Sætt er sameiginlegt skipbrot.

Skoðanakönnun sem birt var í gær á RÚV sýnir að allir flokkar sem eiga menn á þingi í dag, tapa fylgi frá síðustu Alþingiskosningum ef raunverulegt fylgi er skoðað.

Stjórnmálaöflin sem ætla að bjóða fram við næstu kosningar bíða öll verulegt afhroð ef raunverulegar stuðningstölur eru skoðaðar. Sé fylgi flokkana reiknað miðað við þá sem gefa upp stuðning við þá eingöngu kemur í ljós eftirfarandi:

Sjálfstæðisflokkurinn fær tæp  25% Samfylkingin tæp 14% Framsókn tæp 10% Vinstri grænir tæp 9%

Samstaða 8% og Björt Framtíð 3%

Samkvæmt þessu tapa allir flokkar sem nú sitja á Alþingi fylgi frá því í síðustu kosningum. Hrap Samstöðu frá því í síðustu kosningum er gríðarlegt og þó mælist afleiðing ósættis og klofnings innan flokksins ekki í þessari könnun.

Þó tap ríkisstjórnarflokkana sé vissulega mikið, þá er niðurstaðan alvarleg fyrir stóru stjórnarandstöðuflokkana, sem virðast ekki ná tiltrú kjósenda þrátt fyrir óvinsældir ríkisstjórnarinnar.

Það er því engin sigurvegari í þessari skoðanakönnun.   Það gæti e.t.v. einhver sagt er ekki í lagi að tapa þegar allir tapa. 

Fyrir Sjálfstæðisflokkinn er það ekki ásættanlegt eftir að hafa fengið verstu úrslit í sögu sinni í síðustu Alþingiskosningum og vera í stjórnarandstöðu þar sem ein óvinsælasta ríkisstjórn lýðveldissögunnar situr.

Þar sem menn ganga uppréttir

Þegar þingsályktunartillagan, um að fallið yrði frá ákæru á hendur Geir H. Haarde, var tekin til afgreiðslu eftir fyrri umræðu á Alþingi lýsti Sigmundur Ernir Rúnarsson þingmaður stuðningi við tillöguna.

Stuðning gat Sigmundur þó ekki veitt nema í orði, þar sem hann var á ferðalagi í Afríkuríkinu, Burkina Faso.

Nafnið Burkina Faso var tekið upp sem nafn landsins þegar frjálsræðis- og framfaraviðhorf sigruðu nýlenduhugsun og undirlægjuhátt. Nafnið Burkina Faso þýðir  "Þar sem menn ganga uppréttir".

Við atkvæðagreiðslu um fráfall ákæru á hendur Geir heyrðist allt í einu skrýtið hljóð frá Sigmundi Erni sem hætti við að ganga uppréttur.  Nú brá svo við að  Sigmundur Ernir greiddi atkvæði með frávísun tillögunar sem hann sagðist styðja.

Sennilega eru sinnaskipti Sigmunar Ernis í beinu samhengi við það að á þingflokksfundum Samfylkingarinnar hafa félagar hans sagt honum að það væri ekki til siðs í Samfylkingunni að menn gengju uppréttir. Þeir yrði að beygja sig undir okið hvort sem þeim líkað betur eða verr. Sigmundur Ernir hlýddi eins og vel upp alinn kjölturakki sem aldrei gengur uppréttur.

 Það gerðu líka þingmennirnir hugumstóru þeir Björgvin Sigurðsson, Árna Páli Árnasyni og Kristjáni L. Möller, sem treysta sér ekki heldur til að ganga uppréttir. 

Það er gott fyrir Jóhönnu að hafa hóp kjölturakka þegar hún þarf að smala köttum.

Orð þitt skal vera já já og nei nei og ekkert umfram það.

Þegar Ólafur Ragnar Grímsson gekk í Framsóknarflokkinn fylgdi flokkurinn þeirri stefnu sem formaður hans orðaði, að stefna hans væri já já og nei nei og hann væri opinn í báða enda.  Ólafur Ragnar hefur greinilega tileinkað sér þessa Framsóknarmennsku betur en nokkur annar fyrr eða síðar.

Í orðræðu sinni í gær á Bessastöðum þegar nokkrir vinir hans færðu honum undirskriftarlista stuðningsmanna, flutti Ólafur yfir þeim ræðu sem var efnislega þessi.

Ætti ég að gefa kost á mér til endurkjörs nei en þó er ég bundin þjóðinni þannig að ég verð að segja já en ég er búinn að segja að ég ætli ekki að gefa kost á mér og segi nei,  en þó bíða mörg verkefni sem ég þarf að fást við sem hvetur mig til að segja já. Þannig að ég loka á þennan möguleika en opna samt á hann.

Að þessari sérstæðu ræðu lokinni vísaði Ólafur  vinum sínum til óærði stofu, því nú þurfti hann að taka á móti þeim sem honum finnast skemmtilegastir af öllum "Fjölmiðlamenn".

Yfir fjölmiðlamönnunum flutti Ólafur ítrekað hina fyrri ræðu sem hefði mátt stytta svo sem um ræðir í hinni helgu bók þannig að Ólafur hefði getað sagt.  Ræða mín er já já og nei nei og ekkert umfram það.

Framsóknarmaður allra alda er greinilega endurborin tvíefldur í Ólafi Ragnari Grímssyni. Enda Ólafur opinn í báða enda í þessu máli og ræða hans er já já og nei nei og ekkert umfram það.

Af hverju Álfheiður og Steingrímur?

Geir Jón Þórisson fyrrum yfirlögregluþjónn hefði getað valið heppilegri tíma til að segja frá grunsemdum um að ákveðnir þingmenn hefðu verið í sambandi við mótmælendur þegar árásin á Alþingi var hörðust í lok janúar 2009.  Nú eru liðin 3 ár frá því að þessir atburðir áttu sér stað og alvöru lögregluyfirvöld afgreiða svona alvarleg mál á nokkrum vikum eða mánuðum.

Mörgum finnst það rýra trúverðugleika frásagnar Geir Jóns að hann skuli fyrst lýsa yfir framboði til annars varaformanns Sjálfstæðisflokksins og koma nokkrum dögum síðar með þessar alvarlegu ásakanir.  Ég efast þó ekkert um að Geir Jón geri þetta allt af heilindum og sannleikanum samkvæmt eins og annað.

Af þeim 63 þingmönnum sem sátu á Alþingi í lok janúar 2009 hafa  2 brugðist við og sagt ekki ég. Það eru þau Álfheiður Ingadóttir sem telur sig verða fyrir pólitísku einelti yfirlögregluþjónsins fyrrverandi og foringi hennar og leiðtogi Steingrímur J. Sigfússon. Bæði viðurkenna þó að hafa verið í sambandi við mótmælendur og fyrir liggur að unglingarnir þeirra tóku þátt í atlögunni að Alþingi af fullri hörku raunar ásamt fleiri afkvæmum forustumanna Vinstri Grænna.

Álfheiður segist vera með bréf upp á það að hún sé alsaklaus og Steingrímur J. segist að vísu hafa verið í sambandi við mótmælandann sinn, en aðeins til að vita hvort öryggi hans væri viðunandi.

Hvað svo sem þessum frásögnum og staðhæfingum þeirra Álfheiðar og Steingríms líður þá er óneitanlega sérkennilegt að sjá hvað þau telja mikilvægt að koma af sér sök í þessu máli. 

Ekki vissi ég til að Geir Jón hefði nafngreint þau Steingrím eða Álfheiði. Hvað veldur því þá að þeim finnst svona mikilvægt að taka til varna áður en nokkur kæra hefur verið gefin út. Já og í hverju felst pólitíska eineltið sem Álfheiður er beitt? Felst það í að tala um að þingmenn hafi verið í sambandi við mótmælendur þegar árásin var hvað hörðust á Alþingi.

Óneitanlega athyglivert að þessir flokksbroddar Vinstri grænna skuli taka til varna með þeim hætti sem þau gera. Framganga þeirra að virtum öllum aðstæðum er ekki sérlega trúverðug.

Höggið sem bankarnir urðu fyrir.

Umræðan um dóm Hæstaréttar og höggið á bankana hefur verið athygliverð og innantóm.

Haldið er fram að lánastofnanir verði fyrir höggi vegna niðurstöðu dóms Hæstaréttar um bann við að lánastofnanir geti endurreiknað vexti til hækkunar af þegar greiddum kröfum.

Hvað er þá um að ræða? Lántakandi greiðir greiðsluseðil lánastofnunar og málinu er lokið. 

Nei lánastofnunin endurreiknar vexti greiddra ólögmætra gengisbundinna lána eftir vaxtadóm Hæstaréttar. Þær áskilja sér hærri vexti en þær áttu rétt á samkvæmt lánasamningnum og þær innheimtu hjá skuldurum samkvæmt honum.

Hæstaréttur segir að lánastofnanir geti ekki endurreiknað greidda vexti aftur á bak til hækkunar gagnvart neytendum.  Með öðrum orðum verður lánastofnunin að sætta sig við þá greiðslu sem hún krafði og fékk greidda á sínum tíma.

Hvert er þá höggið sem lánastofnunin verður fyrir? 

Að geta ekki innheimt ólögmæta viðbótarvexti af þegar greiddum kröfum.

Sá sem áskilur sér hærri þóknun eða greiðslu en honum ber, á ekki rétt á þeim. Þegar sá hinn sami fær þær ekki heldur það sem honum bar með réttu en ekkert umfram það. Þá verður sá hinn sami ekki fyrir höggi. Þess vegna verða lánastofnanir ekki fyrir höggi vegna dómsins. Lánastofnanir gerðu vitlausar kröfur sem þær verða að leiðrétta. 

Eðlilegt að fjölmiðlar, Alþingi og lánastofnanir skuli vera upptekin við að reikna út það sem kallað er tap lánastofnana vegna dóms Hæstaréttar. Þrátt fyrir það að tapið sé ekkert, tjónið sé ekkert. Ekki frekar en það að menn vilji færa það inn í  málnotkun að þjófur sem ætlar að stela epli en getur það ekki verði fyrir tapi vegna þess að honum tókst ekki að stela eplinu.

Vilja læknar flensa í Malakoff.

Áróður er nú hafinn fyrir því að ríkið fari með eignarrétt á líffærum fólks að því gengnu svo fremi fólk hafi ekki með sannanlegum hætti bannað ríkinu að flensa í sig og færa burtu endurnýtanleg líffæri.

Á sínum tíma gat fólk selt líkama sinn eftir dauðann eins og vísan fræga sem sungin var fyrir miðja síðustu öld um Malakoff segir frá. Þá var einn ógæfumaður talinn látinn og læknarnir biðu ekki boðanna og báru hann upp á spítala til að fara að flensa í hann. Þórður Malakoff var hins vegar ekki dauður og brást ókvæða við.

Einstaklingar eiga að geta ráðstafað líkama sínum eftir dauða sinn, en það er hættulegt ef það á að vera almenn regla að taka megi líffæri fólks til líffæragjafa ef það hefur ekki beinlínis bannað það. Áttar þetta góða og velviljaða fólk sem vill afnema samþykki einstaklingsins fyrir líffæragjöf sig ekki á því hvað slík regla getur verið hættuleg.

Við lifum á tímum þar sem auðvelt er að afla upplýsinga um einstaklinga. Tryggingafélög liggja með upplýsingar um heilsufar og margt fleira varðandi einstaklinginn og sjúkrastofnanir gera það líka og ýmsir fleiri. Hvað skyldu líffæri kosta á markaði ef um það væri að ræða? Hvaða hættu hefur það í för með sér að ævinlega megi taka líffæri fólks til ígræðslu í annan líkama ef það hefur ekki ótvírætt bannað það.

Það er alltaf hættulegt að víkja frá elstu mannréttindunum um að fólk ráði líkama sínum.  Þess vegna verður sú meginregla að gilda að fólk geti sjálft gefið upplýst samþykki varðandi ráðstöfun líkamans og liffæra eftir dauðann. En það má aldrei taka rétt af fólki yfir ráðstöfun eigin likama lífs eða liðnum.

Með sólgleraugu í rigningunni

Nýr fjármálaráðherra, sem  ráðin var um áramótin, í  nokkurra mánaða starfsmenntun í ráðherradómi, af vinkonu sinni Jóhönnu Sigurðardóttur, hefur lært mikið á stuttum tíma. Hún hefur þegar lært af fyrrverandi fjármálaráðherra að setja upp sólgleraugu í rigningunni og segja þjóðinni að það sé sól úti í fjármálunum þó allir aðrir sjái að það hellirignir.

Í dag hélt hún ræðu á sundrungarfundi í Samfylkingunni og sagði þar að nú væru öll merki um batnandi hag. Þessi ræða er flutt á sama degi og fjölmiðlar skýra frá því að verðbólga sé á uppleið og mælist nú 6.5% á ári.

Þegar horft er á hlutina með sólgleraugum fjármálaráðherra þá skiptir það ekki máli þó að verðbólga sé á uppleið og mælist nú mest á Evrópska efnahagssvæðinu. Þá telur hún enga ástæðu til að vandræðast með það að skuldir heimilanna hækki um  4 milljarða á mánuði.

Ekkert af því sem fjármálaráðherra talar um er henni að kenna eða þakka. Hún hefur ekki enn náð að setja sitt mark á ríkisfjármálin og verður að öllum líkindum farin úr embætti áður en hún gerir það.  Þegar rýma þarf fyrir nýjum lærlingi á fjármálaráðherrastól ríkisstjórnarinnar.

Það veldur áhyggjum að hlusta á ráðherrann flytja gömlu ræðuna hans Steingríms J. með öllum sömu formerkjunum þó með öðrum áherslum sé. 

Að sjálfsögðu mætti Steingrímur J. á fund Samfylkingarinnar til að fylgjast með lærlingnum og hefur vafalaust líkað vel að fá svona velheppnað endurvarp í ríkisstjórnina. 

Forsetinn skorar á sjálfan sig.

Forseti lýðveldisins lét að því liggja í nýársávarpi sínu að hann yrði ekki í endurkjöri. Hann hringdi síðan í besta vin sinn Baldur Óskarsson og bað hann um að skora á sig að gefa kost á sér.

Baldur Óskarsson brást óðara við eins og hann hefur alltaf gert þegar foringi hans og leiðtogi Ólafur Ragnar hringir. Á sínum tíma kallaði Ólafur Ragnar í Baldur frá Afríku þar sem hann var í álitlegu starfi til að fá hann til að gera út af við pólitíska framtíð sína og starfsframa. Baldur gerði það án þess að hika.

Í þetta sinn kallaði Baldur  saman nokkra sem eiga Ólafi skuld að gjalda, með einum eða öðrum hætti, og fékk þá til að vera með.

Undirskriftarsöfnunin er í rífandi gangi. Baldur segir að nú hafi tæp 14 þúsund skorað á besta vin hans. Sá galli er þó á gjöf Njarðar, að það getur hver sem er skráð sig undir hvaða nafni sem er.  Einn skráði sig undir kennitölunni 111111-1119 og var þakkað fyrir. Sá aðili heldur því fram að þetta sér verst útfærða undirskriftarsöfnun undanfarinna ára.

Enginn veit hvort einhver skráir nafn hans á listann eða ekki. Undirskriftarsöfnunin er því algjörlega ómarktæk.

Það er miður að sitjandi forseti skuli etja vinum sínum á foraðið í stað þess að taka sjálfur ákvörðun um hvort hann ætlar að vera eða vera ekki. Það er jú alltaf hin sígilda spurning.

Á lægsta plani

Vafalaust er það vilji stjórnenda RÚV að þjóðmálaumræða í þáttum ríkissjónvarpsins sé hlutlæg og valdir séu viðmælendur sem hafa mesta eða alla vega viðunandi þekkingu á umfjöllunarefninu.

Silfur Egils er dæmi um þátt í ríkissjónvarpinu þar sem þessar meginreglur eru ítrekað brotnar. 

Ákveðnir vinir og jáfólk stjórnandans Egils Helgasonar er ítrekað boðið í drottningarviðtöl iðulega til að tala um mál sem það hefur takmarkaða þekkingu á. Alla vega þar sem til er fjöldi viðmælenda sem hafa mun meiri þekkingu og vit á því sem um er að ræða en fastakúnnar Egils Helgasonar í boði ríkisfjölmiðilsins í Silfri Egils.

Sérstakir vinir Egils eins og t.d. Eva Joly, Þorvaldur Gylfason og Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir stjórnsýslufræðingur koma ítrekað venjulgast til að segja það sama og þau hafa áður sagt.

Þegar Egill Helgason í Silfri Egils dagsins í dag fær sem sérstakan sérfræðing Sigurbjörgu Sigurgeirsdóttur stjórnsýslufræðing til að ræða um Landsdóm þá er seilst langt til fanga og út yfir öll fagleg mörk hvað varðar viðmælanda sem hefur faglega þekkingu á viðfangsefninu. Hvað þá að vera þannig í sveit sett að hafa burði til að fjalla um málið með hlutlægum hætti. 

Óneitanlega er það ansi skondið að á sama tíma og Egill Helgason fordæmir einkavinavæðingu annarra þá skuli hann gerast sekur um augljósustu einkavinavæðinguna sem getur að líta í fjölmiðlum landsins.

Hvað skyldi útvarpsstjóri leyfa það lengi að þáttastjórnandi mikilvægasta umræðuaþáttarins um stjórnmál í sjónvarpinu gæti ekki hlutlægni og faglegra vinnubragða?

Er frostlögur í tannkreminu þínu?

Tannkrem er nauðsynlegt til tannhirðu. Colgate tannkrem hefur mesta markaðshlutdeild hér á landi og viðurkennd gæðavara.

Framleiðendur Colgate tannkrems er annt um orðstí sinn. Þess vegna skiptir máli að gæði framleiðslunnar séu ótvíræð.  Það er hagsmunamál framleiðenda neysluvara að enginn vafi leiki á gæðum vörunnar. Annars hrynur salan.

Undanfarið hafa landsmenn verið uppteknir við að ræða um gallaða sílikonpúða og iðnaðarsalt sem notað hefur verið við matvælaframleiðslu. Fyrir nokkru var líka vakin athygli á að áburður sem hefði verið notaður hér innihéldi meira af ákveðnum eiturefnum en heimilt væri.

Nú hefur komið í ljós að tannkrem sem merkt er sem Colgate og framleitt í Suður Afríku, er ólöglegt og getur verið hættulegt. Í tannkreminu er m.a. frostlögur. 

Þegar svona gerist gagnrýna menn eftirlitsaðila, sem fólk telur að eigi að tryggja öryggi sitt. Slíkt allsherjar öryggi er ekki til og getur ekki orðið til. Kaupmaðurinn sem selur vörur og framleiðendur verða að gæta að því hvers konar vörur þeir eru að selja og hvers konar efni eru notuð til framleiðslunnar.  Ábyrgðin er þeirra og verður ekki frá þeim tekin. Neytendur verða alltaf að vera á verði og skoða vel hvað það er sem við kaupum.

Merkjavörur eru ekki endilega tryggingað fyrir gæðum vöru. Merkið getur verið falsað.

Myndbandið hér á eftir sýnir hvað kaupmenn gera í Bandaríkjunum þegar svona kemur upp. 

http://www.youtube.com/watch?v=MMPvHb68aNo