Pappírsbarónarnir geta ekki gert hvað sem er.

Ég óska Vilhjálmi Bjarnasyni til hamingju með að hafa unnið málið gegn Glitni banka. Vonandi verður þessi niðurstaða staðfest í Hæstarétti.  Vilhjálmur á miklar þakkir skildar fyrir að gæta hagsmuna litla hluthafans. Þetta er áfangasigur og vonandi vinnur Vilhjálmur fullnaðarsigur í Hæstarétti.

Ég er  þeirrar skoðunnar að pappírsbarónarnir sem véluðu um hagsmunina hvort heldur þeir Bjarni Ármannsson eða Ólafur Ólafsson o.fl. hafi farið of frjálslega fram svo vægt sé til orða tekið. 

Hvað gera yfirvöld nú.

Vilhjálmi dæmdar bætur

Kvótahafar fá 7 milljarða frá ríkinu.

Það er merkilegt að á tímum efnahagsþrenginga og niðurskurðar að þá skuli ríkisstjórnin færa kvótahöfum 7 milljarðar vegna 30 þúsund tonna viðbótarafla í þorski. Hefði ekki verið rétt að þjóðin hefði fengið allan afrakstur þessa viðbótarafla eins og nú háttar til í þjóðfélaginu? Hefði ekki verið rétt að viðbótaraflaheimildir yrðu boðnar út til hæstbjóðanda og þjóðin fengið tekjurnar?

Það er verið að loka sjúkrastofnfunum vegna fjárskorts en á sama tíma munar sjávarútvegsráðherra og ríkisstjón hans ekki um að rétta kvótahöfunum viðbótargjöf í milljörðum talið.

 Hvar var Samfylkingin þegar ákvörðun var tekin um þessa rausnarlegu gjöf til kvótahafanna.  Voru þau búin að gleyma ummælum um kvótakerfið sem stærsta rán Íslandssögunnar?

Er hægt að afsaka svona ríkisstjórn. 

Sýnir þetta dæmi ekki hversu blygðunarlaus ríkisstjórnin er í að hygla forréttindahópnum í þjóðfélaginu á kostnað okkar hinna?

Þetta gengur ekki.

Mér var brugðið þegar ég sá að ríkisbankinn Landsbankinn ætlar að henda 11 milljónum dollara eða jafnvirði 1.4 milljarða króna í Decode Genetics. Er ekki nóg komið af óeðlilegum bankaviðskiptum á Íslandi. Er ekki nóg komið af því að veita ótryggðar fyrirgreiðslur til fyrirtækja eins og Decode Genetics. Á sínum tíma m.a. vegna Davíðs Oddssonar gengust þáverandi ríkisbankar þ.á.m. Landsbankinn í  að kaupa hlutabréf í Decode og selja þau síðan aftur á allt of háu verði sem bankamenn þess tíma markaðssettu með vægast sagt óeðlilegum hætti. Nú þegar Landsbankinn er orðinn ríkisbanki aftur þá á að henda einum og hálfum milljarði til viðbótar í þetta fyrirtæki sem hefur þegar kostað okkur allt of marga milljarða.

Fyrirtæki eins og Decode á að reka á kostnað og áhættu eigenda þess en ekki íslensku þjóðarinnar.   Það hefði verið betra að hafa aðra en Davíð og Co við stjórnvölin þegar bankarnir voru einkavæddir til að sjá til þess að kapítalistarnir bæru ábyrgð á sjálfum sér, græddu á eigin verðleikum og þyrftu að þola tapið sálfir í staðinn fyrir að láta þjóðina gera það.

Mér er gjörsamlega ofboðið að nýí ríkisbankinn skuli henda einum og hálfum milljarði með þessum hætti.

deCODE semur við Landsbanka

Síðustu dagar Bush

Rúmur hálfur mánuður er til loka embættisferils George W. Bush jr. Bandaríkjaforseta. Hægt er að segja um hann þegar hann hættir að farið hefur fé betra.  Vegna vanstjórnar sinnar og afglapa eru Bandaríkin í vanda hvar sem litið er. Efnahagshrun, dvínandi áhrif og misheppnuð hernaðarumsvif verða þeir minnisvarðar sem Bush forseti skilur eftir sig.  Allan tímann sem hann hefur verið forseti hefur hann gefið Ísraelsmönnum grænt ljós til að fara sínu fram gagnvart Palestínumönnum.  Ef til vill eru Ísraelsmenn nú í aðdraganda kosninga hjá sér að nýta síðustu daga þessa slappa forseta til að herða tökin sem aldrei fyrr gagnvart Palestínufólki.

Það trúa því sennilega engir aðrir en þeir sem hafa komið til Ísrael hvað þeir koma illa fram við Palestínufólkið. Ég hefði ekki trúað því fyrifram að sjá annan eins valdahroka og víðtæka aðskilnaðarstefnu í verki eins og er í Ísrael. Aðskilnaðarmúrinn er gott dæmi um það að þegar einn mún ófrelsisins hrynur þá búa nýir harðstjórar til nýjan. Berlínarmúrinn féll en múrinn um þvera Palestínu til að loka Palestínufólkið annað hvort úti eða inni er nær fullger.

Mér er það óskiljanlegt afhverju lýðræðisríki Evrópu og Ameríku láta þetta gerast án þess að grípa til víðtækra aðgerða gegn Ísrael. Hvað með viðskiptabann. Slit á stjórnmálasambandi. Það er ekki hægt fyrir lýðræðisríki að horfa þegjandi upp á ítrekuð og stöðug mannréttindabrot Ísraelsmanna.

Þessi mannréttindabrot Ísrael eru ekki bara ógn við fólkið í Palestínu. Það má ekki gleymast.

Ég vona að Barack Obama verðandi forseti Bandaríkjanna sýni dug í þessu efni og láti það ekki ganga lengur að Gyðingar misbjóði mannréttindum og mannhelgi.  Fram til þess tíma tel ég niður þá daga sem Bush á eftir að gegna embætti í Hvíta Húsinu í Washington D.C.

2009

Gleðilegt ár 2009 og þakkir til allra sem hafa verið með mér á blogginu á síðasta ári og lagt til málefnalegar athugasemdir.

Það hefur oft gustað hressilega  og mér finnst það ágætt. Mér þykir gaman að málefnalegum umræðum svo lengi sem þær séu innan vitlegra og kurteisislegra marka.

Ég á þá von og trú að árið 2009 verði um margt farsælt fyrir land og þjóð.  Það þarf vissulega að taka á mörgum hlutum en það má ekki gleyma því að miklar breytingar eins og hafa orðið í þjóðfélaginu bjóða líka upp á ný tækifæri. 

Ég vona að við getum átt virkilega góða vegferð saman á nýja árinu góðir landsmenn og við skulum öll hver á sínum stað og stöðu gera okkar besta til að árið verði gott og gjöfult ár.

Atvinna fyrir alla.

Ísland hefur verið blessunarlega laust við atvinnuleysi í langan tíma og það hafa verið meðal helstu kosta okkar þjóðfélags. Vinnufúsar hendur hafa átt tækifæri til að vinna oft á tíðum eins mikið og hver hefur viljað.

Ég hef stundum sagt að þegar ég var ungur maður þá hafi Ísland verið land tækifæranna vegna þess að það var mikil vinna og þegar síldin hvarf gat þjóðin unnið sig út úr þeim erfiðleikum.  Þegar síldin hvarf þurrkaðist út álíka mikið hlutfallslega af þjóðartekjum og nú með bankahruninu. Munurinn er þó sá að síldin hvarf og mannvirki voru nónýtt sem og sérhfæft vinnuafl. Með bankahruninu þá þurfum við að taka á okkur skuldir, sem við vitum ekki enn hvað verða miklar.  En það veldur mestu óvissunni nún um hver raunveruleg staða okkar verður.

Atvinnuleysi hefur verið að aukast og það er jákvætt að heldur hafi dregið úr því í bili en hætt er við að það aukist aftur þegar kemur fram á næsta ár. Vinna er almennt meiri í desember en aðrar vetrarmánuði og uppsagnir sem mörg fyrirtæki gripu til fyrir áramót koma fram í byrjun næsta árs.

Fyrir tveim og hálfu ári  og æ síðan varaði ég við því hvernig íslenskur vinnumarkaðar væri að þróast og þau hættumerki sem væru fólgin í því að flytja inn þúsundur erlends verkafólks. Það olli aukinni þennslu og brengjaði myndina að mörgu leyti. Nú sitjum við uppi með afleiðingarnar.  Samdrátt og atvinnuleysi. 

Ríkisstjórnir áranna 2006 til þessa dags bera ábyrgð á því að þennslan skyldi fara úr böndum með þeim afleiðingum að við þurfum nú að þola verri samdrátt á vinnumarkaðnum en ella hefði verið.  En það þýðir ekki að vandræðast með það fyrr en í næstu kosningum. Nú er viðfangsefnið að móta nýja atvinnustefnu til að tryggja atvinnu fyrir alla.  Það er brýnasta viðfangsefni stjórnmálanna í dag.

Í því sambandi má ekki gleyma að stjórnmálamenn eru ekki besti aðilarnir til að standa fyrir nýsköpun og fjölgun starfa.  Þeir geta hins vegar sett reglur og mótað framlög til að styðja við sprotafyrirtæki og framleiðslufyrirtæki í landinu til að tryggja aukinn vöxt og aukna arðsköpun.

Það á að heimila meiri veiðar.  Margir hafa gagnrýnt þá stefnu okkar Frjálslyndra en staðreyndin er sú að ríkisstjórnin og sérfræðistofnun hennar og sérfræðingar hafa í raun sagt að það sé í lagi og ekki verði gengið of nærri fiskistofnunum með því. Það kemur fram með frumvarpi ríkisstjórnarinnar um að heimila kvótaeigendum að geyma kvóta milli ára.  Fyrst það er hægt að haga veiðum þannig að geyma megi allt að þriðjungi leyfðra aflaheimilda þá hlítur líka að vera hægt að auka aflaheimildir núna þegar versta kreppan ríður yfir um þriðjung. Það mundi gjörbreyta atvinnuástandi og arðsköpun í landinu.

Mér finnst líka mikilvægt að stjórnvöld skipi aðila til að fylgjast náið með vinnumarkaðnum og móta tilllögur sem fyrst um leiðir sem gætu leitt til fjölgunnar arðskapandi starfa í landinu.

Vinna verður gegn atvinnuleysinu með öllum skynsamlegum ráðum. 

Færri skrá sig án atvinnu

Alþjóðasamfélagið verður að binda enda á ógnarstjórn Ísrael.

Ég tek undir ummæli Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur utanríkisráðherra þar sem hún segir að hernaðaraðgerðir Ísraelsmanna séu óverjandi. Aðgerðir Ísrael eru hræðilegt hermdarverk. Munurinn á Ísrael og öfgamönnum á Gasaströndinni sem skjóta flugskeytum á Ísrael er sá að ríkisstjórn Ísrael er ríkisstjórn skipulagðs ríkis sem nýtur viðurkenningar á alþjóðavettvangi. Ísraelsstjórn heldur íbúum á Gasaströndinni innilokuðum. Þeir eru sviptir ferðafrelsi. Ríkisstjórn Ísrael ber ábyrgð á öryggi þessa fólks sem og Palestínu Araba á Vesturbakkanum.

Ísraelsmenn hafa misboðið þeim íbúum Palestínu sem ekki eru Ísraelsmenn um langa hríð. Morð, fangelsanir án dóms og laga og margvísleg mannréttindabrot eru framin af stjórn Ísrael gagnvart því fólki sem ekki tilheyrir "Guðs útvalinni þjóð" Gyðingunum.

Alþjóðasamfélagið batt enda á Apartheid stefnu hvítra manna í Suður Afríku. Stjórn Ísraelsmanna gagnvart Palestínufólkinu er verra en Apartheid stefna stjórnar Suður Afríku. Hugmyndafræðin á bak við apartheid stefnu Ísraelsmanna er ekki geðfelldari en sú í Suður Afríku á sínum tíma. Það sem meira er. Stjórn Suður Afríku framdi aldrei viðlíka hermdarverk gagnvart íbúum eigin ríkis og Ísraelsmenn gera gagnvart Palestínufólkinu í því landi sem þeir hafa stjórn yfir.

Bandaríkjamenn og raunar fleiri hafa ekki áttað sig á að virkasta aðgerðin gegn Al Qaida og öfgafólki í röðum Múslima er að Bandaríkin og ríki Evrópu komi í veg fyrir að Ísraelsmenn haldi áfram hermdarverkum gagnvart þeim hluta íbúa sinna sem telst ekki til "Guðs útvalinnar þjóðar". 

„Óverjandi aðgerðir“

Bestu jólakveðjur

Sendi mínar bestu jólakveðjur og vona að allir sem þetta lesa hafi haft góða jólahátíð það sem liðið er.  Ég var ánægður að heyra það að kirkjusókn hefði verið sú mesta á landinu á aðfangadagskvöld.  Það sýnir eitt með öðru hvað kristin kirkja gegnir miklu hlutverki í lífi flestra Íslendinga.

Á sama tíma finnst mér leiðinlegt að lesa um það að innbrotum skuli fjölga  mikið á höfuðborgarsvæðinu. Ég spyr hvað veldur.  Ekki er það í samræmi við boðskap jólanna að taka frá öðrum ófrjálsri hendi.  Vonandi tekst að koma lögum yfir þá sem að þessu standa og leiða þá á réttar brautir í lífinu.

Það skiptir miklu að muna eftir boðskap jólanna. Friður, fyrirgefning og kærleikur.  Við ættum að minnast þess um jólin og raunar alltaf að það er inntak kristinnar boðunnar. Í þeim anda eigum við að starfa eftir því sem okkur er unnt hverju og einu.

Afnám verðtryggingar er óhjákvæmileg.

Sama dag og neyðarlögin svonefndu voru sett átti ríkisstjórin að leggja fram lagafrumvarp um tímabundið afnám verðtryggingar.  Frysting eins og Gylfi Magnússon leggur til er í sjálfu sér betra en ekkert en það er ekki nóg. Það er ekki ásættanlegt að þegar þjóðin genur í gegn um efnahagshrun að þá sé ekki tekin upp ný vinnubrögð til að við getum sameiginlega unnið okkur út úr vandanum. Eins og nú horfir verður þúsundum fjölskyldna steypt í skuldaklafa sem fólk ræður ekki við.

Seðlabankastjóri talaði um að þjóðfélagið ætti ekki að borga skuldir óreiðumanna.  Í gær samþykkti meirihluti Alþingis að ábyrgjast erlendar innistæður íslensku bankanna. Hugsanlega þurfa íslenskir skattgreiðendur að greiða hundruðir milljarða vegna þessa.  Þegar þetta er haft í huga má ekki setja í forgang að hugsa um möguleika reiðufólks sem hefur alltaf staðið í skilum en gert sínar fjárfestingar á grundvelli allt annarra skilyrða en nú ´ríkja.

Er það ekki tilvinnandi fyrir framtíð þjóðfélagsins að hugsa um hagsmuni fólks svo það geti sjálft átt þak yfir höfuðið. Hvað varð að stefnu Sjálfstæðisflokksins um "eign handa öllum".  "Frá fátækt til bjargálna".  Er ekki einmitt nú mikilvægt að fylgja slíkri stefnu eftir.

Frysting jafnvel óhjákvæmileg

Forsætisráðherra svíkur fyrirheit um samráð.

Forsætisráðherra lofaði að hafa víðtækt samráð við stjórnarandstöðuna þegar neyðarlögin voru sett 4. október.  Eina samráðið sem hann hefur haft er að hjala við formenn stjórnarandstöðuflokkanna nokkru fyrir boðaða blaðamannafundi til að segja þeim frá því sem hann segir síðan á blaðamannafundunum.  Samráðið hefur nánst ekki verið neitt annað.

Ítrekað hafa þingfundir verið boðaðir með stuttum fyrirvara seinni part dags eða að kvöldi dags og lögð fram stjórnarfrumvörp sem stjórnarflokkarnir krefjast að verði afgreidd þegar í stað. Lítið tillit er tekið til stjórnarandstöðunnar og iðulega ekkert.

Í gær voru kynntar hugmyndir um aðstoð við fyrirtæki. Athygli vakti að auk nokkurra ráðherra sem sátu í nefndinni við að móta tillögur um þessa aðstoð þá sátu 3 þingmenn stjórnarflokkanna og framkvæmdastjóri Sjálfstæðisflokksins og Samfylkingarinnar.  Stjórnarandstöðunni var hinsvegar ekki boðið að þessu borði. Ekki frekar en varðandi mótun tillagna um aðstoð við skuldsettar fjölskyldur eða hvað annað sem gera hefur þurft vegna strandsiglingar Sjálfstæðisflokksins og Samfylkingarinnar.

Stjórnarandstaðan hefur greitt fyrir öllum málum sem ríkisstjórnin hefur sett fram, sem ætlað er að bæta úr því ástandi sem ríkir. Lengur verður ekki við það unað að ríkisstjórnin viðhafi þau vinnubrögð sem hún gerir.  Stjórnarandstaðan getur ekki lengur tekið það sem að henni er rétt og greitt fyrir afgreiðslu meðan ekkert raunhæft samráð er við hana haft eða henni er boðið til mótunnar tillagna til úrbóta.

Ríkisstjórnin er því miður búin að stýra samstarfi við stjórnarandstöðu í vondan farveg eins og öðru.