Siðlaus ríkisafskipti og mismunun

Íslenskir skattgreiðendur greiða framleiðendum bandarískra sjónvarpsþátta rúma 4 milljarða eða 35% heildarkostnaðar við framleiðslu þáttana. Er þetta ekki hámark siðleysis ríkisafskipta og niðurgreiðsla launa?

Engin siðferðileg eða fjárhagsleg rök réttlæta þessar gjafir til bandarískra stórgróðafyrirtækja, frekar en innlendra. Þetta er ósiðlegt, spilling andstæð hugmyndum markaðsþjóðfélagsins.

Sérkennilegt að talsmenn þess stjórnmálaflokks, sem vill samsama sig með frjálsri samkeppni, skuli gangast fyrir ólögum til að gefa atvinnugrein milljarða á kostnað skattgreiðenda. 

Stjórnmálaelítan lætur sér vel líka. Varla geta sannfærðir sósíalistar verið ánægðir heldur með að auðvaldinu séu réttir milljarðar með þessum hætti af ríkisins fé og ekki einusinni krafist endurgreiðslu ef framleiðslan skilar arði. Allt skal fara í vasa auðkýfinganna sem framleiða skemmtiefnið.

Það er engin stjórnmálastefna sem réttlætir svona siðleysi. Samt segir enginn neitt og allir dansa með  í vitleysunni. 

Vonandi stígur þó ekki væri nema einn stjórnmálamaður fram og segir með þunga: 

"Svona gerum við ekki."  "Svona spillingu er ekki hægt að líða."

True Detective fékk fjóra milljarða

Ekki bregst RÚV vana sínum.

Í hvert skipti, sem ólöglegum innflytjanda er vísað úr landi, á grundvelli laga, skal Áróðursstofa RÚV (ÁRUV), sem kallar sig fréttastofu, koma með einhliða frétt um nauðsyn þess, að viðkomandi, sem hefur orðið uppvís  að sækjast eftir alþjóðlegri vernd á grundvelli falskra forsendna, fái samt andstætt lögum og reglum að vera áfram í landinu.

Ein slík einhliða frétt var flutt í gær og ÁRUV veit, að yfirvöld geta ekki tjáð sig um einstök tilvik, þannig að ÁRUV situr eitt að því að birta sinn ranga og vilhalla áróður.  

Þetta þjóðfjandsamlega kennistef ÁRUV um opin landamæri, hefur verið kyrjað árum saman og í framhaldi hefur jafnan verið sótt að sitjandi dómsmálaráðherra, því miður iðulega með góðum árangri. Þannig kiknaði Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir jafnan í hnjáliðunum þegar hún var dómsmálaráðherra, en Jón Gunnarsson aldrei. Nú reynir á Guðrúnu Hafsteinsdóttur dómsmálaráðherra, hvort hún stendur með undirmönnum sínum og lögum og reglum og kiknar hvergi. Ég hef fulla trú á að hún standi sig.

Ísland þarf allra síst,að halda áfram á þeirri braut, að skipta um þjóð í landinu. Fólk af íslensku bergi brotið verður í minnihluta í landinu með sama áframhaldi innan 20 ára.

Þjóðhollum Íslendingum ber skylda til að bregðast við og láta það ekki gerast.

 

Glórulaus áróður og viðbrögð við loftslagskvíða.

Áróðursþáttur frá BBC var sýndur í sjónvarpinu í kvöld. Þetta rifjaði upp fyrir mér skrif Fraser Nelson um viðbrögð við loftslagskvíða.

Fraser sagðist hafa fengið tölvupóst frá bæjarfélaginu þar sem boðið var upp á námskeið fyrir fólk með loftslagskvíða. Loftslagssálfræðingur (hvað svo sem það nú er) hefði stjórnað hópnum og spurt fólk um líðanina. Svörin voru:hræddur,sakbitinn hjálparvana,reiður. Stjórnandinn sagði það eðlilegt, en fólk ætti að halda sér frá umræðum um loftslagsmál.

Það er hægara sagt en gert. Endalaus áróður er í sjónvarpi. Lloftslagsáróður er kennsluefni í skólum. Dálkahöfundurinn vísaði til loftslagsáróðursþáttarins sem sýndur var í sjónvarpinu í gærkvöld og þess neikvæða áróðurs sem þar var. Stjórnmálamenn, fjölmiðlar og „vísindamenn“ sem lifa á því að halda fram að það sé banvæn loftslagshlýnun hamast við að yfirbjóða hvern annan og mála hlutina stöðugt dekkri litum.

Afleiðingin af þessu ofstæki er að koma í ljós. Sumir eru dauðhræddir einkum börn og unglingar. Fólk neitar sér jafnvel um að eiga börn. Samt er ekkert merkilegt að gerast nema á teikniborði þeirra sem vilja bara skoða neikvæðar fréttir.

En skattlagning á almenning og afleiðingarnar af „grænu stefnunni“ sem felst aðallega í að styrkja ákveðin fyrirtæki og millifæra peninga frá skattgreiðendum til ákveðinna framleiðenda er aftur á móti að koma í ljós og fleirum og fleirum ofbýður þrátt fyrir allan áróðurinn og átta sig á að þetta er komið allt of langt.

Hollenskir bændur hafa orðið illilega fyrir barðinu á þessum trúarbrögðum og mótmæla kröftuglega. Sænski umhverfisráðherrann er í rólegheitum að útvatna grænu lögin sem hún tók í arf frá sósíalistunum og Emanuel Macron er í vandræðum heima fyrir þar sem gulvestungarnir neituðu að taka meiri hækkunum á orkuverði og hófu mótmælaaðgerðir og hafa krafist þess að Evrópusambandið hætti þessu og segja það sé þegar nóg komið. Þýskaland skrifaði upp á að bensínbílar yrðu bannaðir frá árinu 2035, en er nú á móti þeirri hugmynd.

Þegar loftslagspólitíkin fór á flug í Evrópu, þá var aldrei spurt hvað kostar þetta. Hverju náum við fram. Þýski flutningamálaráðherrann leyfði sér meira að segja að spyrja um daginn. „Hvaða skynsemi er í því að kaupa rafmagnsbíl ef rafmagnið er framleitt með því að brenna kolum“?

En það er aldrei minnst á jákvæðu hliðarnar sem eru að gerast á henni jörð. Jörðin hefur aldrei verið grænni og dauðsföllum tengdum loftslagi hefur fækkað um 90% á einni öld.  Ástæðan er einföld ríkar þjóðir eiga betra með að takast á við náttúruvá.

Með því að veikja efnahagslegar undirstöður Vesturlanda má búast við að hættan aukist frá því sem nú er í stað þess að það dragi úr henni. 

En það er ekki beint búin að vera hamfarahlýnun á Íslandi síðustu misserin og það eru engar stórkostlegar breytingar á veðurfari eða loftslagi umfram það sem gerist og gerst hefur í sögu jarðarinnar. Við erum frekar svo heppin að búa við meiri stöðugleika en iðulega hefur verið fyrir hendi - og þá þarf að skattleggja það að fólki líður vel og hræða það.

Falsfréttir. Ekki fréttir og hálfsagðar fréttir

Fáir fréttamiðlar eru eins natnir við að tína allt til, sem getur orðið Donald Trump Bandaríkjaforseta til ófrægjingar og fréttastofa RÚV. Donald hefur verið fastur liður í nánast öllum fréttatímum stofnunarinnar síðustu 3 árin.

Fréttastofa RÚV hefur sagt ítarlegar fréttir af ummælum sendiherra Breta í Washington um að Trump væri óhæfur og hann hefði sagt upp samningi við Íran til að ná sér niðri á Obama. Auk þess hafa sérstakir fréttaskýringaþættir verið um málið. 

Samt er bara hálf sagan sögð. Fréttin er því í besta falli hálfsannleikur og gefur ekki fullnægjandi yfirlit um það sem um ræðir. 

Þess er t.d. ekki getið að það var kosningaloforð Trump að segja upp samningnum við Íran. Þá er ekki sagt frá því, að umræddur fyrrum sendiherra Breta var eindregið á móti því að samningnum við Írani yrði sagt upp. Sendiherrann gekkst fyrir fundum auk annarra aðgerða til að reyna að koma í veg fyrir að Trump segði samningnum upp. Vissulega atriði sem skiptir máli þegar fjallað er um málið. Fréttastofu RÚV sást yfir þessar staðreyndir bæði í fréttum og fréttaskýringum, sem og afstöðu sendiherrans í Brexit málum, sem skipta máli þar sem Donald hefur blandað sér heldur betur í þau mál.

Hvað veldur því að ekki er getið um jafn mikilvæg atriði í fréttunum? Í besta falli er það vegna þess að fréttamennirnir sem vinna fréttina eru ekki starfi sínu vaxnir og kynna sér ekki staðreyndir. Hinsvegar getur komið til að viðkomandi fréttamenn þegi vísvitandi um staðreyndir. En þá eru þeir í pólitík en ekki í fréttamennsku.  

Uppljóstranir um skrif sendiherrans eru fyrst og fremst fréttnæm fyrir þá sök, að þær sýna hve langt opinber starfsmaður er tilbúinn að ganga þegar hann er í pólitískri andstöðu við viðkomandi þjóðhöfðingja. 

Sænska siðferðiskenndin. Engin er nyfiken lengur.

Í gær voru skemmtilegar leiðtogaumræður í sænska ríkissjónvarpinu. Frammistaða ríkissjónvarpsins hefur verið til fyrimyndar í þessari kosningabaráttu og þangað til í gær þegar annar af tveim stjórnendum leiðtogaumræðnanna vék af vegi hlutleysisins og hlutlægninnar og mótmælti harðlega sjónarmiðum Jimmy Åkesson þegar hann sagði "sumir innflytjendur passa ekki inn í sænkst samfélag" 

Í sjálfu sér var engin þörf á því fyrir stjórnandann að andæfa þessum sjónarmiðum þar sem tvær kynsystur hennar formenn sinna flokka höfðu gert það harðlega. En hún gerði það samt og blandaði sér því í umræður með ósmekklegum og ómálefnalegum hætti. Fraukurnar þrjár sem máttu ekki vatni halda yfir þessum ummælum sjá greinilega eða vilja ekki sjá það sem er og hefur verið að gerast í landi þeirra. 

Ef til vill sér elítan ekki nema hluta af þeim veruleika sem almenningur í Svíþjóð og sænska lögreglan sér í sambandi við innflytjendur. Þar utan má ekki segja sannleikann í Svíþjóð um vandann sem stafar af innflytjendum og eru þeir ekki einir um það þó þeir gangi hvað lengst. 

Þessi ummæli Jimmy Åkesson um að sumir innflytjendur passi ekki inn í sænskt samfélag. Eru þau rétt eða röng. Passa innflytjendur sem lifa í samræmi við Sharia lög, neita að læra sænsku og stunda bílabrennur inn í sænkst samfélag? Að sjálfsögðu ekki. Skyldu þeir sem búa í Roesngården í Malmö almennt passa inn í sænskt samfélag. Sænska lögreglan fer ekki inn í hverfið nema vel víggirt og hópum saman. Skyld það vera vegna þess að íbúarnir passa svo vel inn í sænskt samfélag. 

Svo var það eins og danskurinn segir Alle tiders þegar fréttstofa RÚV fékk til sín svonefndan fréttaskýranda til að fjalla um þetta hneyksli þáttastjórnandans, sem ruglaði um sérstakt sænskt siðferði.

Vá sænsku klámmyndirnar, jeg er nyfiken gul, röd og blå eru greinilega ekki lengur á dagskrá í sænsku samfélagi af því að siðferðið er svo sérstakt og á svo háu plani í Svíþjóð. Eða er allt í lagi með jeg er nyfiken gul, röd eller blå og það er bara sannleikurinn í innflytjendamálum, sem hreyfa við stinga prjóni eða þaðan af hættulegra vopni í sænsku siðferðiskenndina.  

Yfirlæti - Hroki - Metnaður og RÚV

Fyrir nokkru birti fréttastofa RÚV í sjónvarpsfréttum æsifrétt um stjórnendur veitingastðarins Sjanghæ á Akureyri. Eigandi staðarins var nánast tekin mannorðslega af lífi og staðurinn stimplaður sem miðstöð þrælahalds. 

Engin innistæða reyndist fyrir fréttinni eins og ítarlega var rakið í leiðara Morgunblaðsins um daginn. Hver skyldu þá viðbrögð fréttastofu RÚV vera. Leiðréttir fréttastofan hina röngu frétt? Biðjast þeir afsökunar?

Eða láta fréttastjórarnir rigna upp í nefið á sér eins og jafnan og halda áfram í sjálfbirgingshætti og hroka?

Óneitanlega er sorglegt að sjá og fylgjast með hvernig komið er fyrir fréttastofu RÚV. Í morgunfréttum Ríkisútvarpsins kl. 6 og síðar eru iðulega tvær fréttir. Hér á árum áður þegar Jón Thordarson og hinn voru á næturvaktinni þá voru ítarlegar fréttir frá kl. 5 að morgni. 

Fréttamat RÚV í sjónvarpi er síðan einstakt ef borið er saman við aðrar fréttastofur sem ég fylgist með og satt að segja ekki boðlegt og hef ég þó tíða skoðun á dönskum, norskum, sænskum og  enskum fréttum sem og Euronews, RT og Al Jaseera. Fréttastofa RÚV ber af fyrir bull- rugl og einhliða fréttir, sem engum af virtari fréttastofum mundi til hugar koma á senda frá sér. 

Hversu lengi á þetta að ganga svona. Sjái menntamálaráðherra ekki ástæðu til aðgerða getum við  þá fengið að losna undan skylduáskrift að þessum miðli. Annað er skerðing mannréttinda.

 

Fasisti, vitleysingar og Hitler.

Í daglegum framhaldsþætti RÚV um voðamennið Donald J.Trump komu fram skörpustu hnífarnir í skúffu Háskóla Íslands í alþjóðamálum eins og ætla mátti af kynningu þeirra.

Í Kastljósþætti kvöldsins, sem að þessu sinni hýsti framhaldsþátt RÚV um bandaríska voðamennið, voru neytendur upplýstir um eftirfarandi af háskólaelítunni:

"

Það er rangt að kalla Trump fasista þó hann sé það í raun og veru.

Gáfaða fólkið í Bandaríkjunum kaus ekki Trump heldur hinir miður gefnu.

Hitler var líka kosinn í lýðræðislegri kosningu og byrjaði að ryðja til í kring um sig.  "

Er von að umræðan verði gáfuleg með þjóðinni þegar helstu "sérfræðingar" háskólaelítunnar í alþjóðamálum hafa svona málefnalega nálgun og vitrænan skilning á samhengi hlutanna?

Viljum við hafa Ríkisútvarp?

Í leikriti sínu "The importance of being Earnest" notaði söguhetjan tilbúinn vin sem hét Bunburry sem var alltaf veikur eða eitthvað að. Tilvonandi tengdamamma sagði að það væri kominn tími til að þessi Bunburry tæki ákvörðun um hvort hann ætlaði að lifa eða deyja. Það sama á við um eigendur Ríkisútvarpsins þeir verða að taka ákvörðun um það hvort RÚV á að lifa eða deyja.

Vilji ráðandi öfl að ríkið reki fjölmiðil þá er ekkert annað að gera en að létta af RÚV gömlu eftirlaunaskuldbindingunum með yfirtöku ríkisins. Síðan verður að fara í þá vinnu að endurskipuleggja fyrirtækið.

Þjóðin hefur vafalaust fullan skilning á því að RÚV sinni innlendri þáttagerð og gæti vel að þjóðlegri menningu og íslensku máli. Hins vegar telja margir að fréttastofa RÚV sé varla boðleg, kosti of mikið, sé hlutdræg og færi takmarkaðar og oft illa unnar fréttir.

Þótt litið sé framhjá því hversu hlutdrægar fréttir RÚV og sérstaklega fréttaskýringaþættir eru, þá sjá samt allir sem fylgjast með erlendum fréttamiðlum að fréttastofa RÚV er léleg. Þá er ekki gætt að því að hafa lifandi umræðu um þjóðmál á hlutlægum grundvelli eða öfluga þætti og upplýsingar um listir og íslenskt handverk svo dæmi sé nefnt. Þar sér maður stóran mun á RÚV og hinum norrænu ríkisfjölmiðlunum.

Því er haldið fram að Sjálfstæðisfólk vilji RÚV feigt, en það er rangt. Allt of margt sjálfstæðisfólk lítur á RÚV sem upphaf og endi fjölmiðlunar í landinu að Mogganum einum undanskildum.

Síðan er það fólk eins og sá sem þetta ritar sem vill eiga þess kost að greiða áskriftargjald að RÚV eða hafna því. Sættir sig ekki við þá lögþvingun sem nú fylgir RÚV eins og nefskatturinn þar sem m.a. lögaðilar greiða nefskatt líka þar á meðal hlutafélög og einkahlutafélög þó þau fylgist aldrei með fjölmiðlum.

Óstjórnin á RÚV og slappleiki í fréttamennsku, nýungum og nútímalegri fjölmiðlaþjónustu er ekki einkamál örlítils hóps. Hún skiptir alla þjóðina máli. Þjóðin á  rétt á að fá það fyrir peningana sína sem hún leggur til RÚV. Til að svo megi verða þarf að hætta við tilgangslaus gæluverkefni og segja gæludýrum sem engin hefur áhuga á upp störfum. 

RÚV okkar allra

Ný skýrsla um RÚV sýnir það sem margir sáu skýrslulausir að RÚV er illa stjórnað, rekstur þess er allt of dýr og of margir eru að gera það sem færri gætu gert. Samkór menningarvita hefur þá upp sinn árlega kórsöng um aðför að RÚV. En hver er að gera aðför að RÚV? Er það aðför að fyrirtæki ef því er stýrt lóðbeint til andskotans?

Svo byrjar síbyljan um vonda íhaldsmenn sem vilja RÚV feigt. Þannig er það ekki. Það eru hinir eiginlegu íhaldsmenn sem mynda hollvinasamtök RÚV. Frjálslynt fólk vill að borgararnir fái sjálfir að ráða því hvort það borgar til RÚV eða ekki. Staða RÚV er að mörgu leiti lík stöðu einræðisríkis þar sem þegnarnir geta bara kosið með fótunum þ.e. flýja.

Stóra spurningin er, af hverju má - þess vegna meiri hluti þóðarinnar, kúga okkur hin til að borga fyrir fjölmiðlafyrirtæki sem við höfum engan áhuga á? Hvað með frelsi borgaranna?

Síðast þegar RÚV hafði verið siglt í strand og frjálsir borgarar töldu að nú yrði stjórnendur RÚV að axla ábyrgð og gera nauðsynlegar breytingar í rekstrinum þá var það ekki þannig. Þá kom nefnilega íhaldsráðherrann Illugi Gunnarsson færandi hendi meða fullan poka af peningum og sagði gjafir eru ykkur gefnar til viðbótar við þvingunarrgreiðslurnar. Hvað skyldi Illugi færa RÚV nú til að gleðileikur óstjórnarinnar geti haldið áfram. 

Það er auðvelt Illugi Gunnarsson að vera gjafmildur þegar maður tekur gæði sín út á öðrum.

Þannig er það ekki RÚV okkar allra heldur RÚV á kostnað okkar allra. Áfram fáum við vondar og hlutdrægar fréttir og þætti sem nutu vinsælda fólks sem löngu er fallið frá. Áfram verða allt of margir það sem færri gætu gert og RÚV mun ekki bregðast við og taka upp nýungar. Það hafa samkeppnisaðilarnir nefnilega nánast alltaf gert. 

Er RÚV hemill á framsækna fjölmiðlun í landinu?

Samkvæmt reikningum 365 miðla helsta fjölmiðlafyrirtækis landsins fyrir utan RÚV, þá eiga 365 miðlar ekki fyrir skuldum og og vantar þar marga milljarða upp á.  En skuldir 365 miðla umfram eignir nema samt ekki meiru en því sem árlega er lagt til RÚV af skattgreiðendum.

Fjölmiðlar sem 365 reka hafa oft verið framsæknir og tekið upp nýungar þegar ríkisfjölmiðillinn svaf. Til upprifjunar má minna á að Stöð 2 varð fyrst til að taka upp almennilegt barnaefni m.a. á laugardagsmorgnum. Stöð 2 stundaði lengi metnaðarfulla innlenda dagskrárgerð og áfram mætti telja. Í dag er Bylgjan ein besta útvarpsstöð landsins.

Meðan morgunútvarp RÚV ætlar alla lifandi að drepa úr leiðindum og með slappar fréttir, þá er Bylgjan með lifandi skemmtilegt og fræðandi morgunútvarp. Sama er að segja um síðdegisútvarp Bylgunar sem ber af þó þar sé minni munur en á morgnana. Sá þáttur á RÚV sem tekur eiginlega helst fram því sem Bylgjan hefur fram að færa er þáttur Andra Snæs og Guðrúnar Dís sem er með skemmtilegasta útvarpsefni RÚV.

RÚV hefur sérstöðu á markaðnum. Árlega greiða skattgreiðendur RÚV meir en 5 milljarða. Forskot RÚV á auglýsingamarkaði er líka gríðarlegt. Samt er RÚV skuldum vafinn fjölmiðill. Hvernig er hægt að reka einn fjölmiðil sem hefur þetta gríðarlega forskot svona illa? Hvernig geta aðrir fjölmiðlar staðist ríkisfjölmiðlinum snúning þegar forgjöfin er svona mikil?

Með því að taka rúma 5 milljarða á ári til að leggja til eins fjölmiðils er verið að draga úr samkeppni á fjölmiðlamarkaðnum og koma í veg fyrir að upp spretti þúsund blóm í stað visins fjölmiðlaakurs RÚV.

Sennilega mundi það koma best íslenskri fjölmiðlun, blaðaútgáfu, ljósvakamiðlun, öryggi, menningu og tungu að ríkið hætti öðrum fjölmiðlarekstri en þeim sem væri vegna öryggis og fræðslu en veitti þess í stað styrki til innlendrar þátta- og dagskrárgerðar. Jafnframt hyrfi RÚV af auglýsingamarkaði, en það eitt ætti að geta tryggt eðlilegan framgang þeirra fjölmiðla sem eiga erindi við neytendur jafnt blaða sem ljósvakamiðla.