Vanhugsuð orð.

Forseti lýðveldisins hefur valdið ómældum skaða með ummælum þeim sem höfð eru eftir honum í fjármálatíðindum í Þýskalandi þar sem hann endurtekur orð Seðlabankastjórans eina, "við borgum ekki".  Það kemur til viðbótar við frásögn af deilum forsetahjónanna í boði fyrir blaðamann á Bessastöðum sem greint var frá fyrir nokkru.  Allt er þetta dapurlegt og til þess fallið að valda þjóðinni meiri erfiðleikum en ella þarf að vera.

Steingrímur Sigfússon sat í gær með uppsögn stjórnarformanna Nýja Glitnis og Nýja Kaupþings tveggja valinkunnra sómamanna sem töldu eðlilegt að segja af sér í framhaldi af því sem ráðherrar í höfðu tjáð sig um varðandi bankamálin.  Fjármálaráðherra hefur beðið þá um að sitja áfram. Samt sem áður þá sýnir þetta ákveðinn vandræðagang sem á ekki að vera í stjórnkerfinu við þessar aðstæður.

Ástandið og framtíðin eru nógu óræð og fyrirsjáanlega erfið. Það er vandmeðfarnara en áður að fara með opinber völd hvort heldur um ráðherra eða forseta er að ræða. Orð geta verið og eru dýr. Þess verður að krefjast að forustumenn þjóðarinnar og í stjórnmálum fjalli ekki um mál með þeim hætti að dragi enn úr virðingu þjóðarinnar og trausti á því vanmáttuga efnahagskerfi sem við búum við.

Á hverjum degi koma vondar fréttir úr fjármálalífi landsins. Straumur með hundrað milljarða halla, Baugur í greiðslustöðun. Bílaumboðið Hekla yfirtekið af Kaupþingi svo nefndar séu fréttir síðustu daga.  Bara það sýnir hvað ástandið er grafalvarlegt.

Við höfum ekki efni á orðagjálfri og ótímabærum og ruglingslegum yfirlýsingum.  Það þarf stefnumörkun og stjórnun ekki orðagjálfur.

Business as usual

Forsætistráðherra og fjármálaráðherra tala um hvað ástandið sé grafalvarlegt. Mér er nær að halda að ástandið sé samt alvarlegra en þau gera sér grein fyrir.

Meir en 14 þúsund eru atvinnulausir. Verðtrygging og gengiskörfur hafa breytt mörgum húsnæðislánum í undirmálslán þar sem betra er fyrír fólk að skila lyklunum.  Úrræði ríkisstjórnarinnar til atvinnusköpunar eða við vanda þeirra sem skulda húsnæðislán eru takmörkuð. Enn hefur ríkisstjórnin ekki kynnt aðgerðir sem líklegar eru til að breyta ástandinu svo neinu nemi til hins betra.

Í dag var ekkert sem máli skipti frá ríkisstjórninni á dagskrá Alþingis af því að ríkisstjórnin er ekki tilbúin með neitt.  Það var business as usual án mikilla takmarka eða tilgangs.

Og enn situr Davíð

Ef svo heldur áfram að ríkisstjónin ungi engu frá sér sem máli skiptir verður hún bæði úrræðalaus og ónýt ríkisstjórn. Satt að segja vona ég að það eigi ekki eftir að henda Jóhönnu Sigurðardóttur að vera forsætisráðherra slíkrar ríkisstjórnar en mér sýnist allt stefna í það.

 

Dorrit ekki meir ekki meir

Forsetafrú Íslands er óviðjafnanleg.  Hún  segist hafa séð efnahagshrunið fyrir löngu áður en það varð.  

Af hverju sagði Dorrit engum frá þessu fyrr en skaðinn var skeður. Mátti hún það ekki af því að maðurinn hennar fer með hana eins og Arabakonu hvað svo sem það þýðir.

Hvar eru ríku vinir forsetahjónanna núna sem hafa verið í frírri gistingu á kostnað þjóðarinnar þegar þeir hafa komið til landsins. Gufuðu þeir upp um leið og efnahagskreppan hófst í landinu?

Hvað skyldu þær milljónir lesenda sem lesa fréttina, sjá hér: af samtali blaðamannsins við forsetahjónin hugsa.

Að Ísland sé Afríkuland í Evrópu?  

Hvar er hnattræna hlýnunin?

Fólk frýs til bana í Bretlandi og það hefur verið óvenjulega kalt á Spáni og allt suður á Kanaríeyjar. Margir tala um að þetta sé einn mesti kuldi sem hafi verið á suðrænum slóðum.

Í fallega veðrinu í dag þar sem hitatölurnar voru ansi langt undir frostmarki og við að hlusta á veðurfréttirnar í kvöld þar sem áframhaldandi kulda er spáð þá velti ég því fyrir mér hvor að hin meinta hnattræna hlýnun af mannavöldum hefði yfirgefið okkur.

Ég velti því líka fyrir mér hvað trúarbragðahópur hinnar pólitísku veðurfræði sem skýrir allar sveiflur í veðri með hnattrænni hlýnun af mannavöldum segir við og því og hvernig hópurinn skýrir þetta kuldakast.

Trúarbragðahópar finna alltaf skýringar fyrir sig. Venjulegt fólk og þeir sem stjórna þjóðfélögum ættu hins vegar að horfa á stóru myndina og sjá að það er ekkert óvenjulegt að gerast í veðrinu og ákveða að það sé fráleitt að ætla að henda hundruðum milljarða í að koma í veg fyrir aukna hnattræna hlýnun af mannavöldum.

Hnattræna hlýnun sem engin er.  Eða hvað?

Þetta sögðum við.

Ég flutti þingsályktunartillögu í vetur um það að leita m.a. eftir myntsamstarfi við Noreg og taldi og tel það ákjósanlegt miðað við að við erum lönd í EES og höfum auk þess víðtæka samstöðu í Norðurlandaráði og varðandi ýmis sameiginleg hagsmunamál.  Kostirnir eru ekki margir varðandi það að vera með alvöru mynt. Myntsamstarf við Noreg. Innganga í Evrópusambandið og upptaka Evru í framtíðinni. Einhliða upptaka Dollars.  Það er um þetta sem málið snýst og ekki annað.  Mér finnst rét að kanna þetta fyrst til hlítar við Norðmenn.

Tilbúin í viðræður um samstarf

Sérstæðasta stjórnarmyndun sögunnar.

Óneitanlega er stjórnarmyndun Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur sem hún ætlar að gera forsetanum grein fyrir í dag ein sú sérstæðasta ef ekki sú allra sérstæðasta í sögunni.

Í fyrsta lagi tók Ingibjörg mjög takmarkaðan þátt í stjórnarmyndunarviðræðunum.

Í annan stað þá myndar Ingibjörg Sólrún sem tók ekki þátt í stjórnarmyndunarviðræðunum nema að litlum hluta ríkisstjórn fyrir Jóhönnu Sigurðardóttur

Í þriðja lagi þá var örlagavaldur verðandi ríkisstjórnar ekki flokkarnir sem mynda ríkisstjórnina heldur Framsóknarflokkurinn sem situr á hliðarlínunni og lofar engum stuðningi öðrum en að verja ríkisstjórnina falli.

Í fjórða lagi þá var helsti talsmaður stjórnarmyndunarinnar hvorki Ingibjörg Sólrún né verðandi forsætisráðherra heldur Steingrímur J. Sigfússon formaður VG

Í fimmta lagi þá leggur verðandi ríkisstjórn ofurkapp á að starfa sem allra styst og lýsir þar með vantrausti á getu sjálfrar sín til að leysa brýnustu vandamál samfélagsins.

Í sjötta lagi þá lýsti örlagavaldur ríkisstjórnarmyndunarinnar Sigmundur Davíð Gunnlaugsson því yfir  á laugardaginn að  hluta Þingmanna Samfylkingarinnar væri ekki treystandi. Þrátt fyrir það ætlar hann  að leiða þá sem hann treystir ekki í minnihlutasamstarf í ríkisstjórn.

Fróðlegt verður að sjá hvort vegferð ríkisstjórnarinnar nýju verður jafn sérstæð og stjórnarmyndunin.

Ingibjörg á Bessastaði í dag

Svar þitt skal vera já já og nei nei.

Þegar Ólafur Jóhannesson var formaður Framsóknarflokksins þá var eitt sinn vísað til þeirrar þekktu setningar í Biblíunni að "svar þitt skal vera já já og nei nei" Þannig þótti Framsóknarflokkurinn fara þá og svo virðist sem flokkurinn hafi nú gengið í endurnýjun lífdaga með afturhvarfi til fortíðar.

Í viðtali í Morgunblaðinu í dag lýsir nýkjörinn formaður Framsóknarflokksins skoðunum sínum með einkar fróðlegum Framsóknarhætti. Hann vill bæði semja um Icesave skuldbindingarnar og ekki semja um þær. Ég velti því fyrir mér hvort formaður Framsóknarflokksins viti ekki hver afstaða Framsóknarflokksins var til þessa máls þegar þingsályktunartillaga þess efnis var afgreidd á Alþingi.  Miðað við afstöðu þingmanna flokksins í málinu liggur þá ekki afstaða Framsóknarflokksins ljós fyrir?

Um hugsanlega minnihlutastjórn segir hann að þar eigi að fara ríkisstjórn sem sitji sem allra skemmstan tíma og umboð stjórnarinnar mjög takmarkað. Á sama tíma bendir formaður Framsóknarflokksins réttilega á mikinn  vanda fjölskyldna og fyrirtækja í landinu sem brýn nauðsyn sé að leysa sem fyrst. 

Mér er það satt að segja nokkur ráðgáta hvernig ríkisstjórn sem á að hafa takmarkað umboð og sitja í sem skemmstan tíma á að geta gert eitthvað sem máli skiptir varðandi þau aðkallandi vandamál sem við er að glíma og formaður Framsóknarflokksins bendir réttilega á. 

Nýkjörinn formaður Framsóknarflokksins ber mikla ábyrgð á því hvernig mál hafa þróast. Hann gaf þá yfirlýsingu fyrir lögnu að Framsóknarflokkurinn mundi verja minnihlutastjórn Vinstri Grænna og Samfylkingarinnar falli. Þess vegna fóru  málin í þennan farveg.

En Sigmundur Davíð er greinilega nokkuð snjall samningamaður því að þegar hann var búinn að trylla VG og Samfylkingu í stjórnarmyndunarviðræður þá segir  hann aftur og aftur já en og já en, bara ef þið gerið þetta.  

Raunar er þessi afstaða hans og Framsóknarflokksins ekki dæmi um hið nýja Ísland sem þeir tala um heldur það gamla. Þann hráskinnaleik og sérgæsku sem hefur valdið því að fólk hefur ekki viljað styðja við Framsóknarflokkinn.

Formaður Framsóknarflokksins virðist ekki átta sig á að við erum á ögurstundum í íslensku samfélagi og það liggur á að starfhæf ríkisstjórn verði mynduð til að taka á þeim bráðavanda sem við er að glíma ekki til eins mánaðar eða tveggja heldur til lengri tíma. Ríkisstjórn sem ætlar sér að sitja í 2 til 3 mánuði ætlar sér ekki og getur ekki markað afgerandi spor svo sem nauðsyn ber til.  Ég fæ ekki betur séð en þetta hafi átt að vera hundrað daga gleðistjórn til að tryggja stjórnarflokkunum fylgi við kosningar en taka verði á vandamálunum eftir það.

Ríkisstjórn sem treystir sér ekki og mun ekki hafa með ný fjárlög að gera og nauðsynlegar aðgerðir í ríkisrekstrinum er ekki að marka neina sérstaka stefnu til frambúðar.  Vandi heimilanna og fyrirtækjanna er meiri en svo að það sé hægt að sætta sig við svona ruglanda í stjórnmálum.

For

Stjórn mynduð í dag eða á morgun

Stjórnarkreppa og gengi krónunnar hækkar.

Þegar ríkisstjórn segir af sér og stjórnarkreppa er í landi þá hefur það venjulega í för með sér að gengi gjaldmiðils landsins fellur. En ekki hér.  Þingvallastjórn Geirs og Ingibjargar féll og frá þeim tíma hefur krónan verið að styrkjast.

Var gengi og traust á Þingvallastjórninni ef til vill svo rýrt að markaðurinn telji stjórnarkreppu betri  en Þingvallastjórnina?

Þjóðstjórn ábyrgasti valkosturinn.

Íslendingar standa frammi fyrir alvarlegum aðstæðum í þjóðlífinu. Efnahagshrunið í október kallaði á margháttaðar aðgerðir. Fráfarandi ríkisstjórn brást seint og illa við. M.a. gat Þingvallastjórnin ekki komið saman skammlausum fjárlögum. Gríðarlegur halli kallar á harðari aðgerðir í ríkisfjármálum á næsta ári.

Bráðavandinn sem við stöndum frammi fyrir er þríþættur. 

 Bregðast verður við vanda atvinnufyrirtækjanna til að eðlilegt atvinnulíf haldist í landinu.

Bregðast verður við vanda fjölskyldnanna í landinu vegna óeðlilegra lánakjara á einstaklinga.

Tryggja verður eðlileg viðskipti við útlönd.

Því miður gafst Þingvallastjórnin upp við að koma þessum verkefnum í höfn.

Yrði mynduð þjóðstjórn þá getur einn flokkur ekki sett þau skilyrði að hann leiði ríkisstjórnarsamstarfið.  Ná verður samkomulagi um það sem þjóðstjórnin mun vinna að og þau verkefni sem hún þarf að leysa.

Ástandið er það grafalvarlegt að það er ábyrgðarhluti að alþingismenn skuli ekki átta sig á því að það verður að leggja flokkshagsmuni til hliðar og hugsa eingöngu um hagsmuni íslensku þjóðarinnar til að koma í veg fyrir að sá bráðavandi sem fyrir er leiði til nýs hruns með enn alvarlegri afleiðingum.

Svo virðist því miður  sem forseti lýðveldisins skynji ekki  mikilvægi þess að víðtæk samstaða náist um stjórnun landsins og tekist verði strax á við þau vandamál sem við er að etja en skjóta þeim ekki á frest.

Ég verð að viðurkenna það að ég hef sjaldan haft eins miklar áhyggjur af möguleikum og framtíð þjóðarinnar en nú og það er okkur að kenna.   Við alþingismenn, fráfarandi ríkisstjórn og forseti lýðveldisins erum ekki að axla okkar ábyrgð meðan ekki er mynduð ríkisstjórn með víðtæku umboði sem er tilbúin til að stjórna og veit hvað á að gera.

Af hverju segir ríkisstjórnin ekki af sér?

Mér er óskiljanlegt af hverju ríkisstjórnin segir ekki af sér. Hún hefur verið lífvana undanfarna daga.

Það var efnahagshrun í byrjun október fyrir tæpum 4 mánuðum. Sömdu þau Ingibjörg og Geir ekki þá um það hvert skyldi stefna og hvað þyrfti að gera. Lá ekki ljóst fyrir að það væri ærinn vandi framundan sem taka þyrfti á?

Mér sýnast þau Geir og Ingibjörg vanhæf til að vera leiðtogar í ríkisstjórn fyrst það þarf að fara semja núna um það sem hefði átt að gera fyrir 4 mánuðum síðan.

Ríkisstjórn sem veit ekki hvert á að halda eða hvað skal gera gerir borgurum sínum þann mesta greiða að hætta og fara frá.

Satt best að segja hélt ég að Geir mundi eftir ítrekaðar ögranir Samfylkingarinnar fara að loknum fundi miðstjórnar og þingflokks Sjálfstæðisflokksins út á Bessastaði og segja af sér fyrir sína hönd og ráðuneytis síns. Það var það sem hann átti að gera í stöðunni.

Útilokum ekki breytingar