Ég var rekin af því að ég er kristin.

Kristinn starfsmaður á Heathrow flugvelli var rekin vegna þess að hún er kristin og gerði athugasemdir við kynþáttahatur öfgafullra Múslíma.

Nohad Halawi  vann á Heathrow flugvelli en var rekinn vegna kæru 5 Múslima. Þeir báru hana þeim sökum, að vera á móti Múslimatrú.  Halawi hefur höfðað mál á hendur vinnuveitendum sínum vegna brottrekstursins. Stofnandi og forstjóri "The Christian Legal Centre." segir að þetta sé eitt af alvarlegustu málum sem stofnun hennar hafi fengist við og hefur ákveðið að kosta málalferli Halawi

Halawi segir að Múslimarnir hafi  sagt að hún mundi fara til helvítis. Gyðingar bæru ábyrgð á árásinni á tvíburaturnana. Þá hafi þeir gert grín af þeim sem báru krossa og hæðst að kristinni trú. 

Halawi kom til Bretlands frá Líbanon árið 1977. Hún er tveggja barna móðir og  kristin Maroníti. Hún segir að mál hennar varði spurninguna um það hvort Múslimar hafi annan og betri rétt samkvæmt lögunum en kristnir eða Gyðingar. Hún segir að margt samstarfsfólk hennar sé óttaslegið eftir að hún var rekin vegna þess eins að láta ekki undan öfgafullum Múslimum sem vinna á flugvellinum.

Um 30 vinnufélagar Halawi sumir þeirra Múslimar hafa skrifað undir yfirlýsingu þar sem þeir segja að Halawi hafi verið rekin vegna hatursfullra lyga. Samt sem áður gildir uppsögnin.

Það eru fleiri en Halawi sem hafa höfðað mál  eða hyggjast gera það vegna yfirgangs öfgafullra Múslima á Heathreow. Meðal þeirra er kaupmaður af Gyðingaættum sem heldur því fram að múslímskir tollverðir taki hann jafnan í líkamsskoðun þegar hann fer um völlinn  og það gjörsamlega að ástæðulausu og eingöngu til að niðurlægja hann.

Þeir sem vilja þjóðfélag umburðarlyndis og mannréttinda verða að gæta þess að andstæðingarnir nái ekki að eyðileggja þá hugmyndafræði mannréttinda og einstaklingsfrelsis sem vestræn ríki byggja á.

Stefna Samfylkingarinnar og Besta flokksins að banna kristin trúartákn og kristilega umfjöllun í skólum í Reykjavík er því í raun fjandsamleg þeim lífsgildum sem við þurfum að standa vörð og vörn um til að láta aðsteðjandi ofstæki ekki ná tökum í samfélaginu.

Nú mega börnin í skólum í Reykjavík ekki biðja lengur  bænina Faðir vor á jólahátíðinni.

Til hvers eru annars jólin?

Okkar eigin Osló eða hvað?

Við höfum þá staðalímynd af Osló að þar búi nánast eingöngu innfæddir Norðmenn.  Það er rangt.

Meir en einn af hverjum fjórum Oslóarbúum er innflytjandi. Með sama áframhaldi verða innflytjendur einn af hverjum 3 Oslóarbúum árið 2015.

Í Noregi er nú  tekist á um það með hvaða hætti á að taka á vandamálum sem komið hafa upp í skólum þar sem nemendum hefur verið skipt í bekki eftir því hvort þeir eru af norsku bergi brotnir eða innflytjendur. Gagnrýnendur segja að þetta sé aðskilnaðarstefna eða Apartheit, en skólayfirvöld í viðkomandi skólum benda á að þetta sé nauðsyn vegna þess að svo mikið af norskum nemendum skipti annars um skóla.

Norðmenn eru komnir í mikinn vanda með aðlögun innflytjenda að norsku samfélagi. Stórir hópar innflytjenda sérstaklega Múslímar vilja ekki aðlagast neinu en halda sínum siðum og helst eigin lögum og dómstólum. 

Á árunum 1990-2009 fluttu yfir  420.000  innflytjendur  til Noregs eða nánast ein og hálf íslenska þjóðin.

Þeir sem halda að það sé ekki vandamál að taka á móti stórum hópum innflytjenda ættu að kynna sér hvernig norskt samfélag er að þróast.

Hér á landi er háum fjárhæðum skattgreiðenda varið til að reka áróður fyrir fjölmenningarstefnunni. Bækur eru gefnar út á kostnað skattgreiðenda, Háskólinn og fræðafélög gefa út rit eða halda ráðstefnur á kostnað skattgreiðenda þar sem lögð er áhersla á jákvætt gildi innflutnings útlendinga til landsins. Á sama tíma er gert lítið úr sjónarmiðum þeirra sem vilja ganga rólega um þessar dyr. Samt sem áður hefur allt komið fram, sem þeir sem vöruðu við miklum innflytjendastraumi hafa sagt.

Af hverju er andstæðum skoðunum hvað varðar fjölmenningarstefnuna ekki gert jafnhátt undir höfði af stjórnvöldum?

Sem betur fer hefur flestum innflytjendum gengið vel að aðlagast íslensku samfélagi og einnig sem betur fer hefur mikið af góðu og harðduglegu fólki komið hingað sem innflytjendur.

Við þurfum samt að gæta varúðar og hafa stjórn á landamærunum annars lendum við innan 5 ára í sömu vandamálum og Norðmenn eru núna. 

Það skiptir líka máli hvaðan innflytjendurnir koma hvort sem okkur líkar betur eða verr.  Aðlögunin gengur betur og vandamálin verða minni, þeim mun líkari okkur sem innflytjendurnir eru hvað varðar trú og mannréttindi.

Þessar staðreyndir verða alltaf til staðar hversu miklu fé skattgreiðenda er varið til að koma á framfæri röngum og einhliða áróðri fjölmenningarsinna.

 

 

 

Forsætisráðherra afneitar tveim ráðherrum

Á innan við þrem dögum hefur forsætisráðherra afneitað tveim ráðherrum sínum og gagnrýnt störf þeirra í ríkisstjórn sinni.

 Á föstudaginn s.l. sagðist forsætisráðherra  afar ósátt við vinnubrögð og ákvörðun  Ögmundar Jónassonar innanríkisráðherra í Grímstaðamálinu. Ögmundur hefði átt að ræða málið í ríkisstjórn en ekki taka einhliða ákvörðun í málinu.   

 Í dag gagnrýnir forsætisráðherra sjávarútvegsráðherra harkalega og segir vinnubrögð ráðherrans óásættanleg og ekki boðleg í samskiptum flokka.

Ekkert er við það að athuga að Jóhanna Sigurðardóttir hafi skoðanir á mönnum og málefnum. En hún er forsætisráðherra og sem slík ber henni að haga sér og beita sér í samræmi við það.  Telji forsætisráðherra vinnbrögð ráðherra óásættanleg, þá á hún þann eina kost að víkja honum úr ríkisstjórn. 

Hróp Jóhönnu Sigurðardóttur á torgum og gagnrýni á samráðherra í ríkisstjórn hennar sjálfrar sýna best hversu óhæf forsætisráðherra hún er.

Ef eitthvað mark á að taka á Jóhönnu Sigurðardóttur miðað við það sem hún hefur sagt að undanförnu þá ber henni að annað hvort að víkja þeim Ögmundi Jónassyni og Jóni Bjarnasyni úr ríkisstjórn eða biðjast lausnar fyrir sig og ráðuneyti sitt.

Svona ríkisstjórn er ekki á nýtt ár setjandi.

Til hamingju Ögmundur.

Ögmundur Jónasson ákvað taka langtímahagsmuni íslensku þjóðarinnar fram yfir skammtímahagsmuni og hafna sölu á Grímsstöðum á fjöllum til kínversks fjárfestis.  Það ber að þakka Ögmundi fyrir að standa einarðlega gegn landssöluáformum Samfylkingarinnar og fara að lögum.

Nú  ærist landssöluflokkurinn, Samfylkingin, og hefur í heitingum við Ögmund Jónasson sem situr þó í skjóli formanns Samfylkingarinnar

Einn þingmaður Samfylkingarinnar hótar að hætta að styðja stjórnina. Þá hefur stjórnin ekki lengur þingmeiri hluta. Jóhanna virðist ekki hafa áhyggjur af því. Ef til vill hefur Össur sendiherraembætti eða annað sambærilegt til að kaupa stuðning ef í harðbakkann slær. 

Atlaga og heift Samfylkingarinnar gagnvert Ögmundi nú vegna þess að hann hafnaði landssölu er þessu fólki til skammar. Átti ráðherrann að brjóta lög? 

En eigum við ekki að athuga að það kann að vera nauðsynlegt að krefjast breytinga á EES samningnum og takmarka mögleika útlendinga á að kaupa stóra hluta landsins?

Þá þarf að vera í landinu ríkisstjórn með landssöluflokkinn Samfylkinguna í stjórnarandstöðu.

Á Ólafur Ragnar að fagna?

Í útvarpsfréttum í morgun var sagt að mikill meiri hluti styddi sitjandi forseta Ólaf Ragnar Grímsson. Sama mátti líka lesa á vefmiðlum. En þegar að er gáð þá er þetta ekki rétt.

Miðað við upplýsingar á netmiðlum, var spurt hvort fólk gæti hugsað sér að endurkjósa forsetann í næstu forsetakosningum. Þetta er ávirk spurning og stjórnmálafræðingur eins og Ólafur Ragnar veit vel hvað það þýðir.

Af þeim sem spurðir voru sögðu 40.27% að þeir gætu hugsað sér að kjósa Ólaf, en 59.73% aðspurðra neituðu alfarið að  styðja Ólaf eða tóku ekki afstöðu til þessarar ávirku spurningar.

Sínum augum lítur að sjálfsögðu hver á silfrið. Fjölmiðlamenn láta eins og forsetinn eigi að vera harla glaður og meta stöðu sína sterka út frá könnuninni.  Ég fæ ekki séð að það sé rétt niðurstaða.

Hafi Ólafur Ragnar Grímsson það í huga að bjóða sig fram til forseta einu sinni enn, þá hlítur það að vera áhyggjuefni fyrir hann að tæp 60% skuli ekki lýsa yfir stuðningi við hann.

Ég man ekki eftir að sitjandi forseti hafi mælst með jafn lítið fylgi meðal kjósenda og samkvæmt þessari könnun.

Til varnar verðtryggingunni

Nú hefur forseti ASÍ stigið fram sem fyrsti maðurinn í varnarlínunni fyrir verðtryggingu lána til neytenda. Framsetning hans er óneitanlega sérstök en samkvæmt fréttum þá bendir hann sérstaklega á að vextir af óverðtryggðum lánum hafi almennt verið hærri en af verðtryggðum.  Í sjálfu sér ekki fréttir og segja ekkert um gildi verðtryggingarinnar. En betra er að veifa tilgangslausum rökum en engum.

Vextir á verðtryggðum íbúðarlánum húsbréfa Jóhönnu Sigurðardóttir voru hærri en vextir eru almennt í dag Gylfa forseta ASÍ til upplýsingar. En það skiptir ekki höfuðmáli.

Það sem skiptir höfuðmáli er að verðtrygging er óhagkvæmasta tegund húsnæðislána sem neytendum stendur til boða í okkar heimshluta. Það er mergurinn málsins og fjöldi kannana sýna þá staðreynd. En forseti ASÍ vandræðast ekkert með það. Hans viðfangsefni og hlutverk að eigin mati er að standa vörð um hagsmuni fjármagnseiganda á kostnað hins venjulega daglaunamanns.

Er maðurinn ekki á vitlausum stað í tilverunni?

Á ekki ASÍ til að gæta hagsmuna launafólks í landinu?

Hagkvæm lán til húsnæðiskaupa

Kjarninn í velferðarstefnu Sjálfstæðisflokksins var m.a. að fólki stæði til boða hagkvæm lán til húsnæðiskaupa. Síðasti Landsfundur samþykkti að taka upp þá stefnu á nýjan leik. 

Víða hafa fjármálafyrirtæki og fjármagn verið látin hafa forgang. Á þeim forsendum hefur á undanförnum árum og mánuðum verið varið trilljónum dollara til að dæla inn í gjaldþrota banka í Bandaríkjunum, Englandi og víða um Evrópu. Nú örlar á skilningi á því að það þarf að fara aðrar leiðir.

Ríkisstjórn Bretlands hefur nú ákveðið að verja hundruðum milljóna enskra punda til að auðvelda fólki að eignast sína fyrstu íbúð. Ríkið mun samkvæmt þessari stefnu  einnig bera áhættuna að hluta af veðlánum á íbúðunum. En ríkisstjórn Bretlands ætlar að gera meira til að auðvelda fólki að eignast íbúðir og vinna að viðunandi íbúðarverði.  Með þessum aðgerðum m.a. telur breska ríkisstjórnin best að koma hagvexti á fulla ferð á ný og auka þjóðarframleiðslu.

Það sama á við hér.

Er einhver von til þess að ríkisstjórnin hafi skilning á að láta hagsmuni fólksins ráða meiru en hagsmuni fjármagnseigenda? 

Á Evrópusambandið loftið og loftrýmið?

Í janúar á næsta ári taka gildi nýar reglur Evrópusambandsins sem leggur sérstakt gjald á flug og flugfarþega. Gjaldið er vegna útblásturs fulgvéla.

Álagning gjaldsins mun hækka verð á flugi fyrir neytendur og áætlað er að það muni valda samdrætti í flugi um a.m.k. 3%  og fækka störfum við flug að sama skapi.

Þessi gjaldtaka Evrópusambandsins bitnar síst á meginlandsþjóðunum sem ráða Evrópusambandinu, af því að þar getur fólk  nýtt sér annan farkost t.d. hraðlestir og bíla. Íslendingar og Bandaríkjamenn eiga ekki annan valkost en að fljúga og kolefnisgjaldtakan bitnar  harðast á okkur.

Evrópusambandið neitar að taka tillit til sérstöðu okkar og Commissionin í Brussel telur sig ráða lofti og loftrými hvar sem er. Flugfélög sem  innheimta ekki og greiða ekki kolefnisgjaldið verða sektuð og jafnvel bannað að fljúga til Evrópu.

Evrópusambandið tekur ekkert tillit til þess að alþjóða flugmálastofnunin er að þróa alþjóðlegar reglur varðandi útblástur flugvéla. Evrópusambandið fer sínu fram.

Nú hefur Bandaríkjaþing neitað að láta þennan yfirgang Evrópusambandsins yfir sín flugfélög ganga og samþykkt lög þess efnis. Þar benda menn á að flugleiðin milli Chicago og Londin séu 3.963 mílur og einungis um 200 mílur tilheyri loftrými Evrópusambandsins. Í Brussel segja menn að það skipti engu máli ekkert frekar en hvað varðar íslensk flugfélög þar sem meginhluti flugs til London er í íslensku flugrými.

Sú gríðarlega gjaldtaka sem möppudýrin í Brussel hafa ákveðið á flugfélög og flugfarþega er fráleit einkum þegar haft er í huga að heildarútblástur flugvéla á svonefndum gróðurhúsalofttegundum nemur innan við 3% af heildarútblæstri slíkra lofttegunda.

En hvað segja íslensk stjórnvöld við þessu?  Eigum við ekki að neita þessari ósvífnu gjaldtöku sem bitnar harðast á okkur af öllum Evrópuþjóðum?

Höfuðstólar húsnæðislána færðir niður.

Við andstæðingar verðtryggingarinnar sem settum fram kröfur um niðurfærslu höfuðstóla verðtryggðra og gengistryggðra lána og afnám verðtryggingar af neytendalánum höfðum fullan sigur á Landsfundi Sjálfstæðisflokksins.

Mikill meiri hluti þeirra sem þátt tóku í starfi nefndarinnar sem vann drög að ályktun um fjármál heimilanna voru eindregið á móti verðtryggingunni og kröfðust niðurfærslu stökkbreyttu höfuðstólanna. Guðlaugur Þór Þórðarson alþingismaður stjórnaði nefndinni af hóflegri hörku og af mikilli prýði.

Ég óttaðist að þegar málið kæmi til afgreiðslu á Landsfundinum mundu andstæðingarnir koma fram af fullri hörku, en það gerðist ekki. Þeir einu sem tóku til máls voru stuðningsmenn ályktunarinnar. Þegar ég flutti mína ræðu og gerði grein fyrir þeim réttlætiskröfum sem við vorum með þá sá ég að yfirgnæfandi meiri hluti fólksins var þessu fylgjandi og við atkvæðagreiðsluna um málið var tillagan samþykkt nánast samhljóða. 

Það sem máli skiptir í þessu sambandi er þetta:  110% leiðinni,  sem þingflokkurinn hafði samþykkt var vikið brott en samþykkt mun víðtækari aðgerðir með niðurfærslu höfuðstóla verðtryggðu lánanna. Í því sambandi var talað um að miða við vísitölu 1.10.2008. Einnig voru nefndar aðar víðmiðanir sem mundi þýða enn meiri niðurfærslu.

Samþykktirnar eru svohlóðandi m.a:

"Sjálfstæðisflokkurinn vill færa niður höfuðstól verðtryggðra og gengistryggðra húsnæðislána." 

´"Sjálfstæðisflokkurinn leggur áherslu á að fólki standi til boða hagkvæm lán til húsnæðiskaupa."

"Enn sem fyrr byggir Sjálfstæðisflokkurinn á þeirri meginstefnu að eintaklingar eigi þes kost að rísa frá fátækt til velmegunar á grundvelli framtakssemi og dugnaðar. Framlag samfélagsins til þess á m.a. að vera með þeim hætti að sjá til þess að hagkvæm húsnæðislán séu jafnan í boði fyrir neytendur."

Landsfundur er æðsta vald í málefnum Sjálfstæðisflokksins og nú ríður á að þingmenn flokksins og aðrir trúnaðarmenn taki myndarlega á málum og fylgi þessum samþykktum eftir og beri þær fram til sigurs.

Réttlætið verður að ná fram að ganga að öllu leyti ekki bara á Landsfundinum.

 

Tær snilld

Ræða Davíðs Oddssonar á Landsfundi Sjálfstæðisflokksins í gær var tær snilld. Ljóðið eftir Hannes Hafstein  í upphafi ræðunnar gaf henni þungan undirtón og alvöruþrunga sem hæfði vel við þann alvarlega þjóðfélagsveruleika sem ræðumaður fjallaði um.  Þessi alvarlegi undirtónn í ræðunni skilaði sér vel jafnvel þó að ræðumaður færi á kostum í þeirri kímni og skemmtilegu orðavali sem fáum er eins vel lagið að beita og Davíð. Í svipinn man ég bara eftir einum stjórnmálamanni sem átti til svipaða spretti í slíku orðavali hárbeittu háði gagnvart pólitískum andstæðingum.  

Ræður frambjóðenda til formanns og varaformanns ullu mér hins vegar vonbrigðum.

Á þessum lokadegi Landsfundar ræðst hvort við andstæðingar verðtryggingar og baráttumenn fyrir réttlátri niðurfærslu höfuðstóla verðtryggðra lána höfum erindi sem erfiði á Landsfundinum.  Fjölmiðlar hafa  engan áhuga á þvíþ Þeirra fréttaflutningur snýst eingöngu um hver verður kosinn formaður.

Nútímafjölmiðlun er svo yfirborðskennd og ómálefnaleg að efnistök lélegrar fjölmiðlunar bitnar á faglegri pólitískri umræðu.