Aðgerðarhópur Vinstri grænna í baráttu fyrir ólöglega innflytjendur.

Aðgerðarhópur Vinstri grænna hefur gert þá kröfu að ólöglegum innflytjendum sé haldið í landinu sem lengst á kostnað íslenskra skattgreiðenda.  Á sunnudaginn fóru félagar í aðgerðarhópnum ásamt nokkrum félögum úr Borgarahreyfingunni að heimili dómsmálaráðherra til að knýja á um að ekki yrði farið að þeim reglum sem Ísland hefur í gildi varðandi ólöglega innflytjendur.  Að sjálfsögðu voru ríkisfjölmiðlarnir og aðrir fjölmiðlar með í för en þeir láta sig aldrei vanta þegar aðgerðarhópur Vinstri grænna grípur til aðgerða óháð því hversu smekklegar eða smekklausar þær eru.

Aðgerðarhópur  Vinstri grænna hefur allt of oft farið yfir eðlileg mörk. För hópsins að heimili dómsmálaráðherra á sunnudaginn er þessu fólki til skammar. Til hvers var farið? Til að knýja á um að dómsmálaráðherra tæki ákvörðun andstætt fjölþjóðlegum skuldbindingum Íslands. Til að knýja á um að ólöglegir innflytjendur og hælisleitendur yrðu sem lengst á Íslandi á kostnað íslenskra skattborgara.

Mér er ljóst að Vinstri grænir vilja ekki hafa neinar hömlur á för fólks milli landa. Þeir geta haft þá skoðun en meiri hluti þjóðarinnar hefur aðra skoðun og hefur þess vegna sett sér ákveðnar lagareglur í samræmi við bandalagsþjóðir sínar í Evrópu. Vilja Vinstri grænir að við hættum í því samstarfi og lýsum yfir opnum landamærum.  Vill aðgerðarhópurinn það?

Þeir sem láta sér detta í hug að kjósa Vinstri græna í næstu Alþingiskosningum ættu að skoða vel stefnu þessa flokks og aðgerðir. Samræmast upphlaup aðgerðarhóps Vinstri grænna um opin landamæri fyrir alla innflytjendur t.d.  þínum skoðunum?

Gæfuspor stigið með aðildinni að Atlantshafsbandalaginu.

Í dag eru 60 ár liðin frá því að Alþingi samþykkti aðild að Atlantshafsbandalaginu. Með því skipuðum við okkur í hóp vestrænna lýðræðisþjóða og tókum afstöðu gegn ógnarstjórnum kommúnista sem þá ógnuðu frelsi og öryggi fólks og þjóða í Evrópu.  Fáir fjölþjóðasamningar hafa haft jafn mikilvæg og jákvæð áhrif á íslenskt samfélag og aðildin að NATO.

Fyrir 60 árum þegar Alþingi ræddi aðild að NATO efndu kommúnistar til óspekta á Austurvelli og aðfarar að lýðræðislega kjörnum fulltrúum í því skyni að reyna að koma í veg fyrir að Alþingi samþykkti aðild að NATO sem betur fer mistókst sú aðför. Hefði hún tekist er hætt við að staða Íslands hefði orðið önnur og verri.

Á 60 ára afmæli aðildar að Atlantshafsbandalaginu þá ætti að minnast þess sérstaklega þegar Ísland tók afstöðu með frelsi gegn helsi. Með frjálsum þjóðum gegn einræðinu. Með mannréttindum gegn ógnarstjórnum.

Það er óneitanlega sérkennilegt að forseti Alþingis skuli ekki sjá neina ástæðu til að minnast þessara merku tímamóta en hópur kommúnista skuli ítreka andstöðu sína gegn NATO með mótmælafundi á Austurvelli. Fólkið sem hefur sannanlega haft rangt fyrir sér í utanríkismálum í 60 ár.

Lánastofnun litla kapítalistans líður undir lok.

Kaupmenn við Laugaveginn stóðu fyrir stofnun Sparisjóðs Reykjavíkur og nágrennis á sínum tíma. Markmiðið var að sparisjóðurinn þeirra gæti verið lánveitandi og bakhjarl smáatvinnurekenda og einyrkja í atvinnurekstri.  Í tímans rás gleymdu stjórnendur SPRON þessu markmiði og breyttu sér í fjárfestingabanka sem veðjaði á lottómarkaðnum.

Hefðu stjórnendur SPRON gætt þess að vinna í samræmi við upphafleg markmið væri SPRON öflugasta bankastofnunin í dag.

Á sínum tíma vildu framsýnir menn steypa lánasjóðum atvinnuveganna saman í einn banka til að greiða fyrir útlánum og fjárhagslegum stuðningi við atvinnufyrirtæki í landinu og sprotafyrirtæki. Fiskveiðisjóður, Iðnlánasjóður og Iðnþróunarsjóður mynduðu Fjárfestingabanka atvinnulífsins. Sá fjárfestingabanki átti að vera öflugur bakhjarl til eflingar íslenskra atvinnufyrirtækja. Því miður varð sá banki fyrstur til að fara út á lottómarkaðinn og það áður en bankarnir voru einkavæddir.  Einkavæðingin olli því ekki þeim straumhvörfum sem urðu í bankamálum þjóðarinnar öfugt því sem að Steingrímur J og félagar halda fram. FBA rann inn í Íslandsbanka og saman urðu þeir að Glitni og fjármunir lánasjóða atvinnulífsins urðu að engu.

Þessi einföldu dæmi sýna hvað það var mikið óráð að hverfa frá markaðshyggju smákaupmannsins og halda að markaðshyggja Wall Street gæti verið þjóðinni lyftistöng.

Er ekki kominn tími til að endurreisa gömlu gildin í lánamálum.

Afnám verðtryggingar

Ég hef barist fyrir því um árabil að verðtrygging verði afnumin og samfara því að íslenska krónan yrði tengd alþjóðlegri mynt eða tekinn upp fjölþjóðlegur gjaldmiðill. Lengst af hefur mér fundist ég vera eins og hrópandinn í eyðimörkinni því að fáir hafa tekið undir með mér. Ég hef flutt ítrekað tillögur um málið á Alþingi en þær hafa dagað uppi í viðskiptanefnd og aldrei komið til efnislegrar afgreiðslu. Þó var ljóst að fyrri viðskiptaráðherra Björgvin G. Sigurðsson hafði ákveðinn áhuga á málinu.

Bjarni Benediktsson sem gefur kost á sér í formannskjöri í Sjálfstæðisflokknum hefur nú tekið undir þessa kröfu um afnám verðtryggingar. Í viðtali við Fréttablaðið í dag segir Bjarni "Því tel ég að við eigum að stefna að afnámi verðtryggingarinnar"   Mér þykir því líklegt að Sjálfstæðisflokkurinn geri það að stefnumáli sínu að verðtrygging verði afnumin.

Færa má gild rök fyrir því að orsök efnahagshrunsins og bágrar fjárhagsstöðu margra sé vegna hrunadansins í kring um sjálfstæða mynt og verðtrygginguna.

Lífskjör á Íslandi verða að vera sambærileg við það sem gerist í löndunum í næsta nágrenni við okkur. Þess vegna verða lánakjör að vera það líka og við verðum að búa við stöðugleika í myntkerfinu.

Það er kominn tími til að breyta og afnema verðtrygginguna.

Úrslit liggja fyrir.

Ég vil nota þetta tækifæri hér til að þakka þeim fjölmörgu sem studdu mig og greiddu mér atkvæði í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík nú um helgina.  Niðurstaðan liggur fyrir og kjósendur hafa kveðið upp sinn dóm og þeim dómi verður að una hvort sem frambjóðendum eða stuðningsmönnum þeirra líkar það betur eða verr.

Ég vissi það allan tímann frá því að ég gaf kost á mér í prófkjörinu að það yrði á brattan að sækja. Bæði var það að ég var nýkominn inn í flokkinn eftir 18 ára fjarveru og hafði engin tengsl inn í flokkskerfið í Reykjavík. Það kom í ljós að það skipti máli. 

Ég hef lagt áherslu á að byggja Sjálfstæðisflokkinn upp sem víðsýnan fjöldaflokk og ég tel að það sé mikið verk að vinna til að ná því marki og hef fullan hug á að taka þátt í því uppbyggingarstarfi.

Stefnulega verður Sjálfstæðisflokkurinn að taka ákvörðun um verðtryggingu og íslensku krónuna. Aðildarumsókn að Evrópusambandinu eða ekki og hvort flokkurinn vill óbreytt fiskveiðistjórnarkerfi svo nokkur dæmi séu nefnd.

Ég  óska vinum mínum og félögum sem skipa efstu sætin á í prófkjörinu í Reykjavík til hamingju með árangurinn og óska þeim allra heilla í starfi sínu.  Þau eiga mikið og vandasamt verkefni fyrir höndum í þeim erfiðu Alþingiskosningum sem framundan eru.

 

Nýtum atkvæðisréttinn.

Það skiptir máli að sem flest Sjálfstæðisfólk kjósi í prófkjöri til að vilji kjósenda komi sem best fram.  Ég vil hvetja allt Sjálfstæðisfólk til að kjósa og nýta þannig lýðræðislegan rétt sinn til að hafa áhrif á það hverjir skipa framboðslista flokksins í næstu Alþingiskosningum.

Það hefur sjaldan skipt eins miklu máli og nú að Sjálfstæðisflokkurinn nái að skipa lista sína frambjóðendum sem eru líklegir til að laða fylgi að flokknum og byggja upp breiðan víðsýnan og öflugan Sjálfstæðisflokk.

Ég hef boðið mig fram í 3. sæti í prófkjörinu í Reykjavík. Ég vonast  eftir því að fá gott fylgi en það eru kjósendur sem ráða og hver frambjóðandi verður að sætta sig við þau úrslit sem koma í lýðræðislegum kosningum.  Hvernig  sem  gengi mitt verður í þessum kosningum  mun ég gera mitt besta til að vinna Sjálstæðisstefnunni fylgi í Alþingiskosningunum sem framundan eru og síðan í framhaldi af því að  reyna að hafa áhrif á stefnu flokksins og byggja hann upp.

Stöndum saman. Nýtum lýðræðislegan rétt okkar, kjósum og stuðlum að sigri Sjálfstæðisflokksins í næstu Alþingiskosningum.

 

Kirkjan komi að velferðarmálum með ákveðnari hætti.

Á fundi sem var á kosningaskrifstofu minni í hádeginu kom fram sú hugmynd frá einum fundargesta að þjóðkirkjan ætti að beita sér í auknum mæli í velferðarmálum fólks t.d. koma að hjálparstarfsemi og opna sérstaka neyðaraðstoð fyrir þá sem á þurfa að  halda.  Mér finnst þetta góð tillaga og kirkjunnar fólk ætti að taka þetta til sérstakrar skoðunar.

Það eru margir sem þurfa á aðstoð að halda og ég tel að tvær þjóðfélagsstofnanir eigi nú að bregðast við sérstaklega en þá er ég að tala um kirkju og kristilega söfnuði og verkalýðshreyfinguna.  Það er mikilvægt að við vinnum að því að komast út úr kreppunni og einstaklingsbundnum erfiðleikum með virkri samhjálp.

Eða eins og segir á einum stað í Nýja Testamentinu: "Berið hvers annars byrðar."

Össur telur sinn tíma kominn.

Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra hefur undanfarið skemmt sér við að blogga með þeim hætti sem honum einum er lagið. Í síðasta bloggi sem ég las eftir þennan helsta ritsnilling þjóðarinnar þá kallar hann mig ýmist tundurspillaforingja eða skæruliðaforingja. Tilefnið eru málefnalegar umræður sem ég hef haldið uppi um þau dagskrármál þingsins sem hafa verið til umræðu síðustu tvo daga. Annars vegar séreignasparnaðinn í gær og illa ígrundað frumvarp til breytinga á stjórnarskrá í dag.

Á máli utanríkisráðherra þá heita málefnalegar umræður á Alþingi málþóf. Raunar fór besti ræðumaður Samfylkingarinnar að utanríkisráðherra frátöldum mikinn í ræðustól á Alþingi í dag og vildi fá sérstakar skýringar á hugtakinu málþóf. Í sjálfu sér ekki óeðlilegt þar sem þessi háttvirti þingmaður Mörður Árnason hefur verið og er e.t.v. enn ritstjóri orðabókarinnar. Eðlilegt að hann vilji fá sem gleggstar skýringar á því hvað felst í hugtakinu málþóf. Raunar skýrði hann það sjálfur og hélt því fram að Sjálfstæðismenn væru að beita málþófi.

Málþóf er viðurkennd aðferð stjórnarandstöðu og eitt af þeim fáu tækjum sem stjórnarandstaða hefur og það þekkir Mörður Árnason og Össur Skarphéðinsson foringi hans og leiðtogi vel. Þeir þekkja það vel með hvaða hætti þeir vörðu Baugsmiðlana á sínum tíma þegar fjölmiðlafrumvarpið var til umræðu og komu í veg fyrir að málið fengi farsælan framgang.  Þá stóðu þeir félagar Mörður og Össur fyrir því að halda Alþingi í gíslingu málþófs svo dögum skiptir. Skrýtið að Mörður skyldi þurfa að spyrja að því á Alþingi í dag hvað hugtakið málþóf þýðir. Fáir ættu að geta skýrt það betur en hann ef hann kastar af sér pólitíska hamnum og fer í þann fræðilega.

En Össur telur sinn tíma kominn enda veit hann það jafnvel og ég að hann er mesti þungavigtarmaður Samfylkingarinnar bæði í eiginlegum og óeiginlegum skilningi.

 

 

Mun viðskiptaráðherra axla ábyrgð

Það var fróðlegt að fylgjast með viðtali Helga Seljan við viðskiptaráðherra í Kastljósi nú áðan.  Rætt var um yfirtöku ríkisins á Straumi-Burðarás. Einn banki er fallinn og spurning er hvað þeir sem hæst hafa talað um bankahrun og að það hafi gerst á vakt þessa eða hins og ákveðnir einstaklingar verði að axla ábyrgð segja nú.

Þegar Helgi Seljan ræddi við Björgvin G. Sigurðsson fyrrverandi viðskiptaráðherra í vetur þá spurði hann viðskiptaráðherra að því er mig minnir alltaf að því hvort hann  ætlaði ekki að axla ábyrgð á bankahruninu. Nú beið ég spenntur eftir að sjá hverju núverandi viðskiptaráðherra svaraði þessari spurningu Helga Seljan. En svo merkilega vildi til að Helgi spurði aldrei um þetta. Viðskiptaráðherra nýtur greinilega forréttinda sem Björgvin G. Sigurðsson naut ekki.

En af hverju var þörf á að taka Straum Burðarás yfir. Af hverju var þörf á því að hætta peningum skattborgaranna í þetta ævintýri. Hér var ekki um hefðbundinn viðskiptabanka að ræða og ábyrgð ríkisins því takmörkuð ef nokkur. Af hverju þá að taka ábyrgð á milljarða hundruðum?

Í þessu tilviki hefði verið eðlilegra að bankinn hefði farið í skiptameðferð án þess að ríkið blandaði sér í málið eða liggja einhverjar sérstakar ástæður fyrir því að ríkisstjórnin ákveður að hætta fjármunum almennings með þessum hætti án þess að nokkur þörf sé á?

„Auknar líkur á þjóðargjaldþroti"

Sterkur leiðtogi kveður.

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir hefur verið einn sterkasti stjórnmálaleiðtoginn í hartnær tvo áratugi. Hún hefur verið góður foringi Samfylkingarinnar.   Ljóst er að Samfylkingin mun stríða við forustuvanda næstu árin fyrst sterkustu og hæfustu  stjórnmálamenn flokksins að Ingibjörgu frátalinni þau Jóhanna Sigurðardóttir og Össur Skarphéðinsson gefa ekki kost á sér til formennsku í flokknum.  Ég vona að Ingibjörg nái sem fyrst góðri heilsu en það er vafalaust hárrétt ákvörðun hjá henni að hverfa frá alla vega að sinni.

Pólitík er óvægin og Ingibjörg hefur mátt þola það eftir að hún veiktist að hart hefur verið sótt að henni af mörgum, jafnvel svo að það hefur verið fjarri því að vera viðurkvæmilegt. Það virðist því miður vera svo að úlfarnir eru reiðubúnir til að ráðast á hvern þann stjórnmálamann sem sýnir af sér einhvern veikleika. Það mættu allir muna það sem gefa sig að stjórnmálum að tími hetjunnar er alltaf stuttur á þeim vettvangi.

Ég hef oft gagnrýnt Ingibjörgu Sólrúnu vegna andstæðra stjórnmálaskoðana okkar. Ég met hana hins vegar mikils sem einstakling og stjórnmálamann.

Vandamál Samfylkingarinnar voru ærin en verða enn alvarlegri þegar Ingibjörg Sólrún hverfur úr forustunni.

Ingibjörg Sólrún hættir