Skálkurinn heiðraður

Kommúnistinn Angela Davis fékk við sig drottningarviðtal í Morgunblaðinu um síðustu helgi. Segja má að þá hafi skálkurinn verið heiðraður. Varast var að segja sögu þessa róttæka kommúnista, sem studdi Sovétríkin alla tíð og hélt tryggð við hugmyndina um alræði öreiganna undir stjórn Sovétríkjanna fram yfir það að dagar þeirra voru taldir 1989. Angela Davis sagði sig ekki frá þessari hugmyndafræði fyrr en 1991.

Angela Davis vakti fyrst heimsathygli vegna réttarhalda yfir henni vegna þess að einn af svonefndum Soledad bræðrum vel vopnum búinn hertók réttarsal í Marin County í Kaliforníu 1970 afhenti hinum ákærða vopn og tók dómarann og saksóknarann í gíslingu og flúði. Angela Davis keypti vopnin sem notuð voru. Þess vegna var hún ákærð fyrir hlutdeild í þessu afbroti og sat í gæsluvarðhaldi. Kommúnistar og nytsamir sakleysingjar um allan heim hófu mikla baráttu fyrir því að hún yrði leyst úr fangelsi og eftir eina dýrustu vörn þess tíma, þar sem ráðnir voru færustu sálfræðingar til að finna út úr því við réttarhöldin hverjir úr kviðdómnum væru hugsanlega hliðhollir málstað Davis var hún sýknuð af hlutdeild í þessum glæp.

Davis var tíður gestur í kommúnistaríkjum Austur Evrópu og Sovétríkjunum og fékk margar heiðursviðurkenningar að launum. Sovétríkin studdu pólitíska baráttu hennar bæði með áróðri og fjárframlögum. Árið 1972 hélt hún ræðu í Austur Berlín eftir að hafa skoðað ófrelsismúrinn, sem kom í veg fyrir að fólk í Austur-Þýskalandi hefði ferðafrelsi. Þar fordæmdi hún Bandaríkin og samkeppnisþjóðfélagið en lofaði í hástert kommúnistastjórnina í Austur Þýskalandi og Sovétríkjunum og hagkerfi skömmtunarinnar. 

Af því að hún var í hávegum höfð af skoðanasystkinum sínum í Sovétríkjunum og víðar í Austur Evrópu snéru ýmsir pólitískir samviskufangar í þem löndum sér til hennar og báðu hana um aðstoð við að þeir fengju notið mannréttinda og tjáningafrelsis m.a. Jiri Pelican í Tékkóslóvakíu og Alexander Solzennitsyn í Rússlandi. Angela Davis sem gefur sig út fyrir að vera talsmaður mannréttinda, varð ekki við þessari bón þeirra og studdi aldrei samviskufanga í Kommúnistaríkjum eða fordæmdi fangabúðir þar. Gagnrýni hennar beindist bara að Bandríkjunum og öðrum ríkjum hins frjálsa heims á þeim tíma.Hennar eina föðurland á þessum tíma var í raun Sovétríkin og fylgiríki þeirra og þeirra málstað tók hún alltaf meira segja eftir að frjálslynd öfl höfðu ráðið niðurlögum kommúnistana í Sovétríkjunum. 

Þessi prófessor í kvennafræðum gerði sig seka um algert dómgreindarleysi í mannréttinda- og réttindamálum með auðmjúkum og einlægum stuðningi við einræðis- og ógnarstjórnir kommúnista. Samt sem áður þrátt fyrir þetta dómgreindaleysi þá þykir hún eiga eitthvað erindi við fólk í nútímanum. Þrátt fyrir að hafa stutt mannréttindaskerðingar, pólitískar fangelsanir og hermdarverk áratugum saman og verið einlægur aðdáandi Sovét-Kommúnismans fram yfir andlát hans þá þykir Morgunblaðinu sem gefur sig út fyrir að vera frjálslynt borgaralega sinnað blað, eðlilegt að birta við hana athugasemdalaust drottningarviðtal

Skipuleggjendum Me-Too ráðstefnunar í Reykjavík sýna sama dómgreindarleysið og telja þessa konu sem hefur komist næst heimsmeti í dómgreindarleysi hvað mannréttindi varðar, hæfa og  gjaldgenga sem fyrirlesara á þessum tyllifundi.