Það þarf að ná þjóðarsátt um fiskveiðistjórnina.

Ég vona að forsætisráðherra átti sig á því að það er óviðunandi að gera ekki verulegar breytingar á fiskveiðistjórnarkerfinu.

Að mínu mati er kerfið andstætt atvinnufrelsisákvæði stjórnarskrárinnar og jafnræðisreglu. Þá liggur fyrir að Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðana telur kerfið óréttlátt og andstætt mannréttindum.  Við slíkar aðstæður væri þá ekki rétt að ríkisstjórnin skipaði nefnd allra þingflokka til að fara yfir málið og gera tillögur um breytingar hið fyrsta.

Við eigum alltaf að keppa að því að vera á fremsta bekk en ekki þeim aftasta. Við eigum sérstaklega að keppa að því að vera í fremsta flokki þegar um virðingu fyrir einstaklingnum er að ræða og mannréttindi fólksins í landinu.

Álit um kvótakerfið gefur ekki tilefni til lagabreytinga

Spurning um hvort við búum í réttarríki?

Mannréttindanefnd Sameinuðu Þjóðanna hefur komist að þeirri niðurstöðu í máli Erlings Sveins Haraldssonar og Arnar Sævars Sveinssonar gegn Íslandi að íslenska ríkið hafi ekki sýnt fram á að að kvótakerfi frjálsa framsalsins sé byggt á sanngjörnum og réttlátum mælikvörðum. Þá segir einnig í áliti nefndarinnar að íslenska ríkið hafi ekki sýnt fram á að þetta fyrirkomulag standist kröfur meðalhófssjónarmiða. Mannréttindanefndin ályktar síðan og telur kvótakerfið ekki byggt á sanngjörnum grundvelli eða meðalhófssjónarmiðum.

Til viðbótar þessu leggur Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna þá skyldu á hendur íslenska ríkinu að greiða Erlingi Sveini og Arnari Sævari bætur og endurskoða fiskveiðistjórnunarkerfið.. Þá vísar nefndin til þess að íslenska ríkið hafi viðurkennt hæfi mannréttindanefndarinnar til að kveða á um það hvort að um brot á mannréttindasáttmálanum hafi verið að ræða í samræmi við aðra grein sáttmálans og leggur fyrir ríkisvaldið að gefa nefndinni upplýsingar um til hvaða aðgerða hafi verið gripið til að koma skoðunum Mannréttindanefndarinnar í framkvæmd.

Þetta þýðir einfaldlega að Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna telur gjafakvótakerfið ekki standast í þeirri mynd sem það er.  Ríkisstjórn Íslands á nú tvo kosti. Annars vegar að fara að dæmi ríkja eins og Uruguy, Úganda og Sýrlands og taka ekki tillit til sjónarmiða Mannréttindanefndarinnar en með því yrði staðfest innan alþjóðasamfélagsins að Ísland er ekki réttarríki þar sem mannréttindi eru virt.

Hinn kosturinn er að gera ráðstafanir sem standast kröfur um jafnræði borgaranna, en það felur það í sér að afnema verður gjafakvótakerfið og gefa borgurunum jafnan aðgang að fiskveiðiauðlindinni.

Mér finnst kærkomið að fá þessa niðurstöðu Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna því að ég hef talið að gjafakvótakerfið stæðist ekki hvorki hvað varðar ákvæði um jafnræði borgaranna eða meðalhóf. Ýmis fleiri atriði koma einnig til skoðunar. En fleira kemur til: Fiskveiðistjórnarkerfið eins og það er framkvæmt er ekki bara óréttlátt og mismunar borgurunum og er með því brot á mannréttindum eins og Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna kemst að niðurstöðu um. Til viðbótar því hefur kvótakerfið ekki skilað neinu í sambandi við verndun og uppbyggingu nytjastofnanna við Ísland. Sú þröngsýni og þráhyggja sem einkennt hefur fruntalegar stjórnvaldsaðgerðir í fiskveiðistjórnarmálum verða að víkja fyrir skynsemi og virðingu fyrir jöfnum rétti borgaranna.

Ég hef áður bent á að sú leið sem Víglundur Þorsteinsson benti á fyrir tæpu ári síðan varðandi auðlinamál í Alaska ættu að geta komið hér til skoðunar og þá yrðu þeir sem vildu nýta sér þessa auðlind þjóðarinnar að greiða fyrir hana til þjóðarinnar og þeir fjármunir sem þannig fengjust yrðu nýttir til uppbyggingar nytjastofnanna. En það sem umfram yrði mundi verða greitt til allra ríkisborgara jafnt sem mundu þá fá ávísun einu sinni á ári vegna leigutekna af nýtingu sameiginlegrar auðlindar. 

Er ekki kominn tími til að ná þjóðarsátt um þetta atriði og víkja frá hagsmunum hinna fáu til hagsbóta fyrir hagsmuni hinna mörgu.

En megin spurningin núna er hvort ríkisstjórnin ætlar sér að fara að niðurstöðu Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna eða fara sínu fram með þeim afleiðingum að hætta er á að litið verði þannig á að Ísland sé ekki réttarríki.

Íslensk stjórnvöld breyti fiskveiðistjórnunarkerfinu

Glæsilegur sigur Obama.

Yfirburðasigur Obama í forkosningum Demókrata í Iowa kemur nokkuð á þægilega á óvart. Skoðanakannanir rétt fyrir kosningarnar sýndu að mjótt yrði á mununum milli Hillary Clinton, John Edwards og Barack Obama. Niðurstaðan var hins vegar yfirburðasigur Obama.

Það er athyglivert að Hillary Clinton skuli vera í þriðja sæti í forkosningunum þrátt fyrir alla þá peninga og skipulag sem að kosningabarátta hennar hefur. Hennar tími gæti þó koimð þó úrslitin í Iowa bendi til að svo muni ekki verða.

Iowa er miðvesturríki í Bandaríkjunum sem byggt er að stærstum hluta hvítu fólki. Það hefur greinilega ekki fordóma gagnvart Obama eins og úrslitin sýna. Obama hefur fengið mikinn vind í seglinn með þessum úrslitum.

Fyrir Bandaríkin þá er spurningin hvaða forseti er líklegur til að bæta þann skaða sem George W. Bush jr. hefur valdið. Ég get ekki séð að fulltrúi gömlu viðhorfanna Hillary Clinton geti gert það í röðum Demókrata finnst mér það helst vera Obama og í röðum Repúblíkna John McCain sem hefur fordæmt pyntingar á föngum og verið frjálslynda skynsemisröddin innan Repúblikanaflokksins á tímum þeirra hremminga sem George W. Bush jr. hefur fært yfir flokkinn og Bandaríikin

Huckabee og Obama sigruðu

Er ekki kominn tími til að ríkisstjórnin dragi úr skattheimtu af bensíni?

Heimsmarkaðsverð á olíu hækkar og hækkar með þeim afleiðingum að verð á bensíni og olíum til neytenda á Íslandi hækkar og hækkar. Sverasti olíufurstinn á Íslandi er ríkissjóður sem tekur stóran hluta af verði á bensíni og olíum í ríkissjóð. Þeim mun meira sem olía hækkar í verði þeim mun hærri verða álögur ríkisins af því að þær reiknast hlutfallslega af útsöluverði.

Hækkun á olíum og bensíni á síðasta ári var 25% sú hækkun hækkar vísitölu nesysluverðs til verðtryggingar. Þar með hækka vísitölubundin lán. Ríkissjóður getur verið fullsæmdur af því að taka þá krónutölu af olíum og bensíni sem hann tók áður en heimsmarkaðsverð á olíu fór að hækka. Með því að halda óbreyttum hlutfallslegum álögum á bensín og olíur er ríkissjóður í raun að hækka skatta og hækka skuldir fólksins í landinu.

Með því að gera ekkert til að draga úr skattheimtu og vinna gegn verðbólgu leggur ríkisstjórnin grunn að því að erfiðleikar verði meiri í efnahagskerfinu en þeir þurfa að vera. Hvaða tilgangi þjónar það eiginlega hjá ríkisstjórninni að stuðla að þessum ofurhækkunum á nauðsynjavöru eins og bensíni og olíum. Markaðshyggjuríkisstjórn mundi ekki haga sér með þessum hætti. Frjálslynd umbótastjórn mundi þegar í stað draga úr álögum sínum til að tryggja hagsmuni borgaranna og koma í veg fyrir að ríkissjóður taki stöðugt hærra hlutfall til sín af þjóðarframleiðsslunni.

Það er ekki hægt að vinna gegn verðbólgu á Íslandi af nokkru viti með stýrivaxtahækkunum eingöngu. Mun mikilvægara í því sambandi er aðhaldssöm stefna ríkisstjórnar í ríkisfjámálum. Því miður þá ætlar ríkisstjórnin að fara þveröfuga leið.  Það er alvarlegt  mál og ógnar stöðugleika í þjóðfélaginu og lífskjörum almennings. 

Eldsneytisverð hefur hækkað

Jafnstaða kynjana skiptir máli.

Velmegun á Íslandi hefur ekki hvað síst byggst á því að hér hefur lengi þótt sjálfsagt að konur jafnt sem karlar gengju í öll algeng störf. Alþjóðlegar kannanir sýna að þeim mun meiri sem atvinnuþáttaka kvenna er þeim mun meiri velmegun. Sérstaða íslensku háskólanna held ég samt sem áður að sé ekki mikil þó að konur stjórni stærstu háskólum landsins. Það mikilvægasta er hins vegar að með því kemur fram að í háskólasamfélaginu á Íslandi eru engir fordómar gagnvart hæfileikum kvenna til að takast á við erfiðustu verkefni. Sem betur fer leysa þær Kristín og Svava verkefni sitt af hendi með miklum sóma og það var ekki við öðru búist. Annars hefði Kristín aldrei náð kjör sem rektor Háskóla Íslands eða Svava verið valin rektor Háskólans í Reykjavík eftir að Guðfinna Bjarnadóttir settist á Alþingi eftir farsælt starf í stöðu rektors þess skóla.

Sem betur fer er ríkur skilningur og lika sem betur fer vaxandi á því að það skiptir máli fyrir framtíð og velmegun þjóðarinnar að kynin séu jafnsett. Barátta fyrir jafnstöðu kynjanna er barátta fyrir  sjálfsögðum  mannréttindum.

Sérstaða háskólanna vanmetin?

Ræst í Reykjavík.

Það er öldungis merkilegt að það heiti að gangsetja stórvirkjun eins og Kárahnjúkavirkjun þegar tveir ráðherrar sitja í makindum og tala í síma. Að sjálfsögðu eru það þá aðrir sem annast um gangsetningu. Til stóð raunar að fjármála- og iðnaðarráðherra færu austur og gangsettu Kárahnjúkavirkjun en veður bönnuðu þeim alla för.

Vinstri grænir halda því fram að þar hafi landvættirnir gripið í taummana til að koma í veg fyrir að þessir ráðamenn gætu aðhafst það sem þeir ætluðu að gera.  Þeir geta trúað því en þetta veður sem bannaði ráðherrunum að taka flugið hefur verið á leiðinni og er ekki í neinu sambandi við gangsetningu Kárahnjúkavirkjunar.

En verst að ráðherrarnir skildu ekki ná í kokteilinn. Gangsetningin gengur hvort eð er með sama hætti hvort heldur svona herramenn eru viðstaddir eða ekki.

Ræs! sagði Össur

Geðleysi Sjálfstæðismanna.

Össur Skarphéðinsson iðnaðarráðherra hefur löngum verið yfirlýsingaglaður og það hefur ekkert breyst þó hann settist í ráðherrastól og setti upp ráðherrabrosið sem ekki hefur farið af honum frá því ríkisstjórnin var mynduð.

Í bloggfærslu sinni um daginn uppnefndi iðnaðarráðherra Júlíus Vífil Ingvarsson borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins með svo ósmekklegum hætti að eðlilegt væri að iðnaðarráðherra bæðist afsökunar á þeirri nafngift sem hann kaus að velja Júlíusi Vífli.

Nokkru áður sendi iðnaðarráðherra okkur Frjálslyndum tóninn undir heitinnu "afturbatapíkur" iðnaðarráðherra verður að eiga svona nafngiftir við eigin smekkleysu. Það er eitt en svo er annað að það er ekkert að marka það sem iðnaðarráðherra skrifar um stefnu okkar í Frjálslynda flokknum í innflytjendamálum. Iðnaðarráðherra heldur því fram að stefnu Frjálslynda flokksins í innflytjendamálum hafi verið breytt en það er rangt.  Hann kýs hinsvegar og hefur kosið  að mistúlka stefnu okkar eins margt annað vinstra fólk.

 Kjarni stefnu Frjálslynda flokksins í innflytjendamálum kemur fram í stjórnmálayfirlýsingu flokksins en þar segir iðnaðarráðherra til upplýsingar:

"Frjálslyndi flokkurinn metur mikils vinnuframlag erlends fólks við uppbyggingarstarf í íslensku samfélagi síðustu misserin. Margt af þessu fólki mun dvelja langdvölum og ber samfélaginu skylda til að veita því stuðing og hjálp til að aðlagast íslensku samfélagi m.a. með íslenskukennslu. Frjálslyndi flokkurinn telur afar nauðsynlegt að stjórnvöld hafi fullt eftirlit með komu erlends verkafólks inn á vinnumarkaðinn og tryggi að réttur þess sé virtur og aðbúnaður mannsæmandi."

Síðan segir:

"Frjálslyndi flokkurinn mun þó beita sér fyrir að undanþága sú sem samið  var um í EES samningnum varðandi innflutning verkafólks frá aðildarlöndum EES verði nýt t og innflutningur takmarkaður í samræmi við ákvörðun íslenskra stjórnvalda. Yfirvöld verða á hverjum tíma að stjórn á því hvað margir innflytjendru koma til landsins."

Þetta er kjarninn í stefnu Frjálslynda flokksins í þessum málum og hefur ekkert breyst. Iðnaðarráðherra sá ástæðu til að snúa út úr við umræður um frumvarp Paul Nikolov sem hann talaði fyrir meðan ég var erlendis. Til að taka af öllu tvímæli þá var ég í meginatriðum sammála frumvarpi Paul Nikolov enda bað hann mig um að vera meðflutningsmann á frumvarpinu sem ég hefði verið hefði ég haft til þess aðstöðu að kynna mér það í þaula áður en ég fór af landi brott.

Þetta veit iðnaðarráðherra en kýs að halla réttu máli. Við Frjálslynd viljum takmarka aðflutning en gerum og höfum alltaf krafist þess að þeir sem eru í landinu njóti fullra mannréttinda. Iðnaðarráðherra Össur Skarphéðinsson kýs frekar að veifa röngu tré en öngvu þegar svo hentar og það hentar honum yfirleitt.

Gæti sín á stóryrðunum

Hækkun skattleysismarka er líka kjarabót.

Við Frjálslynd höfum lagt fram á Alþingi frv til breytinga á skattalögum sem ef að lögum yrði mundi leiða til þess að fólk með tekjur að kr. 150.000 á mánuði yrði skattlaust. Þessi sérstaki skattaafsláttur minnkar síðan með skilgreindum hætti með hærri tekjum og fellur síðan niður við hærra tekjumark.

Ég sé ekki betri kjarabætur fyrir láglaunafólk en fara þessa leið. Með þeim hætti fær láglaunafólk raunverulega kjarabót án þess að allir fái það sama. Án þess að allt hækki í þjóðfélaginu. Væi ekki ástæða til að skoða þessa leið?

Krafa um verulegar kjarabætur í komandi samningum

Vonandi gengur þér vel Sveinn.

Sveinn Rúnar er ódrepandi baráttu- og hugsjónamaður. Ég vona að honum gangi vel á Gasa svæðinu. Það þarf áræði til að fara inn í þetta fjölmenna risastóra fangelsi Ísraelsmanna. Íbúar Gasa fá hvork að koma né fara nema með leyfi herraþjóðarinnar. Sveinn Rúnar á heiður skilið fyrir að leggja sig í stór hættu ítrekað til að bjarga mannslífum og styðja mannréttindi

Sveinn Rúnar á leið inn á Gasasvæðið

Hvað eru Bandaríkjamenn að gera í Afghanistan?

Af hverju eru Bandaríkjamenn og NATO með herlið í Afghanistan? Hvaða skilgreindu markmiðum á að ná með því að hafa her í Afghanistan. Hvers virði eru þau innlendu stjórnvöld sem hafa ekki getað komið á laggirnar her- og lögregluliði heimamanna  til að halda uppi lögum og alsherjarreglu í landinu. Hætt er við að erlenda herliðið verði stöðugt óvinnsælla og muni á endanum hrökklast brott sér í lagi hafi stjórnendur ekki skýra mynd af því hvenær eðlilegt sé að kalla erlenda herliðið frá landinu.

Mér finnst satt að segja ansi annkannanlegt að mannréttindi sértaklega réttindi kenna skulli ekki vera höfð í sama heiðri í dag í Afghanistan undir stjórn Hamid Karsai og þau voru á dögum kommúnistans Najibullah sem að Bandaríkjamenn eyddu milljörðum Bandaríkjadala í að steypa af stóli og þjálfuðu skæruher öfgahópa til þess þar á meðal skæruliðann Osama Ladenson.

Fyrst að Najibullah var svona slæmur og það þurfti að beita öllum ráðum löglegum og ólöglegum til að koma honum frá. Af hverju þá að standa í því að láta skæruliðanna sem að Bandaríkjamenn kenndu brögðin,  drepa krakka frá Norður Ameríku og Evrópu til að aðstoða máttlausa stjórn Hamid Karsai.

Bandaríkjaher óttast að leita þurfi nýrra leiða til birgðaflutninga