Úkraína, NATO og Katrín Jakobsdóttir

Í gær fór forsætisráðherra íslenska lýðveldisins, Katrín Jakobsdóttir til sérstaks fundar við Jens Stoltenberg framkvæmdastjóra NATO. Í yrirlýsingu eftir fundinn segir,að þau Jens og Katrín hefðu rætt framtíðarstefnumótun NATO og áhrif innrásar Rússa í Úkraínu á öryggismál Evrópu.

Þrátt fyrir þessa sameiginlegu fréttatilkynningu, þá lætur Katrín Jakobsdóttir, sem hún hafa verið á einhverjum allt öðrum fundi og annarra erinda en opinbera yfirlýsingin segir til um.

Í viðtali við íslenska sjónvarpið að loknum fundinum sagði Katrín, að hún og flokkur hennar væru andsnúin NATO og þau í VG vildu eiga góð samskipti við allar þjóðir og Evrópusambandið og þetta sýndi hvað friður væri mikilvæg forsenda. Einmitt?

Katrín var ekki að koma af fundi með framkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna,Evrópusambandsins eða einhvers alheimsfriðarráðs. Hún var að koma af fundi með framkvæmdastjóra NATO. Viðfangsefni snúast um mikilvægi NATO aðildar til að tryggja öryggi Íslands og frið í Evrópu. Um það hefur aðild að NATO alltaf snúist. 

Þegar forsætisráðherra Íslands mætir til NATO fundar og tekur þátt í stefnumótun bandalagsins, en telur samt á sama tíma, að sér komi bandalagið ekki við, þá verður vart lengra komist í að tala tungum tveim og bulla alla vega með annarri.  

Er ekki mál til komið að einhver þingmaður spyrji Katrínu Jakobsdóttur sérstaklega eftir því á Alþingi hver afstaða hennar er til öryggismála þjóðarinnar og hvort hún telur að NATO skipti þar mikilvægu máli. Sé forsætisráðherra ekki þeirrar skoðunar, þá dæmir hún sig úr leik til að sækja fundi á vegum bandalagsins. En það hefði Katrín átt að vita fyrir löngu og hún getur ekki bæði haldið og sleppt. Haldið í NATO erlendis og vélað um málefni þess, en afneitað bandalaginu síðan innanlands.

Svona afstaða er ekki einu sinni sæmandi ráðherra hvað þá forsætisráðherra á ögurstundu. 

Friðarsamningar

Þær fréttir berast nú, að friðarviðræður séu  hafnar milli Rússa og Úkraínumanna á landamærum Hvíta Rússlands og Úkraínu. Það er ekki hægt að segja annað en Guð láti gott á vita og vonandi tekst að ná samkomulagi til að koma í veg fyrir frekari átök. 

Ljóst er að Rússar hafa ekki náð því marki sem þeir ætluðu sér og framhald átakana þýða frekari blóðsúthellingar og hörmungar fyrir fólk bæði í Rússlandi og í Úkraínu. Það græðir engin á hörmungum milljóna fólks. Þessvegna skiptir máli að Vesturveldin leggi líka sitt að mörkum til að friður náist. Það eru okkar hagsmunir ekkert síður en hinna stríðandi þjóða. 

Náist friður er það síðan stríðsaðila að gera upp málin innanlands og kalla þá til ábyrgðar,sem hana bera.  

 

 

Viðbrögð við hernaði.

Mig minnir að það hafi verið skáldið Mark Twain,sem hét raunar Samuel Langhorne Clemens eins og mig minnir líka, sem sagði að bankarnir væru stofnanir sem byðu fólki regnhlífar þegar sólin skini, en tækju þær til baka þegar byrjaði að rigna.

Leiðtogar Vesturlanda hafa verið á stöðugum fundum með Pútín vegna Úkraínu og á sama tíma sent herlið til nágrannalanda Úkraínu en varað sig á að senda engan soldáta þangað. Þá hafa Vesturlönd jafnframt sent aragrúa vopna til Kænugarðs í Úkraínu. Ljóst er að herliðið sem sent hefur verið til vestur og norðurhluta landamæra Úkraínu er ekki þangað komið til að berjast og satt að segja veit engin hvaða hlutverk það hefur. 

Þetta er ekkert ólíkt því þegar maður kvartar yfir því að þakið leki, að senda til hans bala.

Engum dettur í hug,þrátt fyrir yfirlýsingar vestrænna leiðtoga, að þeir veiti Úkraínu aðstoð. 

Ef til vill er því miður svo komið, að Vesturlönd eru orðin of feit til að hlaupa og slást. Þá er ekkert annað í boði en að brosa og taka því sem árásaraðilanum dettur í hug. 

Þessar staðreyndir ættu að vera ástæða til að harmi þrungnir utanríkisráðherrar Vesturlanda hittist til að tala af alvöru um eigin stöðu og viðbrögð við árás komi til hennar. Það er greinilega ekki seinna vænna.

Ráðast Rússar á Úkraínu á miðvikudaginn?

Bandaríkjamenn halda því fram, að Rússar ætli að gera innrás í Úkraínu á miðvikudaginn og segjast hafa pottþéttar sannanir. Ekki er ljóst hvort þær eru af sama toga og  færðar voru fram í aðdraganda Íraksstíðsins um gereyðingarvopn Saddam Hussein.

Bandaríkin og Evrópa hafa stutt Úkraínu frá því að bylting var gerð gegn sitjandi forseta og súkkulaðibarón var kosinn í hans stað og síðar grínleikarinn sem nú er forseti. Lífskjör eru bág og minnsta þjóðarframleiðsla þeirra fyrrum sovét lýðvelda sem eru í Evrópu e.t.v. með Moldovu sem undantekningu. 

Eftir því sem fleiri þjóðarleiðtogar og utanríkisráðherrar þyrpast til Moskvu til að hitta Pútín gerir hann sér grein fyrir,að varnarsamvinna Evrópuríkja er í molum og fæst ríki eru tilbúin til að færa fórnir. Bandaríkin greiða 75% af kostnaði NATO og Evrópuríkin hafa komið sér hjá að greiða sinn skerf jafnvel þó að varnarviðbúnaður í Evrópu snúi mest að þeim. Mörg þeirra hræðast meira að Rússar skrúfi fyrir gasið til þeirra en innrás í Úkraínu.  

Biden forseti er auk þess ekki andstæðingur sem nokkur óttast. 

Bretar og Frakkar sögðu Þjóðverjum 1939, að innrás í Pólland þýddi stríð við þau. Hitler hafði takmarkaða trú á því. En þá voru menn tilbúnir að berjast gegn einræðinu. 

Vegna yfirvofandi innrásarhættu í Úkraínu að mati Bandaríkjamanna hafa þeir stráð hermönnum vítt og breytt í nágrenni Rússlands, en þeim er ekki ætlað að gera neitt varðandi innrás í Úkraínu. 

Þýskaland var efnahagslegt stórveldi árið 1939 þegar síðari heimstyrjöld hófst, með mikinn mannafla og mikla þjóðarframleiðslu á þess tíma mælikvarða. Staða Rússa í dag er sú, að þjóðarframleiðsla Rússlands er álíka og Malasíu og efnahagur Rússlands er minni en Ítalíu og fólksfjöldinn er álíka og fólksfjöldi Þýskalands og Frakklands til samans og meira en milljón manns fluttu frá Rússlandi árið 2021. Þegar þessar staðreyndir eru skoðaðar hversu líklegt er þá að Rússar geri innrás í Úkraínu og kæmi til þess, hvernig stendur á því að sameinuð Evrópa og Bandaríkin eru ekki tilbúin til að verja landamæri stjórnarinnar í Kíev, sem þeir bjuggu til? 

Nú hafa vestrænir leiðtogar opinberað vanmátt sinn og aumingjahátt og sannfært einræðisöflin í Rússlandi og Kína um að þau þurfi ekki að óttast þó Rússar taki Úkraínu eða Kínverjar Taiwan.  

Það gæti kallað á enn meiri fórnir síðar en þær sem Vesturlönd þurfa að færa nú með því að sýna staðfestu og bjóða á sama tíma Rússa til samvinnu svo sem hefði átt að gera um síðustu aldamót. Það kann aldrei góðri lukku að stýra að reyna að frysta úti stórveldi jafnvel þó það megi muna fífil sinn fegri.

 

Flottastir allra

Okkur hættir til að ofmetnast í sjálfumgleði og teljum okkur þá á stundum vera flottust allra. Forsetar lýðveldisins virðast haldnir þessari meinloku í ríkara mæli en flestir.  Fyrrverandi forseti fann upp útrásargenið og því værum við með bestu og flottasta banka- og kaupsýslufólkið. Svo kom Hrunið. 

Núverandi forseti telur okkur eiga flottasta sóttvarnarteymi í heimi og sæmdi það fálkaorðu í júní 2020, af því að þá hafði það að hans mati unnið fullnaðarsigur á Kóvíd. Rúmu einu og hálfu ári síðar fjölgar smitum sem aldrei fyrr, en ríkin í kringum okkur eru að aflétta öllum hömlum.

Heilbrigðisráðherra reynir að koma sér fyrir á bólakafi ofan í vasanum á sóttvarnarlækni jafnvel þó að eini alvöru lögfræðingurinn í ríkisstjórninni segi það lögleysu. 

En tillögur  sóttvarnarlæknis eru ekki að virka. Smit mældust fleiri í gær en nokkru sinni fyrr, en þetta reynist ekki verra en umgangspest. Er þá ekki rétt að láta heilbrigða skynsemi stjórna för og segja við sóttvarnarlækni - ekki meir - ekki meir. 

Nesjamennska og útnáraháttur

Ritstjóri Fréttablaðsins kemst að þeirri niðurstöðu í leiðara í dag, að nesjamennska og útnáraháttur Íslendinga valdi því, að við erum ekki í Evrópusambandinu (ES).

Svo virðist, sem ritstjórinn hafi staðnað í sögulegum viðhorfum til alþjóðamála á fyrri öldum Íslandssögunnar. Vart verður þjóð, með hlutfallslega ein mestu  alþjóðlegu viðskipti, með fjölþjóðlegt öflugt listalíf og þúsundir útlendinga vinnandi að arðsköpun í landinu sökuð um nesjamennsku og útnárahátt.

Raunar skiptir engu máli hvað íslenska þjóðin gerir af því að nauðhyggja ritstjórans og sálufélaga hans, leiðir alltaf til  þeirrar niðurstöðu, að einungis sé um tvo kosti að velja. Að vera frjáls og fullvalda þjóð eða fórna fullveldinu og vera áfram hjáleiga utan ES eins og hann orðar það. Ritstjórinn vill fórna fullveldinu. 

Því miður hafa menn eins og ritstjórinn og útgáfuaðilar Fréttablaðsins staðnað í tilverunni varðandi viðhorf til ES og neita að horfast í augu við þá óbærilegu yfirstjórn í Brussel sem hefur tekið sér síaukin völd og krefst þess nú, að lögin þeirra gildi umfram landslög í aðildarríkjunum. 

Hvernig stendur á því að þeir sem hafa gert Evrópuguðinn ES að leiðtoga lífs síns neita að horfast í augu við þann raunveruleika, að með því að ganga í ES mundum við fórna auðlindum þjóðarinnar eins og fossaflinu og jarðvarmanum sem og aðgang að fiskimiðunum.

Af hverju neita þeir að horfast í augu við að smáþjóðin Ísland verður þá fyrst hjáleiga með því að fórna fullveldi sínu og ganga í ES. Ritstjórinn hefði betur litið í orðabók áður en hann valdi orðið hjáleiga.

Hjáleiga verður Ísland nefnilega þá fyrst færi svo illa að hún gengi í ES og fórnaði fullveldinu. 

 

 

 

 

 

 

Innrás í Úkraínu

Er líklegt að Rússar ráðist inn í Úkraínu? Af hverju ættu þeir að gera það? Efnahagslegir hagsmunir eru ekki fyrir hendi. Úkraína hefur ekki getað brauðfætt sig um árabil nema með mikilli aðstoð frá ES og USA.

Vakir e.t.v. eitthvað annað fyrir Pútín og þá hvað? Aðild Úkraínu að NATO? Rússar segja að það sé andstætt öryggi sínu að Úkraína gangi í NATO. Af hverju að taka Úkraínu í NATO og halda Rússum fyrir utan? Af hverju að útiloka Rússa frá ES samstarfi eitt landa í þessum heimshluta. Stuðlar það að friði og framförum? 

Hvaða rugl er það að manga endalaust til við Tyrki, hafa þá í NATO og gæla við að þeir gangi í ES á sama tíma og Rússum er haldið utan við.

Svo er mál til komið að okkar ágæti utanríkisráðherra afnemi allar refsiaðgerðir gegn Rússum og sjái til þess að Ísland taki upp eðlileg og vinsamleg samskipti við þá.

Vestræna stjórnmálaelítan er því miður afar illa skipuð. Pútín getur því leikið á þá mun betur en Neró á hörpuna sína forðum og sýnt umheiminum úr hvaða efni þeir eru gerðir. 

Nokkrar staðreyndir um svonefnda fjölmenningu

Kristin ríki í Evrópu hafa verið opin fyrir nýjum hugmyndum og verklagi um aldir. Evrópa er og hefur verið álfa, þar sem þjóðleg menning ræður ríkjum og margt af því besta frá öðrum hefur verið tekið upp. 

Þegar "góða fólkið" fór að prédika fjölmenningu var það fyrst og fremst til að styðja við ólöglega flóttamannaiðnaðinn og breyta lögum í Evrópu til að auðvelda Íslömskum hlaupastrákum, að koma til Evrópu þó þeir hefðu ekkert hingað að gera og kæmu nánast allir  á fölskum forsendum. 

Afleiðingarnar hafa m.a. verið þessar einkum hvað varðar Íslamska minnihluta "fjölmenningaraðalsins".

Sérstök hverfi eru í mörgum stórborgum Evrópu, þar sem eingöngu búa múslimar og þeir hafa sínar eigin reglur og blandast ekki samfélaginu. Lögregla fer venjulega ekki inn í þessi hverfi nema þungvopnuð. Þetta eru aðskilin þjóðfélög, þar sem engin fjölmenning kemst að.

Fjöldi þessara innflytjenda vinna ekki neitt en lifa á bótum.

8.12.2021 á hátíðisdegi kaþólsku kirkjunnar í Frakklandi var ráðist á a.m.k. 30 trúaða kaþólika á götum úti og þeim hótað dauða. Þeir sem réðust á þá hrópuðu "kuffars" (villutrúarmenn) og "þið eigið ekki heima hérna". Dagblaðið Le Figaro segir að í Nanterre í Frakklandi hafi árásarmennirnir hótað presti að skera hann á háls. 

Í Brussel höfuðborg Evrópu svokallaðri eru mörg svæði þar sem er hættulegt fyrir konur og samkynhneigða að ganga.

Konur af erlendum uppruna aðallega múslimar eru aðeins 18% kvenna í Belgíu en þær eiga um helming allra barna sem fæðast í landinu.

Á Norðurlöndum eru núna hundruð liðsmanna Ísis, íslamska ríkisins. Fjöldi þeirra er kominn til baka eftir að hafa barist með hryðjuverkasamtökunum, sem hafa staðið fyrir morðárásum og fjölmörgum hryðjuverkum í Evrópu. Þessir ÍSIS liðar eru frjálsir ferða sinna á Evrópska efnahagssvæðinu.  

Íslömsku hlaupastrákarnir og þeir sem mynda bræðralagið sem dregur sig út úr og myndar sín eigin hverfi með eigin reglur og siði í borgum Evrópu vilja enga fjölmenningu. Þeir vilja hafa sína einmenningu og gera kröfur til að við tökum hana upp. 

Fjölmenningarsinnarnir átta sig ekki á að forsenda fjölmenningar er að vera laus við fornaldarhugmyndafræði Íslam úr Evrópu.

Með þeirri fjölmenningarbaráttu sem "góða fólkið" stundar er ekki verið að berjast fyrir fjölmenningu heldur einmenningu fornaldartrúarbragða Íslam. 

 

 

Síberíuloftslag

Blaðamaðurinn Michael Deacon rifjaði það upp í gær, að enska blaðið the Observer hefði birt frétt í febrúar árið 2004 um innihald leyniskýrslu frá Pentagon í Bandaríkjunum, sem blaðið taldi meiriháttar afrek að hafa komist yfir. 

Skv. frétt blaðsins í febrúar 2004 þá mundu loftslagsbreytingar leiða til þess, að það mundi kólna í Evrópu og á Bretlandi mundi verða Síberíuloftslag árið 2020. Í gær var kalt í Bretlandi miðað við árstíma og lægsti hiti sjö stiga frost. En í Síberíu var frostið 52 gráður.

Þá sagði líka í frétt blaðsins, að það mundi kólna í Evrópu og leiða til skorts á vatni og orku. Þá yrðu meiriháttar þurkar, hungursneið og óeirðir í álfunni.  Skelfilegir ofsavindar mundu gera hluta Hollands óbyggilegt og borgin Haag yrði yfirgefin og tóm árið 2007. Árið 2020 var staðreyndin samt sú að íbúum í Hag hafði fjölgað um 100 þúsund manns. 

Spálíkanið sem Observer birti árið 2004 finnst okkur algjörlega galið í dag. Allar spár um loftslagsbreytingar og hlýnun jarðar hafa verið álíka galnar allt frá þeim tíma. Samt dansar pólitíska elítan og fréttaelíta heimsins í kringum þetta bull og hamast við að gera börn og unglinga dauðhrædd við ógn sem er ekki fyrir hendi. 

Draugasögur nútímans eru verri en drauga- Grýlu- og tröllasögurnar í gamla daga. Þá sussaði fólk á börnin og sagði þeim að þetta væri ekki rétt. Nú hamast æðstu menn þjóða eins og forsætisráðherra Íslands við að sannfæra fólk um að nútíma Grýlusögurnar séu heilagur sannleikur. 

Boris rær lífróður

Boris Johnson forsætisráðherra Breta er um margt sjarmerandi  ólíkindatól. Hann náði að verða borgarstjóri í London, sem annars er hefðbundið vígi Verkamannaflokksins og var besti málflytjandinn fyrir Brexit. Íhaldsflokkurinn vann stórsigur undir hans forustu í síðustu kosningum.

Þrátt fyrir þetta rær Boris nú lífróður fyrir því að halda embættinu. Margir spáðu því, að efnahagsmálin yrðu honum þung í skauti og þau verða það standi hann af sér spjótalögin núna. Boris er baráttumaður og í gær náði hann því tárfellandi á stundum, að fá ýmsa þingmenn Íhaldsflokksins til að draga til baka kröfu um vantraust og leiðtogakjör. Það var áfangasigur.

Boris er samt verulega laskaður.  Í fyrsta lagi reyndi hann að blekkja þingið. Í öðru lagi gerðist hann brotlegur við eigin sóttvarnarlög. Þó svo að Boris nái höfn núna, þá hefur hann misst tiltrú þjóðarinnar og hana verður erfitt að endurvinna.

Í Bretlandi taka menn það óstinnt upp þegar ráðherrar segja þinginu ekki satt. En eru ekki eins teprulegir gagnavart áfengisneyslu og við.  Áfengisneyslan er þó ekkert atriði heldur brot Borisar á lögum og með hvaða hætti hann reyndi að blekkja þingið. 

Sennilega er hann svo laskaður að það væri best fyrir Íhaldsflokkinn að hann færi. En Boris er ólíkindatól og ólíkindatól geta stundum staðið af sér storma sem engir aðrir geta.