Matseðill frá Lýðheilsustofnun?

Nú ætlar Ögmundur Jónasson heilbrigðisráðherra að leggja á sykurskatt til verndar tannheilsu barna. Í sjálfu sér ekki óeðlilegt að ráðherra forræðishyggjunnar skuli leggja slíkt til. Síðan er spurning hvort það eru margir sammála honum um að þetta sé besta leiðin eða hvort eðlilegra sé að einstaklingarnir ráði því sjálfir hvað þeir borða.

Á undanförnum árum hafa komið fram ótal tillögur á Alþingi um bann við ákveðnum matvælum og/eða skattheimtu. Stundum dettur mér í hug að ákveðinn hópur stjórnmálamanna telji heppilegast að borgararnir fái sendan matseðilinn fyrir vikuna frá Lýðheilsustofnun að viðlögðum sektum ef ekki er borðað í samræmi við það.

En hvar er þá persónu- og einstaklingsfrelsið?

Hvar eru sparnaðarleiðir ríkisstjórnarinnar?

Ég lag stjórnarsáttmálann með mikilli athygli og fannst margt gott eins og er almennt í stjórnarsáttmálum því að þeir eru að hluta til jákvæð markmiðssetning.  Stjórnarsáttmálinn var þó einkar athygliverður fyrir það sem ekki stendur í honum.

Alvarlegasti vandi sem blasir við er með hvaða hætti á að spara í ríkisrekstrinum og ná niður hallarekstri ríkissjóðs. Þar vantar hundrað milljarða. Við slíkar aðstæður hefði mátt búast við að stjórnarflokkarnir settu niður málefnasamning sem fæli í sér ábyrga stjórn ríkisfjármála þar sem tekið væri fram hvað ætti að gera til að spara í ríkisfjármálum og hvort og þá hvaða nýja skatta ætti að leggja á landsmenn. En þennan kafla vantaði alveg. Að vísu voru almennt orðaðar yfirlýsingar um alvarlegt ástand en ekkert sem hönd á festi um það með hvaða hætti á að vinna úr þeim málum og vinna sig út úr vandanum. Þar fékk ríkisstjórnin fyrstu falleinkunina.

Hvað á að spara? Það verður fróðlegt að sjá hvort ríkisstjórnin hefur dug í sér til að afnema aðstoðarmannakerfi þingmanna. Til að leggja niður meirihluta sendiráða og skera okkur stakk eftir vexti hvað utanríkisþjónustuna varðar það þarf altént ekki að aðstoða útrásarvíkinga eins og á árum áður. Á að lækka framlög til stjórnmálaflokka eins og lagt var til á síðasta þingi og á að taka almennt á bruðli og sóun í ríkisrekstrinum. Því miður sýnist mér miðað við stjórnarsáttmálann að ekki sé von á slíku.

Sýnir ríkisstjórnin ábyrgðarleysi í ríkisfjármálum eins og útlit virðist fyrir miðað við stjórnarsáttmálann  þá er hætt við að Ísland tapi raunverulegu fullveldi sínu en slíkt má aldrei verða fyrr verður að koma þessari ríkisstjórn frá.

Íslandsmet í orðhengilshætti og tvískinnungi.

Steingrímur J. Sigfússon er ótvíræður sigurvegari í Íslandsmótinu í orðhengilshætti og tvískinnungi. Nú er hann og VG búið að samþykkja að fara í aðildarviðræður um aðild Íslands að Evrópusambandinu. Á sama tíma og Steingrímur tilkynnir flokksfélögum sínum það bendir hann á að VG sé eindregið á móti aðild að Evrópusambandinu. Er hægt að gera það betur. Vafalaust hefur ræða Steingríms hljómað eitthvað á þessa leið. "Góðir félagar. Ég er eindreginn andstæðingur aðildar Íslands að Evrópusambandinu og studdi ákvörðun síðasta landsþings VG í þeirri afstöðu og af þeim sökum hef ég ákveðið að ríkisstjórn okkar og Samfylkingar muni hefja aðildarviðræður við Evrópusambandið en að þeim loknum munum við kæru félagar greiða atkvæði í samræmi við sannfæringu okkar."

Það að skýla sér á bak við þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarsamning er næsta hjákátlegt. Það fer engin í aðildarviðræður ef hann hefur engan áhuga á aðild. Það að samþykkja aðildarviðræður eins og VG gerir sýnir áhuga á aðild að Evrópusambandinu ef hagstæðir samningar nást. Önnur niðurstaða er ekki rökfræðilega tæk.

Þessi afstaða VG sýnir að þeim eru kærari ráðherrastólar en yfirlýst stefna flokksins. Sagt er að Hamlet Danaprins hafi sagt á sínum tíma að það að vera eða vera ekki það væri spurningin. VG hefur svarað þeirri spurningu afdráttarlaust.  Þeir vilja vera í ríkisstjórn og þeir vilja í aðildarviðræður um Evrópusambandsaðild Íslands.

Ákvörðun um ESB í höndum þjóðarinnar

Hvað tefur nýjan stjórnarsáttmála?

Jóhönnu Sigurðardóttur liggur greinilega ekki á að ljúka stjórnarmyndunarviðræðum og birta þjóðinni stefnuskrá ríkisstjórnarinnar sem kemur fram í stjórnarsáttmála stjórnarflokanna.

Hvað skyldi valda því að stjórnarsáttmálinn er ekki enn tilbúinn þrátt fyrir það að forsætisráðherra segi það ítrekað að engin vandamál séu uppi í stjórnarmyndunarviðræðunum. Varla er textahönnuðum VG og Samfylkingarinnar mikill vandi á höndum við að koma hugsunum sínum og samkomulagi á blað. Nóg eiga þeir af íslenskufræðingunum til að gera það vitrænt málfræðilega og setningarfræðilega þó annars sé ekki krafist.

Miðað við síðustu yfirlýsingu forsætisráðherra þá er greinilegt að það er einhver snuðra á þræðinum hjá Jóhönnu og Steingrími og ekki verður annað séð en að samkomulag liggi ekki fyrir að öllu leyti. Forsætisráðherra segir að þau hafi nógan tíma og ekkert liggi á en er það svo:

Er ekki brýnt að bregðast strax við vanda skuldsettra heimila og einstaklinga

Er ekki brýnt að koma virkri bankastarfsemi í gang í landinu

Er ekki brýnt að  gera ráðstafanir til að draga úr atvinnuleysi

Þarf ekki þegar í stað að gera ráðstafanir í gjaldmiðilsmálum eða er meiningin að hafa áfram gjaldeyrishöft.

Hér er bent á nokkur atriði sem voru vandamál þegar samstjórn VG og Samfylkingarinnar var mynduð í boði Framsóknar. Á þeim tíma hefur krónan fallið, gjaldeyrishöft verið hert og atvinnuleysi aukist.

Jóhanna hvenær lýkur þínum tíma? Hversu slæmt þarf ástandið að verða til þess? Staðreyndin er sú að það ber brýna nauðsyn til að starfhæf ríkisstjórn taki til starfa sem allra fyrst.

Viðtal við Davíð í Daily Telegraph

Það var athyglivert að sjá stutt viðtal við Davíð Oddsson og umfjöllun um bankahurnið á Íslandi í Daily Telegraph í dag. Davíð virðist ekki hafa haft í huga að taka þetta viðtal mjög alvarlega og slær aðallega á létta strengi þó alvarlegan undirtón megi  að sjálfsögðu finna.

Davíð hefur verið kennt um margt í sambandi við bankahrunið og viðalið er m.a. vegna þess.  Ég varð þess hins vegar ekki var að blaðamaðurinn sem skrifar fréttina og tekur viðtalið sé þeirrar skoðunar. Það er annars með nokkuð sérstökum hætti að fjölmargir fréttamenn á Íslandi hafa aðallega kennt bankastjórn Seðlabankans og Fjármálaeftirlitinu um bankahrunið en skauta vel og vandlega fram hjá því að ábyrgðarlaus útlánastarfsemi og glórulausri starfsemi og fjárfestingum helstu stórfyirtækja á Íslandi í útrás var sú höfuðástæða sem felldi bankana ásamt ónýtum gjaldmiðli sem hrundi á undan bönkunum.

Það má kenna Davíð og öðrum sem fylgdu krónunni og flotgenginu um vitlausa stefnumörkun í því efni eins og ég hef oft gagnrýnt og bent á nauðsyn þess að takia upp fjölþjóðlegan gjaldmiðil. Bankahrunið að öðru leyti en það sem skrifast á peningamálastefnuna þá verða þeir sem ráku fyirrtækin sín í þrot að bera ábyrgð á því og með öllu óásættanlegt að þeir skuli geta velt ákveðnum hluta óstjórnar sinnar yfir á skattgreiðendur.

 

Mikilvægar kosningar

Kosningarnar nú eru einar mikilvægustu frá stofnun lýðveldisins.  Í næstu framtíð verður að takast á við mikinn vanda. Sjaldan hefur skipt eins miklu mál á grundvelli hvaða hugmyndafræði verður tekist á við vandann.

Í fyrsta sinn frá því að Ísland öðlaðist sjálfstæði benda skoðanakannanir til að sósíalistaflokkar nái hreinum meirihluta á Alþingi.  Eins og nú háttar til þegar atvinnuleysi er í hámarki og mikilvægt er að byggja upp fyrirtækin á grundvelli dugnaðar, ósérhlífni og framtaki  sjálfstæðra einstaklinga er hætt við að ríkisstjórn sameignarsinna hugsi frekar um að fjölga ríkistengdum störfum í stað þess að huga að raunverulegri atvinnuupbyggingu.

Kjósendur mættu skoða hvernig flokksbræður Jóhönnu Sigurðardótir stjórna á Englandi og á Spáni. Atvinnuleysi vex á Bretlandi og fyrir tveim dögum lagði Verkamannaflokkurinn enski fram tillögur um gríðarlegas skattahækkanir og önnur hefðbundin úrræði sósíalista sem flestir virðast sammála um að muni eingöngu verða til að dýpka kreppuna á Bretlandi. Sama verður sjálfsagt upp á teningnum hjá flokkssystur þeirra Verkamannaflokksmanna í Bretlandi, Jóhönnu Sigurðardóttur

Á Spáni er nú mesta atvinnuleysi í Evrópu og hefur aldrei verið jafn mikið. Ríkisstjórn sósíalistans Zapatero er gjösamlega ráðalaus. Einu hugmyndirnar eru enn sem komið er  að auka ríkisútgjöldin.

Treysta kjósendur því að samstjórn sósíalistanna muni byggja upp atvinnu í landinu. Er ekki nóg að vitna til skoðana Kolbrúnar Halldórsdóttur og varaformanns VG sem sýna að sá flokkur berst gegn núgtímalegri atvinnusköpun en talar inn í fortíðina um atvinnutækifæri sem ekki eru til, verða ekki til og eru ekki raunhæf. Hætt er við að atvinnuleysið vaxi undir samstjórn Samfylkingar og VG eins og raunin er hjá flokksbræðrum þeirra í ríkisstjórn á Bretlandi og Spáni.

Það er því mikilvægt að efla þá flokka sem byggja á framtaki einstaklinganna. Mér finnst því miklu skipta að Sjálfstæðisflokkurinn fái góðan stuðning til að vera sterkt afl í stjórnarandstöðu sem virðist vera hlutskipti flokksins eins og nú horfir. Það skiptir því máli að staða Sjálfstæðisflokksins verði sem sterkust í stjónarandstöðunni til að VG og Samfylkingin fari ekki sínu fram eins og þeim þóknast.

Það eru ekki aðrir valkostir í dag gegn sameignarsinnum og sósíalistum og fyrir atvinnuuppbyggingu en Sjálfstæðisflokkurinn

 

Hækka skatta lækka laun.

Það var athyglivert að  hlusta á Katrínu Jakobsdóttur varaformann Vinstri Grænna fjalla um framtíð velferðar- og atvinnmála á fundi frambjóðenda í Reykjavíkurkjördæmi norður. Leið varaformanns Vinstri grænna var sú að  hækka ætti skatta og lækka ætti launin.

Hver er framtíðarsýn stjórnmálamanns sem heldur því fram að helsta bjargráðið í íslenskri pólitík sé að hækka skatta og lækka laun. Hafa launin ekki lækkað nú þegar um þriðjung vegna gengisfalls íslensku krónunnar?

Það var galli að Katrín Jakobsdóttir varaformaður VG skyldi ekki spurð að því í þaula hvaða skatta hún vildi hækka fyrir utan fjármagnstekjuskattinn sem mun ekki skila miklu miðað við núverandi stöðu og það verður að muna það að fjármagnstekjuskattur bitnar hart á öldruðu ráðdeildarfólki.

Þá var Katrín ekki spurð um það hvað lækka ætti laun í ríkisþjónustu mikið. Ef varaformaður VG vill lækka launin um ákveðið hlutfall þá er hún líka að tala um að lækka elli- og örorkulífeyri.

Er það svona stjórnarfar sem við viljum?  Ekki ég.

Jón Baldvin slettir skyrinu.

Jón Baldvin Hannibalsson Guðfaðir Samfylkingarinnar á greiðari leið en aðrir á miðopnu Morgunblaðsins. Í dag hvetur Guðfaðirinn landsmenn til þess að kjósa ekki Sjálfstæðisflokkinn í næstu kosningum og vísar til þess að flokkurinn hafi fengið fjárstyrki á árum áður frá Glitni og Landsbankanum.

Talandi um siðferði í stjórnmálum þá liggur fyrir að Sjálfstæðismenn hafa gagnrýnt hvað harðast að fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins skyldi hafa samþykkt að tekið yrði við háum styrkjum einkafyrirtækja til flokksins.  Ég er sammála þeim sem telja það dómgreindarbrest að hafa samþykkt að taka við þessum háu styrkjum. En það gleymist í umræðunni að það var helst fyrir forgöngu Sjálfstæðismanna að reglur voru settar um fjármál stjórnmálaflokka og ríkisstuðning við þá.  Að vísu allt of miklir styrkir af almannafé en það má fjalla um það síðar.

Jón Baldvin minnir kjósendur ekki á að helsti styrktaraðili Samfylkingarinnar til margra ára er Baugur og fyrirtæki honum tengd. Ættu þá kjósendur með sama hætti að ganga hreint til verks og þurrka þennan smánarblett Samfylkinguna af Alþingi í næstu kosningum.  Það má e.t.v. minna Jón Baldvin og Samfylkingarfólk á að sá sem ber mesta ábyrgð á efnahagshruninu  er Jón Ásgeir Jóhannesson forstjóri Baugs.  Opinberanir stjórnmálalaflokkana á fjármálum sínum hefur sannað það sem haldið hefur verið fram lengi að Samfylkingin fengi helst styrki frá Baugi. Það væri gott fyrir Jón Baldvin að minnast þess hvernig forustumenn Samfylkingarinnar hafa hagað málflutningi sínum árum saman til að styðja við bakið á því fyrirtæki, fjölmiðlaveldi þess og amast við rannsóknum á meintum brotum fyrirsvarsmanna fyrirtækisins.

En Jón Baldvin mætti e.t.v. minnast þess líka að það var iðulega um það fjallað með hvaða hætti hann færi með opinbert fé. Afmælisveislur á kostnað ríkisins. Sérstakur fjölmiðlafulltrúi Jóns á kostnað ríkisins í London og þannig mætti lengi telja. 

Það er því miður staðreynd að þjóðin stendur frammi fyrir alvarlegasta vanda sem hún hefur staðið frammi fyrir á lýðveldistímanum. Þá skiptir máli hvernig staðið er að stjórn landsins en síður það sem gerðist árið 2006.  Sjálfstæðisflokkurinn stendur fyrir takmörkuð ríkisafskipti, takmarkaða skattheimtu og gildi einstaklingsframtaksins. Nú er meiri þörf en áður á að þessi gildi í stjórnmálum hafi öfluga málsvara á þingi. 

Samfylkingin og Vinstri grænir standa fyrir hefðbundin úrræði valdstjórnarsinna með þá trú að hjálpræðið komi frá ríkinu. Slík stefna leiðir til ofurskattheimtu og að því er mér sýnist miðað við stjórn þeirra síðustu mánuði til nýs og alvarlegra  hruns en við höfum hingað til upplifað.

Formaður Framsóknarflokksins á móti greiðsluaðlögun.

Það er með ólíkindum með hvaða hætti Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Framsóknarflokksins veitist að þingflokki sínum þegar hann segist mótfallinn frumvörpum ríkisstjórnarinnar um greiðsluaðlögun.

Lög um greiðsluaðlögun er eitt helsta baráttumál neytenda til margra ára hvað varðar löggjöf til hagsbóta fyrir skuldsetta einstaklinga.  Hvað rekur formann Framsóknarflokksins til að taka afstöðu gegn þessum frumvörpum einmitt á sama degi og frumvarpið um greiðsluaðlögun varðandi veðskuldir á íbúðarhúsnæði var rætt á Alþingi.

Þingflokkur Framsóknarflokksins studdi frumvörpin um greiðsluaðlögun. Svo virðist því sem formaður Framsóknarflokksins taki afstöðu gegn helstu hagsmunamálum skuldsettra einstaklinga og fjölskyldna og gegn þeirri afstöðu sem þingmenn Framsóknarflokksins hafa talað fyrir á Alþingi nú síðast varaformaður Framsóknarflokksins við umræður á Alþingi í dag.

Greiðsluaðlögun stórhættuleg ein og sér

Fjármálaráðherra brýtur lög.

Höskuldur Þórhallsson þingmaður Framsóknarflokksins og einn helsti áhrifamaður Framsóknar sagði í eldhúsdagsumræðunum á Alþingi í gær að Steingrímur J. Sigfússon væri sekur um bókhaldssvindl. Bókhaldssvindl er  alvarlegt afbrot og það veit lögmaðurinn og þingmaðurinn Höskuldur Þórhallsson.

Höskuldur Þórhallsson sem bæði er lögmaður og þingmaður veit að sú meginregla gildir í íslenskum rétti að hver maður skuli talinn saklaus þangað til sekt hans er sönnuð. Með því að fullyrða að Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra sé sekur um bókhaldssvindl þá telur Höskuldur greinilega að sekt Steingríms sé sönnuð.

Dómsmálaráðherra fylgdist með umræðunum í gær og þess varð vart að hún lagði sérstaklega við hlustir þegar fram komu fullyrðingar um bókhaldssvindl fjármálaráðherra. Spurning er hvort dómsmálaráðherra fyrirskipar rannsókn á meintu bókhaldsmisferli fjármálaráðherra í kjölfar yfirlýsinga þingmanns Framsóknarflokksins.

Hvað sem öðru líður um yfirlýsingar þingmannsins þá starfar fjármálaráðherrann. Bókhaldssvindlarinn að mati Höskuldar Þórhallssonar þingmanns Framsóknarflokksins í boði Framsóknar.  Vildi Höskuldur Þórhallsson vera samkvæmur sjálfum sér ætti hann að leggja fram vantrausttillögu á Steingrím J. Sigfússon. Það er ekki hægt að hafa bókhaldssvindlara sem fjármálaráðherra í boði Framsóknar eða hvað?