gnæfa yfir mannlífinu.

Fyrirheitið á auglýsingaskiltinu um hinn sanna unað og velferð, sem falin er í einnota plastflösku er álíka vitlaust og annað sem gerðist á þessari ráðstefnu hinnar sjálfhverfu nýju stéttar loftslagskirkjunnar. 

Síðustu línurnar í kvæði Steins Steinars um Kommúnistaflokk Íslands, in memoriam með lítilli breytingu eiga jafnvel við  um gildi tildurráðstefnunnar Cop27

Á gröf hins látna blikar drykkjartunna frá Kóka Kóla Company.

 

 

Guðlast, málfrelsi og húmor

Refsing við guðlasti var afnumin,en þá tóku við aðrar hömlur á málfrelsið. Haturslögreglan sótti fólk til saka fyrir nýja tegund af guðlasti. Ekki má segja sannleikann um Íslam,transaðgerðir,kynrænt sjálfræði eða hamfarahlýnun. Jafnvel brandarar og húmor eru óleyfileg tjáning. 

Brandari er samt minnsta og einfaldasta tegund tjáningarfrelsisins

Í dýrðarríki Stalíns á valdatíma kommúnista í Sovétríkjunum voru 200.000 manns í fangabúðum fyrir að segja brandara. 

Góði dátinn Sveik var iðulega settur í fangelsi fyrir að segja brandara eða greina frá staðreyndum í léttum tón m.a. fyrir að segja að flugur á veitingastað hefðu skitið á mynd keisarans. 

Í Suður Afríku var maður sem sagði að PC inn sinn væri svo lengi að slökkva á sér að hann kallaði hann Mandela (eftir þáverandi forsætisráðherra). Hann var handtekinn PC inn var haldlagður og tekin lífssýni. 

Ritið Charlie Hebdo birti grínmyndir og grínsögur. Þessvegna myrtu Íslamistar ritstjórnina. Þá setti fyrirfólk upp merki um að standa með tjáningarfrelsinu. Samt sem áður hefur það farið á hinn veginn. Fólk er kært fyir að segja brandara eða útilokað frá tjáingu á Twitter eða Fésbók. 

Afleiðingin er sú að opinber umræða og viðmót í þjóðfélaginu verða kyrkingslegri og leiðinlegri. Fólk er undirlagt tepruskap hvort sem er í opinberri umræðu eða mannlegum samskiptum. 

Er ekki betra að sleppa tökum á tjáningarfrelsi fólks og amast ekki við húmor jafnvel þó hann geti á stundum verið í dekkra lagi?